Καλώς ήρθατε στο σχέδιο για το Λονδίνο του Σαντίκ Καν (δημάρχου)
Μια παγκόσμια ομάδα των δημάρχων των πόλεων, C40, υπό την προεδρεία του Σαντίκ Καν, έχει ένα ακραίο όραμα για τις καθαρές μηδενικές εκπομπές αερίων για το οποίο οι επικριτές του λένε ότι αυτό θα περιορίσει την προσωπική επιλογή.
Κάνε εικόνα αυτό το σκηνικό. Έχεις μόλις φτάσει έξω από την πόρτα του σπιτιού σου επιστρέφοντας από τη δουλειά, ωστόσο όχι με το αυτοκίνητο επειδή τα οχήματα ιδιωτικής χρήσης δεν υπάρχουν πλέον. Αλλάζεις τα ρούχα της δουλειάς φορώντας κάτι πιο άνετο, πιθανόν ένα από τα τρία ενδύματα τα οποία επιτρέπεται να αγοράζεις κάθε χρόνο.
Έπειτα πηγαίνεις κάπου στον κάτω όροφο για βραδινό, μιας και όλη αυτή η καλή προαίρεση είναι δουλειά πείνας. Αλλά μην ξεχνάς ότι το κρέας και τα γαλακτοκομικά προϊόντα είναι εκτός μενού, επομένως πιθανόν να θέλεις να ονειροπολήσεις ότι ξεφεύγεις από όλο αυτό – μόνο να θυμάσαι ότι πέρσι το καλοκαίρι σου χρησιμοποίησες το όριο ενός σύντομου ταξιδιού με το αεροπλάνο το οποίο είναι ένα κάθε τρία χρόνια.
Αυτό είναι το ακραίο όραμα για ένα μέλλον με καθαρές μηδενικές (εκπομπές αερίων) το οποίο έχει ονειρευτεί ο C40, ένας παγκόσμιος συνεταιρισμός μεταξύ των δημάρχων των πόλεων όπου προεδρεύει ο Σαντίκ Καν και ο οποίος (συνεταιρισμός) υποστηρίζει ακραία μέτρα προκειμένου να μειώσει κατά το ήμισυ τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου μέχρι το 2030 και να περιορίσει την παγκόσμια αύξηση της θερμοκρασίας κατά 1,5 ⁰C.
Ο δήμαρχος του Λονδίνου, φυσικά, είναι γνώριμος στο να ρίξει την ευθύνη στην κλιματική αλλαγή. Η αμείωτη επέκταση της ζώνης εξαιρετικά χαμηλών εκπομπών αερίων (Ultra Low Emissions Zone – ULEZ) τον Αύγουστο υπό την εποπτεία του, αντιμετώπισε μεγάλη κριτική από τις επιχειρήσεις που επηρεάστηκαν από μη προνομιούχους πολίτες και αυτόκλητους βάνδαλους.
Ο Καν δεν δείχνει ενδείξεις επιβράδυνσης: αυτή τη βδομάδα, φανερώθηκαν τα σχέδια ώστε να μειωθεί το όριο ταχύτητας σε 20 kmh, στους δρόμους του Λονδίνου που είναι περισσότερο από 40 μίλια, την μεγαλύτερη από ποτέ παρουσίαση της πρωτεύουσας μέχρι και σήμερα.
Η επίδραση που έχει ο Καν στην ομάδα των C40, ξεπερνάει την προεδρία του. Από τον Δεκέμβριο του 2021, έχει ηγηθεί στην C40, η οποία αποτελείται από τους δημάρχους 96 πόλεων από 6 διαφορετικές ηπείρους. Η ομάδα των C40, ξοδεύει τον χρόνο της διενεργώντας έρευνες, λαμβάνοντας μέρος σε συνέδρια και συντάσσοντας «σχέδια δράσης για το κλίμα» και ιδρύθηκε επίσημα από τον τότε δήμαρχο του εργατικού κόμματος του Λονδίνου τον Κεν Λιβινγκστόουν – [Ken Livingstone] το 2005.
Τον επόμενο χρόνο ενώθηκε με έναν παρόμοιο φορέα που δημιουργήθηκε από τον πρώην πρόεδρο των ΗΠΑ Μπίλ Κλίντον – [Bill Clinton] και ο σημερινός πρόεδρος του συμβουλίου είναι ο Μάικλ Μπλούμπεργκ – [Michael Bloomberg] ο δισεκατομμυριούχος των ΗΠΑ. Στην ιστοσελίδα του απαριθμεί το Γραφείο Εξωτερικών, Κοινοπολιτείας και Ανάπτυξης, -[British Foreign, Commonwealth and Development Office] ως τον «βασικό χρηματοδότη», μαζί με πολλές άλλες κυβερνήσεις, φιλανθρωπικές και πολυεθνικές εταιρίες.
Το 2019, όταν ο Καν ήταν αντιπρόεδρος, η ομάδα των C40 παρέθεσε μια αιφνίδια έρευνα από το Πανεπιστήμιο του Λιντς και την εταιρία αρχιτεκτονικού σχεδιασμού Άραπ – [University of Leeds and Arup] μια εταιρία παροχής συμβουλευτικών υπηρεσιών, αναφορικά με το πώς οι πόλεις θα μπορούσαν να μειώσουν τις εκπομπές (αερίων) τους μέχρι το 2030. Οι καταναλωτικές συνήθειες των πολιτών ήταν στο επίκεντρο καθώς είχε καθορίσει ένα εύρος από «προοδευτικούς» και «φιλόδοξους» στόχους.
Οι πιο ακραίες προτάσεις του περιελάμβαναν τουλάχιστον την κατάργηση των οχημάτων ∙ την απαγόρευση κατανάλωσης κρέατος και γαλακτοκομικών προϊόντων ∙ την επιβολή περιορισμού στα ενδύματα σε τρία το χρόνο ο καθένας και στον περιορισμό των σύντομων ταξιδιών με το αεροπλάνο σε ένα ταξίδι κάθε τρία χρόνια.
Επιπλέον, πρότεινε την μείωση της χρήσης του χάλυβα (ατσάλι) και του τσιμέντου στις κατασκευές και ιδιαίτερα την αύξηση της αναλογίας των κτιρίων που κατασκευάζονται από ξύλο, αδιαφορώντας για τους σημαντικούς περιορισμούς που αυτό θα επιφέρει στις προσπάθειες ώστε να λυθεί η κρίση της κατοικίας με το χτίσιμο νέων σπιτιών.
Ο Καν δεν έχει προτείνει να εφαρμόσει κάποια από αυτές τις προτάσεις. Αλλά σύμφωνα με τους επικριτές του, η αναφορά είναι εμβληματική για την C40 σαν ένα όργανο μη εκλεγμένο, αυτόκλητο το οποίο υποστηρίζει τις ακραίες θέσεις για τις καθαρές μηδενικές εκπομπές αερίων και την κλιματική αλλαγή κάτι το οποίο οι πολίτες δεν θα μπορούσαν να αντέξουν.
Ο Χόγουορντ Κοξ – [Howard Cox] υποψήφιος για τις επερχόμενες δημοτικές εκλογές του Λονδίνου, δίνει την προσωνυμία σε αυτό ως ένας μη- δημοκρατικός «παγκόσμιος ημι-κρατικός οργανισμός», τον οποίο, αν (ο Κοξ) εκλεγεί, θα αποσύρει (την ομάδα των C40) από το Λονδίνο.
Για τον Άντριου Μόντφορντ, διευθυντή επιτήρησης των καθαρών μηδενικών εκπομπών αερίων, αυτό είναι «πέρα από την λογική» και ο Γκράμ Στρίνγκερ – [Graham Stringer], τον Βουλευτή του εργατικού κόμματος του Blackley και του Broughton υποστηρίζει πως οι πολιτικές του θα επηρεάσουν δυσανάλογα τους φτωχότερους στην κοινωνία.
Ωστόσο την ίδια στιγμή που παρουσίαζαν αυτούς τους «φιλόδοξους» στόχους, η αναφορά από μόνη της επιμένει πως «δεν υποστηρίζει την υιοθεσία ανεξαιρέτως» από αυτούς επειδή δεν θα είναι καν ελαστικοί αν δεν γίνουν οι παραγωγικές διαδικασίες πιο αποτελεσματικές ως προς το κόστος και τους πόρους.
Αντιθέτως είναι «οι σκοποί αναφοράς» για τις πόλεις που «επιδρά» και «αφορά καθαρά τα άτομα από μόνα τους». Για μερικούς αυτό προτείνει την μεγάλη υποστήριξη των στρατηγικών καθαρών μηδενικών εκπομπών αερίων οι οποίες ολοκληρωτικά θα αλλάξουν τον τρόπο που ζούμε δέχοντας πως δεν λειτούργησαν πραγματικά.
«Αναιδής στο να επιβάλλει τη μιζέρια στους οδηγούς μέσω των δρακόντειων μέτρων του για την επέκταση της ζώνης εξαιρετικά χαμηλών εκπομπών αερίων (Ultra Low Emissions Zone – ULEZ), ο Σαντίμ Καν φαίνεται να σχεδιάζει νέους τρόπους να κάνει τη ζωή των ανθρώπων δυστυχισμένη», ανέφερε ο Κρεγκ Μακίνλεϊ – [Craig Mackinlay] ο οποίος προεδρεύει στο κοινοβούλιο στην ομάδα εξονυχιστικού ελέγχου για τις καθαρές μηδενικές εκπομπές αερίων.
Κρεγκ Μακίνλεϊ: «Αναιδής στο να επιβάλλει τη μιζέρια στους οδηγούς μέσω των δρακόντειων μέτρων του για το ULEZ, ο Σαντίμ Καν φαίνεται να σχεδιάζει νέους τρόπους να κάνει τη ζωή των ανθρώπων δυστυχισμένη.»
Αρκετά με αυτή την αυταρχική μίζερη προσέγγιση στις καθαρές μηδενικές εκπομπές αερίων. Αυτό που χρειαζόμαστε για την τεχνολογία και την καινοτομία είναι να επιτρέπουν στους ανθρώπους να γίνονται πιο εύποροι και οικολόγοι ταυτόχρονα ∙ όχι πιο φτωχοί, να κρυώνουν και να πεινούν περισσότερο.»
Επιπρόσθετα, η επιρροή του Καν στους C40 ξεπερνάει την προεδρία του: πέντε από τις έντεκα ισχυρές διοικητικές ομάδες «μαθητεύουν» στις δημοτικές διοικήσεις του Λονδίνου ή της ισχυρότερης εξουσίας του Λονδίνου – [Greater London Authority (GLA).]
Η Άννα Μπιτς γενική διευθύντρια διακυβέρνησης και στέλεχος απασχόλησης, βοήθησε στον σχεδιασμό του πρώτου σχεδίου για την κλιματική αλλαγή για το Λονδίνο υπό τον Μπόρις Τζόνσον – [Boris Johnson] ενώ η Κάσι Σάθερνλαντ – [Cassie Sutherland], γενική διευθύντρια για τις κλιματικές λύσεις και τα δίκτυα, ήταν υπεύθυνη έργου για την περιβαλλοντική στρατηγική για το Λονδίνο το 2018.
Η Τζουλιέτ Κάρτερτ – [Juliette Cartert], γενική διευθύντρια εταιρικών υπηρεσιών, συνήθιζε να εργάζεται στους ανθρώπινους πόρους στο GLA και ο αναπληρωτής διοικητικός διευθυντής Κέβιν Όστιν – [Kevin Austin] υπεύθυνος εξωτερικών σχέσεων του GLA, ήταν και οι δυο πριν την εκλογή του Καν. Ο γενικός διευθυντής Μάρκ Γουάτς – [Mark Watts] ήταν κάποτε ο ανώτερος σύμβουλος του Κεν Λιβινγκστόουν κατά τη διάρκεια της θητείας του ως δήμαρχος του Λονδίνου.
Σύμφωνα με τα προφίλ του προσωπικού στην ιστοσελίδα του C40, απασχολεί 279 εκτός από τη διοίκηση αυτής της ομάδας, όλοι από τους οποίους υπόκεινται σε αυστηρό φιλικό προς το περιβάλλον καθεστώς αρμοδιοτήτων. Το εσωτερικό αρχείο προσωπικού απαγορεύει τη χρήση του χαρτιού, ακόμα και τα χαρτάκια σημειώσεων και τις λίστες με τις εκκρεμότητες, καθώς επίσης και την εκτύπωση στην οποία χρησιμοποιείται το έγχρωμο μελάνι ή την εκτύπωση στην μια πλευρά του χαρτιού.
Μέτρα που υποστηρίζονται από την ομάδα C40 περιλαμβάνει την επιβολή του ορίου ενός σύντομου ταξιδιού κάθε τρία χρόνια.
Οι πτήσεις και τα ταξί μπορούν μόνο να δικαιολογηθούν σε «σπάνιες περιπτώσεις», αντίθετα η επιπλέον άδεια θα δίνεται στο προσωπικό που αναγκάζεται να διανύει μεγάλες αποστάσεις με το τρένο αντ’ αυτού, και τα συνέδρια και οι εκδηλώσεις θα πρέπει να αποσκοπούν μόνο στην παροχή catering για χορτοφάγους και αυστηρά χορτοφάγους. Τα μέλη της ομάδας των C40 αρνήθηκαν να σχολιάσουν αυτές τις πολιτικές.
«Υπάρχουν δυο θεμελιώδη προβλήματα στην προσέγγιση του Σαντίκ.», εξηγεί ο Stringer, παρά το γεγονός ότι μοιράστηκε με τον Καν τη συμμετοχή του, στο ίδιο κόμμα. «Βασίζεται σε οπισθοδρομικές χρεώσεις και φόρους, και περιορίζει την προσωπική επιλογή. Θα καταστρέψει τους φτωχότερους ανθρώπους και αυτό θα έπρεπε να αντιπροσωπεύει το Εργατικό Κόμμα. Οι πολιτικές τις αναφοράς είναι σε αρμονία με πολλές από τις πολιτικές για καθαρές μηδενικές εκπομπές αερίων οι οποίες τιμωρούν τους χαμηλόμισθους και μειονεκτικούς ανθρώπους και να βάλει καταστροφικές επιβαρύνσεις στην βιομηχανία.»
Ένας εκπρόσωπος του δημάρχου του Λονδίνου, ανέφερε: «Αυτή η αναφορά σωστά δημοσιεύτηκε πριν να γίνει ο Σαντίκ πρόεδρος της ομάδας C40. Οι ιδέες που αναφέρονται δεν είναι προτάσεις πόσο μάλλον προτροπές και ασφαλώς ο Δήμαρχος δεν προτείνει σε κανέναν ότι δεν θα έπρεπε να τρώνε κρέας, ή να ταξιδεύουν. Αφορά τις πόλεις προκειμένου να προσδιορίσουν το πιο αποτελεσματικό για αυτές μονοπάτι εφαρμογής των παραπάνω.
«Ο Σαντίκ έχει έναν φιλόδοξο στόχο για το Λονδίνο προκειμένου να φτάσει σε καθαρές μηδενικές εκπομπές αερίων μέχρι το 2030 και το Λονδίνο προπορεύεται αυτού του τρόπου με την ηχομόνωση των σπιτιών, με την μετατροπή του συνόλου των λεωφορείων και των ταξί σε ηλεκτρικά και με την επεκτεινόμενη υποδομή ηλεκτρικών οχημάτων στο βαθμό που η πρωτεύουσα να έχει τα πιο γρήγορα δημόσια σημεία φόρτισης από οποιαδήποτε άλλη Ευρωπαϊκή πόλη.
Ένας εκπρόσωπος της ομάδας των C40 δήλωσε: «Αυτή η αναφορά είναι μια γενική ανάλυση των εκπομπών και χωρίς να εξεταστεί κάποια οποιαδήποτε πόλη της ομάδας των C40. Δεν είναι ένα σχέδιο για τις πόλεις προκειμένου να το υιοθετήσουν. Αφορά το κάθε άτομο χωριστά ώστε να λάβει τις αποφάσεις για το προσωπικό του τρόπο ζωής, περιλαμβάνοντας τι είδος φαγητού προτιμούν να φάνε και τι είδη ενδυμάτων προτιμούν.»
