Η διακοσιοστή επέτειος της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, βρίσκει την Κύπρο μέσα στην τουρκοκρατία και τον σύμπαντα Ελληνισμό υπό την «ομηρία» του νεοοθωμανισμού. Τίποτα όμως δεν μπορεί να συγκριθεί με αυτό το κοσμοϊστορικό γεγονός που ξέσπασε στις 25 Μαρτίου 1821, όταν οι υπόδουλοι Έλληνες έγιναν ελεύθεροι άνθρωποι και ύψωσαν το λάβαρο της εξέγερσης απέναντι στην φοβερή Οθωμανική Αυτοκρατορία. Τίποτα δεν μπορεί να περιορίσει το τρομερό μήνυμα του Εικοσιένα, που μας καλεί, διακόσια χρόνια μετά, να μεθύσουμε με το αθάνατο κρασί του. Ελλάδα και Κύπρος, έχουν ιστορικό χρέος απέναντι στους οπλαρχηγούς, στους κλέφτες, στους αρματολούς, στον Ρήγα, στον Κανάρη, στον Καραϊσκάκη, στον Μακρυγιάννη, στον Κολοκοτρώνη, στον Καποδίστρια, στον Διάκο, στη Μπουμπουλίνα, σε όλους τους αφανείς φουστανελάδες που χάρισαν στην Ελλάδα το μανιφέστο της ζωής της: «Ελευθερία ή Θάνατος».
Η «Πρωτοβουλία Μνήμης Ισαάκ – Σολωμού» μνημονεύει με περηφάνια την Ελληνική Επανάσταση, διακόσια χρόνια μετά και με το βλέμμα στην κατεχόμενη Κύπρο. Που μαραζώνει κάτω από τη μπότα των απογόνων των Οθωμανών και υπό το βάρος της νέας τουρκικής επέλασης που ενορχηστρώνει ο Ταγίπ Ερντογάν και οι εδώ εκπρόσωποί του. Με ορόσημο το Εικοσιένα, τον Αρχιεπίσκοπο Κυπριανό και την επόμενη μεγάλη επανάσταση του Ελληνισμού, την ΕΟΚΑ, ο Ελληνισμός πρέπει να αφήσει πίσω του τις μικροκομματικές και εσωτερικές έριδες και να υψώσει ξανά το λάβαρο του διαφωτισμού, της επανάστασης, της ελευθερίας. Και έμελλε, διακόσια χρόνια μετά την Ελληνική Επανάσταση, να συμπληρώνονται και είκοσι πέντε χρόνια από τις δολοφονίες των Τάσου Ισαάκ και Σολωμού Σολωμού, στο κατοχικό οδόφραγμα της Δερύνειας. Κουβάλησαν κι αυτοί αμέτρητες δεκαετίες ιστορικής συνείδησης και μας καλούν να αντισταθούμε ξανά, φουστανελάδες, βρακάδες, αντάρτες, μοτοσικλετιστές.
«Σφάξε μας ούλους τζι ας γενεί το γαίμαν μας αυλάτζιν,
κάμε τον κόσμον ματζιελλειόν τζαι τους Ρωμιούς τραούλλια,
αμμά ξέρε πως ίλαντρον όντες κοπεί καβάτζιν
