Θεοφάνης Μαλκίδης
Τέτοιες ώρες του 1824 στα Ψαρρά και αφού οι Τούρκοι έχουν υποστεί μεγάλες ήττες από τους Επαναστάτες προγόνους μας στο Αιγαίο, προέβησαν σε μία ακόμη σφαγή αμάχων .
Από τους 7.000 Ψαρριανούς δολοφονήθηκαν οι 4.000, ενώ από τους 25.000 πρόσφυγες, κυρίως διασωθέντες από το Ολοκαύτωμα της Χίου που είχαν βρει καταφύγιο στα Ψαρρά, εκτελέστηκαν πάνω από 15.000.
Η τελευταία πράξη της σφαγής γράφεται στη Μαύρη Ράχη όπου πάνω από 500 Ψαρριανοί κλείνονται στο φρούριο και πυριτιδαποθήκη του νησιού και αφού αντιστάθηκαν μέχρις εσχάτων, ο Ἀντώνιος Βρατσάνος βάζει φωτιά παρασύροντας στο θάνατο αμυνόμενους και ἐπιτιθέμενους.
Προς επιβεβαίωση της σφαγής ο ναύαρχος Χοσρέφ έστειλε στο Σουλτάνο τα κεφάλια χιλιάδων Ελλήνων, 1.200 αυτιά και τις σημαίες του νησιού.
Η Νέμεση και για αυτή τη σφαγή ήρθε λίγες μέρες αργότερα με την καταστροφή του τουρκικού στόλου από τον Ανδρέα Μιαούλη και τους Ψαριανούς Κωνσταντίνο Κανάρη, Κωνσταντίνο Νικόδημο και Δημήτριο Παπανικολή.
