Ακούγοντας τον Κασσελάκη, βλέποντας τον έτσι επηρμένο στα όρια της ύβρεως, ήρθε στο νού μου ο διάλογος Κρέοντα και Αίμονα απ΄ την ''Αντιγόνη'' του Σοφοκλή. Συγκεκριμένα οι στίχοι 734-750, όπου ο Κρέοντας λέει στον Αίμονα : στιχ. 734 ''θα μου πει εμένα μια πόλη πως να διατάζω (πως να κάνω τη δουλειά μου) ;'' για να συμπληρώσει και πάλι παρακάτω στιχ. 736 ''...για άλλον κι όχι για μένα πρέπει να κυβερνώ την πόλη ;'', για να του απαντήσει ο Αίμονας στιχ.737 ''Δεν υπάρχει πόλη που ν΄ ανήκει σ΄ έναν μόνο'', για να συνεχίσει ο Κρέοντας στον στιχ. 738 ''Δηλαδή θες να πεις πως η πόλη δεν είναι αυτουνού που την κυβερνά ;'' για να πάρει την αποστομωτική απάντηση του Αίμονα στον στιχ. 739 ''Ωραία, τότε θα κυβερνούσες μιαν έρημη χώρα''.
Η ύβρις που διέπραξε ο Κρέοντας είχε τραγικά γι αυτόν αποτελέσματα. Πάντα η ύβρις και τα γονικά της, η έπαρση, η φιλαυτία, ο άμετρος εγωισμός, η αλαζονία, ακολουθούνται από μια τραγωδία. Η ιστορία του λαού μας όπως βλέπετε είναι γεμάτη από τέτοια βιώματα. Στο τέλος ο επηρμένος Κασσελάκης, όπως κι ο Κρέοντας, θα είναι αρχηγός ενός έρημου κόμματος. Όπως μας διδάσκει βέβαια ο Σοφοκλής.
Δημήτρης Βασιλειάδης
