Σάββατο 10 Φεβρουαρίου 2024

Tο ανοσιούργημα του Ερντογάν ολοκληρώνεται: Η περίβλεπτη Μονή της Χώρας ανοίγει ως τζαμί στις 23 Φεβρουαρίου

 



Λίγα χρόνια μετά την Αγιά Σοφιά, οι Τούρκοι μετατρέπουν σε τζαμί ακόμη έναν βυζαντινό ναό που λειτουργούσε ως μουσείο τα τελευταία 79 χρόνια.  Ο λόγος βεβαίως για την υπέρλαμπρη Μονή της Χώρας.


Η πρώτη ισλαμική προσευχή αναμένεται να γίνει μέσα εκεί στις 23 Φεβρουαρίου, σύμφωνα με την εφημερίδα Yeni Safak.

Η απόφαση για την μετατροπή της Μονής σε τζαμί είχε ληφθεί το 2020, μαζί με την αντίστοιχη για την Αγία Σοφία.

Μάλιστα είχαν γίνει και οι σχετικές ετοιμασίες για τον Οκτώβριο 2020, αλλά η απόφαση πάγωσε για να πραγματοποιηθούν κάποια έργα αποκατάστασης.

Τελειώνουν οι εργασίες «αποκατάστασης»

Στο δημοσίευμά της, η τουρκική εφημερίδα αναφέρει πως «πλέον έχουν τελειώσει οι μακροχρόνιες εργασίες για την αποκατάσταση (sic)» και ήδη έχουν τοποθετηθεί κόκκινα χαλιά.

Η Μονή της Χώρας προγραμματίζεται να ανοίξει για ισλαμική προσευχή την Παρασκευή 23 Φεβρουαρίου.

Η ίδια πηγή μεταφέρει ότι «τα ψηφιδωτά και οι τοιχογραφίες στο ιστορικό τζαμί διατηρήθηκαν κατά την αναστήλωση και θα είναι επισκέψιμα».

Η Μονή της Χώρας, γνωστή σήμερα ως Καριγιέ Τζαμί (τουρκ. Kariye Camii ή Kariye Müzesi), υπήρξε Βυζαντινό χριστιανικό μοναστήρι στην Κωνσταντινούπολη που μετατράπηκε από τους Οθωμανούς σε τζαμί κατά το 16ο αιώνα. Από το 1958 λειτουργεί ως μουσείο, ωστόσο μετά την απόφαση του τουρκικού Ανώτατου Δικαστηρίου το 2019 και την έκδοση ΦΕΚ στις 21 Αυγούστου 2020, μετατράπηκε σε τέμενος. Η μονή χτίστηκε στη θέση της σημερινής συνοικίας Εντιρνέ Καπού, νότια του Κεράτιου κόλπου και σε κοντινή απόσταση από τα Θεοδοσιανά τείχη. Το μνημείο σήμερα είναι γνωστό με το όνομα Μουσείο Χώρας. Ο κύριος ναός δεν είναι επισκέψιμος αφού βρίσκεται σε διαδικασία αποκατάστασης. Επίσης το εξωτερικό του ναού είναι καλυμμένο για εργασίες αναστήλωσης (Μάιος 2017).

Ετυμολογία

«Χωρίον» ή «Χώρα» έλεγαν οι Βυζαντινοί την έξω των χερσαίων τειχών πεδινή γη και η ονομασία της μονής οφείλεται μάλλον στην ύπαρξη παλαιότερου ναού έξω από τα τείχη του Κωνσταντίνου Α’. Όταν ο Θεοδόσιος Β΄ έχτισε τα νέα τείχη της Κωνσταντινούπολης, η μονή διατήρησε τον παραδοσιακό προσδιορισμό «εν τη Χώρα», παρά το γεγονός πως ανήκε στον περίβολο των οχυρώσεων.

  •  Επάνω από την μεγάλη θύρα από την οποία εισερχόταν εκ του εσωνάρθηκα στο ναό, βρίσκεται η εικόνα του Θεοδώρου του Μετοχίτη, στο ψηφιδωτό που δείχνει τον Μετοχίτη να προσφέρει στον ένθρονο Σωτήρα Χριστό ομοίωμα του ναού. Ο ναός είχε δύο νάρθηκες τους οποίους κοσμούσαν μωσαϊκά και τοιχογραφίες του Θεόδωρου Μετοχίτη. Τα ψηφιδωτά τού εξωνάρθηκα είναι έξι ημικύκλια που απεικονίζουν τον Χριστό να θεραπεύει ποικίλες ασθένειες. Επίσης πάμπολλες εικόνες διακοσμούν τους τρούλους και τους τοίχους. Οι εικόνες είναι από τις ωραιότερες Βυζαντινές. Τα χρώματα είναι έντονα, οι αναλογίες των μελών αρμονικές και η έκφραση των προσώπων φυσική. Ο μεσαίος τρούλος έχει μία ρωγμή που τον διασχίζει. Στο εσωτερικό του ναού διασώζονται διάφορα μάρμαρα αρμονικής συναρμογής. Οι Οθωμανοί έχουν καλύψει μερικές επιφάνειες με ασβέστη.

Η ιστορία

Η πρώιμη ιστορία της μονής δεν είναι γνωστή με βεβαιότητα. Η παράδοση που τη συνοδεύει τοποθετεί την ίδρυσή της τον 6ο αιώνα από τον άγιο Θεόδωρο, ενώ έχει αποδοθεί και στον Κρίσπο, γαμπρό του αυτοκράτορα Φωκά (7ος αι.). Σήμερα έχει αποδειχθεί πως ο ναός χτίστηκε το διάστημα 1077-81 από την πεθερά τού Αλεξίου Α΄ Κομνηνού Μαρία Δούκαινα, στη θέση παλαιότερων κτισμάτων που χρονολογούνται τον 6ο και 9ο αιώνα. Υπέστη σοβαρή φθορά, πιθανώς εξαιτίας σεισμού, και επισκευάστηκε το 1120 από τον Ισαάκιο Κομνηνό.

Ο Θεόδωρος Μετοχίτης συνέβαλε στην ανακαίνισή της (1316-21) και ήταν υπεύθυνος για την προσθήκη του εξωνάρθηκα, του νότιου παρεκκλησίου, καθώς και για το διάκοσμο του ναού που περιλάμβανε αξιόλογα ψηφιδωτά και τοιχογραφίες. Επιπλέον, κληροδότησε στη μονή σημαντική περιουσία, χτίζοντας παράλληλα νοσοκομείο και δωρίζοντας σε αυτή την αξιόλογη συλλογή βιβλίων του, με αποτέλεσμα να προσελκύσει αργότερα σημαντικούς λογίους. Η μονή μετατράπηκε σε οθωμανικό τέμενος με εντολή του μεγάλου βεζίρη του σουλτάνου Βαγιαζήτ Β΄ (1481-1512) και έγινε γνωστό ως Καριγιέ Τζαμί. Σημαντικό μέρος της διακόσμησης του ναού καταστράφηκε. Το 1948 τέθηκε σε εφαρμογή πρόγραμμα αναστήλωσης του μνημείου και από το 1958 λειτουργούσε ως μουσειακός χώρος.

Έως ότου έπεσε και αυτή στη λαίλαπα Ερντογάν.

Τα ιστορικά στοιχεία αντλήθηκαν από την wikipedia

από την ιστοσελίδα hellasjournal.com