Τα καλύτερα παιδιά μας τα πουλήσαμε.
Τα αφήσαμε να σπαταλούν τη ζωή τους σε λογιστικά γραφεία, σε γραφεία εταιρειών σε άψυχους λογαριασμούς. Τα κάναμε σκλάβους με τίτλους διευθυντικού στελέχους. Τα ταΐσαμε χρήματα, τα σπουδάσαμε χρήματα, τα μάθαμε να σκέφτονται χρήματα, να υπηρετούν χρήματα, να ονειρεύονται, να παντρεύονται, να γεννάνε χρήματα, να είναι χρήματα. Μιλούν άπταιστα τα χειρότερα Αγγλικά και άθλια τα καλύτερα Ελληνικά. Όταν τα χρήματα λείψουν, από που θα κρατηθούν;
Αλκίνοος Ιωαννίδης
Από την ομιλία μου «Μνήμη Άλωσης ή άλωση μνήμης;»,
στην εκδήλωση που οργάνωσε η Μικρασιατική Στέγη
Κορίνθου για την Άλωση της Πόλης, στην Αίθουσα Αγίου Χρυσοστόμου Σμύρνης του Ιερού Ναού Κοιμήσεως Θεοτόκου Ιωνίας Κορίνθου.
