Στιγμιότυπο από τη Σύνοδο Κορυφής των 20 κρατών στο αιγυπτιακό Σαρμ ελ Σέϊχ, Δευτέρα 13 Οκτ. 2025 όπου στην πρώτη «Τετράδα» ΗΠΑ, Αίγυπτος, Κατάρ, Τουρκία εκ της οποίας ο Ερντογάν με εντολές Τραμπ για την τελική υποταγή της προσφιλούς του Χαμάς…
του Λάζαρου Α. Μαύρου
ΚΟΡΔΩΤΟΣ στην παγκοσμίως περίοπτη θέση των «Τεσσάρων» απόγευμα της παρελθούσας Δευτέρας 13ης Οκτωβρίου ε.έ., ο Ερντογάν στο Σαρμ ελ Σέιχ. Στη Σύνοδο Κορυφής των 20 κρατών υπό τον… θριαμβεύοντα πλανητάρχη Ντόναλντ Τραμπ που πέτυχε την εκεχειρία στο συνεχιζόμενο επί δύο έτη μακελειό στη Γάζα και την έναρξη της διαδικασίας ειρήνευσης στη Μέση Ανατολή.
– Η Τετράδα: (1) ΗΠΑ αδιαμφισβήτητος επικεφαλής και εντολέας. (2) Αίγυπτος, ο ικανός με όλους οικοδεσπότης. (3) και (4) Τουρκία και Κατάρ: Ως οι εντεταλμένοι μοχλοί διαμεσολάβησης για την τελική υποταγή τής Χαμάς στους όρους του Ισραήλ και των ΗΠΑ.
– Προηγήθηκε από το πρωί η παράδοση από την Χαμάς των είκοσι ισραηλινών ομήρων, τελευταίων επιζησάντων απαχθέντων από το πρωταίτιο μακελειό της 7ης Οκτωβρίου 2023.
– Ευθύς αμέσως πραγματοποιήθηκε στο ισραηλινό κοινοβούλιο, στην Ιερουσαλήμ, η «τελετή των νικητών» Τραμπ και Νετανιάχου.
– Όπου εκφωνήθηκε υπο αμφοτέρων, διθυραμβικώς και αλληλο-εγκωμιαστικώς, ο θρίαμβος του δόγματος «ειρήνη διά της ισχύος – peace through strength».
– Παλαιότατη πατροπαράδοτη «συνταγή» στο συλλογικό DNA του πάντοτε πάνοπλου πολυέθνους των εποίκων της βορείου Αμερικής που συγκροτήθηκαν στο κράτος των ΗΠΑ. Όπου, μάλιστα, το 1873, «Eιρηνοποιό» – «Peacemaker» ονόμασαν το τότε καινούργιο σπουδαίο εξάσφαιρο περίστροφο του αμερικανικού στρατού «Colt Single Action Army» 0.45’’.
– «Ειρήνη δια της ισχύος» βεβαίως σημαίνει, όπως το ομολογούν και οι λέξεις, την ειρήνη που επιβάλλει ο ισχυρότερος. Με τον εξαναγκασμό του ανίσχυρου σε κατάπαυση του πυρός και συμμόρφωση: Ειρήνη υποταγής των ηττημένων στους νικητές. Πανάρχαιο. Από το Ε-89 του Θουκυδίδη: «Ο ισχυρός επιβάλλει ό,τι του επιτρέπει η ισχύς του και ο αδύνατος υποχωρεί όσο του επιβάλλει η αδυναμία του». (Το «όσο» και «για όσο διάστημα», έχει πάντοτε τεράστια σημασία).
– Ισχυρός είναι ο Ισραήλ. Με πλάι του τις πανίσχυρες ΗΠΑ. Εξόντωσε την Χεζμπολάχ του Λιβάνου. Γονάτισαν μαζί βομβαρδίζοντας το Ιράν. Συνέδραμαν στην και ενδογενή διάλυση της φιλορωσικής Συρίας. Βομβάρδισαν τους Χούθι της Υεμένης. Εξάντλησε την πρωταίτια Χαμάς. «Νουθέτησε» με τον βομβαρδισμό ηγετών της Χαμάς στη Ντόχα (κι ένα μετέπειτα τηλεφωνικό ισραηλινό «συγγνώμη» παρακλήσει Τραμπ) το Κατάρ. Με εκ των πραγμάτων σαφέστατη παρόμοια προειδοποίηση προς την Άγκυρα… υπερήφανη ένθερμη «κηδεμόνα» της Χαμάς. Που, όντως, έτσι την εξέλαβε η ίδια η Τουρκία.
– Δια της ισχύος Ισραήλ-ΗΠΑ, ο Ερντογάν και το Κατάρ υποχρεώθηκαν και σύρθηκαν να εξαναγκάσουν με την σειρά τους την υιοθετημένη τους Χαμάς (όση απέμεινε ένοπλη μέσα στις σήραγγες της Γάζας για να εκτελεί πισθάγκωνα και δεμένους επί γονάτων άλλων φατριών Παλαιστινίους) στην ειρήνη – υποταγή και στον αφοπλισμό της.
ΕΑΝ ΑΥΤΑ αποτυπώνουν εναργώς την αληθέστερη ουσία των όσων συνέβησαν και συμβαίνουν πραγμάτων, είναι δυνατό με αυξημένο βαθμό ασφάλειας να προβλεφθεί βραχυπρόθεσμα και το άμεσο μέλλον της «ειρήνης δια της ισχύος» των Ισραήλ – ΗΠΑ στην περιοχή.
– Και οι ρόλοι που θα αναλάβουν οι υπόλοιποι μεγάλοι ή μικρότεροι, εγγύτεροι ή απώτεροι «παίκτες» στην περιοχή.
– Καθώς εκ παραλλήλου μεθοδεύεται και η προσπάθεια επιβολής ανάλογης «ειρήνης δια της ισχύος» ή «ειρήνης διά της εξισορρόπησης αντιπάλων ισχύων» στο ρωσο-ουκρανικό μέτωπο, το οποίο από 24ης Φεβρουαρίου 2022, με την συνεχιζόμενη εισβολή Πούτιν στην Ουκρανία, εγκυμονεί διαρκώς κίνδυνο Τρίτου Παγκοσμίου Πολέμου.
– Ο ρόλος λοιπόν του κάθε άλλου «παίκτη» αλλά και του ιδίου, πιθανολογείται να είναι και το κυριότερο στο μυαλό τού επί 23 χρόνια (2002-2025) ικανού μονοκράτορα της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν για τη νεο-οθωμανική του στρατηγική. Ώστε να προσαρμοστεί, επωφελέστερα για τις επιδιώξεις του, στις νεο-διαμορφούμενες περιστάσεις, με λιγότερες ει δυνατόν ζημιές και διαφυγόντα κέρδη.
Αναγνωρισμένος ήδη από ετών «σκακιστής διεθνούς εμβέλειας», τίτλο που του είχε απονείμει ο Τραμπ κατά την προηγούμενη θητεία του στον Λευκό Οίκο, έσπευσε ο Ερντογάν και ανέλαβε πειθήνια τον ρόλο που του ανέθεσαν οι νικητές Ισραήλ και ΗΠΑ:
– Ως μεσολαβητή, μαζί με το Κατάρ, για την τελική παράδοση της ηττημένης Χαμάς.
– Το ανισοζύγιο δυνάμεων που διαμορφώθηκε επί του πεδίου στη διετία των Οκτωβρίων 2023 – 2025, δεν του άφησε προς το παρόν άλλα περιθώρια τουρκικού επεκτατισμού («με σταθμό τη Δαμασκό να μπούμε στην Ιερουσαλήμ») στα μέχρι το 1918 εδάφη της ηττηθείσας και διαλυθείσας έκτοτε Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, στη Μέση Ανατολή και τη Βόρειο Αφρική. Τα οποία, καθ’ ομολογίαν δικών του εντός Τουρκίας επαρμένων διακηρύξεων, ονομαστικά ορέγεται ως προγονική εντολή και καθήκον για τον νέο «αιώνα της Τουρκίας» του.
ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ να διαφυλάξει εντός και εκτός Τουρκίας την προσωπική του αίγλη, φρόντισε βεβαίως ν’ αποκρύψει επιμελώς τον πραγματικό ρόλο που πειθηνίως ανέλαβε για την τελική υποταγή της φίλτατής του Χαμάς.
– Έστησε μάλιστα για τους Τούρκους δημοσιογράφους συνοδούς του και μια πολυδιαφημισθείσα θεατρική καθυστέρηση προσγείωσης του αεροσκάφους του στο Σαρμ ελ Σέιχ, για να βεβαιωθεί, δήθεν, ότι δεν θα μετείχε στη Σύνοδο Κορυφής ο «μέγας εχθρός» Νετανιάχου, ενώ όλος ο κόσμος που από ώρες προηγουμένως παρακολουθούσε απ’ ευθείας στα ΜΜΕ την «τελετή νικητών» Τραμπ – Νετανιάχου στην Κνεσέτ των Ιεροσολύμων, είχε πληροφορηθεί ότι δεν θα πήγαινε στο Σαρμ ελ Σέιχ ο πρωθυπουργός του Ισραήλ!
Ο ΠΑΙΚΤΗΣ Ερντογάν, επί 23 χρόνια κραταιός μονοκράτορας στην Τουρκία, παίζοντας με δεξιοτεχνία εκκρεμούς όσους αντιλαμβάνεται ως προσωρινά, ανά πενταετία, διερχόμενους από τον Λευκό Οίκο και τις λοιπές δυτικές εξουσίες, φροντίζει ως κόρην οφθαλμού:
(α) Αφ’ ενός να αποφύγει τα ολέθρια σφάλματα των Νεοτούρκων αντιπάλων του Σουλτάνου που οδήγησαν την Τουρκία στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και προκάλεσαν την ήττα και τη διάλυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και:
(β) Αφ’ ετέρου, να μην παραμείνει «Επιτήδειος Ουδέτερος», όπως οι Κεμαλιστές κατά τον Β΄ Παγκ. Πόλεμο που τους καταλογίζει (από πριν κιόλας ανέλθει στην εξουσία) ότι τότε κατάντησαν την Τουρκία να χάσει στη μοιρασιά των νικητριών δυνάμεων και τα απελευθερωθέντα από την ιταλο-γερμανική κατοχή ελληνικά νησιά του Ανατολικού Αιγαίου και τα Δωδεκάνησα…
ΜΕΘΟΔΕΥΕΙ μεν επίμονα, με πείσμα διαλαλώντας τις νεο-οθωμανικές επεκτατικές του βουλιμίες στο Αιγαίο, στην Ανατολική Μεσόγειο, στη Μέση Ανατολή, υπομονετικά καραδοκώντας καταλληλότερες ευκαιρίες, όμως οι σημερινοί συσχετισμοί ισχύος γνωρίζει ότι δεν του επιτρέπουν να διακινδυνεύσει καν το «θα ‘ρθούμε ξαφνικά ένα βράδι» ούτε έστω στο εγγύτατο… Καστελόριζο, για το οποίο ο «στρατηλάτης» του Χουλουσί Ακάρ επαιρόταν ότι ο στρατός του θα πάει εκεί κολυμβώντας να το κατακτήσει…
– Στο τρέχον διάστημα («ως πάρατζει τζι’ ο Αλλάχ βοηθός»), γνωρίζοντας με βεβαιότητα ότι αποτελεί τον πρώτο ίσως επόμενο «υπαρξιακό» στόχο του αδίστακτου Ισραήλ, σπεύδει να συμμορφωθεί με τις εντολές του Τραμπ. Επενδύοντας στον όποιο ρόλο του κατανείμει η επιβολή της Ισραηλο-Αμερικανικής «ειρήνης δια της ισχύος» στην περιοχή.
