Τετάρτη 11 Μαΐου 2022

Όχι άλλη σιωπή: Εκατό χρόνια μετά το ατιμώρητο έγκλημα, αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ελλήνων τώρα !

 

Θεοφάνης  Μαλκίδης

Όχι άλλη σιωπή: Εκατό χρόνια μετά το ατιμώρητο έγκλημα, αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ελλήνων τώρα !

Ως ενεργός πολίτης ενός κράτους που αδιαφορεί για το προφανές,  κυρίως όμως ως απόγονος θυμάτων και διασωθέντων του Ελληνικού Ολοκαυτώματος (1908-1922) υπέβαλλα πριν από λίγο στον πρόεδρο της Επιτροπής Εξωτερικών Σχέσεων της Γερουσίας των ΗΠΑ, γερουσιαστή της Πολιτείας του Νιου Τζέρσεϊ Ρόμπερτ Μενέντεζ,  αίτημα για την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ελλήνων μαζί με το βιβλίο μου  στην αγγλική γλώσσα “The Greek Genocide”.

Σημειώνεται ότι ο Ρόμπερτ  Μενέντεζ έχει προωθήσει στη Γερουσία την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων, των Ελλήνων και των Ασσυρίων, με το ψήφισμα S.Res.150 και έχει συνεργαστεί με βουλευτές για το αντίστοιχο ψήφισμα H.Res.296 στο Κογκρέσο, ψηφίσματα τα οποία έχουν γίνει δεκτά πριν δύο χρόνια.

Με το αίτημα ζητώ από τον  γερουσιαστή να προωθήσει την πράξη αναγνώρισης της Γενοκτονίας ενός εκατομμυρίου και πλέον Ελλήνων, όπως συνέβη και στην περίπτωση της Γενοκτονίας των Αρμενίων.

Το αίτημα αναφέρει τα εξής:


 

«Αξιότιμε κύριε Μενέντεζ

 

Αρχικώς σας συγχαίρω για την έντιμη πολιτική στάση σας για τα ζητήματα ιστορικής αλήθειας, καθώς και για το θάρρος και τη διαρκή σας προσπάθεια να υπερασπίζεστε τη Μνήμη και την Αλήθεια και ειδικότερα για την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων, των Ελλήνων και των Ασσυρίων με το ψήφισμα S.Res.150 και με το ψήφισμα H.Res.296 .

Όπως γνωρίζετε, περισσότερο από ένα εκατομμύριο Ελληνίδες και Έλληνες εξολοθρεύθηκαν από το Τουρκικό κράτος στο χρονικό διάστημα 1908-1922.

Οι Ελληνίδες και οι Έλληνες αντιμετώπισαν τις δολοφονίες, το βιασμό, την καταστροφή των οικιών και των εκκλησιών, το 50% του ελληνικού πληθυσμού δολοφονήθηκε και πάνω από 1.300.000 έγιναν πρόσφυγες.

Τα αρχεία διαφόρων χωρών, ανάμεσα σ’ αυτές και της δικής σας, με πιο γνωστά τα κείμενα του διπλωματών  των ΗΠΑ Χένρυ Μοργκεντάου και Τζόρτζ Χόρτον, δείχνουν ότι η κυβέρνηση των Νεότουρκων και του Κεμάλ εξολόθρευσε τους Ελληνικούς πληθυσμούς υπό τη μορφή σφαγών, πορειών θανάτου και μαζικών εκτοπίσεων και οδήγησαν στο θάνατο περισσότερο από ένα εκατομμύριο ανθρώπους.

Το 2007, η Διεθνής Ένωση Μελετητών για τις Γενοκτονίες (International Association for Genocide Scholars- IAGS), αναγνώρισε τη Γενοκτονία των Ελλήνων, όπως και αυτή  των Αρμενίων και των Ασσυρίων αναφέροντας, μεταξύ των άλλων, ότι:

 

«Είναι η πεποίθηση της διεθνούς ένωσης των ακαδημαϊκών για τη μελέτη της Γενοκτονίας ότι η εκστρατεία των Οθωμανών ενάντια στις χριστιανικές μειονότητες της αυτοκρατορίας μεταξύ 1914 και 1923 ήταν Γενοκτονία εναντίον των Αρμενίων, Ασσυρίων και Ελλήνων». Η IAGS καλεί «την κυβέρνηση της Τουρκίας για να αναγνωρίσει τις γενοκτονίες ενάντια σε αυτούς τους πληθυσμούς, να εκδώσει μια επίσημη συγγνώμη και να λάβει τα απαραίτητα μέτρα για την αποκατάσταση».

Το 2006, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με έκθεσή του, ζήτησε από την Τουρκία να αναγνωρίσει τη Γενοκτονία των Ελλήνων και των Ασσυρίων μαζί με αυτήν των Αρμενίων και απαίτησε την ελευθερία πρόσβασης των μελετητών στα ιστορικά αρχεία, καθώς και «όλα τα σχετικά έγγραφα».

Στις 11 Μαρτίου 2010, το Κοινοβούλιο της Σουηδίας επικύρωσε το ψήφισμα αναγνώρισης της Γενοκτονίας των Ελλήνων, των Αρμενίων και των Ασσυρίων. Είχαν προηγηθεί δημόσιες δηλώσεις για τη Γενοκτονία των Ελλήνων από την πολιτεία της Νέας Υόρκης από τους κυβερνήτες George Pataki, Eliot Spitzer, και David Paterson και ακολούθησαν άλλες πολιτείες και κοινοβούλια, όπως της Ολλανδίας, της Αρμενίας, ομοσπονδιακά κοινοβούλια της Αυστραλίας, δήμοι του Καναδά και άλλοι φορείς. Όπως αντιλαμβάνεστε, υπάρχει ένα μεγάλο σώμα του πολιτικού και ακαδημαϊκού κόσμου, ότι το σχέδιο ενάντια στον Ελληνικό λαό από την πρώην οθωμανική αυτοκρατορία, ήταν Γενοκτονία.

Σε αντίθεση με τις δηλώσεις Τούρκων πολιτικών και διπλωματών, η μνήμη της γενοκτονίας δεν είναι «αντι-τουρκική» ή «αντι-μουσουλμανική». Οι έντιμοι Τούρκοι με υπερασπιστές των ανθρώπινων δικαιωμάτων, με κίνδυνο της ζωής τους, υποστηρίζουν την αναγνώριση και την μνήμη των Γενοκτονιών.

 

Το τμήμα της Ένωσης των Ανθρώπινων Δικαιωμάτων, στην Κωνσταντινούπολη, η Επιτροπή κατά του Ρατσισμού και της Διάκρισης, δήλωσε πρόσφατα ότι η άρνηση Γενοκτονίας είναι μια ενθάρρυνση για να προαγάγει την καταστροφή. Δήλωσε επίσης ότι «η άρνηση της Γενοκτονίας  ενός έθνους σκόπιμα και με έναν προγραμματισμένο τρόπο, σημαίνει την επικύρωση του εγκλήματος και της δικαιολογίας της βίας» και ότι «η άρνηση ενός εγκλήματος ενάντια στην ανθρωπότητα όπως η γενοκτονία δεν έχει καμία σχέση με την ελευθερία της έκφρασης».

Το 2008, ένας από τους ιδρυτές της Ένωσης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα στην Τουρκία, ο εκδότης και συγγραφέας Ragip Zarakolu με τον οποίο έχουμε συνεργαστεί πάρα πολλές φορές, υποστήριξε ότι «οι άνθρωποι που δημοσίευσαν βιβλία για την γενοκτονία καταδικάζονται» και ότι ο σχετικός τουρκικός νόμος είναι «ασυμβίβαστος με τη δημοκρατία». Ο R. Zarakolu καταδικάστηκε πάρα πολλές φορές για την έκδοση βιβλίων για την Γενοκτονία ως «έγκλημα προσβολής της τουρκικής εθνικής ταυτότητας».

 

Η Ένωση των Ανθρώπινων Δικαιωμάτων της Τουρκίας ανέφερε στην παγκόσμια διάσκεψη κατά του ρατσισμού το 2001 ότι «το νομικό και διοικητικό σύστημα της Τουρκίας έχει χτιστεί βάσει της τουρκικής εθνικής ομάδας μόνο. Το κυβερνητικό σύστημα, στην καλύτερη περίπτωση, δεν αναγνώρισε τους άλλους πολιτισμούς, και, στη χειρότερη περίπτωση, έχει βοηθήσει στην καταστροφή εκείνων των πολιτισμών». Το 2006 , ο  συγγραφέας Orhan Pamuk, ο οποίος έχει τιμηθεί με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας, είπε ότι υπάρχει μόνο μια «μικρή μειονότητα που αγωνίζεται για τη δημοκρατία στη Μέση Ανατολή» και ότι στην Τουρκία και αλλού, «ένας συγγραφέας πρέπει να αλλάξει τις λέξεις με τέτοιο τρόπο για να είναι αποδεκτός».

 

Αξιότιμε κύριε Μενέντεζ,

 

Είναι βάσιμη ελπίδα, ευχή, εν τέλει   είναι βεβαιότητα του υπογράφοντα αυτήν την επιστολή, ότι με τις δικές σας ενέργειες σύντομα ο πρόεδρος των ΗΠΑ θα προβεί σε δήλωση αναγνώρισης της Γενοκτονίας των Ελλήνων, επικυρώνοντας τα σχετικά ψηφίσματα της Γερουσίας και του Κογκρέσου, τα οποία εσείς μπορείτε και πρέπει να προωθήσετε.

 

Αφού σας συγχαρώ για ακόμη μία φορά για τις προσπάθειές σας και ειδικότερα για το σθένος και την πίστη σας ότι η προπαγάνδα και το ψεύδος δεν μπορούν να νικήσουν την αλήθεια και το δίκαιο, σας ευχαριστώ για το χρόνο σας και προσδοκώ στη συνεργασία για την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ελλήνων.

 

Με εκτίμηση

 

Θεοφάνης Μαλκίδης.

 

Δρ Παντείου Πανεπιστημίου Αθηνών

Μέλος της Διεθνούς Ένωσης Μελετητών για τις Γενοκτονίες

Απόγονος θυμάτων και διασωθέντων της Γενοκτονίας


H συνέντευξη στο ραδιοφωνικό σταθμό Μάξιμουμ