Σαν σήμερα το 1943, πριν από 80 χρόνια, έφυγε απο τη ζωή ο μέγας εθνικός μας ποιητής Κωστής Παλαμάς. Γεννήθηκε στην Πάτρα το 1857, άφησε σπουδαίο ποιητικό έργο, ενώ η κηδεία του μετετράπη στην μεγαλύτερη αντιστασιακή διαδήλωση στην κατεχόμενη απο τους Γερμανούς Ναζί πατρίδσ μας. Εκείνη, την θλιβερή, για την πνευματική Ελλάδα, ημέρα τη κηδείας του (28-2-1943), όταν όλα τα έσκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά, το φέρετρο του έγινε λάβαρο, μια ρομφαία, ένα αιχμηρό σπαθί στο στήθος του κατακτητή. Και ο σκλαβωμένος ελληνισμός όρθωσε το ανάστημα του και μετέτρεψε την κηδεία σε μεγάλη αντιστασιακή εκδήλωση.
Για κείνη τη ημέρα, ο ανεψιός του (γιός της αδελφής του) διπλωμάτης Χρήστος Ξανθόπουλος –Παλαμάς, μου είχε δηλώσει 30 χρόνια μετά, το 1973 τα εξής: «Η ταφόπλακα της σκλαβιάς σηκώθηκε τοτε και η Ελλάδα δοκίμασε για πρώτη φορά τα φτερά της λευτεριάς. Στο νωπό χώμα του τάφου ζήσαμε στιγμές λυτρωμού, όταν αντήχησε ο εθνικός ύμνος που τραγούδησαν άνθρωποι ελεύθεροι, με ένα στόμα, μια ψυχή. Ο εχθρός μαρμάρωσε, το φονικό του όπλο έπεσε από τα χέρια και τσακίστηκε πάνω στην παράδοση, την ιστορία και τον Παλαμά. Το σκοτάδι αραίωσε και από τον ορίζοντα χάραξε το χαμόγελο μιας νέας αυγής…» Αιωνία του η μνήμη!!!
