Πέμπτη 29 Απριλίου 2010

Γενοκτονία και αποζημιώσεις


ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΔΟΘΗΚΑΝ ΤΕΛΙΚΑ ΣΤΟΥΣ ΔΙΚΑΙΟΥΧΟΥΣ

Η πραγματική αξία της απρόσμενης κληρονομιάς από τα ασφαλιστήρια της
New York Life

Από 800 μέχρι 5000 δολάρια μοιράστηκαν μετά από αγωνιώδη αναμονή 18 μηνών.

Της Εύας Λαδιά

ΟΙ ΑΣΦΑΛΕΙΕΣ ΖΩΗΣ ΚΑΙ Η ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ

Κάπου ενοχλεί ο τόσος θόρυβος που δόθηκε στην "απρόσμενη" κληρονομιά
απογόνων Μικρασιατών, Κωνσταντινουπολιτών, Θρακών και Ποντίων που είχαν ασφαλιστεί στην New York Life
Τα χρήματα που τους αναλογούν είναι από 800 έως 5000 δολάρια στην καλύτερη περίπτωση.
Δηλαδή 600- 3800 ευρώ, ποσόν που νοείται ότι μοιράζεται ανάλογα με τον
αριθμό των δικαιούχων. Σήμερα, 2.850 Ελληνες δικαιούχοι άρχισαν να
λαμβάνουν την επιταγή που περίμεναν τόσους μήνες. Η ασφαλιστική
εταιρία έδειξε όντως εντιμότητα πρωτοφανή για τα δεδομένα της εποχής
και όπως είχε προαναγγείλει τήρησε με συνέπεια τη διαδικασία καταβολής
ασφαλίστρων που αντιστοιχούσαν σε 1031 συμβόλαια συνολικής αξίας 15
εκατομμυρίων δολαρίων. Κάποιοι σπεύδουν να δίνουν συνεντεύξεις ,άλλοι καρπώνονται το πρωτοφανές επίτευγμα να δίδονται χρήματα από το "πουθενά" και επί της ουσίας, κουβέντα, ότι δηλαδή επιτέλους αναγνωρίζεται η γενοκτονία των Ελλήνων και αποδεικνύεται περίτρανα ότι για
κανένα λόγο η τραγωδία δεν μπορεί να χαρακτηρίζεται" συνωστισμός"
Ηταν και μια ευκαιρία να φωτιστεί λίγο η ζωή αυτών των ανθρώπων που
το ενδεχόμενο της κληρονομιάς τους έφερε στην επικαιρότητα με τη
δημοσιοποίηση των ονομάτων τους.
Όπως δείχνουν όλα τα στοιχεία ήταν άνθρωποι εργατικοί, φιλοπρόοδοι,
πατριώτες, νοικοκύρηδες όπως συνηθίζει να λέει ο λαός.
Είχαν δημιουργήσει τεράστιες περιουσίες, όσο κι αν αυτό ακουγόταν
περίεργο και σε ορισμένες περιπτώσεις εξωπραγματικό. Κάποιοι θεωρούσαν
ότι οι μετέπειτα ρακένδυτοι που κυνηγούσαν το μεροκάματο
,δημιουργούσαν μυθοπλασίες γύρω από το παρελθόν τους για να νοιώθουν
πως είναι κι αυτοί "κάτι" Κι όμως. Οι άνθρωποι που δούλευαν από ήλιο σε ήλιο, αν χρειαζόταν, κάποτε στην πατρίδα τους ήταν αφεντικά. Και μάλιστα ήταν πολλοί εκείνοι που έτρωγαν ψωμί στη δούλεψή τους.
Από τα έσοδά τους , ενίσχυαν με κίνδυνο της ζωής τους κάθε πατριωτική
κίνηση και η ελληνική σημαία υπήρχε σε κάθε σπίτι , καλά κρυμμένη ,
για να θυμίζει τα ιδεώδη της φυλής.
Είχαν μάθει να περνούν την άμπωτη και την παλίρροια του βίου τους με
αξιοπρέπεια. Και να είναι πάντα οπλισμένοι με υπομονή και δύναμη για
να ξεπερνούν τις δυσκολίες.
Εκεί που ζούσαν μέσα στη χλιδή , μια κίνηση, ένας διωγμός και
βρίσκονταν από τη μια στιγμή στην άλλη πρόσφυγες. Έκαναν το σταυρό
τους και προσπαθούσαν πάλι από την αρχή.
Οι περισσότεροι που ήρθαν στο μεγάλο διωγμό του 1922, είχαν δοκιμάσει
και μια και δυο φορές την τραγωδία του ξεριζωμού.
Γι΄αυτό και όταν ήρθαν στην Ελλάδα , μόλις πήραν μια ανάσα ,προσπάθησαν
και πάλι να σταθούν στα πόδια τους. Κάποιοι στάθηκαν τυχεροί άλλοι
πέθαναν πάμπτωχοι. Ήξεραν βέβαια πως είχαν αφήσει πίσω κάποια
συμβόλαια που είχαν συνάψει σε ανύποπτο χρόνο με ασφαλιστικές
εταιρείες. Αλλά κανένας δεν έκανε λόγο γι΄ αυτά επειδή τα θεωρούσε χαμένη υπόθεση. Μέχρι που ήρθε η ανακοίνωση της αμερικανική εταιρεία New York Life, να
ξαφνιάσει τους απογόνους των ανθρώπων αυτών μετά από εκατό και πλέον
χρόνια.

ΜΙΑ ΑΝΕΛΠΙΣΤΗ ΛΙΣΤΑ

Ηταν ένα μεγάλο επίτευγμα του αρμενικής καταγωγής δικηγόρου Βαρτκές
Γεγκαγιάν, από τη Σπάρτη της Μικράς Ασίας, που τώρα ζει στις ΗΠΑ και που αναζήτησε αρχικά τη λίστα με τα ονόματα των Αρμενίων
ασφαλισμένων της New York Life. Μετά από δικαστικούς αγώνες άνοιξε τα
αρχεία της εταιρείας, που παραμένει εν λειτουργία, και βρήκε 2.300
Αρμένιους δικαιούχους αλλά και Έλληνες. Έτσι υποχρεώθηκε η New York
Life τον Σεπτέμβριο του 2008 να δημοσιοποιήσει λίστα με ονόματα 1.031
ασφαλισμένων ελλήνων, καλώντας τους δικαιούχους να καταθέσουν
δικαιολογητικά μέχρι τις 31 Μαρτίου 2009, για να λάβουν την αποζημίωσή
τους από ένα πρόγραμμα 15 εκ. δολαρίων.
Αξίζει να σταθούμε στο ιστορικό της υπόθεσης που είναι ασύγκριτα πιο
σημαντικό από το ύψος της απρόσμενης αυτής κληρονομιάς μέσα από κείμενα του Φάνη Μαλκίδη, μέλους της Διεθνούς Ένωσης Ακαδημαϊκών
για τη μελέτη των γενοκτονιών. Αναφέρει σχετικά:
" Κατά την ανάγνωση του βιβλίου του πρώην πρέσβη της Οθωμανικής
Αυτοκρατορίας Χένρυ Μοργκεντάου ο Αρμένιος δικηγόρος Βαρτκές
Γεγκιαγιάν, ανακάλυψε ότι ο
Ταλάτ πασά, ένας εκ των τριών της ηγετικής ομάδας των Νεότουρκων, είχε
αναφέρει στον Χένρυ Μοργκεντάου ότι θα προσπαθήσει να του καταβληθούν
οι αποζημιώσεις των Αρμενίων, Οθωμανών υπηκόων, θύματα της
γενοκτονίας. Ουσιαστικά, ο θύτης ζητούσε ακόμη και τα χρήματα του
θύματος. Υπάρχουν στοιχεία ότι ορισμένες ασφάλειες εξ αυτών τελικά
ελήφθησαν από τους θύτες και τελικά τις καρπώθηκαν τα χρήματα οι θύτες
και πρωτεργάτες της γενοκτονίας. Έχοντας αυτή την πληροφορία, ο
Αρμένιος δικηγόρος Βαρνές Γεγκαγιάν ξεκίνησε μία διαδικασία στις Ηνωμένες Πολιτείες πριν είκοσι περίπου χρόνια. Ο Αρμένιος δικηγόρος μετά από μακρόχρονη προσπάθεια ανακάλυψε σε δύο ασφαλιστικές εταιρείες ονόματα Αρμενίων και τελικά,
μέσω μιας διαδικασίας που ακολουθείται στις ΗΠΑ, των ομαδικών
περιπτώσεων, προσέφυγε στα δικαστήρια και δικαιώθηκε από τις δύο
ασφαλιστικές εταιρείες, οι οποίες επιδίκασαν αποζημίωση ύψους 53
εκατομμυρίων δολαρίων. Ουσιαστικά δηλαδή αποζημίωσαν τους απογόνους
των θυμάτων της γενοκτονίας των Αρμενίων σε μία ξένη χώρα έχοντας όμως
ως τεκμήρια τις ασφάλειες ζωής που είχαν κατατεθεί στο δικαστήριο.

ΚΑΙ ΟΝΟΜΑΤΑ ΕΛΛΗΝΩΝ
Στις ασφαλιστικές εταιρείες που είχαν ασφαλίσει Αρμένιους υπήρχαν και
ονόματα. Ελλήνων που ζούσαν στις περιοχές της Θράκης, της Μικράς Ασίας
και του Πόντου. Κάποια στιγμή έγινε γνωστή και στην Ελλάδα η
ανακοίνωση του δικηγορικού γραφείου από τις Ηνωμένες Πολιτείες και
έτσι ξεκίνησε μία προσπάθεια ενημέρωσης και πληροφόρησης των πολιτών,
οι οποίοι έλκουν την καταγωγή τους από τις περιοχές του Πόντου, της
Θράκης, της Κωνσταντινούπολης, της Μικράς Ασίας. Μετά ξεκίνησε μία προσπάθεια προκειμένου να
βρεθούν τεκμήρια ύπαρξης ασφαλειών ζωής ή άλλων τύπων ασφαλειών οι
οποίες αφορούσαν Έλληνες που ζούσαν σε αυτές τις περιοχές.
Είναι πάρα πολύ ενδιαφέρον, ότι περιοχές, όπως η Σμύρνη, η
Τραπεζούντα, η Αδριανούπολη, η Κωνσταντινούπολη δεν ήταν μόνο χώροι στους οποίους ζούσε ο
Ελληνισμός, αλλά και χώροι έντονης οικονομικής, πνευματικής, εμπορικής
δραστηριότητας και, συνεπώς, αυτοί οι άνθρωποι είχαν την οικονομική
άνεση και, αν θέλετε, και την πνευματική ανάπτυξη προκειμένου να
σκεφτούν το μέλλον τους. Επειδή θεώρησαν ότι σε εκείνη την ταραγμένη
περίοδο που ξεκίνησε περίπου το 1912 και κορυφώθηκε περίπου το 1923 ο
κίνδυνος για το μέλλον τους ήταν ακόμη μεγαλύτερος, θεώρησαν καλό να
προβούν σε τέτοιες κινήσεις.

ΜΙΑ ΦΩΤΕΙΝΗ ΜΟΡΦΗ ΕΘΝΟΜΑΡΤΥΡΑ
Ένα ασφαλιστήριο συμβόλαιο εξάλλου αφορά ένα πολύ σημαντικό άνθρωπο
που έζησε στη Σμύρνη. Είναι ο μητροπολίτης Σμύρνης Χρυσόστομος, ο
οποίος σε μία επιστολή του έκανε γνωστό ότι είναι ασφαλισμένος σε
τρεις ασφαλιστικές εταιρείες, στη Βιέννη, στην Άγκυρα και στη Νέα
Υόρκη και ό,τι κι αν γίνει, προαισθανόμενος ίσως το τέλος του, τα ποσά
από τις αποζημιώσεις να δοθούν στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης. Αυτό
έχει μεγάλη σημασία και μάλιστα, αν βρεθεί έστω και ένας πρωτότυπος
τίτλος του ασφαλιστηρίου συμβολαίου του Μητροπολίτη Σμύρνης, θα έχει
ενδιαφέρον να δούμε και την επόμενη ημέρα αυτής της διαδικασίας, η
οποία αφορά άμεσα τους Έλληνες πολίτες απογόνους των θυμάτων της
γενοκτονίας.
Είναι ένα ζήτημα ουσίας, επειδή όλα αυτά τα χρόνια πράγματι υπήρχε μία
περισσότερο τυπική προσέγγιση του ζητήματος παρά ουσιαστική θεωρώ ότι
τέτοιες παράμετροι του μαζικού εγκλήματος εναντίον των Ελλήνων
ουσιαστικά αναδεικνύει μία πτυχή προσέγγισης συναδέλφωσης αλλά και
συνεργασίας μεταξύ των λαών οι οποίοι αποδεχόμενοι το παρελθόν τους,
όσο βαρύ κι αν είναι αυτό, μπορούν να κινηθούν πλέον με πραγματική
φιλία στο μέλλον και, κυρίως, αποδεχόμενοι ένα μαζικό έγκλημα.

Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΜΥΘΗΤΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ
Τα 800 ή τα 5.000 δολάρια θα εξανεμιστούν μέχρι να σβήσει και ο
απόηχος της ευχής " σε καλή μεριά " στους τυχερούς κληρονόμους.
Αυτό που δεν μπορεί με τίποτα να φθαρεί είναι η εθνική μνήμη και ο
άπειρος σεβασμός στις ιερές παρακαταθήκες εκείνων των μαρτύρων που
ήξεραν να βλέπουν την ξαστεριά ακόμα και στο καταχείμωνο χωρίς να
πάψουν τα χέρια να δουλεύουν και ο νους να σκέπτεται.
Υπάρχει λοιπόν μεγαλύτερη κληρονομιά από το να είσαι καρπός από αυτά τα δέντρα;

Τρίτη 27 Απριλίου 2010

Γενοκτονία


Εκδήλωση για την 95η επέτειο της Γενοκτονίας των Αρμενίων στην Κομοτηνή

Από την Αρμενική Εθνική Επιτροπή Ελλάδας και την Αρμενική κοινότητα της Κομοτηνής

Φόρο τιμής στις ψυχές των 1,5 εκατ. και πλέον προγόνων τους που δολοφονήθηκαν από την οθωμανική αυτοκρατορία 95 χρόνια πριν, τον Απρίλιο του 1915, απέτισαν οι Αρμένιοι της Κομοτηνής αλλά και της ευρύτερης περιοχής σε εκδήλωση που συνδιοργάνωσαν η Αρμενική Εθνική Επιτροπή Ελλάδας και η Αρμενική Κοινότητα Κομοτηνής.

Ομιλητής στην εκδήλωση, που φιλοξενήθηκε στην αίθουσα εκδηλώσεων του Πολιτιστικού Κυττάρου Κομοτηνής ήταν ο κ. Θεοφάνης Μαλκίδης, μέλος της Διεθνούς Ένωσης Ακαδημαϊκών για τη Μελέτη των Γενοκτονιών, ο οποίος ανέπτυξε το θέμα: «Η Γενοκτονία των Αρμενίων: Το αποσιωπημένο έγκλημα στο προσκήνιο της διεθνούς πολιτικής».

Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν εκπρόσωποι αρχών και φορέων του τόπου, ο γ.γ. της πρεσβείας της Αρμενίας στην Ελλάδα κ. Γκριγκόρ Ασόπ, ο Υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργό και Κυβερνητικός Εκπρόσωπος, κ. Γιώργος Πεταλωτής, και ο πρώην υπουργός κ. Ευριπίδης Στυλιανίδης. Ο Γιώργος Πεταλωτής απηύθυνε χαιρετισμό αναφέροντας, μεταξύ άλλων τα εξής: «Είναι σημαντική η σημερινή εκδήλωση διότι γνωρίζουμε όλοι ότι η ιστορία μπορεί να παραχαράσσεται, μπορεί να πλαστογραφείται, μπορεί να γεμίζει με σκιές, υποψίες και υπόνοιες, μπορεί να αμφισβητείται αλλά δεν διαγράφεται. Όσοι προσπάθησαν μέσα στα βάθη των αιώνων να κάνουν κάτι τέτοιο έχουν αποτύχει οικτρά, γιατί αυτή είναι η ζωή, αυτή είναι η πραγματικότητα. Αν δεν γνωρίζουμε το παρελθόν μας δεν έχουμε μέλλον. Δίχως μισαλλοδοξίες, δίχως φανατισμούς, με στοιχεία πολιτισμού. Την ιστορία πλέον την γνωρίζουμε και την αποτυπώνουμε για να μπορούμε να πορευόμαστε από εδώ και πέρα».
Για τρεις λόγους που καθιστούν τη φετινή επέτειο της γενοκτονίας ορόσημο όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά για όλο τον κόσμο έκανε λόγο ο κ. Μαλκίδης.
Πρώτον η πρόσφατη απόφαση της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων του Αμερικανικού Κογκρέσου για την Αρμενική Γενοκτονία και η ομιλία του προέδρου των ΗΠΑ ο οποίος έκανε λόγο για τη Μεγάλη Καταστροφή («Μετς Γεργενί») καθώς και η πρόσφατη απόφαση του Κοινοβουλίου της Σουηδίας για τη γενοκτονία Αρμενίων, Ασσυρίων και Ελλήνων.
Δεύτερον το γεγονός ότι πλέον όλος ο πλανήτης μιλάει για να ένα ζήτημα που πάρα πολλά χρόνια ήταν στο περιθώριο της διεθνούς πολιτικής και τέλος το ότι για πρώτη φορά φέτος στην Τουρκία πραγματοποιήθηκαν αντίστοιχες εκδηλώσεις «για ένα ζήτημα που ο Τουρκικός λαός δεν γνωρίζει», όπως το συνέδριο της 24ης Απριλίου στη μνήμη του δολοφονημένου Τούρκου και αρμενικής καταγωγής δημοσιογράφου Χραν Ντίνκ και η αντίστοιχη εκδήλωση στην πλατεία Ταξίμ της Κωνσταντινούπολης στη μνήμη όσων υπέστησαν δολοφονίες, βιασμούς και διώξεις κατά τη διάρκεια της Γενοκτονίας.
«Η εκδήλωση αυτή δίνει συμβολισμούς και ουσία σε μία νέα πραγματικότητα η οποία ανοίγει ένα ζήτημα που θα οδηγήσει στη συναδέλφωση, ειρηνική συμβίωση και κυρίως συνεργασία μεταξύ των λαών» ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Μαλκίδης.
Στην ομιλία του κ. Μαλκίδης, πέραν της ιστορικής αναδρομής που έκανε στο «Έγκλημα της Σιωπής» (όπως έχει χαρακτηριστεί η γενοκτονία των Αρμενίων), αναφέρθηκε διεξοδικά στα νέα δεδομένα που έχουν προκύψει στο διεθνές πολιτικό σκηνικό αναφορικά με την αναγνώριση της Γενοκτονίας από τους Τούρκους ενώ παρουσίασε στοιχεία και παραμέτρους που έχουν έρθει τα τελευταία χρόνια στο φως της δημοσιότητας. Σήμερα ένα αιώνα σχεδόν μετά τη Γενοκτονία η Τουρκία εξακολουθεί να αρνείται την αναγνώριση της Γενοκτονίας που διέπραξαν οι προκάτοχοι της το 1915 και συνεχίζει να παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα παρά τις συστάσεις των Διεθνών Οργανισμών όμως η ελπίδα και η προσδοκία για έναν κόσμο δίκαιο και ειρηνικό, βασισμένο στην αλήθεια, παραμένει.
Η εκδήλωση διανθίστηκε με μουσικές παρεμβάσεις από τους Κατερίνα Γρηγοριάδου, Ασμίκ Μπεκλαριάν, Χριψιμέ Ντανελιάν και Γιώργο Παπουτσή