Ο Ανδρέας Κάλβος ονειρεύεται και γράφει για την ιδεατή Ελλάδα:
της ανδρείας, της αρετής. Πιστεύει ότι η ελευθερία είναι το ύψιστο αγαθό, για το οποίο αξίζει κάθε θυσία. Μόνο που δεν είναι εύκολο να την αποκτήσεις χωρίς τόλμη, αλλά και χωρίς αρετή. Γράφει, λοιπόν…
<<α ’ Όσοι το χάλκεον χέρι βαρύ του φόβου αισθάνονται,
ζυγόν δουλείας ας έχωσι·θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία.
β’ Αυτή (και ο μύθος κρύπτει νουν αληθείας) επτέρωσε
τον Ίκαρον· και αν έπεσεν πτερωθείς κ’ επνίγη θαλασσωμένος.
γ’ Αφ’ υψηλά όμως έπεσε, και απέθανεν ελεύθερος. – Αν γένης σφάγιον άτιμον ενός τυράννου, νόμιζε φρικτόν τον τάφον>>.
Ανδρέας Κάλβος, Ωδαί.
