Παρασκευή 6 Δεκεμβρίου 2019

Ο Ιωάννης Καποδίστριας και το σημερινό "πολιτικό και πνευματικό προσωπικό"




Θ.  Μαλκίδης 

Σχολεία και αληθινή παιδεία, άμυνα και εθνική ανεξαρτησία, οικονομική και νομισματική αυτοτέλεια, αγροτική ανασυγκρότηση και παραγωγή, πολεοδομική αναγέννηση, κοινωνική πολιτική και πρόνοια, σύγκρουση με τα συμφέροντα, κυβέρνηση των πολλών, είναι μερικά από τα σημεία που κάθε κόμμα στην Ελλάδα σήμερα, έχει στο πρόγραμμά του, προκειμένου να κλέψει τη ψήφο από όσους ακόμη ψηφίζουν. Είναι βεβαίως γνωστό πόσα αυτά έχουν πράξει τα μη – κόμματα που υποτίθεται ότι κυβερνούν, ή καλύτερα αυτά που κατέχουν το χρεοκοπημένο κράτος.

Σε όλα όμως τα παραπάνω όμως αλλά και σε πολλά άλλα, ο διπλωμάτης, ο πολιτικός, ο άνθρωπος, ο Έλληνας, ο χριστιανός Καποδίστριας, μέσα στο μικρό χρονικό διάστημα που ΚΥΒΕΡΝΗΣΕ, κατόρθωσε να δώσει σάρκα και οστά και να περάσει στον εξαθλιωμένο, φτωχό  και προδομένο λαό, ελπίδα και δύναμη. Κατόρθωσε μέσα από τα ερείπια της επόμενης μέρας της αντίστασης των Ελλήνων και των Ελληνίδων στην μακραίωνη και σκληρή σκλαβιά, να περιθάλψει ορφανά και να δημιουργήσει σύγχρονο στρατό, να φτιάξει πόλεις και να δώσει το όραμα της διατροφικής αυτάρκειας, να ανασυντάξει την οικονομία και να εκπαιδεύσει μελλοντικούς Έλληνες και χριστιανούς.

Για τον Καποδίστρια θα μπορούσε κάποιος να αναφερθεί σε  εκατοντάδες άλλες συνιστώσες του έργου του. Και οπωσδήποτε να κάνει δημοσίως αλλά και στο εσωτερικό του το βασικό ερώτημα, πως θα ήταν η Ελλάδα εάν δεν δολοφονούνταν ο Καποδίστριας. Σε όλους τους τομείς και σε όλα τα πεδία. Η σημερινή πτωχευμένη πατρίδα, ο τόπος μας από την ηρωική πόλη της Νάουσας, μέχρι τον κάθε ελληνικό τόπο που τον νοσταλγούμε γιατί δεν είναι τόπος, όπως γράφει ο Γιώργος Σεφέρης, αναζητά τον ηγέτη ή τους ηγέτες που θα έχουν πρότυπο τον Καποδίστρια. Που δε θα λένε μόνο την αλήθεια, αλλά θα είναι η αλήθεια. Όπως αληθινό  ήταν και παραμένει,  το πρότυπο ηγέτη, του πρώτου και μοναδικού στην ιστορία μας  Κυβερνήτη   Ιωάννη Καποδίστρια.  

Η ομιλία μου για τον Ιωάννη Καποδίστρια.