Ἀποκλεισμὸς στὴν Ἀργολίδα
Ὁ Δράμαλης φθάνοντας μὲ τὸ ἀσκέρι του στὸ Ἄργος στὶς 12 Ἰουλίου ἀντελήφθη τὴν ἐρήμωση τοῦ κάμπου πλὴν ὅμως ἀποφάσισε νὰ στρατοπεδεύσει προκειμένου νὰ καταλάβει τὴν ἀκρόπολη (Λάρισσα), μὴ θέλοντας στὴ πορεία του γιὰ Τρίπολη ν΄ ἀφήσει πίσω του ἐχθρικὲς ἑστίες. Στὴν ἀπόφαση αὐτὴ συνέβαλε καὶ τὸ γεγονὸς ὅτι τὸ κάστρο Λάρισσα ἦταν καὶ τὸ πρῶτο κατὰ τὴ κάθοδό του στὴν Πελοπόννησο ποὺ πρόβαλε ἀντίσταση, κάνοντας τὸν νὰ πιστέψει ὅτι σ΄ αὐτὸ οἱ Ἀργεῖοι ἔχουν ἀποθηκεύσει τὶς περιουσίες τοὺς καθὼς καὶ πολλὰ τρόφιμα. Ἔτσι ξεκίνησε ἀπὸ τὴν ἑπομένη ἡ πολιορκία τοῦ κάστρου.
Μέρα μὲ τὴ μέρα ὅμως ὁ ὀθωμανικὸς στρατὸς ἄρχισε νὰ ἀντιμετωπίζει σοβαρὰ ἐπισιτιστικὰ προβλήματα. Ἐπιπλέον, τὸ καλοκαίρι τοῦ 1822 ἦταν ἰδιαίτερα θερμό, τὴν ἄνοιξη ὑπῆρξαν λίγες βροχοπτώσεις καὶ τὰ περισσότερα πηγάδια καὶ ρέματα γύρω ἀπὸ τὸ Ἄργος εἶχαν στερέψει. Κάτω ἀπὸ αὐτὲς τὶς συνθῆκες, ὁ Δράμαλης ἄρχισε νὰ σκέπτεται σοβαρὰ τὴ διακοπὴ τῆς εἰσβολῆς καὶ τὴν ἐπάνοδο στὴν Κόρινθο.
Στὶς 20 Ἰουλίου οἰ Μύλοι Ἀργολίδας αποτελουσάν το στρατηγεῖο τῶν Ἑλλήνων ἀγωνιστῶν πέριξ των ὁποίων εἶχαν συρρεύσει τὰ ἑλληνικὰ σώματα ἀτάκτων. Στὸ συμβούλιο ποὺ ἀκολούθησε, ὁ Κολοκοτρώνης πρότεινε νὰ περικυκλώσουν τοὺς Τούρκους καὶ ἔτσι ἀποφασίστηκε ὁ ἐγκλωβισμὸς τοῦ ἐχθροῦ στὴν ἀργολικὸ κάμπο, μὲ ἀποκλεισμὸ τῶν στενῶν των Δερβενακίων καὶ ἰσχυρὴ ἄμυνα τοῦ Ἀχλαδόκαμπου καὶ τῶν Μύλων. Παράλληλα ἀποφασίστηκε ὁ ἀπεγκλωβισμὸς τῶν πολιορκημένων τοῦ κάστρου Λάρισα, οἱ ὁποῖοι εἶχαν ἀρχίσει νὰ ὑποφέρουν ἀπὸ ἐλλείψεις σὲ τρόφιμα καὶ νερό. Ἄλλωστε ὁ ἀντικειμενικὸς σκοπός, γιὰ τὸν ὁποῖο εἶχαν ἐγκλειστεῖ, εἶχε πετύχει ἀπόλυτα μὲ τὴν καθήλωση τοῦ Δράμαλη στὸ Ἄργος, δίνοντας τὸν ἀπαιτούμενο χρόνο στρατολόγησης καὶ συγκέντρωσης τῶν ἑλληνικῶν στρατευμάτων. Ἔτσι τὸ βράδυ τῆς 23ης Ἰουλίου διατάχθηκαν κάποια τμήματα νὰ προσβάλουν ἂπ΄ ὅλες τὶς πλευρὲς τὸν χῶρο. Μέσα στὴ νυκτερινὴ ἐκείνη ταραχὴ εἰδοποιημένοι κατάλληλα οἱ πολιορκημένοι ἐξῆλθαν ἀνενόχλητοι καὶ ἑνώθηκαν μὲ τὰ ὑπόλοιπα ἑλληνικὰ τμήματα.
Ἡ καταστροφὴ τοῦ τούρκικου στρατοῦ
Στις 26 Ἰουλίου ο Δράμαλης ἀποφάσισε νὰ ἐπιστρέψει προσωρινὰ στὴν Κόρινθο καὶ κινήθηκε πρὸς τὰ Δερβενάκια, στενὸ ποὺ ἑνώνει τὴν ἀργολικὴ μὲ τὴν κορινθιακὴ πεδιάδα. Ἡ βασικὴ διάβαση, μὲ βάση τὸ σχέδιο τοῦ Θ. Κολοκοτρώνη, φυλαγόταν ἀπὸ τὸν Ἀντώνη Κολοκοτρώνη καὶ περίπου 1.500 ἄντρες.
Παράλληλα ὁ Θ. Κολοκοτρώνης εἶχε τοποθετήσει τὸν Πλαπούτα μὲ περίπου 800 ἄντρες στὸ Σχινοχώρι γιὰ νὰ φυλάει τὴ βορειοδυτικὴ ἔξοδο τῆς Ἀργολίδας πρὸς τὴ Στυμφαλία, καὶ τοὺς Νικηταρὰ – Παπαφλέσσα στὸ Στεφάνι – Ἁγιονόρι, μὲ ἄλλους 800 ἄντρες γιὰ νὰ φυλάξουν τὴν τρίτη διάβαση πρὸς τὴν Κλένια.
Οἱ Τοῦρκοι τῆς ἐμπροσθοφυλακῆς μπῆκαν στὸ στενὸ πέρασμα καὶ ὅταν ἔφτασαν στὴν ἔξοδο δέχτηκαν τὰ πυρὰ τῶν κρυμμένων Ἑλλήνων. Λίγοι πέρασαν πρὸς τὴν πεδιάδα τῆς Κουρτέσας καὶ ὁ κύριος ὄγκος ὀπισθοχώρησε μὲ μεγάλες ἀπώλειες.
Ἀφοῦ αὐτὸ τὸ πέρασμα φυλαγόταν καλὰ ἀπὸ τοὺς Ἕλληνες, ἡ ἐμπροσθοφυλακὴ καὶ τὸ κύριο σῶμα στράφηκαν πρὸς τὸ δεύτερο κοντινὸ πέρασμα, αὐτὸ τοῦ Ἅγιου Σώστη, ἀνατολικὰ ἀπὸ τὴν κύρια διάβαση. Αὐτὸ τὸ πέρασμα ἦταν πολὺ ἀνηφορικὸ καὶ πιὸ δύσκολο γιὰ τοὺς πεζοὺς καὶ τὰ ζῶα, ἀλλὰ οἱ Τοῦρκοι τὸ βρῆκαν ἀφύλακτο καὶ ἄρχισαν νὰ περνοῦν πρὸς τὴν Κουρτέσα, ἐνῶ τὰ τμήματα τοῦ Ἀντώνη Κολοκοτρώνη τοὺς πλευροκοποῦσαν. Ἐν τῷ μεταξύ, τὸ σῶμα τῶν Νικηταρᾶ – Παπαφλέσσα, τὸ μεσημέρι εἰδοποιήθηκε μὲ σήματα καπνοῦ ὅτι ὁ Δράμαλης κινεῖται πρὸς τὰ Δερβενάκια. Ἀνασυντάχτηκε καὶ μὲ γρήγορη πορεία ἔφτασε τὸ ἀπόγευμα στὶς κορυφὲς ἀνατολικά, πάνω ἀπὸ τὸν Ἅγιο Σώστη, καὶ εἶδαν τοὺς Τούρκους ποὺ περνοῦσαν πρὸς τὴν Κουρτέσα. Τότε ἐπιτέθηκαν ἀμέσως στοὺς Τούρκους ποὺ βρέθηκαν ἀνάμεσά σε δύο πυρά, ἀνατολικὰ οἱ νεοφερμένοι καὶ δυτικά τα τμήματα τοῦ Α. Κολοκοτρώνη.
Ἡ μάχη κράτησε μέχρι ἀργὰ τὴ νύχτα καὶ οἱ Τοῦρκοι εἶχαν τρομακτικὲς ἀπώλειες, σὲ ἀνθρώπους, ζῶα καὶ ὑλικά. Ὅταν σκοτείνιασε, ἡ προσπάθεια τῶν Τούρκων σταμάτησε καὶ γύρισαν στην Τίρυνθα οπου εἶχαν καὶ πρὶν τὸ στρατόπεδό τους. Οἱ ἀπώλειες τῶν Τούρκων, κατὰ τὴν 26η Ἰουλίου, καὶ μὲ βάση τὴ διασταύρωση ἀπομνημονευμάτων, ἄλλων εἰδήσεων καὶ ἐγγράφων, ὑπολογίζονται περίπου στοὺς 2.500 – 3.000 νεκροὺς καὶ τραυματίες.
Σύντομα ἡ καταστροφὴ τοῦ Δράμαλη ἔγινε τραγούδι καὶ θρύλος σὲ πολλὰ δημώδη ἑλληνικὰ τραγούδια:
Τῆς Ρούμελης οἱ Μπέηδες καὶ τοῦ Μωριὰ οἱ λεβέντες
Στὸ Ντερβενάκι κείτονται κορμιὰ δίχως κεφάλια…
Ἐπίλογος
Ἡ καταστροφὴ τῆς στρατιᾶς τοῦ Δράμαλη ὁλοκληρώθηκε στη μάχη τοῦ Ἁγιονορίου, στὶς 28 Ἰουλίου 1822. Ἔτσι, ὁ Θεόδωρος Κολοκοτρώνης στάθηκε ὁ ὀργανωτὴς καὶ κύριος αὐτουργὸς αὐτῆς τῆς νίκης ποὺ ἔσωσε τὴν Ἐπανάσταση καὶ ἐξασφάλισε τὴν ἐλευθερία στὴ νεότερη Ἑλλάδα.
Παραπομπὲς
- Ἱστορία τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἔθνους, 1975, σ.249.
- Ἱστορία τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἔθνους, 1975, σ.256.
- Φραντζὴς Ἀμβρόσιος, “Ἐπιτομὴ τῆς Ἱστορίας τῆς Ἀναγεννηθείσης Ἑλλάδος, Ἀθῆναι 1839-41”
Πηγὲς
- Μεγάλη Ἑλληνικὴ Ἐγκυκλοπαίδεια τόμ.Θ΄, σ.49
- Ἐγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Larous Britannica τ.2οος, σ.98 (Δερβενάκια)
- Ἐγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Larous Britannica τ.21ος, σ.316-317 (Δράμαλης)
- Κ. Παπαρηγόπουλος “Ἱστορία τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἔθνους” τ.7ος, σ.91-95
- Α. Βακαλόπουλος “Ἱστορία τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπαναστάσεως τοῦ 1821” Ἀθῆναι 1971, σ. 206-212
- “Ἀπομνημονεύματα Μακρυγιάννη” ἔκδ. Χ. Κοσμαδάκη Ἀθῆναι
- “Ἱστορία τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἔθνους”, τ. ΙΒ΄, Ἐκδοτικὴ Ἀθηνῶν, 1975
Βιβλιογραφία
- Dakin, Douglas. The Greek Struggle for Independence, 1821-1833. Berkeley: University of California Press, 1973.
- Δ. Κόκκινος: Ἡ Ἑλληνικὴ Ἐπανάστασις. Ἀθήνα, Ἐκδόσεις Μέλισσα, 1957.
- Νίκ. Κασομούλης “Ἐνθυμήματα Στρατιωτικά της Ἐπανάστασης τῶν Ἑλλήνων 1821-1822”, Ἐκδότης Ἄπ. Α. Χαρίσης
- “Παλαιῶν Πατρὼν Γερμανοῦ Ἀπομνημονεύματα”, Ἐκδόσεις Βεργίνα
- Φωτάκου (Χρυσανθόπουλος Φώτιος) “Ἀπομνημονεύματα γιὰ τὴν Ἐπανάσταση τοῦ 1821”, Ἐκδόσεις Βεργίνα
- Ἀνάργ. Γ. Κουτσιλιέρης “Ἱστορία τῆς Μάνης”, Ἐκδόσεις Δ. Ν. Παπαδήμα
- Πάνος Ι. Καλλιδώνης “Ἡ Θρυλικὴ Μάνη”
- Κυριάκος Δ. Κάσσης “Ἱστορία τῆς Μάνης”
