Ένα είναι το πρόβλημα στην περιοχή μας: Το Τουρκικό!

Θ. Μαλκίδης

Ένα είναι το πρόβλημα στην περιοχή μας: Το Τουρκικό!

Μέρος της συνέντευξης στο Ράδιο <<Ε>> των Σερρών και στον Γιώργο Πεζιρκιανίδη. 

Να επαναλάβουμε αυτό που έχει πει ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης εδώ και χρόνια: Δεν υπάρχει Κυπριακό, Κουρδικό, Ποντιακό, Θρακικό  πρόβλημα, δεν υπάρχει πρόβλημα Αιγαίου, Τσάμηδων και λωποδυτών της Μακεδονίας. Ένα είναι το πρόβλημα στην περιοχή μας: Το Τουρκικό!

Με αφορμή την Κύπρο, τα Ίμια, τα συγκοινωνούντα δοχεία της Αλβανίας και των Σκοπίων, τα γεγονότα και η εμπειρία αυτό δείχνουν, το Τουρκικό δηλαδή πρόβλημα.  Αυτό που αφορά, μεταξύ των άλλων, μία φασιστική χώρα που φυλακίζει εκατονάδες χιλιάδες αντιφρονούντες, την εισβολή στην Κύπρο και στην ΑΟΖ της πλέον, στο Αιγαίο των Ιμίων και των άλλων νησιών, την εισβολή και τη δολοφονία των Κούρδων στο Ιράκ και τη Συρία, την υποδαύλιση του Αλβανικού εθνικισμού  και των λωποδυτών των Σκοπίων.

Εάν γίνει αντιληπτό αυτό στην Ελλάδα και την Κύπρο, από τους αποκαλούμενους κυβερνώντες και αντιπολιτευόμενους, καθώς και από τους αδρά αμειβόμενους <<καθηγητές>> συμβούλους τους, θα έχει γίνει ο μισός δρόμος.   

Ο άλλος θα μπορούσε να καλυφθεί από τους Ευρωπαίους και γενικώς τους Δυτικούς  που προφανώς ανέχονται τη βαρβαρότητα που εκπέμπεται από τα ανατολικά. 

Η Βιέννη, η Καλλίπολη, η Σμύρνη, η Μερζιφούντα,  το πρότυπο για το Νταχάου και το Άουτσβιτς στρατόπεδο στο Δεβζιλίκ  της Τραπεζούντας, η Κερύνεια, τα Ίμια, η Ροτζάβα, το Αφρίν,  δεν τους δίδαξε κάτι; 

Σοφία Δεσποτάκη- Χατζηδάκη: Η ηρωίδα του μαρτυρικού χωριού Κακοπέτρου Χανίων πέρασε στην αιωνιότητα...

Μνήμη Σοφίας Δεσποτάκη- Χατζηδάκη

Έφυγε πριν από λίγο  τη ζωή μια ηρωίδα του μαρτυρικού χωριού Κακοπέτρου Χανίων.
Ένα από ΄΄ΤΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΠΟΥ ΜΑΡΑΘΗΚΑΝ ΝΩΡΙΣ΄΄.
Η Σοφία Δεσποτάκη - Χατζηδάκη.
Γεννήθηκε στον Κακόπετρο το 1926.
Γονείς της ο Γεώργιος και η Ελλάς Δεσποτάκη.
Την 29η Αυγούστου 1944, την επομένη της αποφράδας για τον Κακόπετρο μέρας, κατά την οποία οι Γερμανοί εκτέλεσαν όλους τους άνδρες που βρήκαν στο χωριό, ανέλαβε μαζί με συνομήλικες της κοπέλες και τις μανάδες των νεκρών, το δύσκολο έργο της ταφής.
Τοποθετούσε τους νεκρούς πάνω σε πόρτες και παραθυρόφυλλα και τους κουβαλούσε στο νεκροταφείο σε απόσταση 500 μέτρων διασχίζοντας δύσβατα μονοπάτια.Άνοιξε με τα χέρια της επτά παλιούς τάφους και τοποθετούσε μέσα τους νεκρούς.
Ανάμεσα στους νεκρούς και έξι πρώτα εξαδέλφια της.
Επιστέφοντας στο λεηλατημένο από τους Γερμανούς σπίτι της έδωσε ένα άλλο αγώνα μαζί με τους εναπομείναντες χωριανούς. Τον αγώνα της επιβίωσης.
Τα κατάφερε.
Έκανε τη δική της οικογένεια και συνέχιζε να αγωνίζεται μέχρι σήμερα κουβαλώντας τις αναμνήσεις της γερμανικής κατοχής.

Τις αναμνήσεις, που μοιράζεται μαζί μας στη ταινία του Ματθαίου Φρατζεσκάκη - Βίκης Αρβελάκη ΄΄ΤΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΠΟΥ ΜΑΡΑΘΗΚΑΝ ΝΩΡΙΣ΄΄ που ξεκινάει το ταξίδι της σε λίγες ημέρες από την Θεσσαλονίκη κάνοντας γνωστή σε όλο τον κόσμο την ιστορία του μαρτυρικού χωριού Κακοπέτρου.

Μιχάλης Μινουδάκης

Δείτε το σχετικό βίντεο

Μνήμη Καταδρομέα Μανώλη Μπηκάκη- Κύπρος 1974

Μνήμη Καταδρομέα Μανώλη Μπικάκη- Κύπρος 1974  

2η Ανοικτή επιστολή προς τους κ.Δημάρχους Έγκωμης ,Αγίου Δομετίου και Λευκωσίας.

Αξιότιμοι κύριοι, 

Με ιδιαίτερη χαρά και υπερηφάνεια είδαμε ότι ο Δήμος Έγκωμης μετά από εισήγηση του Δημ.Συμβ. κ. Σιεητάνη και με την ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου έδωσε σε συγκεκριμένο πάρκο εντός των ορίων του Δήμου το όνομα του Ήρωα Καταδρομέα Μανώλη Μπηκάκη ο οποίος το μαύρο καλοκαίρι του 1974 παρά τον κυκλικό κόμβο Κολοκασίδη σε μια άνιση μάχη σταμάτησε την προέλαση των αρμάτων του εχθρού καταστρέφοντας επιβεβαιωμένα 6 από αυτά. Το αποτέλεσμα της άνισης αυτής μάχης του ανθρώπου με τις μηχανές είχε σαν αποτέλεσμα την ανακοπή της προέλασης του τουρκικού στρατού και κατά συνέπεια την ύπαρξη της Λευκωσίας όπως την ξέρουμε από το 1974 (ιδιαίτερες ευχαριστίες και σε όλους τους Μαχητές της γραμμής άμυνας Λευκωσίας κατά την Τουρκική εισβολή και σε όλους τους γνωστούς και άγνωστους ήρωες μας που πολέμησαν τότε ).

Ο ηρωισμός και η αυτοθυσία του ανθρώπου αυτού βγήκε στη δημοσιότητα μόλις πριν από λίγα χρόνια ( ο ίδιος ουδέποτε το είχε επιδιώξει ).
Ποτέ δεν ζήτησε και ποτέ δεν έλαβε το όποιο παράσημο για την πολεμική του δράση όπως δεν το ζήτησαν και πολλοί άλλοι που στάθηκαν και φύλαξαν τις Θερμοπύλες το μαύρο εκείνο καλοκαίρι του 1974.

Με όλο λοιπόν τον σεβασμό στον Ήρωα ΚΔ Μανώλη Μπικάκη της A Μ.Κ ( μετονομάσθηκε μετά σε 35 Μ.Κ ) καταθέτω την εισήγηση όπως παρά το σημείο ανακοπής της προέλασης αναρτηθεί μνημείο αφιερωμένο στον Ήρωα και τελείτε το ετήσιο μνημόσυνο του ως μια ελάχιστη ένδειξη τιμής και εκτίμησης για την πολύτιμη προσφορά του προς την Πατρίδα.
Στο πρόσωπο του ΚΔ Μανώλη Μπικάκη αγαπητοί φίλοι το όποιο μνημείο αναφοράς και το όποιο μνημόσυνο αφορά και όλους όσους αγωνίστηκαν η και έπεσαν Υπέρ Πίστεως και Πατρίδος.
Είναι το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε σαν ένδειξη εκτίμησης και τιμής στην προσφορά τους.
Με εκτίμηση

Γιώργος Μασουρής

Ελεύθερη Μεράλ Γκεϋλανί καλωσόρισες! Meral Geylani hoşgeldin geçmiş olsun!

Θ. Μαλκίδης

Ελεύθερη Μεράλ  Γκεϋλανί καλωσόρισες!

Με μία φωτογραφία που μας έδωσε πριν από λίγο η Μεράλ Γκεϋλανί , σύντροφος του συμπατριώτη μας Έλληνα του Πόντου  και επίσης έγκλειστου στα κάτεργα της Τουρκίας, Γιάννη Βασίλη Γιαϊλαλί,  μας στέλνει τους χαιρετισμούς της και τις ευχαριστίες της για τη συμπαράστασή μας.

Η  Μεράλ Γκεϋλανί , ήταν φυλακισμένη από το Οκτώβριο του 2017 λόγω της δράσης της στο Κουρδικό ζήτημα, μετά από καταγγελία πληροφοριοδότη όπως αναφέρει το κατηγορητήριο με τα αρχικά Η.Β και είχε παραπεμφθεί να δικαστεί για «συμμετοχή σε οργάνωση» και «προπαγάνδα υπέρ οργάνωσης», στο 8ο Κακουργιοδικείο της Αττάλειας. 


Στην πρώτη συνεδρίαση του δικαστηρίου πήρε το λόγο και είπε ότι οι εκδηλώσεις για τις οποίες κατηγορείται πως συμμετείχε, ήταν όλες εκδηλώσεις υπέρ της ειρήνης και όχι υπέρ κάποιας οργάνωσης και ζήτησε την αθώωσή της. Ο εισαγγελέας είπε ότι οι εκδηλώσεις στις οποίες συμμετείχε η Μεράλ Γκεϋλάνι έγιναν στο νομό Σιρνάκ και δήλωσε ότι το δικαστήριο είναι αναρμόδιο, ενώ διέταξε την απελευθέρωσή της, για να δικαστεί όταν οριστεί νέα δικάσιμος από το νέο δικαστήριο. Η ποινή που αντιμετωπίζει η Μεράλ για τις κατηγορίες για τα <<αδικήματα>>είναι 22,5 έτη για κατοχή 46 φωτογραφιών!

Ο Γιάννης Βασίλης Γιαϊλαλί

Παράλληλα σε φυλακές υψίστης ασφαλείας κρατείται από τον Απρίλιο του 2017, ο Έλληνας Γιάννης-Βασίλης Γιαϊλαλί  με τις κατηγορίες της διάδοσης «τρομοκρατικής» προπαγάνδας υπέρ του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK), και της προσβολής του Κεμάλ και του Ερντογάν! 

Ο Γιάννης-Βασίλης Γιαϊλαλί γεννήθηκε το 1974 στην Πάφρα της Σαμψούντας, από γονείς ελληνικής καταγωγής από τον Πόντο και την Κύπρο, όπως είχε αναφέρει ο ίδιος σε συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στο Corporate Watch. Μεγάλωσε σε ένα φασιστικό περιβάλλον όπου οι Έλληνες, οι Αρμένιοι και οι Κούρδοι ήταν ανεπιθύμητοι, ενώ το 1994 υπηρέτησε στον τουρκικό στρατό, όπου, όπως ανέφερε, υπήρξε αυτόπτης μάρτυρας εγκλημάτων των Τούρκων εναντίον των Κούρδων. Ο Γιαϊλαλί έμαθε για την πραγματική του ελληνική καταγωγή, άλλαξε το όνομά του από Ιμπραχίμ σε Γιάννης-Βασίλης και «αφιερώθηκε» στον αγώνα για την ελευθερία των Κούρδων και την ανάδειξη της γενοκτονίας των προγόνων του.

Για την υπόθεση του Γιάννη και της Μεράλ έχουμε καλέσει από την πρώτη στιγμή όλους τους φορείς της Ελληνικής Δημοκρατίας (Πρόεδρο της Δημοκρατίας, κυβέρνηση, κόμματα, κοινοβούλιο, κλπ )  τους Δικηγορικούς Συλλόγους, τους συνδικαλιστικούς φορείς εργαζομένων, συλλόγους και ομοσπονδίες Ποντίων, Θρακών, Καππαδόκων, Μικρασιατών, καθώς και κάθε δημοκράτη πολίτη στην Ελλάδα, την Ευρώπη και όλον τον πλανήτη να απαιτήσουν το αυτονόητο: την ελευθερία για κάθε άνθρωπο που διώκεται στην Τουρκία για τις ιδέες του, την ελευθερία του Γιάννη-Βασίλη Γιαϊλαλί· να κινητοποιηθούν αξιώνοντας την απελευθέρωση του Γιάννη-Βασίλη Γιαϊλαλί και της Μεράλ Γκεϋλανί.

Επιπλέον έχουμε ξεκινήσει σχετική πρωτοβουλία με συγκέντρωση υπογραφών δια ζώσης και ηλεκτρονικά, με παρεμβάσεις στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, στην Ευρωβουλή, σε ξένες κυβερνήσεις και κοινοβούλια. Παρεμβάσεις οι οποίες συνεχίζονται και θα συνεχιστούν, παρά την επίσημη σιωπή και αδιαφορία.

 Η Μεράλ και ο Γιάννης μας στέλνουν το μήνυμα ότι  συνεχίζουν τον αγώνα τους για την Ελευθερία των Λαών και την Αναγνώριση της Γενοκτονίας!

23 Φεβρουαρίου 1944: Το Ναζιστικό έγκλημα στις Βίγλες Μεγαλόπολης και η Μεγαλόπολη μαρτυρική πόλη

Το Ναζιστικό έγκλημα στις Βίγλες Μεγαλόπολης και η Μεγαλόπολη μαρτυρική πόλη 

Τις πρωινές ώρες της 23ης Φεβρουαρίου του 1944 , ομάδα κρούσης του ΕΛΑΣ υπό τον ανθυπολοχαγό Γιώργη Κερκεμέζο από την Καμάρα Φαλαισίας, έστησε ενέδρα στη θέση Βίγλες πλησίον του Χωριού Μαλωτά. Στην ενέδρα χτυπήθηκε Γερμανική στρατιωτική δύναμη τριάντα περίπου ανδρών, οι περισσότεροι αξιωματικοί, που επέβαιναν επί αυτοκινήτων και κινιόταν στο δημόσιο δρόμο Μεγαλόπολης –Τρίπολης. Από την επιθετική ενέργεια οι Γερμανοί σκοτώθηκαν όλοι, ενώ από τους επιτιθέμενους δεν έπαθε κανένας τίποτε. Επί πλέον η ομάδα του ΕΛΑΣ πήρε λάφυρα πιστόλια, διόπτρες και άλλα στρατιωτικά είδη.

Την ίδια μέρα τα πτώματα των νεκρών Γερμανών στρατιωτών μεταφέρθηκαν στη Μεγαλόπολη. Οι σκλαβωμένοι κάτοικοι της περιοχής μετά την πρώτη χαρά για την επιτυχία των ανταρτών, πάγωσαν γιατί γνώριζαν πως αντέδρασαν οι κατακτητές σε ανάλογες περιπτώσεις, όπου ξέσπασαν σκοτώνοντας αμάχους και γυναικόπαιδα. Οι φόβοι δεν διαψεύστηκαν.

Την επομένη οι Γερμανοί πήραν από τις φυλακές της Τρίπολης 212 κρατούμενους και τους μετέφεραν στη θέση Βίγλες. Εκεί έστησαν τα πολυβόλα στο λόφο, τους έβαλαν στη σειρά και τους εκτέλεσαν εν ψυχρώ. Οι περισσότεροι από τους εκτελεσθέντες ήταν από την Καλαμάτα όπου είχαν συληθεί για αντιστασιακή δράση και είχαν μεταφερθεί στην Τρίπολη πεζή. Ήταν όμως και πολλοί Μεγαλοπολίτες, όπως και Λάκωνες.

Μετά την εκτέλεση, την ίδια μέρα, οι Γερμανοί κατέβηκαν στη Μεγαλόπολη, όπου συνέλαβαν πολλούς, άνδρες και γυναίκες, για ν’ ανοίξουν λάκκους και να θάψουν τους εκτελεσμένους.

Η ταφή έγινε χωρίς να ψαλθεί καμιά νεκρώσιμη ακολουθία, αλλά με σιωπηλά κλάματα, με εθνική αξιοπρέπεια και οργή κατά των βαρβάρων εκτελεστών, με σφίξιμο καρδιάς και ελπίδα για την τελική νίκη.

Την Τετάρτη 31 Ιανουαρίου το Δημοτικό Συμβούλιο Μεγαλόπολης συζήτησε και πήρε απόφαση για την ένταξης στο δίκτυο μαρτυρικών πόλεων.

Τα Ίμια, η Κύπρος και ο εκβιασμός για το όνομα της Μακεδονίας

Θ. Μαλκίδης

Τα Ίμια, η Κύπρος και  ο εκβιασμός για το όνομα της Μακεδονίας

Από τη συνέντευξη στην εφημερίδα ΝΕΑ ΕΓΝΑΤΙΑ της Καβάλας

Είναι προφανές ότι τα Ίμια είναι ο εκβιασμός για το όνομα της Μακεδονίας. Άλλωστε  το επεισόδιο στο Αιγαίο  προαναγγέλθηκε δύο εβδομάδες πριν με την υπόμνηση ότι υπάρχουν τα εκκρεμή ζητήματα της ονομασίας και της οικονομικής επιτήρησης. 

Και επειδή βρίσκονται αρκετοί πρόθυμοι εντός και εκτός Βουλής, στην Ελλάδα και με την Κύπρο,  τόσο με την Τουρκία, όσο και με τους λωποδύτες της Μακεδονίας και με τους συνεργάτες των Ναζί Τσάμηδες Αλβανούς,  όλα πηγαίνουν προς υποχώρηση και συμβιβασμό. Σε αντίθεση με την ιστορία και την διαδρομή των Ελλήνων.  <<Ευνουχισμένοι διανοούμενοι, μικροί, τυφλοί και ανίκανοι κυβερνήτες>>, όπως έγραψε ο Σεφέρης....

Η πινακίδα «ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ» που η Αλεξανδρούπολη ξέχασε.....

Η πινακίδα «ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ» που η Αλεξανδρούπολη ξέχασε

του Γιώργου Χονδρόπουλου  

Περίπου 6 χρόνια έχουν περάσει από την αφαίρεση της πινακίδας «ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ – REMEMBER CYPRUS» από την δυτική είσοδο της Αλεξανδρούπολης. Είχε τοποθετηθεί στα μέσα της δεκαετίας του 1990 με στόχο να υπενθυμίζει την κατοχή της Κύπρου. Σύμφωνα με πληροφορίες η πινακίδα αυτή, όντας μεταλλική, διαβρώθηκε από την πολυκαιρία και στην συνέχεια απομακρύνθηκε από τα αρμόδια συνεργεία.

Το Alexpoli.gr φέρνει εκ νέου το ζητήμα στην επιφάνεια ύστερα από επικοινωνία που είχε μαζί μας η Κύπρια δημοσιογράφος Έλενα Τσιακούπη σχετικά με το γιατί δεν επανατοποθετήθηκε η πινακίδα στην αρχική της θέση.

Η ίδια μάλιστα πρόσφατα βρέθηκε στην Καβάλα και με αφορμή την εκεί πινακίδα, έκανε σχετικό ρεπορτάζ. Όπως μας είπε μετά την ανάδειξη του ρεπορτάζ, αρκετός κόσμος την ενημέρωσε ότι εκτός από την Καβάλα, τέτοια πινακίδα υπήρχε και στην Αλεξανδρούπολη αλλά εξαφανίστηκε…

Τι απαντά ο Δήμος Αλεξανδρούπολης

Σε  επικοινωνία που είχαμε με τον Αντιδήμαρχο Τεχνικών Υπηρεσιών, Γιώργο Κουκουράβα, είπε πως η εν λόγω πινακίδα δεν είχε τοποθετηθεί από το Δήμο, τονίζοντας πως τότε, ο συγκεκριμένος δρόμος ανήκε στην Περιφέρεια ενώ πλέον βρίσκεται στα χέρια του Δήμου. Παρ’ όλα αυτά , όπως διευκρινίζει ο κ. Κουκουράβας, είναι δύσκολο να τοποθετηθούν τέτοιου είδους πινακίδες καθώς οι νόμοι που σχετίζονται με το συγκεκριμένο κομμάτι, έχουν γίνει πιο αυστηροί.

Κλείνοντας την συνομιλία μας, ο αντιδήμαρχος δήλωσε πως θα φέρει το θέμα υπόψιν του Δημάρχου , Βαγγέλη Λαμπάκη, οπότε πιθανόν σύντομα να κατατεθεί σχετική πρόταση στο Δημοτικό συμβούλιο της πόλης.

Παράπονα του Τουρκικού προξενείου στο Δήμο Καβάλας 

Αξίζει να σημειωθεί ότι η πινακίδα της Καβάλας είχε προκαλέσει ενόχληση στον Τούρκο πρόξενο της Κομοτηνής και είχε ζητήσει το 2015 από την Δήμαρχο Καβάλας, να την απομακρύνει γιατί προκαλεί αρνητικά συναισθήματα στους Τούρκους επισκέπτες! Η Δήμαρχος Καβάλας αρνήθηκε λέγοντας ότι οι Κύπριοι είναι αδέρφια των Ελλήνων και ένας λαός που ξεχνά την ιστορία του δεν έχει μέλλον.

Φάνης Μαλκίδης: Η πινακίδα είχε τοποθετηθεί επί Δημαρχίας Ηλία Ευαγγελίδη

Η  πινακίδα της Αλεξανδρούπολης που απομακρύνθηκε…και ξεχάστηκε, τοποθετήθηκε επί Δημαρχίας του αείμνηστου Ηλία Ευαγγελίδη, αναφέρει σε άρθρο του για το θέμα ο Φάνης Μαλκίδης, Διδάκτωρ Κοινωνικών Επιστημών και μέλος της Διεθνούς Ένωσης Ακαδημαϊκών για τη Μελέτη των Γενοκτονιών.

«Είχε συνδυαστεί τη συγκεκριμένη περίοδο με αντίστοιχες πράξεις μας για την Κύπρο, όπως αυτό της ανάδειξης του ζητήματος των σκλαβωμένων Ελλήνων της Καρπασίας (δασκάλες Ελένη Φωκά, Γιαννούλα Βασιλείου ), της πορείας των μοτοσικλετιστών για τη μνήμη του Τάσου Ισαάκ και του Σολωμού Σολωμού και δεκάδες άλλες» αναφέρει στο άρθρο του στο προσωπικό του ιστολόγιο. 

http://malkidis.blogspot.gr/

22 Φεβρουαρίου 1923: Η μαζική σφαγή στο Γκιουρούμτζε της Καισάρειας και η αντιγραφή της στην Τραπεζούντα, στην Αδριανούπολη, στη Σμύρνη, στο Νταχάου, στο Δίστομο, στα Καλάβρυτα, στην Κύπρο

Θ. Μαλκίδης 

 Γκιουρούμτζε-Τραπεζούντα-Αδριανούπολη-Σμύρνη-Άουσβιτς-Δίστομο-Καλάβρυτα-Κύπρος: To έγκλημα που δεν τιμωρήθηκε επαναλήφθηκε και επαναλαμβάνεται

Στις 22 Φεβρουαρίου 1923 στον οικισμό Γκιουρούμτζε 85 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της Καισάρειας, οι Κεμαλικοί, δάσκαλοι των Ναζί, τέλεσαν ένα ακόμη έγκλημα εναντίον του Ελληνισμού, εναντίον της ανθρωπότητας. 

Το σχέδιο μαζικής  δολοφονίας ανθρώπων και εξαφάνισης τόπων, πόλεων και χωριών  έδειξε στο Γκιουρούμτζε  πως η μήτρα του βρίσκεται στον Κεμαλικό φασισμό. Στη βαρβαρότητα που αναδείχτηκε στις αρχές του 20ου αιώνα εναντίον Ελλήνων, Αρμενίων και Ασσυρίων, καθώς και άλλων λαών.

Αφού το προηγούμενο χρονικό διάστημα οι Κεμαλικοί είχαν οδηγήσει άγνωστο αριθμό Ελλήνων στα τάγματα εργασίας, στα "Άουσβιτς εν ροή" όπως ονόμασε τη διαδικασία αυτή ο Πολυχρόνης Ενεπεκίδης,   συγκέντρωσαν στην πλατεία του Γκιουρούμτζε τους άνδρες όπου  δολοφόνησαν ορισμένους, ενώ στη συνέχεια έβαλαν   φωτιά στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου όπου είχαν κλείσει τους υπόλοιπους άνδρες μαζί με τα γυναικόπαιδα. Από ένα ακόμη ολοκαύτωμα γλύτωσαν ορισμένοι κάτοικοι οι οποίοι έσπασαν τις πόρτες της καιόμενης εκκλησίας, όπως και λίγα παιδιά. Ήταν τα ορφανά που μαζί με τους ελάχιστους διασωθέντες έθαψαν τους 125  δικούς τους ανθρώπους.... 

Έτσι οι Κεμαλικοί  υλοποίησαν  και στην Καππαδοκία το ίδιο πρόγραμμα εξαφάνισης που είχαν εφαρμόσει  στη Θράκη, στον Πόντο, στην Ιωνία, ενώ λίγα χρόνια αργότερα οι θαυμαστές τους, οι Ναζί  Φασίστες θα το εξέλισσαν με ακρίβεια : Άουσβιτς, Νταχάου, Δίστομο, Καλάβρυτα, Βιάννος, Κομμένο, Χορτιάτης, Πύργοι, Μεσόβουνο, Κάνδανος, Δομένικο. Λίγες δεκαετίες μετά οι επίγονοι των Κεμαλικών Ναζί θα το συνέχιζαν στην Κύπρο. 


Η σημερινή ημέρας μνήμης της μαζικής σφαγής στο Γκιουρούμτζε της Καππαδοκίας, του οποίου διασωθέντες κάτοικοι εγκαταστάθηκαν στον Νέο Μυλότοπο Γιαννιτσών, επαναφέρει το ζήτημα της καταδίκης του δασκάλου του Χίτλερ, Κεμάλ και των σημερινών επιγόνων του. Τα παραπάνω εγκλήματα   δείχνουν ότι επειδή δεν τιμωρήθηκαν επαναλήφθηκαν και επαναλαμβάνονται, αφού η έλλειψη της "Νυρεμβέργης" για τον Κεμαλισμό, οδήγησε στον Ναζισμό και  στο Φασισμό.
Για τον Ελληνικό λαό λαούς από τον Πόντο, τη Θράκη, την Καππαδοκία, την Ιωνία και την Κύπρο και τους λαούς της Μικράς Ασίας του  Αραράτ, της Μεσοποταμίας η καταδίκη των εγκλημάτων του Κεμαλισμού, σημαίνει  αποκαθήλωση του Φασισμού, Ελευθερία, Δημοκρατία και Αποκατάσταση της Ιστορίας και της Μνήμης. 


Υ.Γ  Πληροφορήθηκα ότι η Τουρκία δια των γνωστών μηχανισμών της αρνείται   την ευθύνη της για τα παραπάνω γεγονότα λέγοντας  ψέμματα και εκτοξεύοντας απειλές, στέλνοντας παράλληλα  "επιστολές" , τις οποίες έχω στη διάθεσή μου, προς τους Γερουσιαστές Πάνα (Παναγιώτα) Παπαγεωργίου- Μέρτσαντ και Λεωνίδα (Λέο) Χουσάκο για να μην προχωρήσει η αναγνώριση της Γενοκτονίας από τη Γερουσία του Καναδά!  

Επειδή η προπαγάνδα από πλευράς Τουρκίας θα συνεχιστεί χρησιμοποιώντας όλα τα διαθέσιμα μέσα, ακόμη και τους γνωστούς και άγνωστους προβοκάτορες και πρόθυμους από την Αθήνα (.....), οφείλουμε να στηρίξουμε με  μηνύματα συμπαράστασης και συνέχισης του αγώνα την Παπαγεωργίου-Μέρτσαντ και τον Χουσάκο. Τα μηνύματα για την Αλήθεια ενάντια στο Ψεύδος και την Άρνηση  μπορούν να σταλούν στις εξής ηλεκτρονικές διευθύνσεις: 

Πάνα (Παναγιώτα) Μέρτσαντ

pana.merchant@sen.parl.gc.ca  

Λεωνίδα (Λέο) Χουσάκος

Leo.Housakos@sen.parl.gc.ca  

Ελεύθερη η Meral Geylani!!!Meral Geylani Serbest Bırakıldı!!!

Θ. Μαλκιδης

Ελεύθερη η Meral Geylani!!!!

Πριν από λίγο ο δικηγόρος της Meral Geylani, συντρόφου του Γιάννη Βασίλη Γιαιλαλί, μας ανακοίνωσε ότι η κατηγορούμενη για κατοχή 46 φωτογραφιών από το Κουρδικό κίνημα και με απειλούμενη ποινή 22,5 ετών, είναι ελεύθερη!!!

Ο εισαγγελέας της Αττάλειας δήλωσε αναρμόδιος και ο φάκελος της συναγωνίστριας θα σταλεί στο Σιρνάκ του Κουρδιστάν, αφού για τις δικαστικές αρχές της Τουρκίας τα "αδικήματα" τελέστηκαν εκεί.

Τίποτα δεν πάει χαμένο. Η προσπάθεια για την λευτεριά και του Γιαιλαλι συνεχίζεται.

Τουρκία-Αλβανία -Σκόπια

• 
  

  Share
• 
  

  Tweet
• 
  

  Share
• 
  

  Share
• 
  

  Mail
• 
  

  Share

 Οι Πρωθυπουργοί της Αλβανίας Έντι Ράμα, της Τουρκίας
Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και του Κοσόβου Χασίμ Θάτσι στο Πρίζρεν του Κοσόβου τον Οκτώβριο του 2013

Θ. Μαλκίδης: Η Τουρκία αφετηρία των ανθελληνικών διεκδικήσεων στα Βαλκάνια

 του Θοδωρή Ασβεστόπουλου…

Τα σενάρια για την δημιουργία της «μεγάλης Αλβανίας» έφερε εκ νέου στο προσκήνιο, η πρόταση του Έντι Ράμα, για κοινό Πρόεδρο Αλβανίας – Κοσόβου.

Η θέση που εξέφρασε ο Αλβανός Πρωθυπουργός μέσα από το Κοινοβούλιο του Κοσόβου στην Πρίστινα, κατά την πανηγυρική συνεδρίαση για την συμπλήρωση δέκα ετών από την μονομερή ανακήρυξη της ανεξαρτησίας της σερβικής επαρχίας, προκάλεσε αίσθηση και στην ελληνική γνώμη, σε μία περίοδο όπου παρατηρείται ιδιαίτερη κινητικότητα στα εθνικά μας θέματα.

Τουρκία: απειλούμενη ποινή 22,5 έτη για 46 φωτογραφίες! Meral Geylani: 46 fotoğrafa 22,5 yıl hapis cezası!

Θ. Μαλκίδης

Η Μεράλ Γκευλανί, η έγκλειστη συναγωνίστρια στα Τουρκικά κάτεργα, σύντροφος του Γιάννη Βασίλη Γιαϊλαλί  με απειλούμενη ποινή 22,5 ετών για 46 φωτογραφίες!

Όπως ενημερώθηκα πριν από λίγο ο εισαγγελέας  πρότεινε ποινή 22, 5 ετών στη Μεράλ Γκευλανί για κατοχή 46 φωτογραφιών, που θεωρήθηκαν εγκληματικά στοιχεία  και αφορούν τον Κουρδικό αγώνα απελευθέρωσης! 

Κοινοποιούμε  την είδηση, στηρίζουμε τους αγωνιστές της ελευθερίας, στηρίζουμε τη Μεράλ Γκευλανί.

Η δημοσιοποίηση είναι η ψυχή της Δικαιοσύνης, όπως έγραφε ο Ιάκωβος Μάγερ στο πολιορκημένο Μεσολόγγι. 

Στέλνουμε γράμματα συμπαράστασης στην παρακάτω διεύθυνση. 

Meral  Geylani: Antalya L Tipi ceza infaz kurumu kogusu A 11 komurculer koyu kirecli mevki dosemealti ANTALYA

Meral Geylani: 46 fotoğrafa 22,5 yıl hapis cezası

Μνήμη Στρατιώτη και πρώην αγνοούμενου Μιχαήλ Κυπριανού του Χριστοφή

Μνήμη Στρατιώτη και πρώην αγνοούμενου Μιχαήλ Κυπριανού του Χριστοφή

Τελέσθηκε την Κυριακή στον Ιερό Ναό της Αγίας Παρασκευής στη Γεροσκήπου το εννιάμηνο μνημόσυνο του Στρατιώτη του 286 ΜΤΠ και πρώην αγνοούμενου Μιχαήλ Κυπριανού του Χριστοφή.

O Μιχαήλ Κυπριανού   έπεσε μαχόμενος στις 15 Αυγούστου 1974 στο λόφο 《Λαπάτσα》Σκυλλούρας.

Μακεδονία: Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Ντίσελντορφ, Μόναχο, Νυρεμβέργη, Στουτγάρδη, Μελβούρνη, Λευκωσία, Ζυρίχη, Τορόντο, Νέα Υόρκη.....

Θ. Μαλκίδης

Μακεδονία: Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Ντίσελντορφ, Μόναχο, Νυρεμβέργη, Στουτγάρδη, Μελβούρνη, Ζυρίχη, Τορόντο, Νέα Υόρκη.....

Δεν υπάρχει ο μονόδρομος περί σύνθετης ονομασίας,  δεν υπάρχουν χαμένες ευκαιρίες, δεν υπάρχει το "επιχείρημα" των χωρών που έχουν αναγνωρίσει τα Σκόπια και κλοπιμαία τους, δεν είναι πατριωτισμός να παραδοθεί το όνομα, όπως διατείνεται η Ελλαδική διακομματική ρητορική, αλλά μόνο  λύσεις που  υπαγορεύονται από την ιστορία και τα συμφέροντα του Ελληνικού λαού,   τα οποία με τη σύνθετη ονομασία, είναι βέβαιο ότι παραδίδονται στους λωποδύτες. 

Εξάλλου είναι βέβαιο ότι με την Ελλαδική πρόταση  θα υπάρξει απώλεια της χρήσης και της διαχείρισης  του Ελληνικού ιστορικού, γεωγραφικού και πολιτικού- διπλωματικού όρου Μακεδονία.  

Το αίτημα του Ελληνικού λαού για τη Μακεδονία στην Ελλάδα, στην Κύπρο και την Διασπορά, στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη, στην Πάτρα, στο Ντίσελντορφ, στο Μόναχο, στη Νυρεμβέργη, στη Στουτγάρδη, στη Λευκωσία, στη Μελβούρνη, στη Ζυρίχη, στο Τορόντο, στην Νέα Υόρκη, είναι η  υπεράσπιση της Μακεδονίας και των εθνικών συμφερόντων με σεβασμό στην ιστορία και την αλήθεια, την εθνική αξιοπρέπεια, τη συνέχεια και το μέλλον μας ως έθνους.

Το όνομα της Μακεδονίας θα χαθεί μόνο εάν  το αποδεχτεί η Ελλάδα. 

Δώδεκα οι πόλεις του Καναδά που αναγνώρισαν τη Γενοκτονία!

Θ. Μαλκίδης 

Το ζήτημα και η αναγνώριση της Γενοκτονίας στον Καναδά

Είναι μία μεγάλη στιγμή  η εισαγωγή του ζητήματος της αναγνώρισης της Γενοκτονίας σε πόλεις αλλά και στη Γερουσία του Καναδά. Είναι μία πρωτοβουλία του Ελληνοκαναδικού Κογκρέσου,  που έχει ονοματεπώνυμο, διαρκή προσπάθεια, σοβαρότητα, ανιδιοτέλεια,   εντιμότητα και πίστη στην τελική νίκη. Είναι ένας αγώνας με πρωταγωνιστές:    Το Ελληνοκαναδικό Κογκρέσο, το οποίο  με συμπαραστάτες μία χούφτα Ελλήνων  του Καναδά  και  όλους εμάς που παρ' όλες τις δυσκολίες, από το εσωτερικό και το εξωτερικό μέτωπο, πιστεύουμε στην αλήθεια, στο δίκαιο, στην αναγνώριση.

Οι πόλεις του Καναδά αναγνώρισαν το μαζικό έγκλημα και χωρίς αμφιβολία δέχθηκαν ότι τα μέτρα που λήφθηκαν   κατά των Ελλήνων αποτελούν γενοκτονία, όπως ορίζεται από τη σχετική σύμβαση  του ΟΗΕ για την Πρόληψη και την καταστολή του εγκλήματος της Γενοκτονίας. 

Οι πράξεις αναγνώρισης της Γενοκτονίας είναι πλέον γεγονός και  η πρωτεύουσα   Οττάβα καθώς και οι πόλεις Τορόντο, Οσάουα, Ρεγγίνα, Βανκούβερ, Λασάλ, Λαβάλ, Μοντρεάλ, Έντμοντον,  Villeray -Saint Michel- Parc Extension, Cot Saint Luc, Vaughan  αποφάσισαν 

(Α) να αναγνωρίσουν  τη γενοκτονία  και να καταδικαστεί  κάθε προσπάθεια να αρνηθεί ή να νοθευτεί  η ιστορική αλήθεια ως κάτι λιγότερο από γενοκτονία που συνιστά  έγκλημα  κατά της ανθρωπότητας και
(Β) να οριστεί την 19η Μαΐου  σε όλο τον Καναδά ως ημέρα μνήμης για τους  Έλληνες  που σκοτώθηκαν ή εκδιώχθηκαν.

Στην αρχή, λέει ο Γκάντι, ο τύραννος, ο δολοφόνος μοιάζει ανίκητος, στο τέλος όμως νικά η αλήθεια. Έτσι και στον αγώνα αναγνώρισης και στον Καναδά παρότι  ο δολοφόνος και ο αρνητής δείχνουν αήττητοι, στο τέλος θα νικήσει το δίκαιο, η ιστορία, η αλήθεια.

Ο αγώνας προς απογοήτευση της Άγκυρας και της Αθήνας (.....) συνεχίζεται!

H υπονόμευση της Αθήνας για το ζήτημα της Γενοκτονίας και μία συγκλονιστική ιστορία ήθους και αξιοπρέπειας

H υπονόμευση της Αθήνας για το ζήτημα της Γενοκτονίας 


Θ. Μαλκίδης

Πριν λίγο καιρό l βρέθηκα στον Καναδά οπου μιλησα για το ζήτημα της Γενοκτονίας, σε εκδηλώσεις που εγιναν απο το Ελληνοκαναδικο Κονγρεσο, το φορεα που προτεινε την εισαγωγη της αναγνωρισης στην Καναδικη Γερουσια. Εκει, συζήτησα και με την Παναγιώτα (Πάνα) Παπαγεωργίου- Μέρτσαντ. Το μέλος της Γερουσίας με την  Ιωνική, Ποντιακή, Μικρασιατική καταγωγή. Με συγκίνησε η δύναμή της να υπερασπιστεί το δίκαιο και την αλήθεια. 

 Περίμενε και περίμενα τις αντιδράσεις της Άγκυρας, τόσο εναντίον της όσο και εναντίον του  άλλου  μέλους της Γερουσίας, του εκ Μάνης Λεωνίδα (Λέο) Χουσάκου. Άλλωστε γνωρίζουμε πως αντιδρά η  Τουρκία όταν υπάρχει αναφορά για το ζήτημα παγκοσμίως.  Έχει κόστος να υπερασπίζεσαι την αλήθεια, το ένιωσα και το νιώθω. 

Το δυστύχημα είναι ότι μαζί με τα αναμενόμενα  εμπόδια από τους Φασίστες επιγόνους του δασκάλου του Χίτλερ και των Ναζί, Μουσταφά Κεμάλ, έχουμε και την Ελλαδική υπονόμευση. Εδώ έχουμε τα όργανα της προβοκάτσιας και  της υπονόμευσης, τους επί  δεκαετίες συμβούλους και συνυποψηφίους του πράσινου, μπλε και ροζ καθεστώτος και συνοδοιπόρους του  παρακράτους. 
Οι οποίοι  όταν δεν μπορούν να ελέγξουν την πορεία του ζητήματος και να το καταναλώσουν, πουλώντας το σε υπουργούς, βουλευτές και υπηρεσίες, μιλώντας για ηθική (!), ιστορία (!) και μνήμη (!), προσπαθούν να το σταματήσουν.

Είναι προφανές και αυτονόητο ότι η  συνέχεια για το ζήτημα της αναγνώρισης αφορά την  Νέμεσις. Τόσο για την Άγκυρα, όσο και για την Αθήνα.......

Υ.Γ.  Ένα συγκλονιστικό γεγονός υπονόμευσης αλλά και αντίστασης στην ΎΒΡΗ

H 19 Μαΐου στην Τουρκία είναι  η ημέρα του Κεμαλ,  της νεολαίας και του αθλητισμού.

Μετά τη συναυλία Ρουβά - Κουτ στην Κύπρο την 19η Μαίου του 1995, λίγο μετά η Ελλάδα δια του Υπουργού Πολιτισμού (!!) αποπειράθηκε να στείλει στην Άγκυρα την Κρατική  Ορχήστρα  Αθηνών στη γιορτή του Κεμάλ.Επικεφαλής των του σωματείου πιλότων της  Ολυμπιακής Αεροπορίας ήταν ο συμπατριώτης μου από την Αλεξανδρούπολη ο Μ.  Βαμβακούλας, ο οποίος πρότεινε να μην γίνει αυτή η πτήση στην Άγκυρα, αίτημα που έγινε δεκτό, ενώ την ίδια στιγμή τα μέλη της Κρατικής Ορχήστρας αρνήθηκαν και αυτά να πάνε να αναδείξουν το μουσικό τους έργο  στη γιορτή μίσους του δασκάλου του Χίτλερ Κεμάλ. Μαθήματα  ήθους και αξιοπρέπειας που μας δίνουν δύναμη! 

Το Ποντιακό ζήτημα και η Γενοκτονία: Ένα σημαντικό βιβλίο στην τουρκική γλώσσα.Dünya Savaşı ve Sonrası Trabzon Vilayeti ve Pontos Sorunu-Pontos Soykırımı: KONFERANS TEBLİĞERİ

Ένα  σημαντικό βιβλίο για ένα σημαντικό θέμα στην τουρκική γλώσσα: Το Ποντιακό ζήτημα και η Γενοκτονία.

Το βιβλίο στην τουρκική γλώσσα, το οποίο κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Pencere Yayınları σε επιμέλεια Attila Tuygan για το  "Ποντιακό ζήτημα και τη Γενοκτονία" , περιλαμβάνει τα πρακτικά του ιστορικής σημασίας πρώτου συνεδρίου που πραγματοποιήθηκε με το παραπάνω θέμα στην Άγκυρα ( Απρίλιος 2016). 

Το συνέδριο αποτέλεσε ένα ανυπολόγιστης αξίας γεγονός στην υπόθεση ανάδειξης του Ποντιακού ζητήματος στην Τουρκία και συνέχεια της σοβαρής, αγωνιστικής και θαρραλέας εργασίας που πραγματοποιούν συναγωνιστές μας όπως οι İsmail BEŞİKÇİ, Tamer ÇİLİNGİR, Yannis Vasilis YAYLALI, Sait CETINOGLU. 

Στα πρακτικά του  συνεδρίου  το οποίο διοργάνωσε  η «Πρωτοβουλία για την Ελευθερία Σκέψης της Άγκυρας» (Ankara Düşünceye Özgürlük Girişimi) και η εφημερίδα«Newroz», περιλαμβάνονται οι εξής μελέτες στην τουρκική γλώσσα:

Ahmet DEMİREL: Οι Διασκέψεις για τον Πόντο στο Πρώτο Κοινοβούλιο

Attila TUYGAN : Από τη Μεταρρύθμιση στην Γενοκτονία

Baskın ORAN : Η Βίαιη  Εθνοκάθαρση των Ρωμιών από την Ανατολή, η Ανταλλαγή Πληθυσμών του 1923 από το Α μέχρι το Ω και η Ολοκλήρωση της το 1964

İsmail BEŞİKÇİ : Η Καταστροφή της Εγγύς Ανατολής και το Ποντιακό Ζήτημα

Θεοφάνης ΜΑΛΚΙΔΗΣ: Γενοκτονία: Το Έγκλημα Εις Βάρος της Ανθρωπότητας

Mahmut KONUK : Δύο Φιγούρες της Γενοκτονίας: Sakallı Nurettin Paşa και Topal Osman Ağa

Mert KAYA : Ο Κληροδοτούμενος: Ο Χαμένος Γιος του Πόντου

Στέργιος ΘΕΟΔΩΡΙΔΗΣ: Μνήμη και Εξουσία

Tamer ÇİLİNGİR : 353 χιλιάδες: Όχι απλά ένας αριθμός αλλά Άνθρωποι

Βλάσης ΑΓΤΖΙΔΗΣ: Από την Σαμψούντα στην Σεμπρένιτσα

Γιάννης Βασίλης Γιαϊλαλί : Ο Αγώνας ύπαρξης στον Πόντο

Το βιβλίο με την αυτονόητη σημασία θέλω να το αφιερώσω στους  φίλους και συναγωνιστές της Άγκυρας, της Κωνσταντινούπολης, του Ντιγιαρμπακίρ, της Τραπεζούντας, οι ακόμη και από τη φυλακή όπου βρίσκονται όπως ο οι οποίοι γράφουν, μιλούν και κυρίως πράττουν για ένα εξαιρετικής σημασίας ζήτημα μέσα στο   φασιστικό περιβάλλον της Κεμαλικής Τουρκίας και των επιγόνων του.
Είναι προφανές ότι είναι πρότυπα για όλους μας, την ώρα που οι αρνητές και  οι υπονομευτές στην Τουρκία και στην Ελλάδα, πληθαίνουν και προκαλούν....

Dünya Savaşı ve Sonrası Trabzon Vilayeti ve Pontos Sorunu. Pontos Soykırımı

KONFERANS TEBLİĞERİ 

 Derleyen: Attila Tuygan

Pencere Yayınları