Υπήρξα ένας από τους χιλιάδες φοιτητές σου αγαπητέ Νεοκλή Σαρρή και συνδέθηκα, όπως άλλωστε συνήθιζες, με δεσμούς παίδευσης, εκτίμησης και φιλίας.
Είναι οι πολλές οι στιγμές, όπου πραγματοποιήσαμε συζητήσεις για απλά και σύνθετα ζητήματα που απασχολούν κάθε άνθρωπο και Έλληνα.
Οι ώρες που πέρασα μαζί σου μου άνοιξαν ένα διαφορετικό κόσμο σκέψης, λόγου και πράξης. Τα χαρακτηριστικά σου αναλλοίωτα ελληνικά, προσφυγικά, καθαρά μάτια που αντίκρισαν πρώτα την δική μου πατρίδα, τη Θράκη, όταν έφυγες διωκόμενος από την Κωνσταντινούπολη.
Με στήριξες, με βοήθησες, μου έδωσες τα εφόδια να κατανοήσω πολλά από αυτά που ο ίδιος είχες αναδείξει στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Πολλά από αυτά βεβαίως, τουλάχιστον στην Ελλάδα, δεν έτυχαν ανάλογης αποδοχής της βαρύτητάς και της σπουδαιότητάς τους που τους είχες προσδώσει.
Ιδιαίτερα σε ότι έχει σχέση με την Τουρκία αποτέλεσες τον επιστήμονα και κυρίως τον άνθρωπο εκείνο που συνέβαλλε με μοναδικό τρόπο, ώστε η γνώση για τη γειτονική χώρα να γίνει επιστήμη.
Η Τουρκολογία στην Ελλάδα σου οφείλει πολλά, όπως οφείλει πολλά και η μεγάλη και βασανισμένη κοινότητα των Κωνσταντινουπολιτών, για την οποία ήσουν ο πρωταγωνιστής.
Εύχομαι οι φοιτητές σου, οι αμέτρητοι Έλληνες και Ελληνίδες που σε παρακολούθησαν στο αμφιθέατρο και σε αίθουσες, μιλώντας για την Τουρκία, την Κωνσταντινούπολη, τη Θράκη, τη Γενοκτονία, και μία σειρά από άλλα ζητήματα που καθόρισαν την ελληνική ιστορία και κοινωνία, να ακολουθήσουν τη στάση και την πορεία ζωής που είχες. Ειλικρίνειας, ευθύτητας, ανθρωπισμού, γνώσης, μετριοφροσύνης και σεμνότητας.
Αγαπητέ Νεοκλή σε ευχαριστούμε για όλα αυτά που μας προσέφερες,
σε ευχαριστώ για όσα μου έμαθες.
Ο Θεός να αναπαύσει την ψυχή σου και να χαρίσει παρηγοριά στην οικογένειά σου.
Καλή Ανάσταση.
Θεοφάνης Μαλκίδης
Αλεξανδρούπολη - Θράκη 19 Νοεμβρίου 2011
