Οι συνεργάτες των Γερμανών Ναζί Τσάμηδες, οι συνέταιροι του Ερντογάν

 

Θεοφάνης Μαλκίδης 

Οι συνεργάτες των Γερμανών Ναζί Τσάμηδες, 

οι συνέταιροι  του  Ερντογάν



Η  επαναφορά του "ζητήματος" των Τσάμηδων  από την Υπουργό Εξωτερικών της Αλβανίας (αλλά και παλαιότερα από τον πρωθυπουργό και τα πολιτικά κόμματα  στην Αλβανία), προκαλεί γενικώς και ειδικώς για δύο λόγους: Πρώτον για το θράσος των συνεργατών των Γερμανών Ναζί κατακτητών και σημερινών  συνεταίρων του  Ερντογάν  και δεύτερο για τον ελλαδικό φτωχό και  ακατέργαστο πολιτικό λόγο. 

 

 

Μετά την κατάρρευση του καθεστώτος του Κόμματος Εργασίας της Αλβανίας το 1991, ο αλβανικός εθνικισμός έφερε στην επικαιρότητα το ζήτημα των Τσάμηδων, των συνεργατών των Γερμανών και των Ιταλών κατακτητών. Το Μάρτιο του 1991 ιδρύθηκε ο «Πολιτικός-Πατριωτικός Σύλλογος «Τσαμουριά» (Camëria), με κύριο σκοπό την αναγνώριση και η υπεράσπιση των δικαιωμάτων των Τσάμηδων.  Οι Τσάμηδες έχουν ιδρύσει κόμματα, το ένα συμμετέχει στη σημερινή κυβέρνηση,  ενώ ο  «Σύνδεσμος της Τσαμουριάς» δημιούργησε  100μελή "εξόριστη" βουλή, η οποία έγινε μέλος της «οργάνωσης υπο-αντιπροσωπευμένων λαών» του ΟΗΕ το 1995. Οι ίδιοι διατείνονται επίσης ότι έχουν δημιουργήσει τον απελευθερωτικό στρατό της Τσαμουριάς  «με σκοπό την απελευθέρωση των εδαφών που τους ανήκουν»! Δηλαδή αυτά που έχουν αποδεχθεί όλα τα πολιτικά κόμματα της Αλβανίας, ακόμη και η Ακαδημία Επιστημών των Τιράνων στην έκδοσή της για το αλβανικό εθνικό ζήτημα, ότι είναι η Θεσπρωτία, η Άρτα, η Πρέβεζα και τα Ιωάννινα !

 Το 1994  με το νόμο 7839 η αλβανική βουλή καθιέρωσε ομόφωνα την 27η Ιουνίου κάθε έτους ως «ημέρα Γενοκτονίας των Τσάμηδων»(! ), ενώ στο ψήφισμα της πάλι της Βουλής («Για τη διευθέτηση του ζητήματος της Τσαμουριάς και άρσης του εμπολέμου»)» αναφέρεται πως  «To θέμα των Τσάμηδων από ιστορική και νομική πλευρά, όσο και ανθρωπίνων δικαιωμάτων αποτελεί υποχρέωση της αλβανικής κυβέρνησης, η οποία απορρέει από δεσμευτικές αποφάσεις του αλβανικού κοινοβουλίου», ενώ παράλληλα ζητάει από την Ελλάδα να προχωρήσει άμεσα στην αναγνώριση του Κοσσυφοπεδίου.

 Σε ότι αφορά το ζήτημα των περιουσιών, υποστηρίζεται από την αρμόδια επιτροπή του Αλβανικού κοινοβουλίου, ότι  η αξία τους  φτάνει περίπου ένα δισεκατομμύριο δολάρια, ενώ με βάση το σύλλογο «Τσαμουριά» η συνολική αξία των περιουσιών στο τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου ήταν 340 εκατομμύρια δολάρια, η οποία με την σημερινή αξία υπολογίζεται στα 2,5 δις. δολάρια. Περιουσίες οι οποίες πρέπει να αποδοθούν από την Ελλάδα, μαζί με τους τόκους, μαζί επίσης με τις ιθαγένειες. Υπενθυμίζεται ότι οι Τσάμηδες βαρύνεται με εγκλήματα πολέμου στη διάρκεια της κατοχής με πιο γνωστό τη μαζική δολοφονία στην Παραμυθιά Θεσπρωτίας και με 1700 καταδικαστικές αποφάσεις από τα δικαστήρια δοσιλόγων.

Είναι γεγονός ότι το "ζήτημα" των Τσάμηδων αποτελεί για την αλβανική πλευρά θέμα που ξεπερνά τις εσωτερικές του διαστάσεις και συνδέεται άμεσα με την αλβανική εξωτερική πολιτική (παραστάσεις στους Έλληνες προέδρους της Δημοκρατίας το 2000 και το 2005, κατά τη διάρκεια επίσημης επίσκεψής τους στην Αλβανία και βεβαίως  με τις δηλώσεις του πρωθυπουργού Ράμα και της Υπουργού Εξωτερικών κατά την πρόσφατη επίσκεψη του Έλληνα Υπουργού Εξωτερικών). 

Η στάση των κατά καιρούς αλβανικών κυβερνήσεων οι οποίες θέτουν το "ζήτημα" στην ελληνική πλευρά θεωρώντας ότι υφίστανται σε όλες τις διαστάσεις του, περιουσίες, αποζημίωση, απόδοση ιθαγένειας, επιστροφή των Τσάμηδων και των απογόνων τους στην Ελλάδα, δεν αποτελεί απλώς διαχείριση ενός θέματος για εσωτερικούς λόγους συνοχής, την ώρα μάλιστα που συζητείται το μέλλον των αλβανικών πληθυσμών στο Κοσσυφοπέδιο, στα Σκόπια στη Σερβία, στο Μαυροβούνιο, στην Ελλάδα. Και επίσης υπάρχουν δύο επιπλέον  ζητήματα: πρώτον στην Ελλάδα  το θέμα θεωρείται ότι αποτελεί αίτημα παρακρατικών και εθνικιστικών κύκλων κάτι που εκ των πραγμάτων δεν ισχύει αφού το ζήτημα έχει τεθεί από τους θεσμικούς εκπροσώπους του αλβανικού κράτους και δεύτερο η Αλβανία είναι ο πιο στενός σύμμαχος της Τουρκίας του Ερντογάν στα Βαλκάνια και με τους Τσάμηδες προσθέτει άλλο ένα βαρίδιο στην Ελλάδα.

Από την άλλη η συνεχιζόμενη  πρόκληση των Τσάμηδων και του αλβανικού εθνικισμού και βεβαίως της καταπάτησης των δικαιωμάτων των Ελλήνων της Βορείου Ηπείρου,  έφερε στην επιφάνεια για ακόμη μία φορά το φτωχό λόγο του ελλαδικού συστήματος.  Πολιτικού, κομματικού, διανοητικού. 

Απέναντι στους συνεργάτες των κατακτητών και τους απογόνους τους, απέναντι στους συνεταίρους του Ερντογάν,  το πολιτικό και πνευματικό σύστημα ή σιωπά ή ψελλίζει. Θλίψη και απογοήτευση από την  Ελλάδα της χρεοκοπίας και της παρακμής, που δεν τολμά να μιλήσει ούτε για το δίκαιο και την ιστορία, ούτε για τη δολοφονία των προγόνων μας από τους Γερμανούς Ναζί και τους συνεργάτες τους που τώρα μας εγκαλούν, ούτε για τους Έλληνες της Βορείου Ηπείρου που διώκονται.......

 

 Για περισσότερα στοιχεία βλ.  Θ. Μαλκίδης   Όψεις του αλβανικού εθνικού ζητήματος, Θ. Μαλκίδης Η ελληνική εθνική μειονότητα στην Αλβανία, (στην ελληνική, αγγλική, αλβανική γλώσσα)  και  Θ. Μαλκίδης, Οι ελληνοαλβανικές σχέσεις.