Θ. Μαλκίδης
Τα σχολικά βιβλία της Ελλάδας για το 1821: Από τον Κολοκοτρώνη που πλούτισε στη σκορδαλιά του Βαγγελάκη......
Είδα πριν λίγες ώρες δημοσιευμένο ένα κείμενο για το πως απεικονίζουν τα τουρκικά σχολικά βιβλία το 1821. Άκουσα επίσης διάφορους που βγαίνουν κάθε 25η Μαρτίου στην Ελλάδα (.....) και προσπαθούν να αποδομήσουν το 1821.
Έχει πολύ ενδιαφέρον να αναφερθούν, ορισμένα παραδείγματα, από την προσπάθεια αποδόμησης του 1821 που συντελείται μέσα από τα σχολικά βιβλία της Ελλάδας.
Τα σχολικά βιβλία τα οποία τα πληρώνουμε όλοι με κόπο, μόχθο και ιδρώτα, περιλαμβάνουν εντυπωσιακής προκλητικότητας κείμενα, τα οποία εκχυδαΐζουν μεταξύ των άλλων την ελληνική επανάσταση και το έπος του 1940, μέχρι την Ορθοδοξία και την οικογένεια, ενώ βγάζουν εκτός ύλης τη Γενοκτονία των προγόνων μας, προτείνοντας ως πρότυπα στην χρεοκοπημένη Ελλάδα το φασίστα δάσκαλο του Χίτλερ Μουσταφά Κεμάλ.
Το σύνταγμα των Ελλήνων στο άρθρο 16 παράγραφος 2 αναφέρει τα εξής: «H παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του Kράτους και έχει σκοπό την ηθική, πνευματική, επαγγελματική και φυσική αγωγή των Eλλήνων, την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης και τη διάπλασή τους σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες».
Το παραπάνω κομμάτι από το Σύνταγμα και τα παρακάτω αποσπάσματα από ορισμένα σχολικά βιβλία της γλώσσας, της λογοτεχνίας, της ιστορίας, του ανθολογίου (!), έρχονται σε σαφή αντίθεση για τους ευνόητους λόγους.
Έτσι αποτελεί χρέος και καθήκον οι εκπαιδευτικοί και οι γονείς να απαιτήσουν την κατάργησή των σχολικών βιβλίων, την εφαρμογή του Συντάγματος και όχι την παραβίασή του....
Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΗ ΓΥΝΑΙΚΑ!
Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας Α΄ Γυμνασίου,σελ. 124.
«…ήταν η Ελλάδα μια γυναίκα τόσο προκλητική σεξουαλικά που έπρεπε να την ερωτευτώ σωματικά και απελπισμένα…».
ΤΟ 1821 ΚΑΙ Η ΣΚΟΡΔΑΛΙΑ!!!!
Νεοελληνική Γλῶσσα Α´ Γυμνασίου (σελ. 82-83) κείμενο -ἀφιέρωμα υποτίθεται στό 1821 μέ τίτλο «Ἡ παράσταση»: «...τότε ὁ Βαγγελάκης πού ἔκανε τόν Μπότσαρη καί τόν στένευε ἡ στολή του, ἔσκυψε νά πάρει τά τσαρούχια μου νά μοῦ τά δώσει καί φάνηκε τό σώβρακό του καί τά κορίτσια ἔβαλαν τά γέλια κι ἐκεῖνος τά κλάματα...
Καί ὁ κύριος διευθυντής... ἄρχισε νά φωνάζει:
- Ζήτω ἡ 25η Μαρτίου! καί εἶπε «καί τοῦ χρόνου» κι ὅλοι σηκώσαμε τά χέρια μπροστά καί εἴπαμε καί ζήτω κι ἡ κυρία Οὐρανία φώναξε πάλι προσοχή! καί σταθήκαμε ὅλοι προσοχή καί τραγουδήσαμε τόν ἐθνικό ὕμνο καί γιατί χαίρεται ὁ κόσμος καί χαμογελάει πατέρα; καί φύγαμε νά πᾶμε σπίτι μας νά φᾶμε σκορδαλιά γιά τό καλό τῆς ἡμέρας, νά κοιμηθοῦμε, νά ξυπνήσουμε, νά βάλουμε τά καλά μας καί νά πᾶμε νά ποῦμε χρόνια πολλά τοῦ Βαγγελάκη πού εἶχε τήν ἐθνική ἑορτή του».
(Και στήν ἴδια σελίδα εικόνα γιά το κινηματογραφικό ἔργο «Ὁ ἄρχοντας τῶν δαχτυλιδιῶν»!!).
«Τετράδιο Ἐργασιῶν» Νεοελληνικῆς Γλώσσας τῆς Β´ Γυμνασίου (σ. 35). Κείμενο μέ τίτλο «Ἀρχίζουμε πρόβες γιά τήν ἐθνική γιορτή»:
«Τέλεια! Σήμερα στό μάθημα τῆς μουσικῆς ἦταν τέλεια! Γιατί ἀπό αὔριο ἀρχίζουμε πρόβες γιά τή γιορτή τῆς 25ης Μαρτίου. Θά κάνουμε πρόβες μέ τή χορωδία, θά χάνουμε μαθήματα! Ἔχουμε μιά κάπως μικρή χορωδία στό σχολεῖο, καμιά τριανταριά ἄτομα καί ἔχει πλάκα. Τό ρεπερτόριο θά 'ναι τό συνηθισμένο: Ἐλεύθεροι Πολιορκημένοι καί δῶσ᾽του... Ἀπό τώρα ὀνειρεύομαι τίς ὧρες μαθημάτων πού θά χαθοῦν στίς πρόβες. Καί ἡ καλλιτεχνικοῦ, ἡ Βαφιώτη, μᾶς λέει ὅτι θέλει μιά ὁμάδα νά σχεδιάσει κάτι σκηνικά καί κάτι Κολοκοτρώνηδες καί κάτι σημαῖες καί δάφνες. Μέσα! Ὑπολογίζω κι ἄλλες χαμένες ὧρες μαθημάτων...».
Βιβλίο γλώσσας Στ´ Δημοτικοῦ (β´ τεῦχος, σ. 105), όπου λογοκρίθηκε ο λόγος του Κολοκοτρώνη στην Πνύκα. Λέει σέ μιά ἀποστροφή του λόγου ο Γέρος τοῦ Μοριά:
«Οἱ παλαιοί Ἕλληνες, οἱ πρόγονοί μας, ἔπεσαν εἰς τήν διχόνοιαν καί ἐτρώγονταν μεταξύ τους, καί ἔτσι ἔλαβαν καιρό πρῶτα οἱ Ρωμαίοι, ἔπειτα ἄλλοι βάρβαροι καί τούς ὑπόταξαν. Ὕστερα ἦλθαν οἱ Μουσουλμάνοι. Οἱ ἔμποροι καί οἱ προκομμένοι...». Μετά τήν λέξη «Μουσουλμάνοι», ο Κολοκοτρώνης είπε και κάποια άλλα πράγματα: «Καί ἔκαμαν ὅ,τι ἠμποροῦσαν διά νά ἀλλάξῃ ὁ λαός την πίστιν του. Ἔκοψαν γλῶσσες εἰς πολλούς ἀνθρώπους, ἀλλ᾽ ἐστάθη ἀδύνατο νά το κατορθώσουν. Τόν ἕνα ἔκοπταν, ὁ ἄλλος τόν σταυρό του ἔκαμνε». Τό κομμάτι αυτό λογοκρίθηκε...
«Κείμενα Νεοελληνικῆς Λογοτεχνίας» τῆς Γ´ Γυμνασίου (σελ. 46-48), συμπεριέλαβαν -τυχαία (;) -ένα ἀπόσπασμα από τά Ἀπομνημονεύματα τοῦ στρατηγοῦ Μακρυγιάννη, όπου γράφει ἐναντίον τοῦ Κολοκοτρώνη, παρότι σέ άλλα πενήντα σημεία επαινεί τόν Κολοκοτρώνη, για να μειώσουν τούς ήρωες και να τους ευτελίσουν: «Οἱ ἄρχοντές μας, οἱ ἀρχηγοί μας ἔγιναν “Ἐκλαμπρότατοι”... ἔγινε ὁ Κολοκοτρώνης καί οἱ ἄλλοι συγγενεῖς καί φίλοι, πλούσιοι ἀπό γές (χωράφια), ἀργαστήρια, μύλους... Ὅταν ὁ Κολοκοτρώνης καί οἱ σύντροφοί του ἦρθαν ἀπό τή Ζάκυνθο, δέν εἶχαν οὔτε πιθαμή γῆς...».
