Στη γη του Διστόμου και των Καλαβρύτων, στον τόπο της αντίστασης στη σκλαβιά, στην Ελλάδα της Δημοκρατίας και της Ελευθερίας, θα δεχτούμε το φασισμό;
<<Αν δειλιάσουμε, ας μη παραπονιόμαστε πια πως δε μας αφήνουν ν' ανασάνουμε, -εμείς οι ίδιοι δεν αφήνουμε τον εαυτό μας ν' ανασάνει! Αν δειλιάσουμε και σ' αυτό, τότε είμαστε τιποτένιοι, δεν έχουμεν ελπίδα σωτηρίας και για μας ταιριάζουν οι γεμάτοι περιφρόνηση στίχοι του Πούσκιν:
"Τί να τα κάνουν τα κοπάδια, τα δώρα της λευτεριάς; Από γενιά σε γενιά, κληρονομιά τους είναι ο ζυγός με τα κουδουνάκια και το μαστίγιο">>
