Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ «Μιχάλης Χαραλαμπίδης». Από ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ και ΓΡΗΓΟΡΗ ΚΛΑΔΟΥΧΟ. ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗΣ και ΕΝΕΡΓΟΥ ΠΑΡΑΛΑΒΗΣ ΜΙΑΣ ΟΡΓΑΝΙΚΗΣ ΣΦΑΙΡΑΣ ΣΚΕΨΗΣ. (πρόσωπα - κόσμος, παραγωγή - πολιτικό σύστημα, οργάνωση πολιτισμικών αξιών – νέος ανθρωπισμός).
--- * ---
" ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ: Η ΔΕΣΜΕΥΣΗ ΣΕ ΕΝΑΝ ΟΡΙΖΟΝΤΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ - ΚΟΙΝΩΝΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ, ΝΟΗΜΑΤΟΣ ΖΩΗΣ.
Η Γενική Διοίκηση των Μονάδων Προστασίας Γυναικών (YPJ) μοιράστηκε μια δήλωση υπογραμμίζοντας τους κινδύνους που αναδύονται μετά την πτώση του συριακού καθεστώτος και καλεί τη διεθνή κοινότητα να αναλάβει δράση κατά των τουρκικών στρατιωτικών επιθέσεων στη Βόρεια και Ανατολική Συρία (Rojava).
Θεοφάνης Μαλκίδης
Ακύρωση της "Συμφωνίας", υπεράσπιση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων στη Μακεδονία και σε όλον τον Ελληνισμό .
Η συνέντευξη στο ραδιοφωνικό σταθμό Focus
“Βλάπτουν κι οι τρεις τους την Συρία το ίδιο”
"Ας φρόντιζαν"
Κ. Καβάφης
Η διάλυση της Συρίας από τους Ισλαμοφασίστες, μας ανησυχεί, τόσο για την αραβική χώρα που είναι φιλική για τον Ελληνισμό και τη Χριστιανοσύνη, όσο και για την ίδια την επέκταση που επίκειται. Η ισχυροποίηση του ισλαμοφασιστικού άξονα με την ενεργό συμμετοχή της Τουρκίας και η γενοκτονία των Παλαιστινίων με τη βοήθεια των ΗΠΑ, φέρνουν πιο κοντά το ενδεχόμενο του αφανισμού των Κούρδων και της γενοκτονίας των χριστιανικών λαοτήτων. Φέρνουν κοντά το ενδεχόμενο μεγαλύτερων ακόμα διεκδικήσεων τμημάτων της πατρίδας μας από την Τουρκία.
«Ο καλός “ραγολόγος” τρώγει τις ώριμες ρώγες των σταφυλιών και δεν πειράζει καθόλου τις άγουρες. Παρόμοια ο καλόγνωμος και συνετός άνθρωπος, όσες αρετές βλέπει στους άλλους τις σημειώνει με επιμέλεια· ενώ ο ανόητος αναζητεί τα ελαττώματα και τις κατηγορίες»
(Άγιος Ιωάννης Κλίμακος, λόγ. ι΄ 17).
Θεοφάνης Μαλκίδης
Εκτός από την υποχώρηση, την υποτέλεια και τα "ήρεμα νερά", υπάρχει η πολιτική και ο λόγος, η πράξη και η αντίσταση .
Η συνέντευξη στον τηλεοπτικό σταθμό Αλερτ
Ακούγοντας το πολιτικό προσωπικό, βλέποντάς το έτσι επηρμένο στα όρια της ύβρεως, ήρθε στο νού μου ο διάλογος Κρέοντα και Αίμονα απ΄ την ''Αντιγόνη'' του Σοφοκλή.
Συγκεκριμένα οι στίχοι 734-750, όπου ο Κρέοντας λέει στον Αίμονα : στιχ. 734 ''θα μου πει εμένα μια πόλη πως να διατάζω (πως να κάνω τη δουλειά μου) ;'' για να συμπληρώσει και πάλι παρακάτω στιχ. 736 ''...για άλλον κι όχι για μένα πρέπει να κυβερνώ την πόλη ;'', για να του απαντήσει ο Αίμονας στιχ.737 ''Δεν υπάρχει πόλη που ν΄ ανήκει σ΄ έναν μόνο'', για να συνεχίσει ο Κρέοντας στον στιχ. 738 ''Δηλαδή θες να πεις πως η πόλη δεν είναι αυτουνού που την κυβερνά ;'' για να πάρει την αποστομωτική απάντηση του Αίμονα στον στιχ. 739 ''Ωραία, τότε θα κυβερνούσες μιαν έρημη χώρα''.
Ακόμα ένα ξέπλυμα της φασιστικής κατοχικής Τουρκίας από την Αθήνα καταγράφηκε στην ιστορία. Στο όνομα μιας ουτοπίας για ομαλότητα και επίλυση προβλημάτων. Τα οποία δεν είναι καν προβλήματα, είναι μόνο παράνομες διεκδικήσεις της Τουρκίας σε βάρος της Ελλάδας.
Πρόλογος
Φώτιος Χρ. Σταυρίδης,
Ἠλεκτρολόγος Μηχανικός, Συγγραφέας Ἱστορικῶν Βιβλίων
Tό ἔτος 1202 ὁ πάπας Ἰννοκέντιος Γ’ θά δήλωνε μέ στόμφο ὅτι “οἱ Ἕλληνες ἔγιναν ἔνοχοι βαρυτάτων κατά τοῦ Θεοῦ καί τῆς Ἐκκλησίας ἐγκλημάτων καί ἀπεποιοῦντο πεισματωδῶς νά ἀναγνωρίσωσι τήν κυριαρχίαν τῆς Ρώμης”. Τό ἑπόμενο ἔτος, ὁ δόγης τῆς Βενετίας Ἑρρῖκος Δάνδολος θά ἔλεγε μέ τήν σειρά του στούς Φράγκους ἄρχοντες: “Κύριοι, στήν Ἑλλάδα ὑπάρχει μεγάλος πλοῦτος καί ἀφθονία σέ ὅλα τά ἀγαθά. Μέ μία καλή δικαιολογία θά μπορούσαμε νά πᾶμε ἐκεῖ καί νά ἀποκτήσουμε αὐτά τά ἀγαθά.”
Αὐτοί ἦταν οἱ δύο κύριοι λόγοι γιά τούς ὁποίους οἱ βάρβαροι τῆς Δύσης ὀργάνωσαν τήν μοιραία Δ’ Σταυροφορία, ἡ ὁποία οὐσιαστικά διέλυσε τήν χιλιόχρονη Ἑλληνική Αὐτοκρατορία καί ἔθεσε τίς βάσεις γιά τήν ὁριστική της κατάλυση ἀπό τούς βαρβάρους τῆς Ἀνατολῆς. Ὁ πρῶτος λόγος ἦταν ἡ ἀνεξάρτητη πολιτική τοῦ Βυζαντίου καί ἡ ἀνυπακοή στίς ἐντολές τῆς Δύσης καί ὁ δεύτερος καί σημαντικότερος λόγος ἦταν ὁ πλοῦτος πού εἶχαν συγκεντρώσει οἱ Ἕλληνες ἐκείνη τήν ἐποχή, οἱ ὁποῖοι σύμφωνα μέ τόν Robert de Clari, “εἶχαν συγκεντρώσει στήν Κωνσταντινούπολη τά δύο τρίτα τοῦ παγκόσμιου πλούτου.”
Τό παρόν βιβλίο φωτίζει μία ἀπό τίς πιό καταστροφικές περιόδους τοῦ Ἑλληνισμοῦ πού ἦταν ἡ πρώτη Ἅλωση τῆς Πόλης. Σύμφωνα μέ τόν ἱστορικό τῆς ἐποχῆς Νικήτα Χωνιάτη, οἱ ἡγεμόνες τῆς Αὐτοκρατορίας ἦταν μαλθακοί, τρυφηλοί καί ἐνδιαφέρονταν μόνο γιά τήν προσωπική τους ἀπόλαυση καί τόν πλουτισμό τους. Πράγματι ἐκείνη ἡ περίοδος χαρακτηρίστηκε ἀπό τήν ἀνικανότητα τῶν αὐτοκρατόρων, τήν ἀνηθικότητα, τήν διαφθορά καί τήν κάκιστη δημόσια διαχείριση, ἡ ὁποία ἄδειασε τό κρατικό θησαυροφυλάκιο καί ὁδήγησε τό κράτος σέ χρεοκοπία. Τό πάλαι ποτέ πανίσχυρο Βυζαντινό κράτος δέν διέθετε οὔτε ἕνα πολεμικό πλοῖο καί ἡ στρατιωτική του ἰσχύς εἶχε μειωθεῖ στό ἐλάχιστο. Οἱ πολίτες μέ τήν σειρά τους δέν διέθεταν ἐθνικό φρόνημα καί εἶχαν ἐναποθέσει τίς ἐλπίδες γιά τήν ἄμυνα τῆς Βασιλεύουσας σέ ξένους μισθοφόρους! Ἐπικρατοῦσε ἀναρχία καί ἠθική παραλυσία μέ χαρακτηριστικό παράδειγμα τήν ἄτακτη φυγή τοῦ βυζαντινοῦ στρατοῦ μπροστά ἀπό τά τείχη (Ἰούλιος 1203), ὅταν αὐτός βρέθηκε ἀντιμέτωπος μέ τόν στρατό τῶν σταυροφόρων.
Ἡ σημερινή ἐποχή ἔχει δυστυχῶς πολλές ὁμοιότητες μέ ἐκείνη τήν μακρινή περίοδο, ἀλλά δέν πρέπει νά ξεχνοῦμε ὅτι ἡ ἱστορία ὅσο παλαιά καί ἄν εἶναι, συνεχίζει καί ἐπαναλαβάνεται. Ἄς ἐλπίσουμε ἡ γενιά τῆς νεότατης συγγραφέως αὐτοῦ τοῦ πονήματος νά ἀνατρέψει τήν σήψη τῆς σύγχρονης πολιτικῆς σκηνῆς καί τήν κατάπτωση τῶν ἀξιῶν τῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας, ὥστε νά μήν ὁδηγηθεῖ ἡ πατρίδα μας σέ νέα ἅλωση.
Κείμενο ἀπό τό ὀπισθόφυλλο τοῦ βιβλίου
Εὐαγγελία Κ. Λάππα,
Φοιτήτρια τοῦ τμήματος Ἱστορίας καί Ἀρχαιολογίας τοῦ Ε.Κ.Π.Α.
Μετά τόν θάνατο τοῦ Βασιλείου Β΄ τοῦ Βουλγαροκτόνου τό 1056, λόγω τῶν σφαλμάτων τῶν διαδόχων του, ἄρχισε ἡ σταδιακή παρακμή τῆς Ρωμανίας.
Το τραγούδι τώρα πια ένας θρήνος. Το 1803, είναι η χρονιά της συντέλειας. Το Σούλι με τις τόσες θυσίες και τους ακόμη περισσότερους ηρωϊσμούς πέφτει ύστερα από προδοσία.
Ένας Ηπειρώτικος θρήνος ένα μοιρολόι που μέσα στη λιτότητά του τα λέει όλα. Τον πόνο της καταστροφής. Την ανυποχώρητη κραυγή “Θάνατος ή λευτεριά”.
Π Ρ Ο Σ Κ Λ Η Σ Η
Οι Ποντιακοί -Πολιτιστικοί Σύλλογοι του Δήμου Αλεξανδρούπολης σας προσκαλούν να τιμήσετε με την παρουσία σας την εκδήλωση για τον αείμνηστο συμπατριώτη μας και πρωτεργάτη της αναγνώρισης της Γενοκτονίας Μιχάλη Χαραλαμπίδη
Κυριακή 29 Δεκεμβρίου 2024, ώρα 11:00 πμ.
Κτίριο Μορφωτικού Συλλόγου Ποντίων Νομού Έβρου “Αλέξιος Κομνηνός”,
Αδριανουπόλεως 102, Αλεξανδρούπολη.
Θεοφάνης Μαλκίδης
Για όσα συμβαίνουν μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας, για το ρόλο της Τουρκίας στη Συρία, για τον Ελληνισμό.
Η συνέντευξη στον τηλεοπτικό σταθμό Αλέρτ
Ήταν η στιγμή που 70.000 θεατές και εκατομμύρια τηλεθεατές σε όλο τον πλανήτη παρακολουθούσαν με δέος την τελετή λήξης της 28ης Ολυμπιάδας που γινόταν στην Αθήνα, και συγκεκριμένα τους 63 πυρριχιστές και τους δύο μουσικούς που είχαν πιάσει ήδη θέση στην ειδικά διαμορφωμένη εξέδρα, στο κέντρο του ΟΑΚΑ, στο Μαρούσι.
Δευτερόλεπτα μετά, το σύρσιμο του τοξαριού, ο ήχος του νταουλιού αλλά και το χτύπημα των ποδιών των χορευτών έκαναν τον κόσμο να παραληρεί. Ο χορός σέρρα παρουσιαζόταν για πρώτη φορά σε όλη την ανθρωπότητα.
Η τελετή λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα, που πραγματοποιήθηκε στις 29 Αυγούστου του 2004, σηματοδότησε το τέλος μιας από τις καλύτερες διοργανώσεις των τελευταίων χρόνων, όπως χαρακτήρισαν πολλοί το γεγονός, και σίγουρα ως μιας από τις σημαντικότερες στιγμές για τον ποντιακό ελληνισμό, αφού η πολιτιστική του παράδοση ήρθε σε πρώτο πλάνο σε όλη την οικουμένη. Γι’ αυτό εξάλλου διάφοροι φορείς –ανάμεσά τους και η Παμποντιακή Ομοσπονδία Ελλάδος– τίμησαν το Σύλλογο Ποντίων «Αργοναύται-Κομνηνοί», που ήταν ο πρωταγωνιστής αυτού του γεγονότος.
Ο πυρρίχιος χορός που «πήρε» το χρυσό μετάλλιο
H συγκινητική ιστορία ενός παιδιού μιας οικογένειας προσφύγων του Πόντου που κατάφερε να επιβιώσει και να μεγαλουργήσει χάρη στο τεράστιο ταλέντο του και κόντρα σε κάθε κοινωνική και προσωπική δυσκολία.
Μουσική, έρωτες, οικογένεια, φίλοι, ψάρεμα, δημιουργία, μπράβοι της νύχτας, φανατικοί θαυμαστές, μεγάλες διαμάχες, δημιουργούν το ψηφιδωτό της ζωής του. Μία ταινία - αφιέρωμα σε έναν μεγάλο τραγουδιστή, που η φωνή του «μίλησε» στις καρδιές όλων των Ελλήνων, ανά τον κόσμο, τον Στέλιο Καζαντζίδη - για όσους τον αγάπησαν, και όσους θέλουν να τον γνωρίσουν.
Σκηνοθεσία: Γιώργος Τσεμπερόπουλος Σενάριο: Κατερίνα Μπέη Πρωταγωνιστούν: Χρήστος Μάστορας, Κλέλια Ρένεση, Ασημένια Βουλιώτη, Αγορίτσα Οικονόμου, Δημήτρης Καπουράνης, Άννα Συμεωνίδου Μαζί με τους: Γιώργο Καραμίχο, Νίκο Ψαρρά, Γιώργο Γιαννόπουλο, Γιάννη Εγγλέζο, Γιώργο Γάλλο, Μαρία Φιλίππου, Aλέξανδρο Μπουρδούμη, Διαμαντή Καραναστάση κ.ά.
Σκηνοθετικό Σημείωμα
Στις 31 Ιανουαρίου του 1949 ο συνθέτης Μάνος Χατζιδάκις δίνει την περίφημη διάλεξή του για το Ρεμπέτικο στο «Θέατρο Τέχνης» του Κάρολου Κουν. Με τη διάλεξή
Στις 31 Ιανουαρίου του 1949 ο συνθέτης Μάνος Χατζιδάκις δίνει την περίφημη διάλεξή του για το Ρεμπέτικο στο «Θέατρο Τέχνης» του Κάρολου Κουν. Με τη διάλεξή του ο Μάνος Χατζιδάκις επαναπροσδιορίζει τη θέση του ρεμπέτικου. Εκείνη την περίοδο, το ρεμπέτικο εξαπλωνόταν στις λαϊκές γειτονιές και σταδιακά σπάει τα όρια τους. Η εξουσία και οι αρχές το κυνηγούσαν. Οι αστοί και οι διανοούμενοι το περιφρονούσαν.
Σε αυτό το πλαίσιο, ο Μάνος Χατζιδάκις, νεαρός τότε συνθέτης, τόλμησε να δώσει μια διάλεξη για την ανάδειξη του ρεμπέτικου ως θεμέλιου λίθου της σύγχρονης ελληνικής λαϊκής μουσικής. Παρουσιάζει τον Μάρκο Βαμβακάρη και τη Σωτηρία Μπέλλου, οι οποίοι τραγούδησαν μπροστά στο έκπληκτο κοινό του Θεάτρου Τέχνης. Η διάλεξη προκαλεί αντιδράσεις. Μέχρι που αστυνομία ειδοποιεί τη μητέρα του Χατζιδάκι να προσέχει για λίγο καιρό ο γιος της όταν κυκλοφορεί στη γειτονιά τους, στο Παγκράτι.
Η διάλεξη του Μάνου Χατζιδάκι
Το πρώτο -αθησαύριστο- κείμενο του Περικλή Γιαννόπουλου
Το παρόν κείμενο του Περικλή Γιαννόπουλου δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Ἀκρόπολις», στις 21 Μαρτίου 1899, το οποίο υπογράφει με το ψευδώνυμο «Νεοέλλην», ένα από τα πολλά που χρησιμοποίησε στα πρώτα του συγγραφικά βήματα.
Ο Γκασπάρ, σαράντα χρονών σήμερα αφιέρωσε εικοσιπέντε χρόνια στον βίαιο αριστερισμό. Τον εγκατέλειψε όταν αυτός υποτάχθηκε στον ισλαμισμό
Jérémy GARAMOND για το LE FIGARO MAGAZINE
Θεοφάνης Μαλκίδης
Μνήμη και αγώνας ενός ξεχωριστού Έλληνα, ενός μοναδικού διανοούμενου και πολιτικού, του Μιχάλη Χαραλαμπίδη
Μέρος των ομιλιών στο διήμερο που οργάνωσαν οι Κούρδοι και οι Ασσύριοι για τον Μιχάλη Χαραλαμπίδη. Αθήνα Δεκέμβριος 2024
O Μιχάλης Χαραλαμπίδης (Μ.Χ.)
γεννήθηκε στην Αλεξανδρούπολη το 1951, από γονείς πρόσφυγες από τη Σάντα του
Πόντου, οι οποίοι κατέφυγαν στη Θράκη, μετά από τη Γενοκτονία. Όπως έγραψε ο
Μ.Χ. στο βιβλίο του «Το Ποντιακό ζήτημα σήμερα», το οποίο υπήρξε μία
πρωτοποριακή συμβολή στην ανάδειξη του ζητήματος της Γενοκτονίας, «το ιστορικό, κοινωνικό, πολιτικό
δρομολόγιο της οικογένειάς μου είναι παρόμοιο με εκείνο μεγάλης μερίδας του
λαού μας και ιδιαίτερα των προσφύγων. Από τα αμελέ ταμπουρού (εργατικά
τάγματα), το αντάρτικο σωτηρίας της Σάντας του Πόντου, η έξοδος στον Καύκασο
και την Ελλάδα, η εγκατάσταση σε ένα από τα Μακόντο της Ελλάδας, το Αετοχώρι
Θράκης (Έβρος)».
Ο Αλεξάνταρ Βούτσιτς, πρόεδρος της Σερβίας, συνέδεσε τα γεγονότα που έλαβαν χώρα στα Σκόπια το 2016 με τις τρέχουσες εξελίξεις στη Γεωργία και τόνισε ότι ένα τέτοιο σενάριο δεν θα συμβεί στη χώρα του.
Έδωσε ρέστα η Αννίτα Δημητρίου χτες. Κάλεσε δημοσιογραφική διάσκεψη για να εκφράσει με έναν πανηγυρικό λόγο το ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας πήρε απόφαση «να υιοθετήσει μια κεντρική πολιτική μας θέση. Και τον καλούμε να συνεχίσει να προχωρά στην υλοποίηση της με τόλμη». Είναι «η συμπόρευσή μας με τις δυτικές χώρες και το ΝΑΤΟ».
Η χρήση και κατάχρηση αλκοόλ από ανήλικους στην Ελλάδα είναι ένα παλιό και πολυπαραγοντικό φαινόμενο. Όμως υπάρχουν νεότερα δεδομένα που σχετίζονται με τον σύγχρονο τρόπο ζωής τα οποία κάνουν πλέον αυτή την προβληματική σχέση πιο φανερή και επείγουσα.
Ένα από αυτά σύμφωνα με τους ειδικούς είναι η διαθεσιμότητα του προϊόντος στο χώρο. Στην Ελλάδα παραδοσιακά το αλκοόλ είναι εύκολα διαθέσιμο παντού. Τα παιδιά είναι κοντά στο αλκοόλ ακόμη και από την βρεφική τους ηλικία όταν για παράδειγμα βρίσκονται σε ένα τραπέζι όπου οι ενήλικες πίνουν λίγο κρασί ή μία μπύρα.
