Η Πύρρα είναι ορεινό χωριό του νομού Τρικάλων. Είναι χτισμένη σε υψόμετρο 1.000 μέτρων στις πλαγιές της νότιας Πίνδου και αποτελεί έναν από τους πιο ορεινούς οικισμούς του νομού Τρικάλων. Υπάγεται διοικητικά στον Δήμο Πύλης και ο πληθυσμός της σύμφωνα με την απογραφή του 2011 είναι 19 κάτοικοι. Ιστορικά, συγκαταλέγεται μεταξύ των βλαχοχωρίων της περιοχής του Ασπροποτάμου.
Κατά τα τέλη του 18ου αιώνα και τις αρχές του 19ου, ο οικισμός ελεγχόταν ουσιαστικά από την ισχυρή οικογένεια των Πυργιωταίων, ενώ αρκετοί κάτοικοι της Πύρρας εργάζονταν ως πλανόδιοι τεχνίτες. Λίγο αργότερα, η Πύρρα (όπως και αρκετά από τα χωριά της ευρύτερης περιοχής) έγινε τσιφλίκι του Αλή Πασά. Το 1806, ο Γάλλος περιηγητής Φ. Πουκεβίλ ανέφερε πως στον οικισμό ζούσαν 200 οικογένειες. Ωστόσο το 1820, ο κώδικας της Τρίκκης, που συντάχτηκε με εντολή του Αλή Πασά για φορολογικούς λόγους, κατέγραψε μόλις 75 οικογένειες. Κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης η Πύρρα καταστράφηκε το 1823 από τα στρατεύματα του Αλβανού οπλαρχηγού Σιλιχτάρ Μπόντα που είχαν εισβάλει στον Ασπροπόταμο. Οι καταστροφές της περιόδου, οδήγησε μερίδα κατοίκων της Πύρρας στην απόφαση να καταφύγουν στο νεοσύστατο ελληνικό κράτος, όπου εγκαταστάθηκαν κυρίως στην περιοχή της Θήβας. Το 1881, η Πύρρα προσαρτήθηκε μαζί με το μεγαλύτερο κομμάτι της Θεσσαλίας, στην Ελλάδα. Αξιοθέατα του χωριού είναι τα απομεινάρια της μονής του Προφήτη Ηλία ή Αγίου Μοδέστου (1859), ο ναός του Αγίου Νικολάου που χρονολογείται ανάμεσα στον 17ο και 18ο αιώνα και ο ναός της Αγίας Παρασκευής (1892). Ακόμη, κοντά στην Πύρρα βρίσκεται το σπήλαιο Σαρμανίτσα.
