«Εμείς καλά καθόμαστε εδώ στον ξένο τόπο,
κι αν μας πειράξουν τίποτα της Πάτρας οι αγάδες.
Τότε να μας γνωρίσουνε, τότε να μας ιδούνε,
να δούν το Γιάννη του παπά, το γυιό του Παπανδρέα.
Πώς πιάνει σκλάβους ζωντανούς, σκλάβους κοτζαμπασήδες
πιάνει και τον Αχμέτ αγά, της Πάτρας βοϊβόντα»
Ο Γιαννιάς, ο Θρυλικός καπετάνιος της Ηλείας και της Αχαΐας που σκορπούσε τον τρόμο στους Αγαρηνούς. Τόσο τρόμο που από την μανία τους, όταν τον έπιασαν ζωντανό, τον κρέμασαν από μια μελικουκιά στ’ αλώνι του Άη Θανάση και τον άφησαν να κρέμεται για τρεις μέρες μέχρι να σπάσει το δέρμα του και τα κόκκαλά του (1804).
Ο Γιαννιάς οργάνωσε σώμα 60 παλληκαριών αφού γαλουχήθηκε στην… μεγάλη του Ζαχαριά σχολή της κλεφτουριάς.
Για χρόνια έδρασε από του Λάλα μέχρι την Βουντούχλα και κανείς Τούρκος δεν τόλμησε να περάσει από εκει. Ο θρύλος του πέρασε τα όρια του Μωρηά. Η δράση του έφτασε μέχρι και τον Βάλτο της Αιτωλίας. Όλες οι απόπειρες των Τούρκων να τον πιάσουν ήταν μάταιες.
Ο Θρύλος του μεγάλωσε περισσότερο όταν συνέλαβε τον βοϊβόδα της Πάτρας Αχμέτ αγά.
Το σημείο που ο Γιαννιάς έπιασε τον Αχμέτ Αγά ονομάστηκε ”Γέφυρα Γιαννιά” στον ποταμό Πείρο και βρίσκεται στην περιοχή του Πρέβεδου στην Ερυμάνθεια.
