Οἱ ἀληθινοί χριστιανοί εἶναι συχνά ἄγνωστοι σέ μᾶς, ὅμως εἶναι πολύ γνωστοί στόν Θεό καί αὐτοί συντηροῦν τόν κόσμο ἀπό τόν πλήρη ἐκπεσμό.
Φτωχοί πολύτεκνοι, ἄρρωστοι χαρούμενοι, ἀδικημένοι δίχως κανένα παράπονο, δυστυχισμένοι δίχως γκρίνια, πονεμένοι πού δοξολογοῦν τόν Θεό.
Ὅλοι αὐτοί ἐλέγχουν τήν αὐτάρκεια , τήν ‘’εὐτυχία’’ μας τό ξεγέλασμα τοῦ ἑαυτού μας.
Αὐτοί πού δέν ἀκολουθοῦν εὔκολες λύσεις καί ἄς ὑπάρχει κόστος στήν προσωπική τους ζωή.
Ἀγαπούν τον μόχθο γιά τόν Χριστό, πρόκειται γιά μικρούς ἤ μεγάλους νεομάρτυρες πού στήν ἄλλη ζωή θά τούς βροῦμε σίγουρα πιό μπροστά μας"
(+Μοναχοῦ Μωϋσέως Ἁγιορείτου)
