Θεοφάνης
Μαλκίδης*
Μικρά Ασία
1922: Ούτε κλαυθμός, ούτε οδυρμός, αναγνώριση της Γενοκτονίας τώρα !
Είναι
περιττό να αναφερθούμε στους συμβολισμούς
που αφορούν φέτος τη Σμύρνη, τη Μικρά Ασία, τον Ελληνισμό της καθ΄ημάς
Ανατολής. Εκεί όπου για αιώνες ο Ελληνισμός είχε και έχει ως σημείο αναφοράς για την πίστη, τον πολιτισμό, την αρχιτεκτονική, την ιστορία, τη γαστρονομία, τη μουσική, τον αθλητισμό, αλλά πριν εκατό χρόνια έγινε τόπος
μαρτυρίου, τραγωδίας και θανάτου.
Η άνοδος του
τουρκικού εθνικισμού με την εδραίωση του προναζιστικού -φασιστικού κινήματος
των Νεότουρκων στην εξουσία το 1908 καθώς
και τα συμφέροντα, συνδεόμενα σε μεγάλο βαθμό με την διείσδυση της
Γερμανίας, η οποία έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο, καθώς και της Αγγλίας, της Γαλλίας, των ΗΠΑ και της
Ρωσίας- ΕΣΣΔ στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, οδήγησαν στην πρώτη φάση της Γενοκτονίας των Ελλήνων .
Το τελευταίο
μέρος της σύγχρονης Ελληνικής τραγωδίας διαδραματίζεται όταν την εξουσία
καταλαμβάνει το κεμαλικό - εθνικιστικό
κίνημα μετά το 1919 και κορυφώνεται τον Αύγουστο και Σεπτέμβριο του 1922, όταν αρχίζει η επίθεση του δασκάλου του Χίτλερ,
Μουσταφά Κεμάλ, ο οποίος έχει υπογράψει
σύμφωνο φιλίας και συνεργασίας με τη Σοβιετική Ένωση, αλλά και με τη Γαλλία και Ιταλία, ενώ οι Βρετανοί
φωτογράφιζαν την φωτιά στην προκυμαία της Σμύρνης.....
Η εκδίωξη
των Ελλήνων από τους Νεότουρκους και τον
Μουσταφά Κεμάλ, ο οποίος στράφηκε με
μανία εναντίον του Ελληνισμού, αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα
όχι μόνο στην ελληνική αλλά και στην ανθρώπινη ιστορία. Από τους πάνω από 2.700.000 Έλληνες του 1908,
πάνω από 1.000.000 δολοφονήθηκαν, 1.300.000 ήρθαν ως πρόσφυγες στην Ελλάδα όπως προσφυγοποιήθηκαν
και σε άλλες χώρες και άγνωστος αριθμός παρέμεινε στη σημερινή Τουρκία ως
εξισλαμισμένοι ίσως και κρυπτοχριστιανοί….
Η Γενοκτονία
των Ελλήνων είναι ένα ζήτημα το οποίο
παρέμεινε στο περιθώριο για πολλά χρόνια και μάλιστα απουσιάζει μέχρι σήμερα
από την πολιτική, τις διεθνείς σχέσεις, την εκπαίδευση.
Κάθε
λαός και εν προκειμένω ο Ελληνικός, έχει
το δικαίωμα στην μνήμη, έχουν το δικαίωμα να απαιτεί με επιμονή την επίσημη
αναγνώριση από τον θύτη, όλων των
εγκλημάτων που διαπράχτηκαν σε βάρος του. Τα παραδείγματα πολλά, από άλλους λαούς
που έχεουν υποστεί ανάλογες και μεγαλύτερες εγκληματικές πράξεις εναντίον τους.
Εμείς
οι απόγονοι των θυμάτων και των διασωθέντων της Γενοκτονίας, απαιτούμε από την Ελληνική Δημοκρατία να πράξει τα αυτονόητα
απέναντι στην Τουρκία που δια των θεσμικών της εκπροσώπων προκαλεί την ιστορία,
τη μνήμη και διαπράττει Ύβρη με όσα εκστομίζουν καθημερινώς.
Ούτε
κλαυθμός, ούτε οδυρμός λοιπόν, όχι στην Ύβρη, αλλά απαίτηση της Ελληνικής
Δημοκρατίας προς την Τουρκία και τη
διεθνή κοινότητα για αναγνώριση της Γενοκτονίας
τώρα !
* Ο Θεοφάνης Μαλκίδης γεννήθηκε στην
Αλεξανδρούπολη από προγόνους διασωθέντες της Γενοκτονίας η οποία τελέσθηκε από
την Τουρκία στο χρονικό διάστημα 1908-1924 και των Ολοκαυτωμάτων κατά τη
διάρκεια της Ναζιστικής και Φασιστικής Κατοχής
(1941-1944), όπου η οικογένειά του είχε και στις δύο αυτές τραγικές για
τον Ελληνισμό περιόδους, θύματα, ορφανά
και αγνοούμενους.
Είναι
διδάκτορας του Παντείου Πανεπιστημίου Αθηνών, μέλος της Διεθνούς Ένωσης Ακαδημαϊκών για τη
Μελέτη των Γονοκτονιών η οποία το 2007 αναγνώρισε τη Γενοκτονία των Ελλήνων,
των Αρμενίων και των Ασσυρίων. Έχει γράψει και έχει μεταφράσει βιβλία για τη
Γενοκτονία των Ελλήνων και των Αρμενίων.
