Ανάστασιν Χριστού θεασάμενοι...
Η΄ Διεθνές Συνέδριο «Φεραί-Βελεστίνο-Ρήγας»
Ιστορία-Αρχαιολογία-Λαογραφία περιοχής Δήμου Ρήγα Φεραίου
Βελεστίνο, 5-7 Μαϊου
Τῇ ἁγίᾳ καὶ μεγάλῃ Παρασκευῇ, τὰ ἅγια καὶ σωτήρια καὶ φρικτὰ Πάθη τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐπιτελοῦμεν, τοὺς ἐμπτυσμούς, τὰ ῥαπίσματα, τὰ κολαφίσματα, τὰς ὕβρεις, τοὺς γέλωτας, τὴν πορφυρᾶν χλαίναν, τὸν κάλαμον, τὸν σπόγγον, τὸ ὄξος, τοὺς ἥλους, τὴν λόγχην, καὶ πρὸ πάντων τὸν σταυρόν καὶ τὸν θάνατον, ἃ δι’ ἡμᾶς ἑκὼν κατεδέξατο…
12 Απριλίου 1820: Η Φιλική Εταιρεία απέκτησε τον Αρχηγό της
Η Φιλική Εταιρεία, η πιο σημαντική απ΄ όλες τις μυστικές οργανώσεις που δημιουργήθηκαν στο πλαίσιο της εθνικής προσπάθειας απελευθέρωσης των Ελλήνων από την Οθωμανική Αυτοκρατορία, ιδρύθηκε το 1814 στην Οδησσό (σημερινής Ουκρανίας) και σύμφωνα με τους παλαιότερους ιστορικούς, από τον Εμμανουήλ Ξάνθο (γεννήθηκε το 1772 στην Πάτμο), τον Νικόλαο Σκουφά (γεννήθηκε το 1779 στο Κομπότι Άρτας ως Νικόλαος Κουμπάρος – το επώνυμο Σκουφάς οφείλεται στο επάγγελμα του πιλοποιού που ασκούσε στα νεανικά του χρόνια) και τον Αθανάσιο Τσακάλωφ (γεννήθηκε το 1788 στα Ιωάννινα). Τέταρτο μέλος της, μυήθηκε ο Αντώνιος Κομιζόπουλος από τη Φιλιππούπολη. Τρίτο ή πέμπτο μέλος της Εταιρείας πιθανό να ήταν ο Νικόλαος Γαλάτης. Επίσης από τα πρώτα μέλη που μυήθηκαν ήταν και ο Παναγιώτης Αναγνωστόπουλος (και μάλιστα κατά ορισμένες πηγές υπήρξε συνιδρυτής, πριν τον Ξάνθο που μυήθηκε αργότερα). Η Μικρασιάτισσα Κυριακή Ναύτη από τη Σμύρνη ήταν η πρώτη γυναίκα μέλος. Οι Φιλικοί, αφού μυούνταν στην Εταιρεία, έδιναν όρκο πίστης και επικοινωνούσαν με κώδικες, ψευδώνυμα και συνθηματικές λέξεις. Αυτή ακριβώς η μυστικότητα εξηγεί την ασάφεια που υπάρχει ακόμα και σήμερα σε ορισμένα γεγονότα και πληροφορίες.
«Τὰ Πάθη τὰ σεπτά ἡ παροῦσα ἡμέρα, ὡς φῶτα σωστικά, ἀνατέλλει τῷ κόσμῳ. Χριστὸς γὰρ ἐπείγεται τοῦ παθεῖν ἀγαθότητι. Ὁ τὰ σύμπαντα ἐν τῇ δρακὶ περιέχων καταδέχεται ἀναρτηθῆναι ἐν ξύλῳ, τοῦ σῶσαι τὸν ἄνθρωπον».
Γεώργιος Μπαλταδώρος Αξιωματικός της Πολεμικής μας Αεροπορίας, ο 125ος Έλληνας ήρωας που υπερασπίστηκε το Ελληνικό Αιγαίο Πέλαγος.
Όσες και όσοι προβάλλουν ξανά το γνωστό έργο, αφού λένε και γράφουν, ότι μετέχω σε κόμματα, ότι θα είμαι υποψήφιος βουλευτής κλπ, ενημερώνω και από εδώ, ότι δεν ισχύει τίποτα από αυτά.
Σαράντος Καργάκος
Κατά ποίου ο λίθος του αναθέματος;
Κανείς λογικός ἄνθρωπος δέν πρέπει νά ἐπιχαίρει γιά τήν ἐπιβεβαίωση κάποιων δυσοίωνων προβλέψεών του.
Ποίημα Αγίου Νεκταρίου. (Ενόργανη αλλά και ψαλτική απόδοση με τη συμμετοχή της Ορθόδοξης χορωδείας του Αγίου Νικολάου Σεούλ - Κορέα).
Η τουρκική επεκτατικότητα που θεωρεί το μισό Αιγαίο υπό ελληνική κατοχή παραμένει αναλλοίωτη.
Μετά από ένα ορυμαγδό παραβιάσεων και απειλών κατά Ελλάδας και Κύπρου, πέραν από την συνεχιζόμενη κατοχή στην Κύπρο, το καθεστώς Ερντογάν άλλαξε … ρητορική και τώρα δεν απειλεί να μας εξαλείψει ξαφνικά ένα βράδυ. Μετά τους φονικούς σεισμούς στην Τουρκία, Ελλάδα και Κύπρος συνέδραμαν απλόχερα τους σεισμόπληκτους και το καθεστώς Ερντογάν «ξέχασε» την εχθρική ρητορική του, ενώ οι εγχώριές μας ελίτ αναπήδησαν από ευφορία.
Ο παππούς Κώστας είναι ένας εξαιρετικός άνθρωπος που ζει στο χωριό και έχει μεγάλο πάθος με την κτηνοτροφία. Στα 83 του, εξακολουθεί να εργάζεται σκληρά και να φροντίζει τα ζώα του με μεγάλη αφοσίωση και αγάπη.
Θεοφάνης Μαλκίδης
Οίνοπα ΠΟΝΤΟΝ
1.Η συγκλονιστική επιγραφή
Η παρουσία μου για άλλη μία φορά στην
Φρανφκούρτη για να μιλήσω σχετικά με την υπόθεση της Γενοκτονίας, με έφερε ξανά
στις όχθες του ποταμού Μάιν, εκεί που πριν πολλά χρόνια αντίκρυσα με έκπληξη
την περίφημη επιγραφή, “«ΠΛΕΩΝ
ΕΠΙ ΟΙΝΟΠΑ ΠΟΝΤΟΝ ΕΠ ΑΛΛΟΘΡΟΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ». Όπως και τότε, έτσι και
τώρα η επιγραφή στην γερμανική αυτή πόλη, με τους πολλαπλούς συνειρμούς στην
νεώτερη ελληνική (οικονομική) ζωή, σε
γεμίζει γαλήνη, ηρεμία και ξεχωριστά συναισθήματα.
Στίχοι: Ευαγόρας Παλληκαρίδης Μουσική: Μάριος Τόκας Σολίστ: Κωστας Χατζηχριστοδουλου Πατέρα μου, οι φυλακές απόψε με καλούνε, τα σίδερά τους τα βαριά, τ’ ακούω που χτυπούν, σαν, να με πνίξουν, θέλουνε και όλο με ζητούνε και νιώθω κρύο, μοναξιά, εμένα να τρυπούν.
Θεοφάνης Μαλκίδης
«Tα
μάτια μου δεν είδαν τόπον ενδοξότερον από τούτο το αλωνάκι». Mεσολόγγι, Κυριακή
των Βαΐων του 1826
«Η επανάστασις η εδική μας δεν ομοιάζει με καμιάν απ’
όσες γίνονται την σήμερον εις την Ευρώπην. Ο εδικός μας πόλεμος ήτο ο πλέον δίκαιος,
ήτον έθνος με άλλο έθνος, ήτο με ένα λαόν, όπου ποτέ δεν ηθέλησε να
αναγνωριστεί ως τοιούτος, ούτε να ορκισθεί, παρά μόνο ό,τι έκαμνε η βία. Ούτε ο
Σουλτάνος ηθέλησε ποτέ να θεωρήσει τον ελληνικόν λαόν ως λαόν, αλλ’ ως
σκλάβους». Με τα λόγια αυτά περιγράφει την Παλιγγενεσία στα απομνημονεύματά του ο Θεόδωρος
Κολοκοτρώνης.
10 Απριλίου 1826:
Η ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΞΟΔΟΣ ΤΟΥ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ.
ΟΤΑΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΗΡΩΕΣ, ΑΜΑΧΟΙ ΚΑΙ ΜΑΧΙΜΟΙ, ΑΦΗΣΑΝ ΑΝΑΥΔΗ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΠΕΡΑΣΑΝ ΣΤΗΝ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ...
Το Μεσολόγγι επαναστάτησε στις 20 Μαΐου του 1821. Η σημασία της θέσης έγινε γρήγορα αντιληπτή από την τοπική ηγεσία της επανάστασης. Στην πόλη πραγματοποιήθηκε η συνέλευση της Δυτικής Ελλάδας και στη συνέχεια έγινε έδρα της διοίκησης της Δυτικής Ελλάδας, που έφερε την ονομασία Οργανισμός της Δυτικής Χέρσου Ελλάδας.
Πότε ΤΟ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙ ΕΓΙΝΕ ΙΕΡΑ ΠΟΛΙΣ
4 Αυγούστου του 1825 στον Μητροπολιτικό Ναό του Ναυπλίου είχε συγκεντρωθεί πολύς κόσμος. Πολεμιστές καταρρακωμένοι, ανάπηροι, χήρες, ορφανά, θύματα του μεγάλου και πολυαίματου αγώνος.