Έτοιμη να βγει στους κινηματογράφους είναι η ταινία ECHOES OF THE PAST που πραγματεύεται το Καλαβρυτινό Ολοκαύτωμα.
Το μεγαλύτερο μέρος του «Echoes οf the past» έχει γυριστεί στα Καλάβρυτα και κυρίως στο Σοποτό το 2018 με την συμμετοχή παγκοσμίου φήμης ηθοποιών μεταξύ των οποίων τον Max Von Sydow στην τελευταία του εμφάνιση lίγο πριν φύγει από την ζωή.
Ο Μαξ φον Σίντοφ ενσαρκώνει τον κεντρικό ήρωα, τον συγγραφέα Νικόλα Ανδρέου, έναν από τους τελευταίους επιζώντες της Σφαγής των Καλαβρύτων, ο οποίος επί 75 χρόνια αναζητά τον κομαντάντ Τένερ, από τους κύριους υπευθύνους της εξολόθρευσης ενός ολόκληρου χωριού, τον οποίο υποδύεται ο Ρίτσαρντ Τσάμπερλεν.
Το σενάριο και η συμπαραγωγή της ταινίας είναι του Δημήτρη Κατσαντώνη, ενώ διάφορους ρόλους κρατάνε γνωστοί Έλληνες και ξένοι ηθοποιοί, ανάμεσά τους οι Αλις Κρίγκε, Τόμας Αράνα, Μαρία Αλιφέρη, Γιώργος Πυρπασόπουλος, Δανάη Σκιάδη και άλλοι.
Σκηνοθέτης της ταινίας, ο Νικόλας Δημητρόπουλος, γνωστός στην Ελλάδα από την επιτυχημένη σειρά «Υπέροχα πλάσματα», αλλά και τη συνεργασία του με τη Village Roadshow στην κινηματογραφική ταινία «Alter Ego».
Η ΤΑΙΝΙΑ
Το Ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων στις 13 ∆εκεµβρίου του 1943 είναι το θέµα της µεγάλης ελληνο – αµερικανικής συµπαραγωγής «Αντίλαλοι από το Παρελθόν» («Echoes of the Past»). Τα τραγικά γεγονότα στις αρχές ∆εκεµβρίου του ‘43 κατά το Β’ Παγκόσµιο και η µαζική δολοφονία από την 117η µεραρχία του γερµανικού στρατού και του στρατηγού Le Suire, όλου του ανδρικού πληθυσµού, η αγωνία και η σκληράδα του πολέµου, αναπαρίστανται σε µια τρίγλωσση ταινία µεγάλου µήκους που ακουµπά ηθικά ζητήµατα της σύγχρονης ευρωπαϊκής ιστορίας, το θέµα των οφειλόµενων αποζηµιώσεων για εγκλήµατα πολέµου από τα ναζιστικά στρατεύµατα. Στην ταινία για την αδιαµφισβήτητη σφαγή πρωταγωνιστεί ο Νικόλας Ανδρέου, ένας από τους τελευταίους επιζώντες, αφηγούµενος την προσωπική του εµπειρία στην Caroline Martin, την επικεφαλής σύµβουλο του γερµανικού κράτους κατά την επερχόµενη δίκη για τις αποζηµιώσεις στη Χάγη (∆ιεθνές ∆ικαστήριο). Ο Νικόλαος θέλει να αποδοθεί δικαιοσύνη, ενώ η Caroline µάχεται µε τη συνείδησή της, καθώς εµβαθύνει στα γεγονότα της 13 ∆εκεµβρίου του ‘43. ∆ύο κεντρικοί χαρακτήρες σ’ ένα ταξίδι πίσω στις πιο σκοτεινές στιγµές ιστορίας, ένα «σκληρό ψυχολογικό παιχνίδι» µε πρωταγωνιστές δύο ψυχές που πρέπει να αλληλοφωτιστούν.
Συµπαραγωγοί είναι η «Foss Productions» (Ελλάδα) και «Chiaroscuro Motion Pictures» (ΗΠΑ). Παραγωγός – σεναριογράφος είναι ο ∆ηµήτριος Κατσαντώνης, ενώ τη σκηνοθεσία κάνει ο Νικόλαος ∆ηµητρόπουλος. ∆/ντής φωτογραφίας είναι ο Γιώργος Ραµατουλίν και υπεύθυνος παραγωγής η Ράνια Γερογιάννη «Η ταινία που κάνουµε εδώ ακολουθεί δύο φανταστικούς χαρακτήρες, αλλά βασίζεται σε ιστορικά γεγονότα για µια χώρα που πολέµησε γενναία και υπέστη µεγάλες απώλειες κατά τον Β’ Παγκόσµιο Πόλεµο. Οι δυσκολίες δεν είναι µόνο οι συνηθισµένες σε µια οποιαδήποτε παραγωγή, αλλά είναι οι δυσκολίες της συνείδησής µας. Μια ταινία που πρέπει να γίνει και µια ιστορία που πρέπει να «µιλήσει στην ψυχή ώστε ο κόσµος να ξέρει» όπως αναφέρει ο Νικόλαος ∆ηµητρόπουλος. «Η δυσκολία που αντιµετωπίζουµε είναι ότι η Ελλάδα του Β’ Παγκοσµίου Πολέµου και συγκεκριµένα τα Καλάβρυτα δεν υπάρχουν πια. Εργαζόµαστε να τα φέρουµε πίσω στη ζωή, γνωρίζουµε ότι έχουµε οικονοµικούς περιορισµούς στο να συνθέσουµε και να επαναφέρουµε τα Καλάβρυτα του 1943, αποδίδοντας µ’ έναν τρόπο δικαιοσύνη µέσα απ’ αυτήν την ιστορία» αναφέρει επίσης ο σκηνοθέτης, εξηγώντας: «Οι κινήσεις της κάµερας θα έχουν ως στόχο την όσο το δυνατόν καλύτερη απεικόνιση της εποχής στην κινηµατογραφική οθόνη, προσδίδοντας στην ταινία πρόσθετη αυθεντικότητα». Ο ρυθµός του µοντάζ θα είναι ελαφρώς διαφορετικός στο παλαιό, ενώ το σύγχρονο κοµµάτι θα είναι ελαφρώς πιο γρήγορο. Το τµήµα της δεκαετίας του ‘40 θα έχει αφιερωµένο περισσότερο χρόνο, µε στιλιζαρισµένα γυρίσµατα. Ο σχεδιασµός του ήχου θα γίνει εκτός Ελλάδας καθώς οι εγκαταστάσεις εκεί είναι πολύ καλύτερες, µια «πολεµική ταινία» για την προσθήκη στο συναίσθηµα του θεατή. «Μουσικά, οι κλασσικές επιρροές Max Richter και ο Olafur Arnalds αναµειγνύονται µε παραδοσιακά ελληνικά ηχητικά. Οταν το σχολείο καίγεται, µια ηλικιωµένη γυναίκα στέκεται, κατακλύζεται από φλόγες και τραγουδάει το «µοιρολόι». Πιστεύω ακράδαντα στη δύναµη που η µουσική πρέπει να δηµιουργήσει» καταλήγει.
