Του Άριστου Μιχαηλίδη
Επαναλαμβάνουν συνεχώς τελευταία ο Τατάρ και τα αφεντικά του από την Άγκυρα τις στρεβλώσεις της ιστορίας της Κύπρου. Μπορεί να θέλουν να πείσουν τον εαυτό τους ότι η βαρβαρότητά τους σε βάρος της Κύπρου έχει κάποια λογική εξήγηση. Μπορεί, όμως, και να ετοιμάζουν το έδαφος για νέες βαρβαρότητες…
Πρώτα ο Τούρκος αντιπρόεδρος, Φουάτ Οκτάι, ο οποίος εκτελεί χρέη διοικητή των κατεχομένων εκ μέρους του Ερντογάν, είχε πει για την Κύπρο ότι «είναι ένα νησί το οποίο είναι δικό μας από το 1571» (16/10/21). Μετά ο Τούρκος υπουργός Άμυνας, Χουλούσι Ακάρ, είπε στη Μιλλιέτ: «Βλέποντας την ιστορία, το νησί δεν ήταν ποτέ ιδιοκτησία των Ελλήνων». Και μετά ξεκίνησε ο καραγκιόζης τους στην Κύπρο, ο Ερσίν Τατάρ, να το επαναλαμβάνει κάθε μέρα. «Οι πραγματικοί ιδιοκτήτες αυτού του νησιού είναι οι Οθωμανοί, οι Τούρκοι, δηλαδή εμείς. Από το 1571 μέχρι σήμερα διεξάγουμε αγώνα ύπαρξης», έλεγε στις 29/11/2021. Προχτές, ακόμα, την Παρασκευή, έλεγε: «Έχει και η Τουρκική Δημοκρατία δικαιώματα στην Κύπρο. Το δίδυμο Ελληνοκύπριοι-Ελλάδα ουδέποτε ήταν ιδιοκτήτης του νησιού».
Δεν ξέρω πόσοι πιστεύουν ακόμα ότι με αυτούς τους ανθρώπους μπορούμε να συνεννοηθούμε και να φτάσουμε σε ένα συμβιβασμό, να ειρηνεύσουμε και να προοδεύσουμε. Αλλά, είναι πλέον ορατό διά γυμνού οφθαλμού ότι αυτό που έχουμε να αντιμετωπίσουμε δεν είναι ένας συμβιβασμός με αδιάλλακτους συνομιλητές, είναι ένα σχέδιο εξόντωσης των Ελληνοκυπρίων από αυτό το νησί.
Ας πούμε, όμως, ότι αυτοί είναι ακραίοι, εθνικιστές, Γκρίζοι Λύκοι, και λένε ό,τι τους κατέβει στο κεφάλι για να τρέφουν τα ζωώδη τους ένστικτα. Δεν τους ακούνε οι Τουρκοκύπριοι; Δεν ακούνε τον αρχηγό τους, αυτόν που ψήφισαν να τους οδηγήσει στην ευημερία, που ακόμα και την ώρα που η κοινότητά τους βρίσκεται στην οικονομική κρίση της Τουρκίας, την ώρα που οι πολίτες διαμαρτύρονται για τις ελλείψεις αγαθών στην αγορά, αυτός κάνει δηλώσεις για να επαναλάβει: «έχει και η Τουρκική Δημοκρατία δικαιώματα στην Κύπρο». Δεν τον ακούνε οι Τουρκοκύπριοι; Δεν καταλαβαίνουν ότι αντί να σκέφτεται τα συμφέροντα των Τουρκοκυπρίων σκέφτεται τα συμφέροντα της Τουρκίας; Δεν καταλαβαίνουν ότι ως κοινότητα δεν έχουν ούτε παρόν, ούτε μέλλον στην αγκαλιά της Τουρκίας και πρέπει να αναζητήσουν όσο πιο σύντομα γίνεται την αγκαλιά της Ευρώπης;
Πώς μπορούν να επιτρέπουν και να χειροκροτούν αυτούς τους ανθρώπους που οδηγούν τη χώρα τους, τη χώρα μας, σε νέες περιπέτειες; Αδύνατο να δείξω κατανόηση. Διότι, πολλοί λένε, μα, τι να κάνουν και οι Τουρκοκύπριοι, είναι κι αυτοί εγκλωβισμένοι, όμηροι της Τουρκίας… Ναι, είναι. Αλλά, μπορούν να ενώσουν τη φωνή τους με τι δική μας, να αντιδράσουν όπως αντιδρούν χρόνια τώρα ελάχιστοι και τίθενται στο περιθώριο επειδή είναι μόνοι απέναντι στην κατοχή. Ο Σενέρ Λεβέντ, ο Σενέρ Ελτζίλ, ο Ιζέτ Ιζτζάν, ο Οζ Καραχάν, ο Αλί Μπιζντέ και μερικοί άλλοι.
Άκουσαν τι έλεγε προχτές για την Κύπρο ένας σοφός Ποντίφικας, ο Πάπας Φραγκίσκος; «Αυτό το νησί μοιάζει με ένα μαργαριτάρι μεγάλης αξίας στην καρδιά της Μεσογείου», έλεγε. Και, «η ομορφιά αυτής της γης πηγάζει από τους πολιτισμούς που διασταυρώθηκαν και αναμίχθηκαν κατά τη διάρκεια των αιώνων. Ακόμη και σήμερα, το φως της Κύπρου έχει πολλές όψεις. Υπάρχουν τόσοι πολλοί λαοί και άνθρωποι που, με διαφορετικές αποχρώσεις, συνθέτουν την γκάμα των χρωμάτων σε αυτόν τον πληθυσμό».
Έτσι ακριβώς! Αλλά, οι πολιτισμοί που διασταυρώθηκαν και αναμίχθηκαν κατά τη διάρκεια των αιώνων, έχουν ακόμα και σήμερα ένα μελανό σημείο. Την ανάμιξη του τουρκικού πολιτισμού. Που αδυνατεί να αποτελέσει μέρος της σύνθεσης στην γκάμα των χρωμάτων και στην ομορφιά αυτής της γης.
Μια και μας κάνουν μαθήματα ιστορίας και ιδιοκτησίας, να πούμε κι εμείς την αλήθεια μας, μην μένουν με τις εντυπώσεις: Ο αρχαίος ελληνικός πολιτισμός ξεκίνησε στην Κύπρο γύρω στο 1400 π.Χ. με την άφιξη των πρώτων Μυκηναίων εμπόρων. Γύρω στο 1050 π.Χ. το νησί έγινε πλήρως ελληνικό. Πέρασαν μετά Ασσύριοι, Αιγύπτιοι, Πέρσες, Ρωμαίοι, Ενετοί, Οθωμανοί, Βρετανοί… Αλλά, το νησί παρέμεινε ελληνικό. Τρεις χιλιάδες χρόνια. Κι από όλους αυτούς τους κατακτητές μόνο οι Οθωμανοί θεωρούν ακόμα τον εαυτό τους ως ιδιοκτήτη. Διότι, από αυτούς δεν πηγάζει τίποτε άλλο παρά μίσος και σκοτάδι. Οι Τουρκοκύπριοι θέλουν το νησί τους «ένα μαργαριτάρι μεγάλης αξίας στην καρδιά της Μεσογείου» ή να είναι στο σκοτάδι της βαρβαρότητας;
