ΧΑΙΡΕ, ΓΙΑΛΛΟΥΡΕ.
Γεννηθείς εις το κατεχόμενό μας Ριζοκάρπασο και ανατραφείς μετά τεσσάρων αβρών αδελφιών, ο εν Κύπρω ολόξανθος, εύμορφος Αρχάγγελος της Λευτεριάς, διαθέτοντας αξιοζήλευτη πνευματική άλκη και ανεκλάλητη αγωνιστή ρώμη, παραμένων άχρι τέλους μια άυλος, μα δροσερή σκιά διά την παροχή αρωγής σε κάθε αδύνατο, εγκαταλείπει τα εγκόσμια και αναχωρεί την 7η Φεβρουαρίου του σωτηρίου έτους 1956, περιβαλλόμενος εκ των ιδεολογικώς ομόθυμων και ομόψυχών του συντρόφων, διά το αέναο και έσχατο ταξίδι προς τη «Μεγάλη Ιδέα».
Ησύχως και ευγενώς αναπαυόμενος πέριξ των ενάρετων κι ευκλέων εν όπλοις συναγωνιστών του, ηγωνιζομένων ανελλειπώς και μαρτυρικώς, ασμένως και αόκνως, παρά το ιερό του σαρκίο, ηχηρώς προστάζει, εκ της Παραδείσου Οδού των Ηλισίων Πεδίων, τη γήινη πλάση ότι «ο Αγών δια την Ένωσιν συνεχίζεται.».
