Κατέστρεψαν τμήμα του μαρμάρινου βάθρου και αφαίρεσαν τις γλυπτές αναπαραστάσεις του Εθνομάρτυρα – Το περιστατικό σημειώθηκε μόλις μία εβδομάδα μετά τα επίσημα αποκαλυπτήρια του αγάλματος.
Το άγαλμα του Εθνομάρτυρα Πόντιου δημοσιογράφου Νίκου Καπετανίδη, που απαγχονίστηκε από τους Τούρκους το 1921 στα περιβόητα Δικαστήρια της Αμάσειας, βανδάλισαν άγνωστοι, λιγότερο από μία εβδομάδα μετά τα επίσημα αποκαλυπτήρια του, στο νέο πάρκο «Παύλου Μελά» στην Σταυρούπολη Θεσσαλονίκης.
Οι δράστες κατέστρεψαν τμήμα του μαρμάρινου βάθρου και αφαίρεσαν τις γλυπτές αναπαραστάσεις του Εθνομάρτυρα Καπετανίδη Νίκου Καπετανίδη στο δικαστήριο της Αμάσειας.
Ανακοίνωση του Συλλόγου Δράσης «Νίκος Καπετανίδης», που είχε και την πρωτοβουλία φιλοτέχνησης και τοποθέτησης του αγάλματος του ήρωα κατήγγειλε το περιστατικό κάνοντας γνωστό πως σε συνεργασία με τον δήμο Παύλου Μελά, «θ’ αναζητηθούν οι φυσικοί και ηθικοί αυτουργοί».
Η ανακοίνωση αναφέρει:
«Ο Σύλλογος Δράσης “Νίκος Καπετανίδης” καταδικάζει απερίφραστα την βεβήλωση του μνημείου του Εθνομάρτυρα Νίκου Καπετανίδη που αποκαλύφθηκε μόλις πριν λίγες μέρες στο νέο πάρκο Παύλου Μελά στην Σταυρούπολη Θεσσαλονίκης ανήμερα της επετείου των 100 ετών από την εκτέλεση του Νίκου Καπετανίδη στην Αμάσεια από τα Τουρκικά Δικαστήρια του Κεμάλ.
Σε συνεργασία με τον Δήμο Παύλου Μελά θα επιδιώξουμε την ανεύρεση των φυσικών και ηθικών αυτουργών με παρέμβαση μας στην Ελληνική Δικαιοσύνη.
Θέλουμε να δηλώσουμε ότι η τιμή της Εθνικής Μνήμης του Ελληνισμού του Πόντου είναι αδιαπραγμάτευτη , ιερή και οριστική. Θα συνεχίσουμε τον αγώνα για την Δικαίωση των αγίων νεκρών μας».
Το άγαλμα φιλοτέχνησε ο γνωστός γλύπτης Γιώργος Κικώτης και τοποθετήθηκε επί μαρμάρινου βάθρου στο μητροπολιτικό πάρκο Παύλου Μελά, δίπλα στο σημείο που θα λειτουργήσει μελλοντικά το Μουσείο Προσφυγικού Ελληνισμού.
Ο Νίκος Καπετανίδης (1889-1921) υπήρξε ο πλέον κορυφαίος Έλληνας δημοσιογράφος στον Πόντο, κατά τη δεύτερη και σκληρότερη φάση της Γενοκτονίας των Ελλήνων στην περιοχή, μετά το 1919. Ως εκδότης της εφημερίδας «ΕΠΟΧΗ» στηλίτευσε τα εγκλήματα των Τούρκων κατά Αρμενίων και Ελλήνων στη συνέχεια.
Μαζί με τον Μητροπολίτη Τραπεζούντος Χρύσανθο, τον ομογενή βουλευτή Ματθαίο Κωφίδη και άλλους επιφανείς Πόντιους, αποτέλεσαν την πνευματική ηγεσία του Πόντου η οποία αγωνίστηκε αφενός να προστατεύσει τους Έλληνες του Πόντου και αφετέρου σε συνεργασία με τον Βενιζέλο και τους ποντιακούς συλλόγους του εξωτερικού, να επιτύχουν την ανεξαρτησία ή αυτονομία του Πόντου.
Υποστήριζε δημόσια την άποψή του, χωρίς φόβο. Δεν δείλιασε ούτε όταν βρέθηκε τετ α τετ με τον σφαγέα Τοπάλ Οσμάν, ούτε όταν μετά το 1921 οδηγήθηκε στην αγχόνη στο κέντρο της Αμάσεις – μετά τα περιβόητα «Δικαστήρια Ανεξαρτησίας»- όταν ανεβαίνοντας στο ικρίωμα φώναξε μπροστά στο μαινόμενο πλήθος: «Ζήτω η Ελλάδα» περνώντας στο πάνθεο των ηρώων.
«Ήταν ένας νέος άνθρωπος, ο Νίκος Καπετανίδης, όλος ζωή και δράση, βίαιος, ορμητικός στα άρθρα του, γεμάτος από φλόγα πατριωτική και όνειρα για μια ελεύθερη και ανεξάρτητη πατρίδα. Αγαπούσε με πάθος την Ελλάδα» γράφει ο αείμνηστος Δημήτρης Ψαθάς, στο έργο του «Γη του Πόντου», που τον γνώρισε, έζησε κοντά του και θεωρούσε τον ήρωα «πνευματικό του μέντορα»
