«Η 28η Οκτωβρίου 1940 αποτελεί σημείο αναφοράς για την ελληνική ιστορία» ανέφερε χαρακτηριστικά. Παρά τη μικρή στρατιωτική δύναμη και τις κακές οικονομικές συνθήκες, οι Έλληνες αποφάσισαν να αντισταθούν, δείχνοντας θάρρος και πίστη. Η αντίσταση δεν περιορίστηκε στα πεδία των μαχών: ολόκληρη η κοινωνία συνέβαλε στον αγώνα, με γυναίκες και παιδιά να προμηθεύουν πολεμοφόδια και να υποστηρίζουν τους στρατιώτες.
Η συμβολή των Θρακιωτών και ειδικότερα των Εβριτών στρατιωτών, όπως στη Μάχη του Ρούπελ, αλλά και η συμμετοχή προσωπικοτήτων όπως ο υπολοχαγός Κανδυλάπτης και ο στρατηγός Ζήσης, ανέδειξαν την αποφασιστικότητα του ελληνικού λαού. Η ειδική αναφορά στις δύο αυτές προσωπικότητες, του υπολοχαγού Κανδυλάπτη και του στρατηγού Ζήση που σήμερα τους γνωρίζουμε μόνο ως το ονόματα στρατοπέδων στην περιοχή της Αλεξανδρούπολης, ήταν συγκλονιστικές. Παράλληλα, ο κος Μαλκίδης επισήμανε ότι πολλοί διανοούμενοι και καλλιτέχνες της εποχής πήραν μέρος στην πρώτη γραμμή, αποδεικνύοντας ότι η αντίσταση ήταν συλλογική αλλά και πνευματική υπόθεση.
Αναφερόμενος στην σημερινή εποχή ο Θεοφάνης Μαλκίδης, είπε πως «το «Όχι» της 28ης Οκτωβρίου παραμένει διαχρονικό μήνυμα: υπενθυμίζει ότι η αντίσταση και η υπεράσπιση των αξιών μας αφορά όχι μόνο τον πόλεμο, αλλά και την καθημερινή ζωή, την κοινωνία και την εθνική συνείδηση. Το Έπος του ’40 αποτελεί πηγή έμπνευσης και περηφάνιας για τον ελληνισμό, δίνοντας παρακαταθήκη στις επόμενες γενιές για τη διατήρηση της ελευθερίας, της αξιοπρέπειας και της ελληνικής ταυτότητας».
Ακούστε ολόκληρη τη συζήτηση
