Ακόμη μια τελετή επισήμου ταφής στο Στρατιωτικό Κοιμητήριο, πραγματοποιήθηκε παρά τη Μονή του Αγίου Νικολάου, στα Στενά της Κλεισούρας, 20 ηρωικώς πεσόντων Ελλήνων στρατιωτικών του Έπους 1940-1941.
Την Εξόδιο Ακολουθία, ύστερα από 80 χρόνια, τέλεσε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αργυροκάστρου κ. Δημήτριος συμπαραστατούμενος από ιερείς της επισκοπικής του περιφέρειας.
Μετά την Ακολουθία στον ι. Ναό της Μονής πρώτη η Πρέσβυς και στη συνέχεια όλοι οι παρεβρισκόμενοι μετέφεραν στους μόνιμους τάφους στο τμήμα του Νεκροταφείο στη Μονή, τις οστεοθήκες, θέαμα και στιγμές ιδιαίτερα συγκινητικές.
Στο Ηρώο με το μεγαλοπρεπή Σταυρό κατατέθηκαν δάφνινα στεφάνια από πλευράς της κα. Πρέσβεως, του κ. Άγκο καθώς και του ΑΚΑΜ.
Να επισημανθεί ότι με τη σημερινή τελετή ταφής, 20 ακόμη παλικαριών, που επί σχεδόν ογδόντα χρόνια έμεναν ακήδευτοι σε διάφορα σημεία της υπαίθρου όπου είχαν πέσει, ολοκληρώνεται μια σημαντική φάση των εργασιών που ξεκίνησαν το Ιανουάριο 2018.
Αφορούν την εκταφή στο σημείο Ντραγκότ όπου υπήρχε μαζικός νεκροταφείο καθώς και η επεξεργασία οστών που είχαν συλλεχθεί από ιδιωτικές πρωτοβουλίες ή ενέργειες άτυπων φορέων στο παρελθόν, πριν την ενεργοποίηση της Συμφωνίας Ελλάδας – Αλβανίας για την Αναζήτηση, Εκταφή, Ταυτοποίηση και Ενταφιασμό των Πεσόντων Ελλήνων Στρατιωτικών του 1940-41.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης συνεχάρη προς τούτο όλους όσους εργάστηκαν συστηματικά και με πολύ θετική πρόθεση ώστε να έχουμε τα αποτελέσματα αυτά, ακριβώς 80 χρόνια μετά την κήρυξη εκείνου του πολέμου οι πεσόντες αυτοί, υπέρ Πίστεως και Πατρίδος να αναπαύονται αξιοπρεπώς τα σώματα τους, διότι η ψυχή τους ήδη βρίσκονταν παρά Χριστώ το Θεό μας.
Συγκινώντας τους παρευρισκόμενος θύμισε την πρώτη περιοδεία του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου, το μακρινό θέρος του 1991, όταν είχε γονατίσει σε ένα αγρό, εκεί που έμελε εγκατασταθεί το επιτελείο εργασιών πεδίου στο Ντραγκότ, και είχε προσευχηθεί απ’ τη μια για την ανάπαυση των ψυχών εκείνων των ηρώων αλλά και για να δώσει ο Θεός λύσεις ώστε να υλοποιηθεί η πρωτοβουλία συλλογής τους σε αξιοπρεπές κοιμητήριο, πράγμα που το βλέπουμε ενσαρκωμένο στη Μονή της Κλεισούρας.
Ευχήθηκε δε ώστε επιτυχημένα να είναι και τα επόμενα βήματα του κοπιώδους έργου και ώστε οι ιθύνοντες απ’ τις δύο χώρες να ανοίξουν τη δέουσα προοπτική αναζήτησης και σε άλλα σημεία και σε άλλες περιοχές, όπου αναμένουν πεσόντες να αποκτήσουν αυτή την έκφραση της δικής μας φροντίδας και απόδοση τιμής για τη θυσία τους.
