Ελλάδα και Αλβανία. Το ζήτημα των συνόρων

Πριν λίγο καιρό είχε συμφωνηθεί από τις κυβερνήσεις Ελλάδας και Αλβανίας το ζήτημα της υφλαοκρηπίδας και της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης (ΑΟΖ). Αυτό είχε γίνει λίγο πριν από τις εκλογές στην Αλβανία και χρησιμοποιήθηκε δεόντως από το Μπερίσα.
Αμέσως μετά τις εκλογές, για να μη φανεί ανακόλουθος ο εθνικιστής Μπερίσα «έβαλε» τον επίσης εθνικιστή πρόεδρο του Σοσιαλιστικού κόμματος Έντι Ράμα κάνει προσφυγή στο συνταγματικό δικαστήριο για τη Συμφωνία. Η απόφαση του δικαστηρίου ήταν με ψήφους 9-0 (!) υπέρ της ακύρωσης της συμφωνίας και το παρασκήνιο μιλά για δάκτυλο της Τουρκίας- το δικαστήριο χρησιμοποίησε ορολογία τουρκικής αμφισβήτησης της ελληνικής κυριαρχίας στο Αιγαίο – και για χρηματισμό.
Η δημοσίευση ενός άρθρου σε μία εθνικιστική εφημερίδα των Τιράνων (Gazetta Shqip), της οποίας ιδιοκτήτης είναι Τσάμικης καταγωγής- αυτοί που ζητούν αποζημιώσεις, ιθαγένεια, κ.ά. από την Ελλάδα- επανέφερε το ζήτημα των συνόρων βάζοντας και μία άλλη παράμετρο. Εκτός από τα θαλάσσια σύνορα σύμφωνα με το δημοσίευμα θα πρέπει να γίνει και συζήτηση και για άλλα σχετικά θέματα, για παράδειγμα τα χερσαία σύνορα (ή ακόμη και για το εμπόλεμο). Θυμίζουμε ότι το θέμα αυτό διευθετήθηκε το 1923, όταν έγινε, με ιταλική συνδρομή, μία μεγάλη αλβανική προβοκάτσια. Το μέλος της επιτροπής περί των συνόρων Ιταλός στρατιωτικός Τελίνι δολοφονήθηκε, κατηγορήθηκαν οι Έλληνες, βομβαρδίστηκε (!) η Κέρκυρα και ζητήθηκε με απαξιωτικό τρόπο η ικανοποίηση της Ιταλικής πλευράς. Στη συνέχεια αποδείχθηκε ότι τον Τελίνι τον δολοφόνησαν οι Αλβανοί, ωστόσο το ζητούμενο, η Βόρειος Ήπειρος δηλαδή είχε καταχωρηθεί στην Αλβανία.
Δεν είναι η πρώτη φορά που μπαίνει το ζήτημα των συνόρων από την αλβανική πλευρά, μάλιστα αν τώρα συνδυασθεί με τα κέντρα στο αλβανικό εσωτερικό που συμφωνούν στον εθνικισμό, με το όραμα της «φυσικής»- μεγάλης- Αλβανίας και την πίεση της ελληνικής πλευράς και άλλα θέματα (Τσάμηδες), μπορεί να εξαχθεί το γενικό συμπέρασμα.
Ότι η Αλβανία θα συνεχίσει να δημιουργεί προβλήματα στις σχέσεις της με την Ελλάδα και παρά την πορεία της προς την Ευρωπαϊκή Ένωση, θα συνεχίσει να χρησιμοποιεί τον εθνικισμό, επικουρούμενη από δυνάμεις, όπως η Τουρκία.

Φάνης Μαλκίδης

Βρετανοί βουλευτές μιλούν σας Κερυνειώτες πρόσφυγες British MP for Cyprus

Βρετανοί βουλευτές μιλούν σας Κερυνειώτες πρόσφυγες

Την Τρίτη 16 Νοεμβρίου 2010 σε έκτακτη συζήτηση στη Βουλή των Κοινοτήτων στο Λονδίνο συζητήθηκε το Κυπριακό. Σχετική είδηση με τις δηλώσεις βουλευτών υπέρ των δικαίων αιτημάτων των Ελληνοκυπρίων δημοσίευσε η εφημερίδα Λονδίνου «Ελευθερία» και η έγκυρη ιστοσελίδα «Εφύλακας». Την ίδια ώρα που ο πρόεδρος Χριστόφιας πηγαίνει στην Νέα Υόρκη, ο σερ Ντέβιντ Χάνει επανέρχεται στο προσκήνιο και μας καλεί από τον αραβικό τηλεοπτικό σταθμό Άλ Τσαζίρα να δεχτούμε το απορριφθέν έκτρωμα του (με διαφοροποιήσεις λέει) ονόματι Σχέδιο Ανάν, Βρετανοί βουλευτές μιλούν σας Κερυνειώτες πρόσφυγες από το βήμα της Βουλής των Κοινοτήτων. Και σφυροκοπούν Τουρκία και Τουρκοκύπριους για μύθους, εγκλήματα, συλήσεις και πράξεις βαρβαρότητας και καταπατήσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και κατακεραυνώνουν τον συνάδελφό τους Τζάκ Στρό που με άρθρο του στους Τάιμς του Λονδίνου ζήτησε διχοτόμηση. Απαιτούν αποχώρηση τουρκικών στρατευμάτων, εποίκων, επιστροφή προσφύγων, ΟΧΙ στην τουρκική ένταξη αν δεν αποσυρθεί από την Κύπρο και τόσα άλλα. Οι Βρετανοί βουλευτές ανέφεραν όλα εκείνα που όταν τα λένε τα θύματα στην Κύπρο κατηγορούνται από δικούς μας για... ρατσιστές γιατί επιμένουν στο δίκαιο και στην επιστροφή! Διαβάστε και διαδώστε, σε εφημερίδες, ιστοσελίδες και ξένους και δικούς μας ευρωβουλευτές και πολιτικούς. Στο συνημμένο θα βρείτε τις εν λόγω δηλώσεις όπως αυτές εκδόθηκαν την επομένη από την Βουλή των Κοινοτήτων. (Η συζήτηση για το Κυπριακό ξεκινά από την παράγραφο 212WH και τελειώνει στην παράγραφο 232WH).΄Ομως, σας στέλλεται και το βίντεο των δηλώσεων στο linkπου ακολουθεί.

http://www.parliamentlive.tv/Main/Player.aspx?meetingId=6910&st=11:00:30
PDF OF CYPRUS DEBATE: http://cyprusactionnetwork.org/yahoo_site_admin/assets/docs/Cyprus_Debate.321134210.pdf

British Members of Parliament speak like Kyrenian Refugees

On Tuesday the 16 November 2010 an emergency meeting took place in the House of Commons in London with Cyprus as its item. Relevant reports regarding the statements made by various MPs in support of the just demands of the Greek Cypriots have been published in London based community weekly “Eleftheria” (www.eleftheria.co.uk pdf edition with English pages in the middle and many letters on the subject) and by popular and accurate website “Efylakas” (www.efylakas.com).
At the same time president Christofias is travelling to New York, when Sir David Hannay attempts a comeback to the scene with statements through Arab TV station Al Tsazira calling upon the Greek Cypriots to accept his rejected monstrosity so called “Annan Plan” (with some modifications he says), British Members of Parliament debate in depth the Cyprus issue in the House of Commons and speak with a Kyrenian refugee voice! They hammer Turkey head on and the Turkish Cypriots for their myths, crimes, destruction and desecration of occupied Churches and cemeteries, cultural heritage, for barbarism and huge violations of human rights, the case of the missing people, the need for all Turkish invading troops to withdraw, for the settlers to withdraw and the return of Greek Cypriot refugees to their stolen land and properties and many more…
The MPs have criticized heavily their colleague MP and ex Foreign and Commonwealth Secretary Jack Straw for his despicable article in The Times calling for partition and one even insinuated that he may have been “paid” to write it.
The British MPs spoke and called for all those things the Greek Cypriot refugees demand only to be regarded by some of their own people as… racists and nationalist simply because they are an obstacle in the implementation of the racist bizonal bicommunal federation.
You are forwarded the full text of the House of Commons Hansard Report on the debate of the 16th November 2010 on Cyprus . The discussion starts from paragraph 212WH and finishes at paragraph 232WH. Also your are forwarded the video link to watch the full debate as it took place in the House of Commons.
The Cyprus High Commissioner Mr. Alexandros Zenon was present at the debate as was the new Minister for Europe Mr. David Lidignton.
http://www.parliamentlive.tv/Main/Player.aspx?meetingId=6910&st=11:00:30
PDF of CYPRUS DEBATE: http://cyprusactionnetwork.org/yahoo_site_admin/assets/docs/Cyprus_Debate.321133329.pdf
Thank you,

Fanoulla Argyrou, London , 18.11.2010


Οικοσελίδα » ΕΘΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ, ΚΥΠΡΙΑΚΟ, ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΑ

Άγριο σφυροκόπημα από Βρετανούς βουλευτές: «Πιθανόν να πληρώθηκε ο Στρο για τις δηλώσεις του»Αποδελτιώθηκε στον «Εμπροσθοφύλακα» στις 18 Νοεμβρίου 2010
‘Εμπροσθοφύλακας
‘«Άγριο σφυροκόπημα από Βρετανούς βουλευτές: “Πιθανόν να πληρώθηκε ο Στρο για τις δηλώσεις του”»18 Νοεμβρίου 2010Φανούλα Αργυρού*
Την Τρίτη 16 Νοεμβρίου 2010 έβαλε χώρα στη Βουλή των Κοινοτήτων στο Westminster του Λονδίνου συζήτηση για το Κυπριακό στην οποία παρευρέθηκαν ο Βρετανός Υφυπουργός Ευρώπης David Lidington και ο Ύπ. Αρμοστής της Κύπρου στο Λονδίνο κ. Αλέξανδρος Ζήνων. Η συζήτηση κράτησε μίαμιση ώρα και είχε μια ιδιαιτερότητα. Όλοι όσοι μίλησαν, Εργατικοί και Συντηρητικοί, ήσαν όλοι ομόφωνοι στις θέσεις τους. Έθεσαν τις πραγματικότητες του Κυπριακού σε απίστευτο σημείο και λεπτομέρεια, κατηγόρησαν αναφανδόν την Τουρκία για την συνεχιζόμενη κατοχή, τον εποικισμό, για καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, την καταστροφή της θρησκευτικής και πολιτιστικής μας κληρονομιάς, την άρνηση της να δώσει στοιχεία για τους αγνοούμενους, απαίτησαν την αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων και εποίκων την επιστροφή όλων των νομίμων ιδιοκτητών περιουσιών, και επέκριναν έντονα τον πρώην Υπ. Εξωτερικών και Κοινοπολιτείας Εργατικό βουλευτή Τζάκ Στρο για το κατάπτυστο άρθρο του στους Τάιμς του Λονδίνου, όπου απαίτησε λύση διχοτόμησης. Ένας βουλευτής μάλιστα τόνισε ότι ίσως να πληρώθηκε κιόλας για προώθηση τουρκικών συμφερόντων. Μίλησαν αρκετοί βουλευτές, και παρακάτω παραθέτουμε εν συντομία αποσπάσματα από την έντονη συζήτηση.
Εργατικός Βουλευτής Jim Sheridan: «Δεν υπάρχει απομόνωση…»
Το θέμα ενέγραψε ο Εργατικός Βουλευτής Τζίμ Σιέριταν ο οποίος και άνοιξε την συζήτηση με μια πλήρης και λεπτομερή αναφορά στο Κυπριακό και είπε μεταξύ άλλων:
» Η υπομονή των Κυπρίων για 36 χρόνια πρέπει να αναγνωριστεί και να μην θεωρηθεί ως αδυναμία να ξανααποκτήσουν τη νήσο τους… Η Τουρκία αρνείται πεισματικά να αποσύρει τα στρατεύματά της παρόλα τα ψηφίσματα του ΟΗΕ, Μάλιστα η Τουρκία δήλωσε ότι αν έχει να διαλέξει μεταξύ της ΕΕ και της Κύπρου θα επιλέξει την Κύπρο. Αντί να υλοποιήσει τα όσα συμφώνησε με τις κατευθυντήριες γραμμές Μακαρίου-Ντενκτάς και Κυπριανού Ντενκτάς στις 15 Νοεμβρίου 1983 προχώρησαν σε αποσχιστικές ενέργειες με μια παράνομη μονομερή ανακήρυξη που καταδικάστηκε από το ψήφισμα 541 του 1983 και το 550 του 1984. Η αδιαλλαξία των Τούρκων συνεχίζεται και φέτος στην επέτειο της τουρκικής εισβολής στις 20 Ιουλίου ο νέος ηγέτης των Τουρκοκυπρίων κ. Έρογλου συνεχίζει την ίδια αποσχιστική πολιτική, όταν μίλησε για δύο λαούς, δύο κράτη, δύο ξεχωριστές δημοκρατίες και ότι μετά το 1974 υπήρξε νέα γεωγραφία …
Ο κ. Σιέριταν κατηγόρησε την Τουρκία ότι αντί να εφαρμόσει το Πρωτόκολλο της Άγκυρας με τις υποχρεώσεις αναγνωρίζοντας την Κυπριακή Δημοκρατία επανηλλειμένα χρησιμοποίησε την ούτω καλούμενη απομόνωση των Τουρκοκυπρίων για πολιτική αναβάθμιση των κατεχομένων και της μη αναγνωρισμένης οντότητας.
» Έχω δει από πρώτο χέρι ότι οι Τουρκοκύπριοι δεν είναι καθόλου απομονωμένοι, είπε. Πέραν των 60,000 Τουρκοκυπρίων έχουν διαβατήρια και ταυτότητες της Κυπριακής Δημοκρατίας επομένως και της Ε.Ε., ταξιδεύουν όπου θέλουν ελεύθερα και απολαμβάνουν δωρεάν ιατρική περίθαλψη και κοινωνικές παροχές και πέραν των 10,000 περνούν την διαχωριστική γραμμή και δουλεύουν καθημερινά στην Κυπριακή Δημοκρατία, και είναι ελεύθεροι να εμπορεύονται τα προιόντα τους στην Κυπριακή Δημοκρατία και μέσω των αναγνωρισμένων λιμανιών και αεροδρομίων της Δημοκρατίας αλλά είναι οι αρχές των Τουρκοκυπρίων που δεν τους το επιτρέπουν.
» Είναι ατυχές που η Τουρκία επιβραβεύθηκε με θέση στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών έχοντας υπόψη τις δραστηριότητές της…
»Το 1965 η Τουρκία επικύρωσε την Συνθήκη της Χάγης του 1954 για την πολιτιστική κληρονομιά αλλά μετά την τουρκική εισβολή και κατοχή της Κύπρου είναι υπεύθυνη για την καταστροφή 500 τόσων εκκλησιών, συλήσεις και βανδαλισμούς της πολιτιστικής κληρονομιάς της νήσου σε επίπεδο ανάξιο για μια πολιτισμένη χώρα πόσο μάλλον μια υποψήφιας χώρας της Ε.Ε.
» Στην πορεία των Μορφιτών, είπε ο κ. Σιέριταν, τα είδαμε με τα μάτια μας… Η εισβολή άφησε 200,000 πρόσφυγες, άστεγους… και μετέφερε 180,000 έποικους για να επιβάλει την δική της ιδεολογία με τους… έκτισαν 160 σχολεία στα κατεχόμενα και 181 τεμένη… Ο στόχος της Τουρκίας και όλων εκείνων που προωθούν την τουρκική ένταξη είναι η νομιμοποίηση της παράνομης εισβολής…
Κάκισε το σχέδιο Ανάν και για σε όσους ισχυρίζονται ότι το Κυπριακό έχει κουράσει και μόνο οι ηλικιωμένοι ασχολούνται στην Κύπρο με το Κυπριακό, ο κ. Σιέριταν είπε ότι έχει στα χέρια του εκτενή επιστολή με στοιχεία για το Κυπριακό, από τον πρόεδρο της ΝΕΟ-ΠΟΜΑΚ, Αλέξη Σταύρου, που αντιπροσωπεύει την νεολαία των αποδήμων Ελληνοκυπρίων που αντικρούει αυτόν τον ισχυρισμό και όποιος συνάδελφός του θέλει αντίγραφο να του δώσει.
Συντηρητικός Βουλευτής David Burrows: «Παράνομη η εισήγηση Στρό»
Ο κ. Μπάρροους μίλησε στην ίδια γραμμή, για τα ανθρώπινα δικαιώματα των συγγενών αγνοουμένων, επέκρινε τον Τζάκ Στρό για την εισήγηση του για διχοτόμηση. Για το άρθρο του Τζάκ Στρο, ο κ. Μπάρροους είπε εκείνο που κατάφερε ήταν να συσπειρώσει υποστήριξη για το Κυπριακό αλλά όχι για διχοτόμηση… Πρώτα από όλα η εισήγηση του Στρό, είπε ο κ. Μπάρροους, είναι παράνομη γιατί οι υποχρεώσεις της Βρετανίας που ανέλαβε το 1960 είναι να μην υποστηρίξει την διχοτόμηση του νησιού. Η διχοτόμηση δεν είναι προοπτική για την Βρετανία, ούτε για τα Ηνωμένα Έθνη ή την Ε.Ε η οποία δεν μπορεί να δεχθεί μια διχοτομημένη χώρα μέλος, ως επίσης δεν είναι ηθικά σωστό… Όσο για τη θέση της αριθμητικής υπεροχής της Τουρκίας έναντι των Κυπρίων «σίγουρα δεν μπορεί να ισχύει, ειδικά εμείς εδώ στη Βουλή αυτή, δεν μπορούμε να παραγνωρίσουμε το Νόμο και το Δίκαιο και να πούμε δεν μας ενδιαφέρουν αν είσαι μεγάλος και δυνατός», οι καταπατήσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Κύπρο είναι ογκοδέστατες…
Εργατικός Βουλευτής Andy Love: «Άδικο να κατηγορύνται Κύπρος και Ελλάδα»
Και αυτός επέκρινε τον Τζάκ Στρο για το άρθρο και εισήγησή του και είπε ότι είναι άδικο να κατηγορούνται η Κύπρος και η Ελλάδα για τα προβλήματα που έχει η ενταξιακή της Τουρκίας αυτό οφείλεται σε πολλές άλλες χώρες που δεν θέλουν την Τουρκία στην Ευρωπαική Ένωση…
Συντηρητικός Βουλευτής Mike Freer: «Να τερματιστεί η κατοχή»
Ο Συντηρητικός βουλευτής Mike Freer είπε ότι δεν είναι αρκετό η Τουρκία να εφαρμόσει το πρωτόκολλο της Άγκυρας για να προχωρήσει η ενταξιακή της πορεία. Πρέπει να της τονιστεί ότι δεν μπορεί να γίνει μέλος της Ε.Ε. ενώ στρατεύματά της κατέχουν μέρος της Κύπρου. Δεν είναι αρκετό ν’ ανοίξει τα λιμάνια της στην Κύπρο. Όλα τα τουρκικά στρατεύματα πρέπει να αποσυρθούν από το νησί, προτού προχωρήσουν άλλες διαδικασίες.
Συντηρητικός Βουλευτής Matthew Offord: «Δεν είναι πολιτισμένη χώρα…»
Ο Μάθιου Όφφορτ μίλησε στις ίδιες καυστικές γραμμές και είπε ότι η Κύπρος πολλούς κατακτητές αλλά αυτή τη φορά είναι διαφορετική η περίπτωση γιατί το 40% βρίσκεται υπο τουρκική κατοχή με βάση τις καταβολές, την θρησκεία, τη εθνικότητα, με την εκδίωξη των Ελληνοκυπρίων από τα σπίτια και περιουσίες τους στα κατεχόμενα μετακομίζοντας Τουρκοκύπριους στις κατεχόμενες περιουσίες. «Η διεθνής κοινότητα, κατηγορηματικά καταδίκασε την μονομερή ανακήρυξη με τα ψηφίσματά της γι΄αυτό και δεν έχει αναγνωριστεί από κανένα άλλο κράτος εκτός την κατοχική δύναμη την ίδια, την Τουρκία», είπε ο κ. Όφφορτ.
Ο κ. Όφφορτ τόνισε την καταστροφή της θρησκευτικής και πολιτιστικής κληρονομιάς. Η κατοχική δύναμη στο βορρά φαίνεται να δουλεύει εργολαβικά να διαγράψει οποιαδήποτε αναφορά στην ελληνικότητα και ενδεικτικά στην χριστιανοσύνη στα κατεχόμενα και έχει αντικαταστήσει όλα τα ελληνικά ονόματα, χωριών, πόλεων και δρόμων με τουρκικά, είπε. Μίλησε για την επίσκεψη του στη κατεχόμενη Μόρφου στην πορεία των Μορφιτών και ότι είδε με τα μάτια του την αδιαμφισβήτητη καταστροφή των Εκκλησιών, όταν εκκλησίες χρησιμοποιούνται για στούντιο για χορούς και αποθήκες… Τον σόκαρε, είπε, ακόμα περισσότερο η καταστροφή κοιμητηρίων, ένα τέτοιο μάλιστα χρησιμοποιείται ως στρατώνας… «Δεν μπορώ να καταλάβω πως μια κατοχική δύναμη επιτρέπει στο στρατό της να κάνει κάτι τέτοιο.. Αυτό που είδα δεν είναι πράξεις πολιτισμένης χώρας…», είπε.
Ο κ. Όφφορτ τόνισε στην νυν κυβέρνηση της Βρετανίας ότι υπάρχουν κόκκινες γραμμές στην ενταξιακή της Τουρκίας στις οποίες πρέπει να επιμένει. Καθαρά ότι η κλεμμένη γη πρέπει να επιστραφεί στους νόμιμους ιδιοκτήτες της δίχως αποζημίωση σε εκείνους που την εκμεταλλεύθηκαν…και όπως η Βρετανική κυβέρνηση εξασφαλίσει μια λύση που να είναι αποδεκτή απ’ όλους τους κατοίκους…
Εργατικός Βουλευτής Alan Meale: «Πιθανόν να πληρώθηκε…»
Το Κυπριακό είναι ευρωπαϊκό πρόβλημα, είπε ο κ. Μίλ, και ο λόγος που έγινε μέλος της Ε.Ε. η Κύπρος είναι γιατί εκπληρούσε όλα τα κριτήρια και είχε σχέσεις πολύ καλές σχέσεις με πολλές χώρες και εμπορικές μέχρι και την Κίνα κάτι που δεν είχαν χώρες μέλη της Ε.Ε. ΄Εχει άριστη τεχνολογία και δορυφορικά και όποιος αμφιβάλει ας θυμηθεί ότι η Βρετανία ακόμα διατηρεί τους κατασκοπευτικούς σταθμούς της στην Κύπρο. Ο κ. Μίλ μίλησε και για την σπουδαιότητα της Κύπρου για πετρέλαιο και αέριο όπου αγωγοί θα φθάσουν μέχρι τη Λεμεσό είπε. Η Κύπρος σύντομα θα καταστεί ο σταθμός αερίου της Ευρώπης ίσως και του κόσμου. Γι’ αυτό ήταν πολύ σημαντικό η Κύπρος να περιληφθεί στην ευρωπαϊκή οικογένεια…
Αναφερόμενος στον συνάδελφο του Τζάκ Στρό είπε ότι δεν γνωρίζει ΚΑΝΕΝΑ, μα κανένα που συμφωνεί μαζί του για διχοτόμηση. Και ότι όταν πριν δύο εβδομάδες ο ίδιος (Στρό) είχε ανακοινώσει ότι θα άρπαζε την ευκαιρία να μιλήσει σ’ ολο το κόσμο ελεύθερα και πιθανόν να πληρωνόταν για την ευκαιρία εκείνη, ίσως αυτό ήταν που είχε υπόψη του. «Αλλά ελπίζω όχι», είπε, «η Κύπρος είναι μια ανεξάρτητη χώρα στην οποία η Τουρκία δεν έχει κανένα δικαίωμα να βρίσκεται…» Αναφέρθηκε και στους ηλίθιους Βρετανούς που αγοράζουν περιουσίες στα κατεχόμενα και ότι κάτι πρέπει να κάνει η βρετανική κυβέρνηση για το θέμα.
«Δεν υπάρχει καμία περίπτωση αυτή η κυβέρνηση η οποιαδήποτε άλλη κυβέρνηση της Βρετανίας που θα υποστηρίξει διχοτόμηση… Δεν μπορεί να λένε 180,000 έποικοι που κατοικούν σε ξένες περιουσίες ότι είναι δικές τους. Αυτοί οι άνθρωποι πρέπει να επιστρέψουν. Τέλος οι δεκάδες χιλιάδες των τουρκικών στρατευμάτων που βρίσκονται παράνομα στην κατεχόμενη Κύπρο πρέπει να αποχωρήσουν στην Τουρκία. Δεν μπορεί να επιτευχθεί ειρηνική λύση στην Ευρώπη ενόσω στρατεύματα χώρας που δεν είναι μέλος της Ε.Ε. βρίσκονται σε ευρωπαικές ακτές. Αυτή είναι πραγματικότητα. Πρέπει να επιστρέψουν. Και καλώ την Τουρκία να αρχίσει αυτή την διαδικασία», είπε κλείνοντας την αναφορά του ο κ. Μίλ.
Υφυπουργός Ευρώπης David Lidington
Ο Υφυπουργός Ευρώπης καλωσόρισε την δέσμευση αμφοτέρων των ηγετών των δύο κοινοτήτων για διαπραγματεύσεις, ότι η συνάντηση με τον Γ.Γ. του ΟΗΕ Μπάν Κι Μούν είναι θετικό βήμα, όμως ακόμα χρειάζεται πολύ δουλειά να γίνει, και η ευκαιρία που υπάρχει, μια σημαντική ευκαιρία δεν πρέπει να χαθεί για να βρεθεί μια διαρκή ειρήνη που είναι διαφορετική, είναι στα χέρια των ιδίων των ηγετών, δίχως επιδιαιτησίες και χρονοδιαγράμματα. Κάλεσε όλες τις πλευρές να δουλέψουν θετικά και με ευελιξία.
Τι θα πράξουμε;
Οι παραπάνω δηλώσεις Εργατικών και Συντηρητικών Βουλευτών αξίζουν πολλά. Θα τις εκμεταλλευτεί η κυπριακή κυβέρνηση και η Ομογένεια στην Βρετανία, ή και πάλι θα αφήσει τους Τούρκους να αλωνίζουν;
* Η Φανούλα Αργυρού είναι ερευνήτρια-δημοσιογράφος, πρόσφυγας από την κατεχόμενη Λευκωσία και ζει στο Λονδίνο. Είναι συγγραφέας, μεταξύ άλλων, των βιβλίων “Από την Ένωση στην Κατοχή” και “Top Secret: Η βρετανική κηδεμόνευση του Κυπριακού” (εκδόσεις Γερμανός, 2004).
Ηλεκτρονική διεύθυνση άρθρου: http://www.efylakas.com/archives/8243

Μπορείτε να παρακολουθήσετε την συζήτηση στη Βουλή των Κοινοτήτων όπως είχε στα αγγλικά στο πιο κάτω link.
http://www.parliamentlive.tv/Main/Player.aspx?meetingId=6910&st=11:00:30
Η είδηση αυτή δημοσιεύθηκε και στην ομογενειακή εφημερίδα Λονδίνου Ελευθερία www.eleftheria.co.uk (pdf) η οποία καλύπτει πρωτοσέλιδα το θέμα, ακολουθεί κύριο άρθρο και άλλες σελίδες με αντίγραφα επιστολών που στάλθηκαν τόσο στον Τζάκ Στρό όσο και τις βρετανικές εφημερίδες.

Ακολουθεί επιστολή του Υπ. Αρμοστή της Κυπριακής Δημοκρατίας στο Λονδίνο που δημοσιεύθηκε στους Φαινάνσιαλ Τάιμς σχετικά με δημοσίευμα.Financial Times FT.comCOMMENT
LettersCyprus constructive over Turkish bid to join EUPublished: November 18 2010 02:55 Last updated: November 18 2010 02:55
From Mr Alexandros N. Zenon.
Sir, While you are absolutely right in concluding that the two-state solution is not the ideal one for Cyprus and that it would be an additional – I say insurmountable – obstacle in Turkey’s European course (“Cyprus endgame”, Editorial, November 13), your analysis, in a rather simplistic way, fails to identify the reasons behind the lack of progress in the negotiations.
Let me remind you that, while the proposals made by President Demetris Christofias are within the framework for a solution, agreed by the two communities and the UN Security Council resolutions, the same cannot be said for the Turkish Cypriot side and the proposals of its leader, Dervis Eroglu, who, as you correctly note, is in favour of a two-state solution. Interestingly enough, as Turkish Cypriot leaders have admitted in the recent past, these proposals are drafted in Ankara. Yes, “it is easy to sound in favour of a solution ... you can train a parrot in a pet shop to say that”; you do not seem, however, in this case, to realise who the parrots are.
Contrary to your claims, Cyprus has always adopted a constructive attitude on Turkey’s accession to the European Union. And this despite the fact that Turkey still does not recognise the Republic of Cyprus and maintains a 40,000-strong occupation army on its territory.
The decision though to freeze a number of chapters in Turkey’s accession negotiations, taken unanimously by all member states, including the UK, is due to Turkey’s refusal to fulfil its obligations vis à vis the EU and its member states. For much less, other applicant countries were not given even candidate status.
In other words, no one is blocking Turkey’s path to the EU but itself; but, instead of calling on Turkey to implement its European obligations, in order to advance its accession prospects, you present the Greek Cypriots as the ones who have stalled the process. That is simply not only untrue but also counter-productive.
Regrettably, but not unsurprisingly, your publication once more demonstrates a dubious consistency when dealing with Cyprus which, finally, pays lip service to the cause of the reunification of Cyprus and, consequently, to that of Turkey’s European aspirations.
Alexandros N. Zenon,
High Commissioner for the Republic of Cyprus,
London SW1, UK

Κυριάκος Μάτσης. Ου περί χρημάτων αλλά περί αρετής

Με τον Λάζαρο Μαύρο

Σ Τ Α ΜΙΚΡΑ, στα καθημερινά και στη διαχρονική τους συνέχεια και συνέπεια, φαίνετ’ η ποιότητα κάθε ανθρώπου. Και στις τραμουντάνες της ζωής, η αντοχή, ή μη, του μετάλλου του. Είναι, όμως, κάποια στιγμή σπανιότητας, που ο άνθρωπος ίσως βρεθεί αίφνης να διασταυρώνει τα βήματά του με κείνα της ιστορίας. Εκείνο το κλάσμα δευτερολέπτου, στα 32 π.χ. χρόνια της ζωής του, που συμπίπτει να ‘ναι και το κρίσιμο απειροελάχιστο της αργόσυρτης αιωνιότητας. Κρίσιμο, εκ του κρίνεσθαι: Αν θα πεις το «ναι» ή το «ΟΧΙ». Αν θα ψελλίσεις το «παραδίδομαι», το «συμβιβάζομαι», το «κάτσε να δούμεν ως τζείθε μέρου», ή αν θα βροντοφωνάξεις το Μολών Λαβέ. Η στιγμή, στην επίγεια διέλευση του ανθρώπου, που ο ίδιος συναντιέται με την αιωνιότητα. Για να της δώσει αίφνης τις εισαγωγικές και συνάμα τις τελικές του εξετάσεις. Είναι το κλάσμα δευτερολέπτου που οριστικά και τελεσίδικα μετριέται το πραγματικό μπόι του ανθρώπου. Εκεί, εκείνη τη στιγμή, το μέτρο είναι μόνο ένα. Το ίδιο πάντα. Από τα βάθη των αιώνων ως τη συντέλεια του κόσμου: «Το αληθινό μπόι του ανθρώπου μετριέται πάντα με το μέτρο της λευτεριάς. Τίποτ’ άλλο»... Κ Ρ Η Σ Φ Υ Γ Ε Τ Ο της Ε.Ο.Κ.Α. στο Δίκωμο. Τετάρτη 19η Νοεμβρίου 1958, νωρίς το απόγευμα. Ισχυρές στρατιωτικές δυνάμεις των Εγγλέζων και των Τούρκων αστυνομικών τους, έχουν κυκλωμένο, στην τρύπα κάτω απ’ τη γη τον 32χρονο Κυριάκο Μάτση. Δίοδος για διαφυγή, καμία. Τον καλούν να βγει έξω, να παραδοθεί. Οπλίζει το αυτόματο Μ-3 και τούς απαντά: «Αν θα βγω, θα βγω πυροβολώντας»… Φ Υ Σ Ο Υ Σ Ε μανιασμένα κείνη την Τετάρτη στο Δίκωμο. Τόσο δυνατά ώστε να πάρει τού Μάτση την απάντηση, όχι μόνο στα πέρατα της οικουμένης, αλλά, προπάντων, σε όλους από εκείνη τη στιγμή τους προσεχείς αιώνες. Τού ‘ριξαν αμέσως χειροβομβίδες και τον σκότωσαν. Επειδή ήξεραν ότι το εννοούσε. Το είχε πει κατάμουτρα, άλλωστε, στον δικό τους τον στρατάρχη, τον σερ Τζων Χάρτινγκ: Γενάρη του ‘56 που τον είχε δεσμώτη στα φρικτά μπουντρούμια της αγγλικής «Γκεστάπο» στην Ομορφίτα. Όπου είχε την αναισχυντία, ο αχρείος, να του προσφέρει 500 χιλιάδες αργύρια για να γίνει καταδότης: «Ου περί χρημάτων τον αγώνα ποιούμεθα, Εξοχώτατε, αλλά περί αρετής»! Διότι: Ο γιός της Τζυρκακούς τζιαι του Γριστοφή του Μάτση, που το Παλαιχώρι, απόφοιτος του Ελληνικού Γυμνασίου Αμμοχώστου, πτυχιούχος Γεωπονικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, άριστος πάντα στα μικρά κι άψογος στα καθημερινά της διαχρονικής συνέπειας, έναν μονίμως του Μιστράλ στίχο απάγγελλε, προετοιμαζόμενος παιδιόθεν για τη 19η Νοεμβρίου 1958: «Αν είναι να πεθάνεις για την Ελλάδα, θεία είν’ η δάφνη. Μια φορά κανείς πεθαίνει»… ΕΡΩΤΗΣΗ ΠΑ 19.11.10Πόσο πιο ελπιδοφόρο θα ήταν το μέλλον του λαού, εάν ένας προς έναν, ΟΛΟΙ οι ηγέτες των κομμάτων συμβούλευαν τον πρόεδρο Χριστόφια, ν’ αξιοποιήσει την «3μερή» της Ν. Υόρκης, με τα σοφά λόγια οξυδερκούς πολιτικής που του απηύθυνε κατ’ ιδίαν και τα ‘γραψε χθες στην 11η σελίδα της «Σημερινής», ο αειθαλής φίλος του κ. Φώτος Ια. Φωτιάδης;
Πηγή : http://www.sigmalive.com/

Η οικονομική παρουσία της Τουρκίας στη Θράκη

Φάνης Μαλκίδης

Η οικονομική παρουσία της Τουρκίας στη Θράκη*

«…Η Ελλάδα είναι μια χώρα σε πτώχευση. Πλέον δεν μπορεί να μας προσφέρει όφελος. Μόνο μεταξύ μας μπορεί να υπάρξει όφελος. Αυτό είναι ανάγκη να το αντιληφθούμε. Για να ανοίξουν δουλειές πρέπει να ενώσουμε τα χέρια. Δεν πρέπει να διαιρούμαστε…Πλέον πρέπει να σωθούμε από αυτήν τη φτώχεια. Πρέπει να ανοίξουμε δουλειές για τα παιδιά μας, για τους νέους μας. Αυτό το κράτος, αυτή η κυβέρνηση, αυτό το έθνος δεν μπορεί να το κάνει αυτό ! Διότι αυτή η χώρα είναι μια μπατιρισμένη χώρα ! Εμείς θα σας φέρουμε βοήθεια από την Τουρκία ! Θα ανοίξουν βιομηχανίες εδώ ! Θα ανοίξουν δουλειές για όλους τους νέους μας…».
Απόσπασμα ομιλίας της υποψήφιας δημάρχου Κομοτηνής
Σιμπέλ Μουσταφάογλου. Ήφαιστος Κομοτηνής 3 Νοεμβρίου 2010.

1. Εισαγωγικές παρατηρήσεις

Η παρουσία της Τουρκίας στη Θράκη έχει, από την περίοδο της Συνθήκης της Λωζάννης μέχρι σήμερα, πολυποίκιλες όψεις και η γειτονική χώρα προσπαθεί να έχει παρέμβαση στον πολιτικό, εκπαιδευτικό, πολιτιστικό, κοινωνικό και οικονομικό τομέα.
Είναι γεγονός ότι το τελευταίο χρονικό διάστημα, και όχι αποκλειστικά σ΄ αυτό που Ελλάδα περνά κρίση, η Τουρκία ρίχνει ολοένα και περισσότερο βάρος στην οικονομική της παρουσία στη Θράκη.
Σημαντική οικονομική και πολιτική θέση στην τουρκική οικονομία κρατά η Ελλάδα και ειδικότερα η Θράκη, ενώ οι εισαγωγές (στοιχεία 2008) από την Τουρκία (1.693.266.305 € ) υπερτερούν κατά πολύ τις ελληνικές εξαγωγές (621.674.008€).
Παράλληλα με την αύξηση των τουρκικών εξαγωγών προς την Ελλάδα, παρατηρήθηκε μια σχετική μείωση του μεριδίου των ελληνικών εξαγωγών προς Τουρκία σε σχέση με τις τουρκικές εξαγωγές προς Ελλάδα. Από το 64% των ελληνικών ροών (σε αξία) προς Τουρκία του 2006 στη σχέση αυτή, το 2007 έφτασε στο 37% για να μειωθεί λίγο ακόμη στο 36% το 2008. Συνεπώς τα στοιχεία αυτά αποδεικνύουν την κυριαρχία των τουρκικών εξαγωγών έναντι των ελληνικών σε αυτή τη σχέση. Η Τουρκία εξάγει προς την Ελλάδα και κυρίως στη Θράκη έπιπλα, προϊόντα πετρελαίου, σίδηρο, καουτσούκ, οχήματα, προκατασκευασμένα κτίρια, βιομηχανικά προϊόντα και πλαστικό, αλλά και ψάρια, φρούτα, λαχανικά, έλαια καθώς και λιπάσματα.
Η δραστηριότητα της Τουρκίας στη Θράκη στον τομέα της οικονομίας, είναι μία ακόμη πτυχή στη διαρκή αμφισβήτηση της εθνικής κυριαρχίας στη Θράκη, η οποία γίνεται με μία πιο εκλεπτυσμένη μορφή. Άλλωστε η οικονομία είναι (και) αυτή που έχει χρησιμοποιηθεί στη Θράκη, προκειμένου να γίνει συνείδηση ότι η Τουρκία θα πρέπει να έχει παρουσία στη Θράκη. Έστω και εάν αυτή δεν έρχεται σε συμφωνία με την εθνική ασφάλεια και κυριαρχία στο χώρο.

2. Ορισμένα ερωτήματα

Για την οικονομική παρουσία της Τουρκίας στη Θράκη προκύπτουν μία σειρά από ερωτήματα:

-Δικαιολογούνται από το μέγεθος της αγοράς της Θράκης οι τεράστιες τουρκικές επενδύσεις σε διάφορους τομείς; Και μάλιστα με αποδεδειγμένη απώλεια εσόδων- δε γίνεται λόγος για κέρδη- σε τομείς της οικονομίας όπου λειτουργούσαν για χρόνια τοπικών συμφερόντων μικρομεσαίες ελληνικές επιχειρήσεις;

-Αποτελεί μία μικρή μουσουλμανική μειονότητα, έστω και αν τοπικά είναι ένα μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού, μία μειονότητα η οποία κατά βάση απασχολείται στον αγροτικό τομέα, άρα με μειωμένο εισόδημα, πραγματικό κίνητρο για να επενδύσουν τουρκικές εταιρείες στη Θράκη;

- Δικαιολογείται, με όποιο τίμημα, η συνεχή παρότρυνση προς τουρκικές εταιρείες να έλθουν να επενδύσουν στην Ελλάδα;

- Η επίσημη πρόσκληση στην τουρκική επιχειρηματική τάξη να «επενδύσει» στη Θράκη, στην παρούσα συγκυρία, δεν δημιουργεί προϋποθέσεις δημιουργίας ανεξάρτητου οικονομικού χώρου ελεγχόμενου από την Τουρκία και τα κεφάλαιά της; Και μάλιστα να γίνουν επενδύσεις άνευ όρων σε μία περίοδο κατά την οποία ο τοπικός πληθυσμός υποφέρει πολύ περισσότερο σε σχέση με αυτόν της υπόλοιπης χώρας, συνεπώς είναι σαφώς πιο ευάλωτος;
-Μπορεί να λειτουργήσει μία τουρκική επιχείρηση στη Θράκη με ελληνικούς όρους, δηλαδή με αυξημένο κόστος δανειοδότησης και σαφώς πιο αυξημένο κόστος εργασίας; Για παράδειγμα αναφέρουμε τουρκικές εταιρείες που λειτουργούν στην Θράκη με τιμές προϊόντων και υπηρεσιών μειωμένες μέχρι και 150-200% (!) σε σχέση με τις τιμές των ελληνικών εταιρειών. Και βεβαίως προκύπτει το ερώτημα πως μπορεί να επιβιώνει μία τουρκική εταιρεία με τέτοια τιμολόγια αν δεν υπάρχει οικονομική ενίσχυση – επιδότηση; Γιατί εάν δεν «επιδοτείται» από το κράτος πως μπορεί να αντέξει στη Θράκη, όπου η οικονομική δραστηριότητα και άλλοι οικονομικοί δείκτες (ανεργία, επίπεδο μισθών, φτώχεια) είναι το χαμηλότερο στην Ελλάδα και από τα χαμηλότερα στην Ευρώπη;

-Ποια είναι η πραγματική προέλευση των «τουρκικών» χρημάτων που έχουν ή επίκειται να επενδυθούν στην αναμφισβήτητη τουρκική προσπάθεια προσεταιρισμού των μουσουλμάνων της Θράκης, ενώ διαπιστώνουμε πλέον ότι οι διεθνείς πιέσεις που εκδηλώθηκαν στην Ελλάδα με την μορφή μιας διαρκούς οικονομικής πίεσης, δεν έχουν στόχο την διασφάλιση των ξένων «δανειστών» αλλά την αλλαγή του χάρτη στην περιοχή;

3. Αντί επιλόγου

Η οικονομική παρουσία της Τουρκίας στη Θράκη αποτελεί μία σημαντική παράμετρος για την πολιτική της στην περιοχή. Με αιχμή τις κρατικές επιχειρήσεις και φιλικά προσκείμενους προς το κράτος επιχειρηματίες, προσπαθεί ενισχύσει την παρουσία της στη Θράκη η/και να εγκατασταθεί στο χώρο, έχοντας αυταπόδεικτα λόγω μίας σειράς παραγόντων (μικρή αγορά, ελάχιστος όγκος εργασιών μπροστά στην μεγάλη επένδυση, χαμηλής ποιότητας προϊόντα, κ.ά) εμφανή οικονομική ζημία.
Ωστόσο αυτό δεν απαγορεύει την οικονομική παρουσία της Τουρκίας να διευρύνεται και να έχει συνεχώς νέες πτυχές. Και μάλιστα όχι μόνο σε χώρους όπου έχει συγκριτικό πλεονέκτημα (π.χ αγροτικά προϊόντα) αλλά και σε άλλους όπου δίνονται εκτός από τα ουσιαστικά και συμβολικά μηνύματα. Στη Θράκη, για να παραφράσουμε τη γνωστή θέση, το (τουρκικό) κεφάλαιο έχει και πατρίδα και ιδεολογία.


*Όλη η έρευνα για την οικονομική παρουσία της Τουρκίας στην Θράκη δημοσιεύεται στο περιοδικό ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ, Νοέμβριος 2010.


Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ στο τεύχος Νοεμβρίου που κυκλοφορεί παρουσιάζει για πρώτη φορά το νέο σχεδιασμό του ΓΕΣ που περιλαμβάνει ικανότητα διεξαγωγής επιχειρήσεων κατά αερομεταφερόμενων δυνάμεων και εξτρεμιστών μειονοτικών και στα μετόπισθεν μεταξύ Νέστου και Έβρου και το τι σημαίνει η δημιουργία Προκεχωρημένου Κέντρου Εκπαίδευσης Ειδικών Δυνάμεων (ΠΡΟΚΕΕΔ) στην «καρδιά» μειονοτικών περιοχών.
Στο θέμα αυτό αναφέρεται και στο πρόσφατο βιβλίο του «Για μια νέα εξωτερική πολιτική» ο ακαδημαϊκός Βασίλης Μαρκεζίνης:
“Θα μπορούσαν οι Τούρκοι να βρουν ανοικτό το δρόμο ανατολικά του ποταμού Άρδα -δυτικά της Ορεστιάδας- και από εκεί, ακολουθώντας τη γραμμή βόρεια και μετά βορειοανατολικά να βρεθούν στα Πομακοχώρια της Ροδόπης, πίσω από τις ελληνικές γραμμές”. ο γνωστός καθηγητής εκτιμά ότι είναι πιθανό ένα “τεχνητά δημιουργημένο επεισόδιο στις περιοχές τουρκογενών πληθυσμών της Ροδόπης”.
Στη συνέχεια, αναλύοντας το σενάριο αυτό, περιγράφει, όπως προαναφέραμε, πως θα μπορούσαν οι τουρκικές δυνάμεις να κυκλώσουν τις ελληνικές, επιχειρώντας “ισχυρή επίθεση ενισχυμένης θωρακισμένης ταξιαρχίας στο ελληνικό έδαφος στο ύψος του χωριού Λάβαρα, με σκοπό να δημιουργήσουν ρήγμα για διείσδυση κατά μήκος του οδικού άξονα Λάβαρα-Πρωτοκλήσσι-Κυριάκι-Περιστεράκι”.
Ο Β.Μαρκεζίνης συνεχίζει την περιγραφή της δυνητικής τουρκικής επίθεσης, αναλύοντας το σενάριο της ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ για ταυτόχρονη ρίψη αλεξιπτωτιστών κατά τον άξονα και ”διείσδυση δεύτερης θωρακισμένης τουρκικής ταξιαρχίας βορείως του Άρδα”.
Η δημοσιοποίηση στις 20 Ιανουαρίου 2010 του τουρκικού σχεδίου ΒΑΡΙΟΠΟΥΛΑ που προέβλεπε – μεταξύ άλλων – την εισβολή στην Ελλάδα το 2003 και την κατοχή του Βόρειου Έβρου, έχει «στοιχειώσει» από τότε την ελληνική αμυντική σχεδίαση. Όπως αποκαλύπτεται για πρώτη φορά στην ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ που κυκλοφορεί, κατόπιν μελέτης του ΓΕΣ διαπιστώθηκε ότι όντως η τουρκική ενέργεια θα είχε «υψηλή πιθανότητα επιτυχίας»! Kαι το χειρότερο, ότι μέχρι τότε, σχεδόν κανένας δεν το είχε αντιληφθεί.
Ταυτοχρόνως όμως οι ελληνικές υπηρεσίες πληροφοριών - που επιτέλους κινητοποιήθηκαν - έχουν συλλέξει πλειάδα στοιχείων για αλλαγή του τουρκικού δόγματος επιχειρήσεων στην Θράκη το οποίο αποδίδει κορυφαίο και κρίσιμο ρόλο στις τουρκικές ειδικές δυνάμεις με παράλληλη αξιοποίηση των μειονοτικών εξτρεμιστών ολόκληρης της περιοχής από τον Νέστο μέχρι τον Έβρο.
Διαβάστε πως το ΓΕΣ εσπευσμένα άλλαξε τον ελληνικό αμυντικό σχεδιασμό στην Θράκη και τον κρίσμο ρόλο που αναλαμβάνουν στον νέο σχεδιασμό του ΓΕΣ οι ελληνικές ειδικές δυνάμεις και το κυριότερο, οι έφεδροι των ειδικών δυνάμεων.
Επίσης στην ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ που κυκλοφορεί μπορείτε να διαβάσετε το άρθρο του Φάνη Μαλκίδη :
Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ «ΕΙΣΒΟΛΗ» ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΣΤΗ ΘΡΑΚΗ
Η παρουσία της Τουρκίας στη Θράκη έχει – από την περίοδο της Συνθήκης της Λωζάννης μέχρι σήμερα – πολυποίκιλες όψεις. Με βασικό άξονα των ενεργειών της το προξενείο στην Κομοτηνή, η Τουρκία προσπαθεί να έχει παρέμβαση στον πολιτικό, εκπαιδευτικό, πολιτιστικό, κοινωνικό και οικονομικό τομέα με κατακόρυφη αύξηση των κρατικά κατευθυνόμενων επενδύσεων σην περιοχή.

Η Μακεδονία και το Διεθνές Δίκαιο

ΤΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΔΙΚΑΙΟΥ
Του Δρ. Θαλή Μυλωνά , Δικηγόρου – Διεθνολόγου
Προέδρου του Ινστιτούτου Διαβαλκανικών Σχέσεων
i] Ιστορική Αναδρομή της Ελληνικότητας της Μακεδονίας
Κατά τον Όμηρο[ Ιλ. Β.765,,ξ226 κ΄π.288] , η πρώτη απόδειξη της Ελληνικότητας των φυλών της Μακεδονίας και η αφομοίωσης του εθνικού φρονήματος όλων των Ελλήνων, που κατοικούσαν σε ολόκληρο τον Ελλαδικό χώρο ,από την Μακεδονία,[Πιερεις και εξλληνισθέντες Παίονες κτλ.] μέχρι το Ταίναρο, τα νησιά του Αιγαίου την Κρήτη και την Κύπρο, που ήταν οργανωμένοι σε πόλεις-κράτη, έγινε το 1184 π.χ. με τη ενθουσιώδη συμμετοχή τους στην εκστρατεία όλων των Έλλήνων κατά της Τροίας . Βέβαια η συνειδητοποίηση των ελληνικών φύλων ότι ανήκαν στο ίδιο έθνος προυπήρχε με την συμμετοχή τους στην Δελφική Αμφικτυονία η οποία ξεκινήσει από το 1500 π.χ. και η τελευταία το έτος 338-337 π.χ. με την συμμαχία των Ελλήνων στη Συντακτική Συνέλευση και στο Συνέδριο της Κορίνθου, στο οποίο ανακήρυξαν τον Αλέξανδρο Αρχιστράτηγο των Ελλήνων ,στην εκστρατεία τους εναντίον των Περσών .
Απόδειξη δε του γεγονότος ότι οι Μακεδόνες ήταν Έλληνες και είχαν φρόνημα Ελληνικό , έχουμε από τον ίδιο τον Αλέξανδρο, που έλεγε ότι είναι υπερήφανος γιατί είναι Έλληνας [ κατά τους καθηγητάς Δημ. Πετρακάκον και Johan Droysen ] , από την αφιέρωση που έκανε ο ίδιος στην θεά Αθηνά μετά την μάχη στο Γρανικό ποταμό , όταν έστειλε τα λάφυρα με τις τριακόσιες ασπίδες επάνω στις οποίες έγραψε, " ο Αλέξανδρος Φιλίππου και οι λοιποί Έλληνες πλην Λακεδαιμονίων, γιατί οι Λακεδαιμόνιοι-Σπαρτιάτες, έλεγαν ότι οι Σπαρτιάτες δεν ακολουθούν τους άλλους, αλλά αυτοί οδηγούν τους άλλους, αλλά και από το γεγονός ότι όταν κατέλυσε την Περσική Αυτοκρατορία και ενέταξε στο στράτευμά του 30.000 νέους από την Περσία και από τις άλλες κατακτημένες χώρες, έδωσε εντολή όλοι αυτοί οι νέοι στρατιώτες να μάθουν Ελληνικά. Τέλος θα μπορούσαμε να αναφερθούμε και σε χιλιάδες άλλες αποδείξεις αλλά εμείς θα περιοριστούμε να αναφέρουμε, τη συμμετοχή του βασιλιά των Μακεδόνων Αλέξανδρου του Α, ο οποίος έλαβε μέρος στην 71η Ολυμπιάδα το 496 π.χ. αφού πρώτα κρίθηκε από την Ελλανόδικο Επιτροπή ότι ήταν Έλληνας από τους Τημενίδες του Άργους , που κατάγονταν από τον Ηρακλή, γιατί στους Ολυμπιακούς Αγώνες,λάμβαναν μέρος μόνο Έλληνες, από τη συμμετοχή του Βασιλιά Φιλίππου του Β ΄ ο οποίος συμμετείχε στο Συμβούλιο της Δελφικής Αμφικτιονίας και μάλιστα με δύο ψήφους, στην οποίαν μόνο Έλληνες είχαν το δικαίωμα να συμμετέχουν , αλλά και στο Συμβούλιο των Πυθίων το 346 π.χ., ενώ το άγαλμά του είχε στηθεί στον ιερό χώρο της Ολυμπίας στο Ολυμπείο, λόγω του ότι είχε συμβάλει στην Ένωση των Ελλήνων, η γλώσσα των Μακεδόνων που ήταν Ελληνική αφού σε αυτή έγραψε και δίδαξε ο μέγιστος των φιλοσόφων του κόσμου και δάσκαλος του Μεγάλου Αλεξάνδρου ο Αριστοτέλης, καθώς επίσης οι Πρωταγόρας , ο Δημόκριτος και οι αρχαίοι θεατρικοί συγγραφείς, όπως ο Αισχύλος και ο Ευρυπίδης ο οποίος είχε καταλύσει στην αυλή του βασιλιά Αρχέλαου κτλ. τα έργα των οποίων διδάσκονταν στα θέατρα της Μακεδονίας και φυσικά σε ακροατήριο που γνώριζε Ελληνικά, από τον Πάπυρο που βρέθηκε το 1962 στο Δερβένι της Θεσσαλονίκης , που αποτελεί το αρχαιότερο κείμενο του 5ου π.χ, αιώνα και είναι γραμμένος στην Ελληνική γλώσσα ,από τη θρησκεία των Μακεδόνων που ήταν η ίδια με την θρησκεία όλων των άλλων Ελλήνων δηλ. οι δώδεκα θεοί, οι μούσες , οι ημίθεοι κτλ. οι οποίοι μάλιστα κατοικούσαν στα βουνά της Μακεδονίας τον Όλυμπο, και από τις χιλιάδες ελληνικές επιγραφές που έχουν ανακαλυφθεί κατά τη διάρκεια των αρχαιολογικών ανασκαφών κτλ.
2] Η προσπάθεια των Σλάβων να βγούνε στα ζεστά νερά του Αιγαίου
Το Μακεδονικό Ζήτημα θα πρέπει να πούμε από την αρχή ότι ,δεν είναι τίποτε άλλο από την αέναη προσπάθεια των Σλάβων να εισέλθουν στα ζεστά νερά του Αιγαίου, που αποτελούσε το όνειρο του Μεγάλου Πέτρου και κυρίως της Μεγάλης Αικατερίνης της Ρωσίας
Ο Μακεδονικός αγώνας άρχισε , ως γνωστό, το 1870 με την ίδρυση της εξαρχίας της Βουλγαρικής εκκλησίας, από το Πατριαρχείο της Κωνσταντινουπόλεως με Σουλτανικό φιρμάνι, που εκδόθηκε έπειτα από έντονες πιέσεις του Ρώσου πρέσβη Ιγνάντιεφ, στην Υψηλή Πύλη , για να αρχίσει με τη δράση των κομιτατζήδων και τα κομιτάτα της Βουλγαρίας η οποία προπαγάνδιζε εντελώς αυθαίρετη, αν σκεφτεί κανείς ότι απευθύνονταν σε αγράμματους χωρικούς που δεν γνώριζαν, την ιστορία της Μακεδονίας, ότι αυτοί δήθεν ήταν απόγονοι των αρχαίων Μακεδόνων , ακόμη δε και ότι οι ήρωες της Ελληνικής επανάστασης του 1821 ήταν Βούλγαροι ,μεταξύ των οποίων ο Μάρκος Μπότσαρης, ο Καραισκάκης, ο πρόγονός μου ο Τζαβέλας κτλ. για να ακολουθήσει η αντίδραση της Ελλάδας με τους Έλληνες Μακεδονομάχους με πλήρη έξαρση του αγώνα την περίοδο του 1904 έως το 1908 ,ο οποίος σταμάτησε με την επανάσταση των Νεοτούρκων που διακήρυτταν την ισονομία και την ισοπολιτεία μεταξύ των διαφόρων εθνοτήτων της Αυτοκρατορίας, για να ακολουθήσει τέλος η Γιουγκοσλαβία με εντολή της Κόμιντερ και του Στάλιν.
3] Οι Βαλκανικοί πόλεμοι
Στη συνέχεια ήλθαν οι Βαλκανικοί πόλεμοι του 1912/1913 που έδωσαν την ευκαιρία στον Ελληνικό στρατό να απελευθερώσει και να καταλάβει το μεγαλύτερο τμήμα των εδαφών της Μακεδονίας και βέβαια τη Θεσσαλονίκη, την επέτειο της οποίας εορτάζουμε τις μέρες αυτές, ενώ άλλα τμήματά της Μακεδονίας έλαβαν οι Σέρβοι και οι Βούλγαροι ,σύμφωνα δε με τους όρους της συνθήκης με την Σερβία της [19 / 5 / Ι 1913] η οποία προέβλεπε ότι, η κάθε εμπόλεμη χώρα θα λάβει την περιοχή εκείνη την οποίαν θα κατείχαν τα στρατεύματά της την ημέρα της ανακωχής και έτσι με τη εν συνεχεία συμφωνία του Βουκουρεστίουτης[28/6/1913],η Μακεδονία διαμοιράστηκε μεταξύ των Βαλκανικών χωρών, εκ της οποίας η Ελλάδα, έλαβε, ως γνωστόν, το 71% του εδάφους της ιστορικής Μακεδονίας, δηλ. 34.603 τ.χ. στη οποίαν κατοικούν σήμερα 2.650.000 Έλληνες Μακεδόνες, η Σερβία έλαβε το 17% του εδάφους της ιστορικής Μακεδονίας, δηλ.8600 τ.χ.που κατέχουν σήμερα οι Σκοπιανοί και το οποίο αντιστοιχεί προς το ¼ της όλης εδαφικής της έκτασης του κράτους τους, που είναι 34.600τ.χ. με 150.000 περίπου κατοίκους, οι οποίοι ήταν γηγενείς Έλληνες, πλην όμως αφελληνίστηκαν στη συνέχεια βίαια από το κομμουνιστικό καθεστώς, ενώ οι Βούλγαροι έλαβαν το 11% της ιστορικής Μακεδονίας δηλ. 6.789 τ.χ. που αντιστοιχεί προς το 11% και οι Αλβανοί το 1%.
4] Το Μακεδονικό κατά τη διάρκεια του Α Παγκοσμίου Πολέμου
Ερχόμαστε τώρα στην περίοδο του Α παγκοσμίου πολέμου και τον εθνικό διχασμό, όπου οι περιπέτειες της Μακεδονίας συνεχίζονται , με κίνδυνο να χάσουμε την Δυτ. Θράκη και Μακεδονία από τους Βουλγάρους που είχαν συμμαχήσει με τους Γερμανούς ,πλην όμως η εμμονή του Ελευθερίου Βενιζέλου να ένταξη της χώρας μας στην Ανταντ , που κέρδισε τελικά τον πόλεμο ,απέτρεψε τον κίνδυνο .
Ο κίνδυνος όμως απόσπασης της Μακεδονίας μας δεν αποτράπηκε οριστικά γιατί μετά την επανάσταση των μπολσεβίκων τα Κ.Κ των διαφόρων χωρών που κατευθύνονταν από την Κόμιντερ και την Σοβιετική 'Ένωση , επεδίωξαν να θέσουν σε εφαρμογή τα παλιά επεκτατικά σχέδια των Σλάβων με συνέπεια το Μακεδονικό να εισέλθει σε νέες περιπέτειες ,όταν το έτος 1924 στη Συνδιάσκεψη των κομουνιστικών κομμάτων στη Μόσχα λαμβάνεται η Απόφαση για τη δημιουργία Ανεξάρτητου Μακεδονικού Κράτους, στα πλαίσια της Κομουνιστικής Ομοσπονδίας των Βαλκανικών χωρών ,κατά παράβαση βέβαια των διεθνών συμφωνιών της Χάγης.
Την απόφαση αυτή της Συνδιάσκεψης της Μόσχας, δυστυχώς την ψήφισαν και την αποδέχτηκαν και οι εκπρόσωποι του Κ.Κ της Ελλάδος οι Παντελής Πουλιόπουλος και ο Σεραφείμ Μάξιμος, με συνέπεια να αναγκαστεί ο Ελευθέριος Βενιζέλος να ψηφίσει το Νόμου, για το ιδιώνυμο, που προέβλεπε την τιμωρία, με την ποινή της εσχάτης προδοσίας ,όσων επιχειρούσαν να αποσπάσουν εδάφη από την χώρα μας .
Εδώ θα πρέπει να πούμε ότι στη Συνδιάσκεψη της Μόσχας συμμετείχε και ο Ιωσήφ Μπρόζ, δηλ. ο Τίτο ως εκπρόσωπος της Γιουγκοσλαβίας , Ο οποίος όταν μετά Β’Παγκόσμιο Πόλεμο κατέλαβε την εξουσία, έβαλε εμπρός την εφαρμογή των σχεδίων της Μόσχας και της Κόμιντερ και στις 2/8/1944 στο μοναστήρι της Πολυχρονίτσας, κήρυξε την ίδρυση της Ομοσπονδιακής Λαϊκής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Νότιας Σερβίας με το όνομα Μακεδονία, στην οποία συγκέντρωσε όσους - Έλληνες μπόρεσε από όλες τις ανατολικές χώρες, με τα παιδιά του παιδομαζώματος και μαζί με τους άλλους κατοίκους της περιοχής, τους οποίους ονόμασε Μακεδόνες, σύμφωνα με την απόφαση της 6ης Συνδιάσκεψης της Βαλκανικής Κομμουνιστικής Ομοσπονδίας.
Η περιοχή όμως αυτή ανέκαθεν και από το 1918 και επισήμως με το Β. Δ. της Σερβίας της 3/-10-1929 ονομαζότανΒαρντάσκα-Μπανοβίνα,όπως επιβεβαιώθηκε αργότερα και με την κυκλοφορία σχετικού γραμματοσήμου, με το όνομα Βαρντάσκα.
5] To Μακεδονικό κατά τη διάρκεια του Β Παγκοσμίου Πολέμου.
Κατά τη διάρκεια δε του Β Παγκοσμίου πολέμου θα πρέπει να πούμε ότι, η Μακεδονία μας διέτρεξε μεγάλο κίνδυνο απόσπασής της καθώς και η Θεσσαλονίκη την οποίαν «προσέφερε» η Ιταλία λες και ήταν δικιά της, στους Γιουγκοσλάβους, όταν τα βρήκε σκούρα με τον Ελληνικό στρατό στην Αλβανία [Βόρειο Ήπειρο ] ,προκειμένου να τους πείσει να βγουν στο πόλεμο στο πλευρό της, για να κτυπήσουν τους Έλληνες από τα νότα, ενώ την Ανατολική Μακεδονία και Θράκη την προσέφερε στη Βουλγαρία.
Ευτυχώς όμως που το σχέδιό τους αυτό ανετράπη με την επανάσταση του βασιλιά Πέτρου της Σερβίας και του στρατηγού του Ντούσαν Σίμοβιτς , που έβαλαν την Σερβία στο πλευρό των συμμάχων, ενώ η Ανατολική Μακεδονία και Θράκη κατελήφθη από τους Βουλγάρους,που ήταν σύμμαχοι και ακολουθούσαν τους Γερμανούς , καθώς επίσης και η περιοχή των Σκοπίων οι κάτοικοι των οποίων υποδέχτηκαν τους Γερμανούς και τους Βουλγάρους ως απελευθερωτές, με ζητωκραυγές και Γερμανικά λάβαρα και σημαίες .
Τελικά όμως ο κίνδυνος απώλειας της Μακεδονίας μας, προήλθε από το Κ.Κ.Ε το οποίο κατά τη διάρκεια της Γερμανικής κατοχής και εν συνεχεία με το αντάρτικο του πρώτου και βήτα γύρου ,συμφωνούσε πότε με τους Γιουγκοσλάβους και πότε με τους Βουλγάρους κουμουνιστές, για το ξεπούλημα της, που επιβεβαίωσε στη συνέχεια η 5η Ολομέλεια του κόμματος, η οποία διακήρυξε ότι, « ο Μακεδονικός λαός θα βρει την πλήρη εθνική του διάσταση και τάχτηκε υπέρ, «Μιας Ανεξάρτητης και Ενιαίας Μακεδονίας» , ενώ ο Τίτο με τις άλλες Βαλκανικές χώρες,επενέβηκαν τα εσωτερικά μας, παραβιάζοντας έτσι θεμελιώδεις κανόνες του διεθνούς δικαίου , που απαγορεύουν ρητώς την επέμβαση και την επιβουλή κατά της κυριαρχικής ισότητας, της ανεξαρτησίας και της εδαφικής ακεραιότητας κάθε χώρας, προκειμένου να βοηθήσει τον δήθεν δημοκρατικό στρατό του Μάρκου Βαφειάδη ,όπως αποφάνθηκε η εξεταστική Επιτροπή της Γεν. Συνέλευσης του ΟΗΕ, η οποία έφτασε στην Μακεδονία και διενήργησε επιτόπιες έρευνες, ελπίζοντας στη νίκη των κομουνιστών και στην εφαρμογή του σχεδίου απόσπασης της Ελληνικής Μακεδονίας του Αιγαίου-όπως τη λένε- και την ένταξή της, στην Ανεξάρτητη και Ενιαία Δημοκρατία της Μακεδονίας, στα πλαίσια της Κομμουνιστικής Ομοσπονδία των Βαλκανικών χωρών, που θα τελούσε υπό την Γιουγκοσλαβική επικυριαρχία.
Ευτυχώς όμως που εντωμεταξύ συνέβησαν σημαντικά γεγονότα τα οποία απέτρεψαν τον κίνδυνο απώλειας της Μακεδονίας αλλά και της Ελλάδος όπως,
6] Η συνάντηση του Τσώρτσιλ με το Στάλιν στη Μόσχα το 1944 και οι εν συνεχεία Συνδιασκέψεις του Πότσδαμ και τής Γιάλτας, για το μοίρασμα των Βαλκανικών χωρών.
α] Στις Συνδιασκέψεις αυτές, αποφασίστηκε η Ελλάδα να τεθεί υπό την Αγγλική ζώνη επιρροής κατά 90% , ενώ οι άλλες Βαλκανικές χώρες ετίθεντο , με ανάλογα ποσοστά, στη ζώνη επιρροής της Σοβιετική Ένωσης.
β] Το δόγμα Τρούμαν, για χορήγηση βοήθειας στην Ελλάδα, κατόπιν αιτήσεως βέβαια της Ελληνικής Κυβέρνησης, που έφτασε στην πιο κρίσιμη στιγμή του εμφυλίου πολέμου η του συμμοριτικού πολέμου εάν θέλετε και
γ] Η ανασυγκρότηση και ο εξοπλισμός του Ελληνικού στρατού ,που νίκησε κατά κράτος το στρατό της ανταρσίας, στο Βίτσι και το Γράμμο, για να διασωθεί έτσι η Ελλάδα αλλά και η Μακεδονία, από του να περιέλθει, υπό το Σιδηρούν παραπέτασμα, όπως έλεγε ο Τσώρτσιλ, και όπως έχουν δηλώσει πολλοί πρώην κομουνιστές, μεταξύ των οποίων ο Λεωνίδας Κύρκος και ο Τάκης Λαζαρίδης, οι οποίοι δήλωσαν ότι <ευτυχώς που ηττηθήκαμε σύντροφοι >, διαφορετικά θα είχαμε την ίδια τραγική μοίρα μαζί με τους άλλους Βαλκανικούς λαούς και το χειρότερο θα είχαμε αυτό το γελοίο πρόσωπο, δηλαδή το Μάρκο Βαφειάδη για Πρωθυπουργό.
Αντιθέτως ο Ανδρέας Παπανδρέου, για λόγους ψηφοθηρίας, τίμησε το Μάρκο Βαφειάδη με το αξίωμα του Βουλευτή Επικρατείας και όταν απεβίωσε με παραχώρηση τάφου στο Α νεκροταφείο Αθηνών, εντάσσοντας παράλληλα και όλους τους επαναπατρισθέντες κομουνιστές στα ασφαλιστικά ταμεία, χωρίς τη καταβολή των αντίστοιχων ασφαλιστικώνεισφορών, με αποτέλεσμα την έναρξη της κατάρρευσής τους.
Στο σημείο αυτό θα πρέπει να επανέλθω στον Τίτο ο οποίος όταν ίδρυσε τη Σοσιαλιστική Ομοσπονδία της Μακεδονίας, άρχισε βάσει σχεδίου, τη προπαγάνδα για δήθεν Μακεδονικό έθνος και ανεξάρτητη Μακεδονία, ενώ ο τότε Πρωθυπουργός της Ελλάδος Νικόλαος Πλαστήρας διαμαρτυρήθηκε αμέσως με συνέπεια ο Υπουργός των Εξωτερικών των ΗΠΑ. Edward Stettinius με την υπ'αριθ. 868014/26/1211944 επιστολή του προς τους διπλωμάτες και προξένους των ΗΠΑ, τους επεσήμανε με ιδιαίτερη ανησυχία, τις προπαγανδιστικές δηλώσεις, που προέρχονταν από την Γιουγκοσλαβία και τη Βουλγαρία ,ως αδικαιολόγητες ενέργειες που αποτελούσαν πρόσχημα για επιθετικές ενέργειες σε βάρος την Ελλάδος.
Η Χώρα μας όμως δεν προχώρησε στις ανάλογες ενέργειες στον ΟΗΕ, o Κατ. Χάρτης του οποίου απαγορεύει την απειλή, που συνιστά έγκλημα πολέμου, και στα άλλα διεθνή fora, για την καταδίκη τους καθώς επίσης και για την επέμβαση στα εσωτερικά μας και την καταβολή στη χώρα μας της προσήκουσας αποζημίωσης, για τις καταστροφές που μας προκάλεσαν σε ανθρώπινες απώλειες, και σε υλικές ζημιές, πλην όμως αδιαφόρησε παντελώς και δεν αξίωσε ούτε από τους συμμάχους μας, να σταματήσουν τον Τίτο, από την προπαγάνδα και τις απειλές του, κατά της Μακεδονίας μας, που συνιστούν διεθνές έγκλημα, ούτε ακόμη όταν μας ζητήθηκε να τον στηρίξουμε, υπογράφοντας τις συμφωνίες της Άγκυρας,τουΜπλέντκαιτηνΒαλκανική Κοινοβουλευτική Συνέλευση, για να μπορέσει να αποσπαστεί από την Κόμιντερ και το ανατολικό μπλόκ, με αποτέλεσμα την παγίωση μιας κατάστασης με τα σημερινά προβλήματα.
7] Νομικά και διπλωματικά λάθη στο χειρισμό του Μακεδονικού προβλήματος .
Το Μακεδονικό πρόβλημα σήμερα ,το οποίο, λίγο η πολύ γνωρίζετε όλοι σας ,θα πρέπει να σας πω ότι δεν υποστηρίχτηκε δυναμικά και ορθά από την πλευρά της χώρας μας η οποία αδράνησε και κυρίως δεν έγινε χρήσης των νομικών μας επιχειρημάτων και κυρίως του Διεθνούς Δικαίου.
Αποτέλεσμα της αδράνειάς μας αυτής ήταν η ένταση της προπαγάνδας, η επέμβαση στα εσωτερικά μας, όπως είπαμε, και η διάπραξης του εγκλήματος της Γενοκτονίας των 28000 Ελληνοπαίδων, όπως απεφάνθη η Επιτροπή του ΟΗΕ, για το οποίο η χώρα μας, δεν έκαμε τίποτε έκτοτε και μέχρι σήμερα, παρά το γεγονός ότι υπέγραψε και κύρωσε μέ [Ν.Δ. 3091/54] τη Συμφωνία για τη Γεννοκτονία τού ΟΗΕ , ούτε καν στη θέσπιση εσωτερικού Νόμου, όπως έχουν κάνει και οι άλλες Ευρωπαϊκές Χώρες, σε εκτέλεση της ως άνω Σύμβασης, η οποία προβλέπει μεταξύ των άλλων ότι , η αναγκαστική μεταφορά παιδιών μιας ομάδας σε μια άλλη ομάδα, αποτελεί έγκλημα Γενοκτονίας, και συνιστά έγκλημα κατά της Ανθρωπότητας που δεν παραγράφεται όσα χρόνια κι αω περάσουν , προκειμένου να αξιώσει την ικανοποίησή και αποζημίωσή της, καθώς και την αναγνώριση από εκείνους που σχεδίασαν και εκτέλεσαν το έγκλημα αυτό και την εν συνεχεία μετάπλαση των παιδιών με πλύση εγκεφάλου σε εξωμότες και γενίτσαρους, που μάχονται την ίδια πατρίδα τους.
Η χώρα μας δυστυχώς, στο χειρισμό του Μακεδονικού Ζητήματος ,έχει πέσει σε αλλεπάλληλα ουσιαστικά και νομικά λάθη, όπως π.χ.
1] η μη συμμετοχή μας στην Επιτροπή Μπαντιντέρ, που δημιούργησε η Διαρκής Ευρωπαική Συνδιάσκεψης για την Γιουγκοσλαυία το 1991, παρά το γεγονός ότι εμείς είχαμε έννομο συμφέρον για το μέλλον της χώρας αυτής, λόγω τής προϊστορίας που είχαμε με τη χώρα αυτή ,τα εμπλεκόμενα συμφέροντά μας αλλά και την γειτνίασή μας. Λέγεται δε ότι δεν συμμετείχε στην Επιτροπή αυτή , ο Πρόεδρος του Ανωτάτου Δικαστηρίου,που έπρεπε να πάει, γιατί ήταν κομματικά αντίθετος προς την τότε Κυβέρνηση, με αποτέλεσμα η Επιτροπή να Γνωμοδοτήσει ερήμην μας, και με πολιτικά κριτήρια για την αναβάθμιση του ομόσπονδου κράτους σε ανεξάρτητο κράτους, παρά το γεγονός ότι δεν είχε τις νόμιμες προϋποθέσεις , [οργανωμένο λαό, πολιτική εξουσία εκλεγείσα με δημοκρατικές διαδικασίες, βιωσιμότητα, σεβασμό ανθρωπίνων δικαιωμάτων κτλ. ] κτλ. που σημαίνει ότι η απόφασή της ήταν παράνομη και θα έπρεπε να είχε προσβληθεί με Αίτημα την ανάκληση και την ακύρωσή της ,για να μην πω ότι ήταν και μεροληπτική ,αν σκεφτεί κανείς ότι ο πρόεδρος της ήταν και πρόεδρος της Γαλλο-Σκοπιανής Επιτροπής φιλίας κτλ. πράγμα που δεν έγινε ούτε για λόγους τακτικής και πίεσης , γιατί η πολιτική μας ηγεσία ήθελε στα βόρεια σύνορά μας ,όπως έλεγε ένα μαξιλάρι, προφανώς για να κοιμηθεί, όπως και έγινε
2] η άρσης των ενστάσεών μας, τον Απρίλιο του 1993, για την είσοδό των Σκοπιανών στον ΟΗΕ, τις οποίες είχαμε καταθέσει τον Ιανουάριο του ιδίου έτους, όταν οι Σκοπιανοί υπέβαλαν την Αίτησή τους να γίνουν μέλη του Ο.Η.Ε. οι οποίες ενστάσεις μας, είχαν γίνει αποδεκτές παραπέμποντας την Αίτηση των Σκοπιανών στις καλένδες, που σημαίνει ότι θα περίμεναν τουλάχιστον 10-15 χρόνια,για να εισέλθουν, ενώ κάποιες άλλες χώρες περίμεναν 20 χρόνια για να εισέλθουν στον ΟΗΕ. Δηλαδή ενώ μπορούσαμε να ασκήσουμε νομικό αποκλεισμό, ικανό να εξαναγκάσει τους Σκοπιανούς να υποχωρήσουν, δεν το κάναμε και προτού παρέλθουν τρείς μήνες από την κατάθεση των αντιρρήσεών μας και παρά την υπόσχεση του Προέδρου Κλίντον ότι δεν θα δεχθεί την ένταξη των Σκοπιανών στον Ο.Η.Ε. εάν δεν λυθεί το πρόβλημα του ονόματος, η Κυβέρνησή μας, προχώρησε στην άρση των αντιρρήσεών μας και έτσι τα Σκόπια έγιναν μέλη του Ο.Η.Ε. με τη δική μας συναίνεση και ταυτόχρονα μέλη σε 15 άλλους Ειδικούς Διεθνείς Οργανισμούς που συνεργάζονται με τον Ο.Η.Ε., επιτυγχάνοντας έτσι μια μαζική διεθνή αναγνώριση του κράτους των Σκοπίων, ενώ ο Κύρω Γκληγκόρωφ που καιροφυλακτούσε ανέβηκε στο βήμα της Γεν. Συνέλευσης για να ευχαριστήσει ,γιατί επιτέλους οι μακροχρόνιοι αγώνες της Δημοκρατίας της Μακεδονίας δικαιώθηκαν .
3] η παραίτησή μας από τον οικονομικό αποκλεισμό των Σκοπιανών της 16/2/1994, ο οποίος αν και δεν ήταν αποτελεσματικός, γιατί ο αποκλεισμός κηρύχτηκε χωρίς να εκδοθεί Νόμος που να προέβλεπε κυρώσεις σε όποιον τον παραβίαζε και πρώτα – πρώτα κατά των Ελλήνων , που πρώτοι τον παραβίαζαν αλλά και γιατί οι Σκοπιανοί μπορούσαν να τροφοδοτηθούν από τις άλλες χώρες, όπως τη Βουλγαρία την Αλβανία και την Σερβία, εντούτοις ο αποκλεισμός είχε σοβαρές επιπτώσεις σε βάρος τους, με συνέπεια να τρέξουν, η Ευρωπαϊκή Ένωσης η οποία μας έστειλε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο γιατί δήθεν εμποδίζαμε την ελεύθερη διακίνηση των εμπορευμάτων, ενώ τα Σκόπια δεν είναι μέλη της Ε.Ε. Και οι ΗΠΑ, που έστειλαν τον υφυπουργό των εξωτερικών Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ να λύσει το πρόβλημα.
Η χώρα μας τελικώς αθωώθηκε από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, λόγω του ότι , ο αποκλεισμός αφορούσε εθνικό θέμα της χώρας μας και συνεπώς η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είχε καμιά αρμοδιότητα να παρεμβαίνει.
Ο αποκλεισμός λοιπόν σταμάτησε, υπό την πίεση της Ε. Ε. και του υφυπουργού των Εξωτερικών των Η.Π.Α. στον ασθενή τότε Πρωθυπουργό μας, ο οποίος ενέδωσε, κατόπιν παρέμβασης εξωθεσμικού προσώπου, για να μονογραφηθεί το σχέδιο της Συμφωνίας της Νέας Υόρκης, η οποία είναι άκυρη, σύμφωνα με τα άρθρα 48,49,51 και 52 της Συνθήκης της Βιέννης του 1968,είναι άκυρη.
4] Η υπογραφή της δυσμενούς και άκυρης για τη χώρα μας Συμφωνίας της Νέας Υόρκης της 13/9/ 1995, ήταν άκρως προσβλητική και υποτιμητική για τη χώρα μας καθόσον παραιτηθήκαμε από το όνομά μας και υπογράψαμε την συμφωνία, όχι ως Δημοκρατία της Ελλάδος αλλά ως πρώτη των Συμβαλλομένων, επειδή οι Σκοπιανοί επέμεναν να υπογράψουν με το όνομα Δημοκρατία της Μακεδονίας,ενώ το όνομά τους σύμφωνα με την απόφαση του ΟΗΕ είναι FYROM και για να αποφύγουμε το σκόπελο αυτό , που θα σήμαινε την εκ μέρους μας την αναγνώρισή τους με το όνομα Δημοκρατία της Μακεδονίας, αναγκαστήκαμε να παραιτηθούμε από το όνομά μας, όπως επίσης παραιτηθήκαμε και μάλιστα τεχνιέντως και δολίως, από το δικαίωμά μας να προσφύγουμε στο Διεθνές Δικαστήριο για το όνομα, το οποίο δεν ανέφεραν ρητώς στο κείμενο της συμφωνίας , αλλά το υποδήλωναν κάτω από την υπ΄αριθμ. 817 απόφαση του Συμβούλου Ασφαλείας.
Τέλος θα πρέπει να πω ,ότι η συμφωνία αυτή , σύμφωνα με το Σύνταγμα μας είναι άκυρη, γιατί δεν προσκομίστηκε και δεν κυρώθηκε από τη Βουλή των Ελλήνων.Τέλος θα πρέπει να σας πω ακόμη ότι η χώρα μας ανέλαβε την υποχρέωση να βοηθήσει τους Σκοπιανούς οικονομικά, πράγμα το οποίο κάνουμε μέχρι σήμερα αλλά και για να εισέλθουν στο ΝΑΤΟ, την Ε,Ε. και στους άλλους δυτικοευρωπαικούς οργανισμούς, αρκεί να χρησιμοποιούν το όνομα FYROM, ενώ οι Σκοπιανοί από την πλευρά τους, ανέλαβαν την υποχρέωση να σταματήσουν την προπαγάνδα σε βάρος της χώρας μας και να μην χρησιμοποιούν στις Αιτήσεις τους το όνομα Δημοκρατία της Μακεδονίας, που όμως δεν έκαναν ποτέ ,αλλά απεναντίας ενέτειναν την προπαγάνδα τους και τις απειλές τους σε βάρος της χώρας μας και ξεσήκωσαν τον κόσμο, επιτυγχάνοντας την αναγνώρισή τους με το όνομα Δημοκρατία της Μακεδονίας από 130 περίπου χώρες. Οι αναγνωρίσεις βέβαια αυτές ,είναι δηλωτικές πολιτικές πράξεις inter partes και δεν δημιουργούν νομικές συνέπειες η δεσμεύσεις για τις τρίτες χώρες.
Κατόπιν των ανωτέρω , αναγκαστήκαμε για την αντιμετώπιση του σοβαρότατου προβλήματος, του ονόματος , να οδηγηθούμε στη διαδικασία του άρθρου 33 του Κατ.Χάρτη του Ο.Η.Ε. η οποία μας επέβαλε ως μεσολαβητή τον Μάθιου Νίμιτς και εδώ θα μου επιτρέψετε να πω ότι οι διαπραγματεύσεις και οι μεσολαβήσεις απηχούν τη Σχολή του Σικάγου,γιατί έτσι μπορούν καλύτερα να ελέγχουν η να κατευθύνουν ένα μεσολαβητή από ένα ολόκληρο Δικαστήριο,για αυτό και πέτυχαν ευσχήμως και δολίως να παραιτηθούμε από το δικαίωμά μας ,να προσφύγουμε στο διεθνές δικαστήριο για το όνομα. Τελικά 'οπως άλλωστε ειχε προβλεφθεί ο Μαθιου Νίμιτς αποδείχτηκε εντολοδόχος και πειθήνιο όργανό των Αμερικάνων,αφερέγγυος, αναξιόπιστος, μεροληπτικός και ανιστόρητος, χαρακτηριστικά που τον καθιστούν παντελώς ακατάλληλο για μεσολαβητή, για αυτό και έχουμε εισηγηθεί κατ΄ επανάληψη την απόρριψη της διαμεσολάβησής και των προτάσεών του,γιατί είχαν ανήθικο χαρακτήρα και έπρεπε να απορριφθούν προκειμένου να ανακληθεί η εντολή του Συμβουλίου Ασφαλείας, για να ξανασυζητηθεί η υπόθεσης πλέον επί ορθής βάσεως η να παραπεμφθεί στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, για νομική κρίση.
Οι Σκοπιανοί όμως αξιώνουν από τον μεσολαβητή Μάθιου Νίμιτς να τους αναγνωριστεί, Μακεδονική εθνότητα, Μακεδονική μειονότητα στην Ελλάδα και Μακεδονική γλώσσα, στοιχεία δηλ. που αποτελούν προϋποθέσεις, conditio sine qua non , για την υλοποίηση της απειλής τους, όταν οι διεθνείς συγκυρίες τους το επιτρέψουν .
Οι αξιώσεις όμως αυτές των Σκοπιανών, θα πρέπει να πούμε ότι, δεν είναι σύννομες προς τη Διεθνή Νομιμότητα και συνεπώς δεν μπορεί να γίνουν αποδεκτές από την Ελλάδα, γιατί είναι αυθαίρετες , παράνομες ,ανιστόρητες και αντιεπιστημονικές , ΄οπως,π.χ.
1] γιατί ο εξωτερικός αυτοπροσδιορισμός μιάς χώρας δεν είναι απεριόριστος,αλλά τουναντίον περιορίζεται μέχρι του σημείου εκείνου,που δεν θήγει τα συμφέροντα η δικαιώματα κάποιας άλλης χώρας, όπωςενπροκειμένω ο εξωτερικός αυτοπροσδιορισμός των Σκοπιανών και η ονομασία της χώρας τους, [self definιtion ] Δημοκρατία της Μακεδονίας, είναι null and void δηλ. άκυρος και ανίσχυρος,γιατί έρχεται σε σύγκρουση με τα δικαιώματα και συμφέροντα της Ελλάδος και ως εκ τούτου δεν δημιουργεί νομικές δεσμεύσεις για τη διεθνή κοινότητα και κυρίως για την Ελλάδα, χωρίς τη δική της συναίνεση. Ιδιαίτερα δε ο αυτοπροσδιορισμός αυτός είναι άκυρος γιατί οι Σκοπιανοί,
α] επέλεξαν δολίως ένα όνομα, το οποίο χρησιμοποιεί η Ελλάδα για 3000 χρόνια, συνορεύει με τη χώρα τους και κατοικείται από 265.000.000 Ελληνες Μακεδόνες, έναντι των 150.000 περίπου κατοίκων που ζουν στο χώρο το δικό τους και οι οποίοι ήταν στο παρελθόν κατά πλειοψηφία γηγενείς Έλληνες αλλά Σλαβοποιήθηκαν από το κομουνιστικό καθεστώς. Συνεπώς το όνομα Μακεδονία συγκρίνοντας τα δύο μεγέθη, πέραν των νομίμων και ιστορικών δικαιωμάτων, ανήκει στην Ελλάδα σύμφωνα με τον κανόνα, possecio longi temporis. Οι Σκοπιανοί όμως επιμένουν και εμένουν στις αυθαίρετες και παράνομες αξιώσεις τους γιατί αποβλέπουν στο άμεσο μέλλον στο σφετερισμό και την οικειοποίηση της ιστορίας του πολιτισμού και των αγαθών μας και στο απώτερο μέλλον στην προσβολή και άλωση της εδαφικής μας ακεραιότητας, όπως αποδεικνύεται από την παραπλανητική και επιθετική προπαγάνδα τους.
Η χώρα μας συνεπώς οφείλει να καταγγείλει ενώπιον του ΟΗΕ, και τα αλλα διεθνή φόρα ,την δόλια ενέργεια των Σκοπιανών ,η οποία προσβάλει τους θεμελιώδεις κανόνες του αναγκαστικού δικαίου jus gogens, μεταξύ των οποίων και τις γενικές αρχές του δικαίου που αποδέχονται όλες οι πολιτισμένες χώρες του κόσμου ,αλλά και τα θεμελιώδη δικαιώματα μιας χώρας, όπως η κυριαρχική και νομική ισότητα των κρατών, ο σεβασμός της προσωπικότητας της, η εδαφική της ακεραιότητα, η πολιτική της ανεξαρτησία,η μη επέμβασης στα εσωτερικά της κτλ. η παραβίασης των οποίων συνεπάγεται την υποχρέωση επανόρθωσηςπάσηςπροσγενομένης ζημίας,σύμφωνα με τις αποφάσεις των διεθνών δικαστηρίων και την λήψη μέτρων ,για την αποφυγή παρομοίων παραβιάσεων στο μέλλον.
β] το όνομα αυτό, δεν απεικονίζει την πραγματικότητα η την αλήθεια και την ακριβή ταυτότητά των λαών που την απαρτίζουν , αφού η χώρα τους αποτελεί μωσαϊκό λαών, όπως Βουλγάρων, Σλάβων, Αλβανών Τούρκων, Ελλήνων, Ρουμάνων, Αθιγγάνων κτλ. αλλά ούτε και γεωγραφικά, καθόσον το κομμάτι της ιστορικής Μακεδονίας που κατέχουν οι Σκοπιανοί, αποτελείται από 8600 τ.χ. που αντιστοιχεί προς το 1\4 του όλου εδάφους της χώρας αυτής, που ανέρχεται σε 34600 τ.χ. περίπου, ως εκ τούτου η ακριβής και η αληθής ταυτότητας τους, όπως προβλέπεται από το δίκαιο πολλών χωρών, να τηρούν το καθήκον αληθείας, όπως π.χ. Ελβετία, η Ελλάδακτλ. Δεν έχει σχέση με τη Μακεδονία. Απόδειξης ότι η περιοχή της Νοτιοσλαίας μέχρι τον Β΄παγκόσμιο πόλεμο, είχε εννέα διοικητικές περιοχές, την κατοικούσαν πολλές εθνικές μειονότητες με ανταγωνιστικά συμφέροντα και δικαιώματα, ως εκ τούτου, για να αποφευχθούν μελλοντικές συγκρούσεις η επιδιώξεις επιβολής μιας εθνικής μειονότητας στις άλλες, η περιοχή είχε χωριστεί σε εννέα αυτοδιοικήσεις με γεωγραφικό προσδιορισμό και όνομα, όπως η περιοχή που διεκδικεί σήμερα να ονομαστεί Μακεδονία είχε το όνομα Βαρντάσκα..
γ] γιατί έρχεται σε αντίθεση με την αρχή της Ισότητας και τις αρχές της Δικαιοσύνης ,που αποτελούν εθιμικό και αναγκαστικό δίκαιο, δηλ. Συστατικό της διεθνούς δημοσίας τάξεως, το οποίο έχει κωδικοποιηθεί και καταχωρηθεί στις βασικές διατάξεις του Κατ.Χάρτη του ΟΗΕ, και το οποίο υπερτερεί και κατισχύει έναντι όλων των άλλων αρχών, νόμων και κανόνων και φυσικά και των αρχών του εξωτερικού αυτοπροσδιορισμού μιας χώρας, ο οποίος όπως είπαμε τυγχάνει άκυρος και ανίσχυρος, γιατί έρχεται και σε αντίθεση,πέραν των ως άνω και με τα υπέρτερα δικαιώματα της Ελλάδος.
2] Η αξίωση των Σκοπιανών να τους αναγνωριστεί η Μακεδονική εθνότητα ,είναι παράνομη, αυθαίρετη και αντιεπιστημονική και τούτο γιατί η δημιουργία μιας εθνότητας προϋποθέτει κοινωνία ανθρώπων με κοινό ιστορικό παρελθόν, με κοινές πολιτιστικές αξίες και αντιλήψεις, με κοινή συνείδηση κοινή καταγωγή, κοινούς προγόνους, κοινή θρησκεία, παραδόσεις , ήθη και έθιμα, κουλτούρα , κοινή γλώσσα και μάλιστα γραπτή, γιατί χωρίς γραπτή γλώσσα, όπως λένε οι γλωσσολόγοι, δεν μπορεί να γεννηθεί και να αναπτυχθεί εθνική συνείδηση και όλα αυτά αποτελούν conditio sine qua non Δηλ. νόμιμες και απαραίτητες προϋποθέσεις , για να δημιουργηθεί εθνότητα, που όμως δεν υφίστανται στο πληθυσμό που συγκροτεί σήμερα το τεχνικό κράτος της FYROM.
Τέλος καθόσον αφορά ,τον ισχυρισμό των Σκοπιανών ότι δήθεν η … επανάσταση του ίλιντεν τού 1903,αποτέλεσετοέναυσμα δημιουργίας Μακεδονικής εθνότητας, είναι εντελώς αυθαίρετος, αναληθής, παράνομος αντιεπιστημονικός και εξωπραγματικός, γιατί επρόκειτο για μια ληστρική και τρομοκρατική επιδρομή των Βουλγάρων κομιτατζήδων , εναντίον των Ελλήνων του Κροσόβου και της γύρω περιοχής,μετηνκάλυψη των Τούρκικών στρατευμάτων, που κατέστρεψαν τις Ελληνικές περιουσίες της περιοχής ,αφού σκότωσαν τους Έλληνες προύχοντες..
Συνεπώς εάν η τρομοκρατική αυτή ενέργεια υπήρχε ενδεχόμενο να θεωρηθεί ως έναυσμα δημιουργίας κάποιας εθνότητας ,αυτή θα αφορούσε τους Βούλγαρους που την έκαναν και όχι τους Γιουγκοσλαύβους η τους Σκοπιανούς, που δεν είχαν καμιά σχέση η συμμετοχή .
3] Η αξίωση των Σκοπιανών να αναγνωριστεί Μακεδονική μειονότητα στην Ελλάδα, είναι ομοίως παράνομη, αυθαίρετη και αντιεπιστημονική ,καθόσον για να αναγνωριστεί μια μειονότητα σε μια χώρα προϋποθέτει την ύπαρξη κάπου αλλού αντίστοιχης εθνότητας, που όμως όπως είπαμε, Μακεδονική εθνότητα δεν υπήρξε ποτέ ούτε και υπάρχει, γιατί οι Μακεδόνες ήταν Έλληνες και αποτέλεσαν συστατικό στοιχείο του έθνους των Ελλήνων, από χιλιάδες χρόνια. Το αίτημα δε αυτό για την αναγνώριση της δήθεν Μακεδονικής μειονότητας,δεν προήλθε βέβαι εξ΄αρχής από τους Σλαύους και νυν από τους Σκοπιανούς αλλά από κάτι τιποτένιους προδότες και εξωμότες Έλληνες, που συνεχίζουν έκτοτε και μέχρι σήμερα να συνωμοτούν και να υπονομεύουν τη χώρα μας , με τους δήθεν ατομικούς αυτοπροσδιορισμούς, οι οποίοι δεν είναι τίποτε άλλο, παρά δόλιες συνέργασίες όλων αυτών, σε βάρος της χώρας μας ,η οποία εν ονόματι των θεμελιωδών και υπέρτερων δικαιωμάτων της, που αναγνωρίζονται από τη διεθνή κοινότητα, όπως το δικαίωμα αυτοσυντήρησης, το δικαίωμα της κυριαρχίας και πολιτικής ανεξαρτησίας ,το δικαίωμα της εσωτερικής και κοινωνικής της ειρήνης, το δικαίωμα της αυτοάμυνας κτλ. μπορεί και οφείλει να αντιδράσει και να διαλύσει όλο αυτό το προδοτικό συρφετό με διοικητικές και δικαστικές αποφάσεις.
Βέβαια οι Σκοπιανοί με το να διεκδικούν την αναγνώριση Μακεδονικής Εθνότητας και Μειονότητας, αποβλέπουν, όταν στο μέλλον οι διεθνείς συγκυρίες τους το επιτρέψουν, να διεκδικήσουν, αυτονομικά δικαιώματα η αυτονομία της Μακεδονίας μας και τέλος απόσχιση και ένταξή της στη δική τους Μακεδονία, σύμφωνα με τα σχέδια του Στάλιν, του Τίτο και της Κόμιντερ, κατά παράβαση βέβαια των θεμελιωδών δικαιωμάτων της χώρας μας αλλά και κατά παράβαση της διεθνούς νομιμότητας, του Χάρτη του ΟΗΕ, της Τελικής Πράξης του Ελσίνκι κτλ.
4] Η διεκδίκηση εκ μέρους των Σκοπιανών, αναγνώρισης Μακεδονικής γλώσσας, είναι επίσης αβάσιμη, παράνομη και ανιστόρητη γιατί Μακεδονική γλώσσα δεν υπήρξε ποτέ, ούτε υπάρχει και τούτο γιατί οι Μακεδόνες, όπως είπαμε, ήταν Έλληνες μιλούσαν και έγραφαν την Ελληνική γλώσσα,όπως αναφέρει ο Ηρόδοτος ,ο Στράβων και οι διάσημοι γλωσσολόγοι όπως Sturz, o August, o Fick καιo δικός μας Γ.Χατζιδάκης κτλ.
Η γλώσσα που ομιλούν οι Σκοπιανοί σήμερα, θα πρέπει να πούμε ότι, αποτελεί κατά βάση Βουλγάρικο γλωσσικό Ιδίωμα με εκατοντάδες ελληνικές λέξεις ,όπως και Βουλγαρικές, Τουρκικές Λατινικές και Σλαβικές, που δημιουργήθηκε λόγω της συμβίωσης των λαών στην περιοχή αυτή κατά τη διάρκεια της Βυζαντινής και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, σύμφωνα με τις επιστημονικές έρευνες και μελέτες έγκυρων γλωσσολόγων, για λόγους επικοινωνίας και εμπορικών μεταξύ τους συναλλαγών, το οποίο διασκεύασε ο Τίτο και το ονόμασε Μακεδονική γλώσσα για τους γνωστούς του στόχους .
8] Οι Σκοπιανοί παραβιάζουν τις διεθνείς τους υποχρεώσεις, έναντι της Ελλάδος, που πηγάζουν από τη συμμετοχή τους στον ΟΗΕ και στους άλλους διεθνείς οργανισμούς όπως,
1] το σεβασμό της κυριαρχίας, ανεξαρτησίας και εδαφικής ακεραιότητας της χώρας μας, που είναι ο πιο θεμελιώδης κανόνας της διεθνούς κοινότητας
2] το σεβασμό της ισότητας, των ίσων και υπέρτερων δικαιωμάτων της χώρας μας και των κανόνων της Δικαιοσύνης, που συνιστούν διεθνές έθιμο το οποίο κωδικοποιήθηκε και περιλήφθηκε στις βασικές διατάξεις του Κατ.Χάρτη τουτ ΟΗΕ.
3] την αρχή της καλής γειτονίας και την ανάπτυξη σχέσεων φιλίας και συνεργασίας, όπως προβλέπει ο ΟΗΕ , η Τελική πράξη του Ελσίνκι κτλ.
4] την αρχή τηρήσεως της καλής πίστεως στις μεταξύ μας σχέσεις και συναλλαγές
5] τον σεβασμό της ιστορίας, των πολιτιστικών και κληρονομικώνδικαιωμάτωνμας,όπωςείναιηελληνιστική ιστορία έξη αιώνων, την οποίαν πλαστογραφούν,παραποιούν και οικειοποιούνται, εντελώς αυθαίρετα ,παράνομα.
6] το σεβασμό των συμβάσεων στις οποίες συμμετέχουν,pacta sund servanda, που αποτελεί αναγκαστικό κανόνα juς gogens.
7] το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του ανθρωπιστικού δικαίου ,που συνιστούν ομοίως διεθνές έθιμο και αναγκαστικό κανόνα
8] το σεβασμό της ειρηνικής επίλυσης των μεταξύ τους διαφορών , στην οποίαν όμως δεν συμβάλουν ,παρά τις απαράδεκτες υποχωρήσεις της Ελληνικής πλευράς, και τούτο γιατί είναι δόλιοι και αποβλέπουν σε άλλους στόχους ,πέρα από το όνομα, όπως έχουμε ήδη αναφέρει κτλ.
Οι Σκοπιανοί αν και μέλη πλέον του ΟΗΕ και της διεθνούς κοινότητας όπως είπαμε,συνεχίζουν την επιβουλή τους [απειλή τους] κατά της Ελλάδας με διάφορους τρόπους και μέσα όπως π.χ.
1]Με την επιθετική τους προπαγάνδα κατά της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας μας, η οποία έρχεται σε αντίθεση με τις αρχές και τους κανόνες του Κατ.Χάρτη του Ο.Η.Ε, της Τελικής Πράξης του Ελσίνκι,τη Διεθνή Νομιμότητα γενικώς και την υπ’ αριθμόν 375 Απόφαση της Γεν. Συνέλευσης του ΟΗΕ,η οποία ορίζει ότι τα κράτη μέλη του οφείλουν να αναπτύσουν φιλικες συνεργασίες και να εκπληρώνουν τις συμβατικές τους υποχρεώσεις.
2] Με την πλαστογράφιση της ιστορίας μας, σφετερίζονται και οικειοποιούνται έξη αιώνες Ελληνιστικής Ιστορίας, των έννομων πολιτιστικών και κληρονομικών αγαθών μας, κατά παράβαση της διεθνούςσυνθήκηςτηςΟυνέσκοτου1970 την οποίαν κύρωσε η Ελλάδα με τον Νόμ.1103/22/29/.12.80. η οποία προβλέπει ότι, τα πολιτιστικά αγαθά είναι ,θρησκευτικά και κοσμικά,που καθορίζονται από κάθε ένα κράτος, για το οποίο έχουν μεγάλη σημασία π.χ.όπως γιά την αρχαιολογία, την ιστορία, την τέχνη, την επιστήμη κτλ. και τα οποία ανήκουν μεταξύ των άλλων και στην κατηγορία αγαθών που αφορούν ...μεταξύ των άλλων την στρατιωτική και κοινωνική ιστορία των εθνικών ηγετών ..αλλά και τα γεγονότα εθνικής σημασίας, για τα οποία η κυβέρνησης θα έπρεπε να τα είχε εντάξει σε Κατάλογο, και να είχε θεσπίσει Νόμο , υπό το πρίσμα της ανωτέρω Συνθήκης και σε συνδυασμό με την Συμφωνία της Χάγης του 1954, η οποία προβλέπει για την προστασία των πολιτιστικών,αγαθών, προκειμένου να τα προστατεύει κάθε έναν που τα προσβάλει, καταστρέφει, οικειοποιείται, πλαστογραφεί η αντιποιείται και προκαλεί ζημία και σύγχυση στη διεθνή κοινότητα.
3] Με την κυκλοφορία σε όλο τον κόσμο πλαστογραφημένωνκειμένων,διαδυκτιακώνανακοινώσεων και βιβλίων , όπως του Vance Stojcen ο οποίος έχει πλαστογραφήσει ολόκληρη την στρατιωτική ιστορία των Μακεδόνων μαζί με τα σχεδιαγράμματα των μαχών του Μεγάλου Αλεξάνδρου, τα οποία έχει αντιγράψει από το βιβλίο Μακεδονία, του Ακαδημαικού Μ.Β. Σακελλαρίου και άλλων προσωπικοτήτων και τα έχει στείλει σε όλες βιβλιοθήκες του κόσμου,μεταξύ των οποίων και στη Νέα Βιβλιοθήκη της Αλεξανδρίας, στις στρατιωτικές σχολές του κόσμου, για να την μελετήσουν οι εύελπεις και οι αξιωματικοί, καθώς και η κυκλοφορία χαρτών, με τους οποίους μας απειλούν με εδαφικές διεκδικήσεις που φθάνουν μέχρι τον Όλυμπο, κατά παράβαση των πιο θεμελιωδών κανόνων του Διεθνούς Δικαίου αλλά και αποφάσεων του Διεθνούς Δικαστηρίου το οποίο στην υπόθεση ,corfu chanel case, απεφάνθη ότι μεταξύ των κρατών,ο σεβασμός της εδαφικής κυριαρχίας, αποτελεί θεμελιώδη βάση των διεθνών σχέσεων.
Συνεπώς η χώρα μας υπό το πρίσμα του Κατ.Χάρτη του ΟΗΕ, που αποτελεί το ουσιαστικότερο βήμα, για την εγκαθίδρυση της διεθνούς δημοσίας τάξης, τον οποίο έχουν υπογράψει και κυρώσει όλες οι χώρες μέλη του, σε συνδυασμό με τα άλλα σημαντικά διεθνή κείμενα που συνθέτουν το διεθνές αναγκαστικό δίκαιο jus cogens δηλ, τη διεθνή δημόσια τάξη μπορεί να προχωρήσει στη θεσμοθέτηση Νόμου προστασίας των κληρονομικών πολιτιστικών και πνευματικών αγαθών της, σύμφωνα και με την κυρωθείσα Σύμβαση της Ουνέσκο του 1970, από οιασδήποτε προσβολές και από οιανδήποτε κατεύθυνση και αν προέρχονται και με αυτό τον τρόπο να κατοχυρώσει τα δικαιώματα της, καθόσον η διεθνής έννομος τάξης υπέρκειται της κρατικής βούλησης η κυριαρχίας, η οποία περιορίζεται χάριν του γενικότερου συμφέροντος .
10] Τέλος οι Σκοπιανοί παραβιάζουν τη διεθνή Νομιμότητα, όπως αυτή εκφράζεται από μία σειρά διεθνών συμβάσεων και κανόνων εθιμικού και συμβατικού δικαίου, όπως π.χ.
α]την Απόφαση-Συμφωνία του Ο.Η.Ε του 1993, σύμφωνα με την οποία έγινε δεκτή η χώρα τους στον ΟΗΕ, με το προσωρινό όνομα FYROM, ενώ αυτοί την αυτοπροσδιόρισαν, ως Δημοκρατία της Μακεδονίας.
β] την ενδιάμεση συμφωνία της Νέας Υόρκης του 1995, με τη οποίαν ανέλαβαν την υποχρέωση να σταματήσουν κάθε είδους προπαγάνδα καθώς επίσης και να μην χρησιμοποιούν το όνομα Δημοκρατία της Μακεδονίας, υποχρέωση την οποίαν όμως δεν τήρησαν, αλλά τουναντίον εντατικοποίησαν την επιθετική προπαγάνδα τους.
γ] τον εθιμικό κανόνα Pacta sund servanda, που είναι, jus cogens δηλ. αναγκαστικό δίκαιο για όλες τις χώρες, οι οποίες οφείλουν να σέβονται τις συμφωνίες που υπογράφουν, αλλά και να τις εντάσσουν στο νομικό τους σύστημα ,όπως έχει κάνει η Ελλάδα με τον υπ αριθμ 1981/22/12/91 Νόμο της, με τον οποίο κύρωσε τη Συμφωνία της Βιέννης του ΟΗΕ του 1968, η οποία στο άρθρο του 26 αυτής προβλέπει ότι, Κάθε συνθήκη εν ισχύ δεσμεύει τα μέρη και πρέπει να εκτελείται από αυτά με καλή πίστη και στο άρθρο 27&Ι προβλέπει ότι, ένα κράτος μέρος σε μια συνθήκη δεν μπορεί να επικαλεσθεί τους κανόνες του εσωτερικού του δικαίου συμπεριλαμβανομένου και του Συντάγματός του, για να δικαιολογήσει τη μη εφαρμογή μιας συνθήκης .
δ] την αξιοπιστία της Διεθνούς ή Κοινότητας, την οποίανκαταδολιεύουν, [fraus legis] με την πλαστογράφιση της ιστορίας μας και τη χρήση του ελληνικού ονόματος Δημοκρατία της Μακεδονίας, γιατί επιδιώκουν να νομιμοποιήσουν την παράνομη και εγκληματική συμπεριφορά τους, και να εγγράψουν προσημείωση της επιβουλής και των διεκδικήσεών τους σε βάρος της χώρας μας, όταν οι διεθνείς συγκυρίες τους το επιτρέψουν, για αυτό χρειάζεται να ενημερώνουμε συστηματικά τη διεθνή κοινότητα.
ε] Τις αρχές του Αγγλοσαξωνικού δικαίου όπως , ex turbi causa non oritur action, που σημαίνει ότι από το άδικο και την παρανομία δεν μπορεί να πηγάσει το δίκαιο και η δικαιοσύνη και την αρχή, he who wants justice must have cleaη hands δηλ. αυτός που ζητά δικαιοσύνη θα πρέπει να έχει καθαρά χέρια, πλην όμως τα χέρια των Σκοπιανών δεν είναι καθαρά, όπως αναπτύξαμε ήδη, με την επέμβασή τους στα εσωτερικά μας ,τις καταστροφές που προκάλεσαν στη χώρα μας, σε ανθρώπινες ζωές και υλικές ζημίες και στην προπαρασκευή και διάπραξη του εγκλήματος της γενοκτονίας.
στ] Την ιστορία της Ελλάδος την οποίαν πλαστογραφούν, προκειμένου να οικειοποιηθούν, πέραν των άλλων και τις μεγάλες προσωπικότητες της χώρας μας , όπως το Φίλιππο και τον Μέγα Αλέξανδρο, που αποτελούν πολιτιστικά αγαθά μας, όπως είπαμε, και έχει επιβεβαιωθεί από τους ηγέτες των βορείων γειτόνων μας, όπως ο Κύρω Γκληγκόρωφ, ο Δημητρώφ, ο Τζαφέρη ,ο Ζέλεφ, ο Εμβέρ Χότζα κτλ., και έχει διακηρυχτεί ότι αυτοί είναι Σλαύοι και δεν έχουν καμία σχέση με τους αρχαίους Μακεδόνες, το Φίλππο και τον Αλέξανδρο, γιατί οι Μακεδόνες ήταν Έλληνες.
ζ] Τη Διεθνή Νομολογία η οποία με αλλεπάλληλες Αποφάσεις των Διεθνών Δικαστηρίων, όπως στις υποθέσεις, zones, Greco-Bulgarian community, Αlabama claim, Polis National, Massey κτλ. έχει αποφανθεί ότι οι χώρες δεν μπορούν να επικαλούνται τις προβλέψεις του Συντάγματός τους η το εσωτερικό τους δίκαιο , για να δικαιολογήσουν την μη εκπλήρωση των υπό του ΟΗΕ, του διεθνούς δικαίου και των διεθνών συμφωνιών αναληφθείσες υποχρεώσεις τους.
11] Οι Σκοπιανοί σφετερίζονται και οικειοποιούνται την Ελληνική ιστορία και τον Ελληνιστικό πολιτισμό
Οι Σκοπιανοί με τη επίκληση του ελληνικού ονόματος Μακεδονία ,που προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις Μακεδνόν και Μάκος, έχουν σφετεριστεί και οικειοποιηθεί τον Ελληνιστικό Πολιτισμό, που κυριάρχησε για έξη περίπου αιώνες, προκειμένου, πέραν των επεκτατικών τους σχεδίων ,να αποκτήσουν σαν χώρα ιστορία και πολιτιστικό περιεχόμενο,καθόσονηονομασίατους,που εξατομικεύει και απεικονίζει την ταυτότητά τους όπως είναι π.χ. Νοτιοσλαβία, Δαρδανία Βαρδάσκα, Βιτοβίνα, Τέτοβο, Σκόπια κτλ δεν σημαίνει τίποτε ,για την παγκόσμια κοινότητα, για αυτό επιχειρούν με πείσμα και υπομονή να υφαρπάξουν, με τη βοήθεια των ξένων, έξη αιώνων περίλαμπρη Ελληνιστική ιστορία, για να προικοδοτήσουν, το τεχνικό κρατίδιό τους ,όπως πριν από εκατό περίπου χρόνια, προικοδότησαν την Αλβανία με την Ελληνική από χιλιάδες χρόνια Βόρειο Ήπειρο. Αποτελεί δε καταισχύνη και παγκόσμιο φαινόμενο μια χώρα να απαρνείται τις φυλετικές και εθνικές της ρίζες και να στηρίζει την ύπαρξη και εξέλιξή της στην κλοπή ξένου όνόματος, πολιτισμού και ιστορίας, τα οποία προσπαθεί να σφετεριστεί και να οικειοποιηθεί, παράνομα και αυθαίρετα, με απειλές, με πείσμα, υπομονή και επιμονή, γιατί γνωρίζουν την μεγάλη πολιτιστική αξία που περιέχεται στη λέξη και στον όρο Μακεδονία και δυστυχώς υπάρχουν και πολλοί Έλληνες, επίσημοι καιμηοιοποίοιλόγωαγνοίας,αφελείας,συμπαθείας,ιδιοτέλειας,οικονομικώνσυμφερόντωνηένεκαεφιαλτικήςροπής,δικαιολογούν η παρέχουν άφεση αμαρτιών, στους Σκοπιανούς, οι οποίοι δεν παρέλειψαν ούτε μία ημέρα από του να παρανομούν, να μας δημιουργούν προβλήματα και να διεκδικούν τη Μακεδονία μας μέχρι του Ολύμπου.
12] Προτάσεις προς την Ελληνική πολιτική Ηγεσία, για την αντιμετώπιση του Προβλήματος
Κατόπιν των ανωτέρω επιτρέψτε μου να τελειώσω με την προτροπή μου προς την Ελληνική Κυβέρνηση να αναλάβει δράση, να ανασυντάξει τις δυνάμεις της και να προχωρήσει στις παρα-κάτω πρωτοβουλίες ήτοι.
1]Να καταγγείλει την ενδιάμεση συμφωνία της Νέας Υόρκης του 1995, λόγω παρέλευσης απράκτου του χρόνου ισχύος της, λόγω του ότι αποδείχθηκε ατελέσφορος, λόγω μη κυρώσεώς της από τη Βουλή των Ελλήνων και λόγω παραβίασής της σε ουσιαστικές της διατάξεις από τους Σκοπιανούς.
2]Να καταγγείλει την μεροληπτική και παράνομη διαμεσολάβηση σε βάρος μας, του εντολοδόχου των Αγγλο-Αμερικάνων Μάθιου Νίμιτς, ώστε να αναγκαστεί να καταθέσει την εντολή και να επανέλθει η υπόθεσης και πάλι στο Σ.Α. για επανεκτίμηση και παραπομπή της στο Διεθνές Δικαστήριο για νομική κρίση, καθόσον χειρίστηκε την εντολή μεροληπτικά ,ώστε οι προτάσεις του να είναι εκτός των αρχών και των κανόνων της διεθνούς νομιμότητας δηλ. παράνομες και ανήθικες και ως εκ τούτου απορριπτέες.
3] Να σταματήσει κάθε διαπραγμάτευση και να επανέλθει στην Απόφαση των πολιτικών αρχηγών του Απριλίου του 1992 οι οποίοι είχαν αποφασίσει «να μην δεχθούμε και να μην αναγνωρίσουμε ποτέ κράτος, που θα περιέχει τον όρο Μακεδονία η παράγωγό του». Επίσης θα πρέπει να επικαλεστούμε και να εμείνουμε στην Απόφαση της Ευρωπαικής Ένωσης της 27/6/1992 στη Λισαβώνα, η οποία έλεγε ότι [Το Ευρωπαικό Συμβούλιο που αναλαμβάνει την απόφαση που έλαβαν τα κράτη μέλη του στο Γκιμαραεζ στις 2/5/1992 σχετικώς με την Αίτηση της fyrom,να αναγνωριστεί ως ανεξάρτητο κράτος σύμφωνα με τη διακήρυξη της 16/12/1991 υπό το όνομα που δεν θα περιέχει τον όρο Μακεδονία και ευλόγως ο Ελληνικός λαός θα διερωτάται αφού είχαμε δυο ισχυρές αποφάσεις και το δίκαιο με το μέρος μας γιατί να υποχωρήσουμε .
4] Να ενημερώσει την παγκόσμια κοινότητα δηλ. μία προς μία, όλες τις χώρες του κόσμου, όλα τα διεθνή Fora, Πανεπιστήμια, οργανισμούς, εφημερίδες, διαδυκτιακά μέσα και έντυπα,κινητοποιώντας για το σκοπό τους Πρέσβεις μας ,τα Προξενεία μας και ολόκληρο το διπλωματικό προσωπικό μας, που το έχει θέσει σε χειμερία νάρκη, για τα νόμιμα δικαιώματα της Ελλάδος στη Μακεδονία και κυρίως για την απειλή, την απάτη και τη πλαστογραφία , που έχει εξυφανθεί σε βάρος της Ελλάδος και της πολιτισμένης διεθνούς κοινότητας, από τους Σκοπιανούς , ιδρύοντας για το σκοπό αυτό ένα Διεθνές Γραφείο Πληροφόρησης, με όλα τα μέσα για την εκπλήρωση του στόχου του, σε παγκόσμιο επίπεδο,
5] Να προσκαλέσει την Ελληνική αλλά και την Παγκόσμια Διανόηση να γνωμοδοτήσει για την Ελληνική ταυτότητα των Μακεδόνων, της ιστορίας, των αποκλειστικών πολιτισμικών και κληρονομικών αγαθών και δικαιωμάτων του Ελληνικού λαού, καταγγέλλοντας την διεθνή απάτη των Σκοπιανών, εναντίον των νομίμων δικαιωμάτων της Ελλάδος.
6] Να ενεργοποιήσει την Διοικητική Εξουσία και τη Δικαιοσύνη να προχωρήσουν στην αυτεπάγγελτη δραστηριοποίησή τους η στην κατόπιν αιτήσεως των Ελλήνων πολιτών, στην προστασία των κληρονομικών πνευματικών μας αγαθών ,όπως ανέπτυξα ανωτέρω και για να γίνομαι πιο κατανοητός, να τιμωρούν με φυλάκιση η χρηματική ποινή ,τη χρήση των Ελληνικών συμβόλων, την έντυπη η δια λόγου, πλαστογράφηση της ιστορίας μας, την οικειοποίηση των πολιτιστικών αγαθών μας, τη χρήση του ονόματος Μακεδονία από το κράτος η τους πολίτες του, λόγω της παράνομης ιδιοποίησής του και της πρόκλησης σύγχυσης στην παγκόσμια κοινότητα, π.χ. Η χώρα μας οφείλει να προχωρήσει στην απαγόρευση του εκτελωνισμού κάθε εμπορεύματος που φέρει σήματα η όνομα δημοκρατία της Μακλεδονίας όπως επίσης να επιστρέφει κάθε επιστολή τηλεγράφημα η ότι άλλο μήνυμα με τα στοιχεία των οικειοποιηθέντων εθνικών μας συμβόλων και πολιτιστικών αγαθών μας .
Όπως γνωρίζετε οι Σκοπιανοί έχουν παραγγείλει ένα τεράστιο άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, για να το στήσουν στην πλατεία των Σκοπίων. Όταν λοιπόν θα φθάσει το άγαλμα αυτό στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης, ολόκληρο η σε τεμάχια θα πρέπει χωρίς δεύτερη συζήτηση να κατασχεθεί .
7] Να λάβει όλα εκείνα τα αναγκαία μέτρα που προβλέπονται από το διεθνές δίκαιο εναντίον του Κράτους και των πολιτών της FYROM, ακόμη και μέτρα αντιποίνων, που είναι καθόλα νόμιμα, για τις παράνομες πράξεις τους, σε βάρος της χώρας μας.
Τέλος η χώρα μας με βάση την αρχή της εδαφικότητας ,αλλά και της αρχής της παγκόσμιας δικαιοδοσίας της, για πράξεις που τελούνται στη Ελλάδα αλλά και στην αλλοδαπή που στρέφονται εναντίων εννόμων αγαθών μας και προβλέπονται από τις διεθνείς συμβάσεις, τις οποίες έχει κυρώσει, μπορεί να δικαιοδοτήσει και να τις εφαρμόσει, όταν μάλιστα αφορούν αδικοπραξίες, εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας,παραβιάσειςανθρωπίνωνδικαιωμάτωνηεγκλήματαπολέμου, προπαρασκευαστκές πράξεις και απειλές κατά της εδαφικής μας ακεραιότητας, παιδομάζωμα, πλαστογράφηση της ιστορίας μας, οικειοποίηση των πολιτιστικών αγαθών μας κτλ.
Τέλος θα μπορούσαμε να πούμε ότι τα διεθνή προβλήματα επιλύονται, όπως εν προκειμένω και το πρόβλημα του ονόματος, με τους εξής τρόπους όπως. α) Με την ισχύ των όπλων alla manu militare, που όμως η χώρα μας, η οποία είναι ειρηνική δεν πρόκειται να καταφύγει σε πόλεμο, γιατί ο πόλεμος έχει τεθεί εκτός Νόμου και δεν δίνει δικαιώματα κυριαρχίας η ιδιοκτησίας, ως αποτέλεσμα αυτού. Άλλωστε η πρόταση αυτή που υπεβλήθη από τον Μιλόσεβιτς, όπως λέγεται, απορρίφθηκε από την Ελληνική Κυβέρνηση.
β) Με ειρηνικές διαδικασίες που σημαίνει :
1) Με φιλικό τρόπο, που όμως προϋποθέτει καλή πίστη μεταξύ των ενδιαφερομένων , την οποίαν δεν φαίνεται ότι είναι διατεθειμένοι οι Σκοπιανοί να πράξουν, παρά την εκ του χάρτη του ΟΗΕ υποχρέωσή τους, να αναπτύσσουν με καλή πίστη φιλικές σχέσεις και συνεργασίες.
2) Με διαπραγματεύσεις ή μεσολαβήσεις, που και πάλι δεν κατέστη δυνατό να ευοδωθούν, αφού η διαμεσολάβηση του Μάθιου Νίμιτς κατέληξε σε πλήρη αποτυχία.
3] Με προσφυγή ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης, που όμως η προσφυγή σε αυτό, προϋποθέτει την υπογραφή συνυποσχετικού, πλην όμως εμείς παραιτηθήκαμε του δικαιώματός μας να προσφύγουμε στη Χάγη για το όνομα, με την Συμφωνία της Ν.Υόρκης του 1995, ούτε ασκήσαμε ανταγωγή, στην προσφυγή των Σκοπιανών, για το δήθεν veto, που προβάλαμε για την ένταξή τους στο ΝΑΤΟ στη Συνδιάσκεψη του Βουκουρεστίου, με την οποίαν θα μπορούσαμε να θέσουμε από την αρχή το όλο πρόβλημα, της Μακεδονίας και του ονόματός της
4) Με διπλωματική και οικονομική πίεση, που εντάσσονταιστοδικαίωμάμαςγιαάσκησηαντιποίνωνόπως,αποκλεισμό, διπλωματική απομόνωση, οικονομικόμποϊκοτάζ,διακοπήσιδηροδρομικών,αυτοκινητιστικώνσυγκοινωνιών,τηλεγραφικών,ραδιοφωνικών, εναερίων διελεύσεων από τη χώρα μας κ.λ.π. ώστε να τους αναγκάσουμε να σεβαστούν την διεθνή νομιμότητα, τα δικαιώματα της χώρας μας και τις διεθνείς τους υποχρεώσεις και τέλος
5] Με προσφυγή στα Ελληνικά Δικαστήρια, τα οποία με βάση τη διεθνή δικαιοδοσία τους, σύμφωνα με τον Κ.Πολ.Δ. (άρθρο 559, παρ. 3 & 4) εν συνδυασμώ με το άρθρο του 28 παρ. 1 του Συντάγματός μας, το οποίο ορίζει ότι οι γενικά παραδεγμένοι κανόνες του Διεθνούς Δικαίου, όπως τα διεθνή έθιμα καθώς και διεθνείς συμβάσεις από την επικύρωσή τους και τη θέση τους σε ισχύ, αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του εσωτερικού δικαίου και υπερισχύουν από κάθε άλλη αντίθετη διάταξη νόμου, μπορούν να επιληφθούν υποθέσεων που φθάνουν ενώπιόν των, και αφορούν αδικοπραξίες η εγκληματικές πράξεις του κράτους των Σκοπίων αλλά και των υπηκόων αυτού, καθόσον το δικαίωμα της ετεροδικίας, για πράξεις που ασκήθηκαν jure gestionis αλλά και για πράξεις αδικοπραξίας η εγκλήματα που ασκήθηκαν jure imperii, δεν ισχύει. Το δε Δικαστήριο Lex Fori, όντας αρμόδιο κρίνει το ίδιο τη διεθνή του δικαιοδοσία για τις πράξεις, εάν δηλαδή είναι πράξεις κυριαρχίας και εάν έρχονται σε αντίθεση με το διεθνές αναγκαστικό δίκαιο (jus gogens), η το ανθρωπιστικό δίκαιο κτλ. όπως είναι η πράξη της γενοκτονίας, η επέμβαση στα εσωτερικά μιας άλλης χώρας, η παροχή βοήθειας σε παράνομους ή σε μη αναγνωρισμένους αντάρτες, η υπόθαλψη εμπολέμων, η παράνομη και αυθαίρετη πλαστογράφηση, η οικειοποίηση και ο σφετερισμός πολιτιστικών αγαθών της χώρας μας, της ιστορίας μας και των ιστορικών προσωπικοτήτων μας, τα οποία αποτελούν πολιτιστικά αγαθά και προστατεύονται από τις Διεθνείς Συνθήκες, τις οποίες έχει υπογράψει και κυρώσει η χώρα μας κ.λ.π.
Μάλιστα η δικαιοδοσία των Ελληνικών Δικαστηρίων μπορεί και με τη λήψη ασφαλιστικών μέτρων, για τη ματαίωση ή ανατροπή εκτάκτως μιας εν δυνάμει η εν ενεργεία αδικοπραξίας η εγκληματικής πράξης, που μπορούν να ενεργήσουν το κράτος των Σκοπίων η οι Σκοπιανοί πολίτες όπως είναι π.χ. Η οικειοποίησης και ο σφετερισμός των πολιτιστικών αγαθών μας, η χρήση και η ιδιοποίηση του ονόματος Μακεδονία, ή τα εθνικά και κληρονομικά μας σύμβολα, με τα οποία πραγματοποιεί διεθνείς δραστηριότητες και συναλλαγές του και τούτο γιατί οι πράξεις τους αυτές είναι απατηλές, παράνομες και αυθαίρετες και αντιτίθενται με τους εθιμικούς και εξαναγκαστικούς κανόνες και προκαλούν σύγχυση στη διεθνή κοινότητα, καθόσον η χρήση ενός ονόματος, π.χ. της Μακεδονίας, τους προσδίδει ορισμένες ιδιότητες, ικανότητες, καθώς και πολιτιστικές και κοινωνικές αξίες, τις οποίες δεν διαθέτουν.
Οι Σκοπιανοί με τις παραπάνω παράνομες, αυθαίρετες και εγκληματικές πράξεις τους ζημιώνουν τη χώρα μας ( δηλ. το κύρος της, την αξιοπρέπειά της, τον πολιτισμό της, την κυριαρχία της, την ανεξαρτησία της, κ.λ.π.) και συνεπώς κάθε προσφυγή για τη ματαίωση, ανατροπή ή καταστολή μιας αδίκου ή εγκληματικής πράξης, πρέπει να έχει σαν αίτημα όχι μόνο την αποζημίωση αλλά και την τιμωρία των ενόχων.
Τα Ελληνικά Δικαστήρια με βάση την αρχή της διεθνούς δημοσίας τάξης αρμοδιότητας τους, έχουν δικαιοδοσία για πράξεις που στρέφονται εναντίον των εννόμων αγαθών μας ,γιατί έρχονται σε αντίθεση προς την διεθνή νομιμότητα, όπως αναφέραμε ήδη, αδιάφορα εάν τελέσθηκαν στην ημεδαπή η αλλοδαπή, αρκεί οι πράξεις αυτές να προβλέπονται από διεθνείς συμβάσεις τις οποίες έχουμε κυρώσει με νόμο, όπως η Σύμβαση της Ουνέσκο του 1970, ο κατ. χάρτης του ΟΗΕ, η Τελική Πράξη του Ελσίνκι, ο Χάρτης των Παρισίων, οι Συμβάσεις Γενεύης, Ι άρθρα 53-54 και ΙΙ άρθρα 43-45 και Πρωτόκολλα αυτών, η Σύμβαση της Χάγης του 1954, άρθρα 25-27, η Σύμβαση Βιέννης, κ.λ.π. και ΄που υπάρχει κενό δικαίου θα πρέπει η χώρα μας να το καλύψει θεσπίζοντας τους αντίστοιχους Νόμους.
Τέλος καθόσον αφορά το δικαίωμα της ετεροδικίας,που προβάλουν ορισμένοι κατά την άποψή μου δεν ισχύει, όταν πρόκειται για αδικοπραξίες ή εγκληματικές πράξεις που αποδοκιμάζονται από το Διεθνές Αναγκαστικό Δίκαιο, όπως έχουν αποφανθεί τα εθνικά αλλά και διεθνή δικαστήρια , τα οποία έχουν κάνει δεκτό ότι, το Κράτος στερείται της δυνατότητας να επικαλεστεί την ετεροδικία όταν η επίδικη πράξη για την οποίαν εισάγεται η υπόθεσης, έχει πραγματοποιηθεί παράβαση των αναγκαστικών κανόνων jus gogens και τέλος καθόσον αφορά την αρχή της εδαφικής κυριαρχίας, ως θεμελιώδους κανόνος της διεθνούς έννομης τάξης, αυτή υπερτερεί όλων των άλλων αρχών και φυσικά και των κανόνων περί ετεροδικίας.
Συνεπώς, όλες οι πράξεις του Κράτους των Σκοπίων σε σχέση με τη Μακεδονία, δεν μπορούν να χαρακτηριστούν ως πράξεις κρατικής κυριαρχίας ή και αν χαρακτηριστούν δεν δικαιούνται του δικαιώματος ετεροδικίας, γιατί έγιναν και συνεχίζουν να γίνονται κατά παράβαση των διεθνών κανόνων αναγκαστικού δικαίου και συνεπώς μπορούν να εκδικαστούν από τα ελληνικά δικαστήρια, στα πλαίσια της διεθνούς τους αρμοδιότητας.
Άλλωστε τα Ελληνικά δικαστήρια, κατ’εξαίρεση από την αρχή της ετεροδικίας, έχουν διεθνή δικαιοδοσία, για αδικοπραξίες και εγκλήματα που τελέστηκαν σε βάρος προσώπων και της περιουσίας τους, δηλαδή σε βάρος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ή σε βάρος του κύρους της χώρας, της αξιοπρέπειας της και των πολιτιστικών αγαθών της (Forum), από όργανα του αλλοδαπού κράτους ( όπως π.χ. η επίκληση και η χρήση από Σκοπιανούς διπλωμάτες στη χώρα μας, του ονόματος Δημοκρατία της Μακεδονίας ή ότι είναι απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου κτλ. που σημαίνει ότι σφετερίζονται και οικειοποιούνται έξι αιώνων ελληνιστικής ιστορίας,
Τέλος θα πρέπει να πούμε ότι κάθε πράξη που στρέφεται κατά της κυριαρχίας και της ανεξαρτησίας μιας χώρας, υπάγεται στις διατάξεις του jus gogens),και μπορεί να κριθεί από τα εθνικά, άλλωστε ο απόλυτος χαρακτήρας και η αποκλειστική αρμοδιότητα, στη σημερινή εποχή έχουν περιοριστεί από τα διεθνή έθιμα, το αναγκαστικό δίκαιο, τις υποχρεώσεις έναντι των διεθνών οργανισμών και των διεθνών συνθηκών κτλ. όπως τούτο βεβαιώθηκε τελευταίως και με τη συμφωνία της Βασιλείας της Γενεύης του 1972, για την ετεροδικία, η οποία προβλέπει τον περιορισμό της κυριαρχίας και κατ΄επέκταση και του δικαιώματος της ετεροδικίας που έρχεται σε συνάρτηση, με τον περιορισμό της κρατικής κυριαρχίας, η οποία, όπως είπαμε, υποχωρεί όταν έρχεται σε αντίθεση με τους κανόνες του αναγκαστικού δικαίου, του ανθρωπιστικού δικαίου του δικαίου του πολέμου, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, των συνθηκών των εθίμων, των υποχρεώσεων των μελών προς τους διεθνείς οργανισμούς στους οποίους ανήκουν κτλ. (KTE, Σύμφωνο Παρισίων, Kelong pact, Σύμφωνο Λουγκάνο, ΟΗΕ, Τελική Πράξη Ελσίνκι, Χάρτης Παρισίων, ΔΑΣΕ κ.λ.π.).Απόδειξης τούτων η σύλληψη του Πινοσέτ στο Λονδίνο, η σύλληψης του Ορντέγκα, η σύλληψης του Μιλόσεβιτς κτλ.
13] Ελληνες γρηγορείτε, γιατί οι καιροί ου μενετοί.
Τέλος θα ήθελα να πω ότι, εκείνο που με ανησυχεί σήμερα είναι ότι η χώρα μας, παρά το γεγονός ότι έχει υποστεί όλα όσα αναφέραμε πιο πάνω περιληπτικά, συνεχίζει να έχει μυστικές συνομιλίες, με ανθρώπους οι οποίοι δεν έχουν κανένα θεσμικό ρόλο στη χώρα μας και ως εκ τούτου δεν χαίρουν της εμπιστοσύνης του Ελληνικού λαού και ότι στις διαπραγματεύσεις που διεξάγονται αυτήν την περίοδο, η χώρα μας προτείνει «σύνθετο όνομα με γεωγραφικό προσδιορισμό» το οποίο θα ισχύει erga omnes, δηλαδή έναντι πάντων που σημαίνει ότι οι Σκοπιανοί θα πρέπει να αλλάξουν το Σύνταγμα τους, που προβλέπει το όνομα Δημοκρατία της Μακεδονίας και να πάρουν το σύνθετο όνομα με γεωγραφικό προσδιορισμό εάν συμφωνηθεί, γιατί οι Διεθνείς Συμφωνίες όπως είπαμε υπερισχύουν του εσωτερικού Νόμου και οι διάφορες χώρες του ΟΗΕ, στον οποίο θα καταχωρηθεί η Συμφωνία, θα πρέπει να ανακαλέσουν τις αναγνωρίσεις της FYROM ως Δημοκρατία της Μακεδονίας και να επαναλάβουν την αναγνώριση τους με το νέο όνομα.
Οι Σκοπιανοί από την πλευρά τους αξιώνουν να υπάρχουν δύο ονόματα το ένα για το εσωτερικό της χώρας τους, που σημαίνει ότι δε θα αλλάξει το Σύνταγμα τους, που προβλέπει το όνομα Δημοκρατία της Μακεδονίας και τους εαυτούς τους Μακεδόνες, ώστε να συνεχίσουν την ίδια πολιτική και το δεύτερο όνομα να ισχύει στις μεταξύ μας σχέσεις, που σημαίνει ότι οι άλλες χώρες δεν θα υποχρεωθούν να ανακαλέσουν τις αναγνωρίσειςτιςFYROM,ωςΔημοκρατία της Μακεδονίας, ώστε να συνεχιστεί η παρανομία των Σκοπιανών που έρχεται σε αντίθεση προς τη Διεθνή Νομιμότητα.
Τέλος,φοβούμαιότιηελληνική υποχωρητικότητα και τα αλλεπάλληλα λάθη μας, έχουν αποθρασύνει τούς Σκοπιανούς, οι οποίοι με την βοήθεια των Αμερικάνων και άλλων έχουν μεθοδεύσει τη λύση, που θα αποτελέσει θηλιά στο λαιμό της πατρίδας μας και ότι μας περιμένει, αν δεν αντιδράσουμε δυναμικά και πολύπλευρα, με μαθηματική ακρίβεια, βοηθούσης και της οικονομικής κρίσης, μια νέα εθνική τραγωδία.
Ο κίνδυνος για την πατρίδα μας είναι μεγάλος και οι καιροί ου μενετοί. [tmylonas@yahoo.com]

Βιβλίο για την ιστορία της ενόργανης γυμναστικής στην Αλεξανδρούπολη

Βιβλιοπαρουσίαση
Ζωή Κανίδου Φλικ Φλακ στο χρόνο Αλεξανδρούπολη 2010

Διαβάζοντας οποιοδήποτε βιβλίο εκτός από τη γνώση που σου προσφέρει, πολλές φορές έρχονται στο μυαλό, στο νου, μνήμες, άνθρωποι, μυρωδιές, νοσταλγία, συναίσθημα, συγκίνηση.

Η συγκίνηση αυτή, η αίσθηση ενός χθες που πέρασε ανεπιστρεπτί, που χάρισε αλησμόνητες στιγμές σε όλους, είναι εκείνη που βγαίνει από το βιβλίο της Ζωής Κανίδου «Φλικ φλακ στο χρόνο».

Από το τίτλο και για τους μυημένους το βιβλίο αφορά τη γυμναστική, αυτή που έχει χαρίσει μοναδικές, αληθινά όμορφες στιγμές σε εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο το κόσμο, αλλά και στους Έλληνες και στις Ελληνίδες, που έμαθαν το άθλημα μέσα από τη Νάντια Κομανέτσι, όπως γράφει η συγγραφέας.

Το βιβλίο σχετίζεται με την ιστορία της γυμναστικής στην Αλεξανδρούπολη, με αφορμή τη συμπλήρωση 30 ετών από τη δημιουργία για τα δεδομένα της Αλεξανδρούπολης και της Ελλάδας, του αθλητικού ομίλου ενόργανης γυμναστικής Αλεξανδρούπολης.

Η Ζωή Κανίδου καταφέρνει μέσα από τις γραμμές και κυρίως μέσα από τις φωτογραφίες να δώσει με εκπληκτικό τρόπο την ιστορία της ενόργανης γυμναστικής στην Αλεξανδρούπολη. Μέσα από τις σελίδες περνούν αθλητές, προπονητές, μέλη διοικητικών συμβουλίων, φίλαθλοι που αγάπησαν και αγαπούν την ενόργανη γυμναστική. Οι αντικειμενικές δυσκολίες ενός μεγάλου εγχειρήματος όπως ήταν η καταγραφή της ιστορίας της γυμναστικής, ξεπεράστηκαν και το αποτέλεσμα είναι ομολογουμένως θαυμάσιο. Εξαιρετική είναι και η εκτύπωση, το εξώφυλλο, καθώς και οι φωτογραφίες, των οποίων η επεξεργασία έγινε με επιτυχία. Άλλωστε ένας από τους λόγους επιτυχίας του βιβλίου και της ανταπόκρισής τους στο κοινό είναι οι σωστές επιλεγμένες φωτογραφίες και κείμενα που τις συνοδεύουν.

Όπως γράφει και η συγγραφέας και συμφωνούμε απόλυτα με την επισήμανσή της, μέσα στις σελίδες του θα βρουν, αυτοί που μόχθησαν για την ιστορία της Γυμναστικής στην Αλεξανδρούπολη και κατάφεραν να την κάνουν πρωταγωνίστρια τριάντα συνεχή χρόνια, ένα κομμάτι του εαυτού τους.


Φάνης Μαλκίδης

Κύπρος

Σας αποστέλνουμε το 6ο τέυχος του εκφραστικού οργάνου του Κινήματός μας, "Προπύργιο". Σ' αυτό εμπεριέχεται η αρθρογραφία φοιτητών-μελών του ΜΕΤΩΠΟΥ και δελτία τύπου. Μπορείτε να το κατεβάσετε σε μορφή pdf από τον παρακάτω σύνδεσμο. Επίσης, σας έχουμε επισυνάψει τα άρθρα σε μορφή word. http://www.metopo.org.uk/PROPYRGIO-2010011012-t06.pdf Ευελπιστούμε ότι θα το προβάλετε μέσα από τις σελίδες σας. Ευχαριστούμε εκ των προτέρων. --Γραφείο ΤύπουΜΕΤΩΠΟ Κυπρίων Φοιτητών Ηνωμένου ΒασιλείουΗλεκτρονική διεύθυνση: http://www.metopo.org.uk/Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο: press@metopo.org.ukΤηλέφωνο: +44 754 027 0546

Αυτό που τόλμησαν να δουν, κάποιοι σήμερα αρνούνται να κοιτάξουν

Παραλίμνι, 14 Αυγούστου 1996. Το πρωινό της ημέρας εκείνης, τίποτα δεν θύμιζε τα προηγούμενα, ξέγνοιαστα Αυγουστιάτικα πρωινά. Η μέρα εκείνη, απέπνεε μια περίεργη αύρα. Ήταν η μέρα που ένας σύγχρονος Γρηγόρης Αυξεντίου έφευγε για πάντα, παίρνοντας μαζί του έναν άλλο, κάποιο νέο Ευαγόρα Παλληκαρίδη. Ο Τάσος Ισαάκ κηδεύεται, ενώ ο ξάδελφός του, Σολωμός Σολωμού, δολοφονείται από τρεις σφαίρες του κατακτητή, στην αναζήτηση «μιας ώρας ελεύθερη ζωή». Ποιος είναι αυτός ο κατακτητής; Ενδιαφέρεται κανείς; Οι πολιτικές μας ηγεσίες προσπαθούν να μας κάνουν να ξεχάσουμε τα βαθύτερα διδάγματα της θυσίας των δύο Ελλήνων ηρώων.

Ο Τάσος Ισαάκ και ο Σολωμός Σολωμού είχαν άλλα όνειρα, άλλα σχέδια στο μυαλό τους. Τόλμησαν να δουν αυτό, που οι Έλληνες της Κύπρου αρνούνται σήμερα να κοιτάξουν. Ο Τάσος Ισαάκ και ο Σολωμός Σολωμού, οι σύγχρονοι ήρωες της Κύπρου, τόλμησαν να δουν μια Κύπρο ελεύθερη, χωρίς στρατούς κατοχής και οδοφράγματα να τους φράσσουν το δρόμο προς την κατεχόμενη πατρίδα τους. Τόλμησαν να δουν έναν Πενταδάκτυλο χωρίς τη σημαία του κατακτητή. Ένα λιμανάκι της Κερύνειας, γεμάτο Ελληνόπουλα να βολτάρουν στην προκυμαία, χωρίς την τουρκική σημαία να κυματίζει επάνω στο κάστρο. Μιαν Αμμόχωστο, έναν Καραβά, μια Μόρφου και ένα Καρπάσι να σφύζουν ξανά από ζωή, από τους κατοίκους τους, που ξεριζώθηκαν βίαια το 1974. Τόλμησαν να ακούσουν καμπάνες να ηχούν σε κάποιο Απόστολο Ανδρέα και κάποιο Απόστολο Βαρνάβα, τον Εθνικό Ύμνο να ψέλνεται σε ολόκληρη τη Λευκωσία. Αυτά τόλμησαν να δουν οι σύγχρονοι «Γρηγόρηδες» και «Ευαγόρες», που το πλήρωσαν με τη ζωή τους, και όχι μια Κύπρο χωρισμένη σε φυλετικές ζώνες και κρατίδια. Αυτό που δεν θα τολμούσε ούτε να σκεφτεί ο Τάσος Ισαάκ είναι την παραμονή πενήντα χιλιάδων Τούρκων εποίκων, οι οποίοι τον χτυπούσαν μέχρι να ξεψυχήσει. Το τελευταίο πράγμα που θα ήθελε ο Σολωμός Σολωμού, όταν ανέβηκε στον ιστό να κατεβάσει την τουρκική σημαία, είναι να ζητούμε εμείς σήμερα εκ περιτροπής Πρόεδρο το διάδοχο του Ραούφ Ντενκτάς, ο οποίος διέταξε την δολοφονία του. Τα δύο παλληκάρια από το ακριτικό Παραλίμνι, δεν μπορούσαν ούτε να φανταστούν ότι η μειοψηφία του 18% θα καταδυναστεύει την πλειοψηφία του 82%, μέσω της σταθμισμένης ψήφου, και ότι οι περιουσίες των προσφύγων θα κατηγοριοποιούνταν. Τρίζουν, σίγουρα, τα κόκαλά τους να βλέπουν σήμερα, τους αγώνες τους και τα όνειρά τους να γίνονται έρμαιο στις ορέξεις της εκάστοτε πολιτικής ηγεσίας.

Εμείς δεν συμμεριζόμαστε διχοτομικά, φιλοδιζωνικά όνειρα. Εμείς μοιραζόμαστε τα ίδια όνειρα με τον Τάσο Ισαάκ και τον Σολωμό Σολωμού, που τόλμησαν, το καλοκαίρι του 1996, να δουν μια Κύπρο ελεύθερη. Ονειρευόμαστε τους πρόσφυγες να επιστρέφουν στον τόπο που «έπαιζαν μιτσιοί», τις μάνες των αγνοουμένων να μάθουν επιτέλους την τύχη των παιδιών τους, τα πολιτιστικά μας μνημεία να αναστυλωθούν και οι εκκλησίες μας να ξαναλειτουργήσουν.

Η 14η Αυγούστου ήταν όντως μια διαφορετική μέρα. Μια μέρα που οι Έλληνες της Κύπρου έγιναν μάρτυρες μιας θυσίας στον σύγχρονο βωμό της ελευθερίας. Μια μέρα που ίσως να μην υπάρξει παρόμοια. Τα μηνύματά της ήταν τόσα πολλά. Η μορφή του Σολωμού Σολωμού, με το τσιγάρο στο στόμα, συνοδεύει τα όνειρα και τους αγώνες μας για ελευθερία, επιστροφή και δικαίωση. Η εικόνα του Τάσου Ισαάκ στο έδαφος, κάτω από τα γκλομπς των εντεταλμένων δολοφόνων του ψευδοκράτους, θα μας γίνεται εφιάλτης κάθε φορά που ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, θα προσφωνεί «φίλο» και «σύντροφο» του, τον εκάστοτε πολιτικό αττιλάρχη. Θα μας γίνεται εφιάλτης, κάθε φορά που ο αρχηγός της αντιπολίτευσης θα ποζάρει με τη σημαία του κατακτητή και να χαμογελά. Αυτά τα δύο παλληκάρια, αυτοί οι δύο ήρωες, αποτελούν και πρέπει να αποτελούν για όλους τους νέους της Κύπρου, φάρο για μόνιμη και αξιοπρεπή αντίσταση στα σχέδια του Τουρκικού φασισμού.

ΙΣΑΑΚ ΣΟΛΩΜΕ ΔΕΝ ΘΑ ΣΑΣ ΞΕΧΝΩ ΠΟΤΕ

Μάριος Νικολάου
Πρόεδρος ΜΕΤΩΠΟ Κυπρίων Φοιτητών Ηνωμένου Βασιλείου

Η αναβάθμιση του ψευδοκράτους και ο εκβιασμός της Διζωνικής

Η τουρκική εισβολή δεν δημιούργησε δύο ανεξάρτητα κράτη στην Κύπρο. Η Κυπριακή Δημοκρατία, ημικατεχόμενη από το 1974, είναι το μοναδικό διεθνώς αναγνωρισμένο κράτος σε όλη την επικράτεια της Κύπρου, ενώ το παράνομο ψευδοκράτος του Ντενκτάς έχει καταδικαστεί από την διεθνή κοινότητα, η οποία κάλεσε τα κράτη-μέλη του ΟΗΕ να μην το αναγνωρίσουν και να μην του παρέχουν οποιαδήποτε διευκόλυνση, βοήθεια ή συνεργασία. Παρ’ όλ’ αυτά, τα τελευταία χρόνια γινόμαστε μάρτυρες μιας ραγδαίας ανάπτυξης και αναβάθμισης του παράνομου ψευδοκράτους.

Η αρχή έγινε το 2003, όταν η κυπριακή κυβέρνηση αποδέχθηκε την πρόταση του Ραούφ Ντενκτάς για την διάνοιξη ορισμένων οδοφραγμάτων. Η Κυπριακή Δημοκρατία συνεργάστηκε με τον κατακτητή των κατεχομένων εδαφών της, μετατρέποντας τα παράνομα οδοφράγματα της ντροπής, σε εξόδους του ψευδοκράτους από την απομόνωση που του επέβαλε η διεθνής κοινότητα. Από τότε, στο ψευδοκράτος ρέει άφθονο χρήμα. Ο σφετερισμός και η εκμετάλλευση των κατεχόμενων περιουσιών μας έχουν φτάσει στο απόγειό τους. Καινούρια κτίρια, ξενοδοχεία, πολυτελείς επαύλεις, διαπλάτυνση δρόμων. Η κατεχόμενη γη μας έχει μετατραπεί σε εργοτάξιο, ενώ το ψευδοκράτος αποτελεί πλέον τουριστικό προορισμό, αφού χιλιάδες τουρίστες διασχίζουν καθημερινά την πράσινη γραμμή, με τις αρχές της Κυπριακής Δημοκρατίας απλώς να παραμένουν απαθείς. Καμία ενημέρωση, καμία διαφώτιση, καμία ενέργεια από μέρους μας. Ίσως επειδή ενδέχεται να διαταράξει το «καλό κλίμα των συνομιλιών».

Υπάρχουν, βέβαια, και άλλα συνεπακόλουθα. Διότι όταν εμείς οι ίδιοι αναγνωρίζουμε, έστω έμμεσα, τις δομές του ψευδοκράτους, τότε δεν μπορούμε να έχουμε την οποιαδήποτε απαίτηση από τους ξένους. Έτσι και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έδωσε νομική υπόσταση στην «Επιτροπή Αποζημιώσεων» του ψευδοκράτους, νομιμοποιώντας το ξεπούλημα των κατεχόμενων περιουσιών μας στην Τουρκία, και ο κανονισμός για απευθείας εμπόριο ΕΕ – κατεχομένων συζητιέται στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, λες και είναι μέλος της ΕΕ η Τουρκία, και όχι η Κύπρος.
Ο πραγματικός όμως στόχος αυτής της συνεχούς αναβάθμισης του ψευδοκράτους, που πήρε ραγδαίους ρυθμούς, ιδιαίτερα μετά το ΟΧΙ του 2004, είναι να μετατραπεί σε «δαμόκλειο σπάθη», πάνω από το κεφάλι των Ελλήνων της Κύπρου. Να εκφοβίσουν τον κυπριακό ελληνισμό, ότι θα είναι η τελευταία ευκαιρία. Ότι το ψευδοκράτος θα είναι ένα βήμα πριν την αναγνώριση. Να του θέσουν το ψευδοδίλημμα: «Διζωνική ή Διχοτόμηση», αναγκάζοντας τον να επιλέξει την λύση που απόρριψε το 2004, την Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία.

Δεν υπάρχει όμως τέτοιο δίλημμα! Στόχος της Τουρκίας δεν είναι η διχοτόμηση. Το δήλωσε ξεκάθαρα ο ίδιος ο Τουράν Γκιουνές, ο οποίος διετέλεσε Τούρκος ΥΠΕΞ κατά την τουρκική εισβολή: «Θα είναι καθαρή παραφροσύνη η διχοτόμηση και ακόμη δεν τρελλαθήκαμε. Με την διχοτόμηση η Ελλάς θα ελέγχει την κεντρώα και ανατολική Μικρασία, δηλαδή θα κινδυνεύει η ασφάλειά μας ... η διχοτόμηση ευνοεί την προώθηση των σχεδίων ορισμένων μεγάλων δυνάμεων. Δεν συμφέρει όμως ούτε στην Ελλάδα, ούτε στην Τουρκία» (Ελευθεροτυπία, 11 Σεπ. 1976). Επομένως, πάγιος στόχος των Τούρκων ήταν η τουρκοποίηση ολόκληρης της Κύπρου, και όχι η διχοτόμηση.

Η πρόταση, λοιπόν, του αιμοσταγή αρχιφασίστα Ραούφ Ντενκτάς, για διάνοιξη των οδοφραγμάτων και κατ’ επέκταση αναβάθμισης του ψευδοκράτους δεν ήταν καθόλου τυχαία. Ήταν προμελετημένη από την Άγκυρα, έτσι ώστε να μας οδηγήσει σε αυτό το «δίλημμα», που θα εκβιάσει τον ελληνικό κυπριακό λαό και να υλοποιήσει αυτό που πάλι ο ίδιος ο Ντενκτάς πρότεινε το 1964: την Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία, την τουρκοποίηση δηλαδή της Κύπρου.

Ο δικός μας στόχος δεν είναι ούτε η ντενκτασική Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία, ούτε η εφιαλτική διχοτόμηση. Στόχος μας είναι η λύση που θα ισοδυναμεί με την απελευθέρωση και την δικαίωση του τόπου μας και δεν πρόκειται να υποκύψουμε σε κανένα ψευδοδίλημμα. Παράλληλα, πρέπει να βάλουμε άμεσα φρένο στην όποια αναβάθμιση του ψευδοκράτους, μέσω της ενημέρωσης και της διαφώτισης της κυπριακής και ξένης κοινής γνώμης, χρησιμοποιώντας τα ισχυρά Ψηφίσματα 541 και 550 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών. Ο αγώνας αυτός πρέπει να γίνει τώρα, κι όχι όταν κατατεθεί ένα νέο Σχέδιο Ανάν στο τραπέζι.

Μάριος Π. Μαρκουλλής
Οργανωτικός Γραμματέας ΜΕΤΩΠΟ Κυπρίων Φοιτητών Ηνωμένου Βασιλείου

Η δική μας η πατρίδα δεν είναι μοιρασμένη στα δύο, είναι κατεχόμενη

Μετά την τουρκική εισβολή του 1974, που είχε ως αποτέλεσμα την παράνομη κατοχή του 37% του εδάφους της Κύπρου, τον Νοέμβρη του 1983 η Τουρκία προχώρησε σε μια ακόμα κίνηση τακτικής: την παράνομη απόσχιση και προκλητική, μονομερή ανακήρυξη της ούτω καλούμενης «Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου» ή «Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti». Το αυτοανακηρυχθέν αυτό ψευδοκράτος, δεν αναγνωρίστηκε ποτέ μέχρι σήμερα από καμία άλλη χώρα πλην της Τουρκίας της ίδιας. Η Σοβιετική Ένωση ανακοίνωσε πως «η ενέργεια της τουρκοκυπριακής πλευράς, στοχεύει στο διαμελισμό της Κύπρου και αντιβαίνει τα επανειλημμένα ψηφίσματα της Γενικής Συνέλευσης και του Συμβουλίου Ασφαλείας». Ακόμα και η Βρετανία, με ανακοίνωση του Υπουργείου Εξωτερικών της, αποδοκιμάζει την ενέργεια αυτή και δηλώνει πως η μόνη αναγνωρίσιμη Κυβέρνηση στο νησί είναι η Κυπριακή Δημοκρατία. Ως παράνομο και μη αναγνωρισμένο από τη διεθνή κοινότητα καθεστώς, η «ΤΔΒΚ», έχει μετατραπεί σε περιοχή παρανομίας, ακολασίας, τζόγου και εμπορίας-διακίνησης ναρκωτικών.

Η συνεχιζόμενη, λόγω τουρκικής αδιαλλαξίας, πολιτική κατάσταση στο νησί, υποχρέωσε χιλιάδες Τούρκους της Κύπρου να μεταναστεύσουν, ενώ παράλληλα δεκάδες χιλιάδες έποικοι από τα βάθη της Ανατολίας έχουν εγκατασταθεί στα κατεχόμενα και σφετερίζονται ανενόχλητοι ελληνικές περιουσίες. Η «ΤΔΒΚ» παραβιάζει το Σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας, καθώς και τις Συνθήκες Εγκαθίδρυσης και Εγγυήσεως. Αποτελεί μόνιμη βόμβα στα θεμέλια της κοινής συμβίωσης Eλλήνων και Tούρκων και ναρκοθετεί την ασφάλεια στην ευρύτερη ασταθή περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Επιπρόσθετα, αποτελεί χειροπιαστή απόδειξη του ανύπαρκτου σεβασμού που τρέφει η Τουρκία έναντι σε κάθε αρχή και έννοια Διεθνούς Δικαίου, αποφάσεις, ψηφίσματα και εκθέσεις διεθνών Οργανισμών, Συμβουλίων, Κοινοβουλίων, Σωμάτων και Δικαστηρίων. Πάνω απ’ όλα όμως, αποδεικνύει το πραγματικό πρόσωπο της Τουρκίας όσον αφορά την εκτίμηση στα πανανθρώπινα δικαιώματα και αξίες, σ’ αυτό το γεωγραφικό μήκος και πλάτος της γης.

Την Δευτέρα 15 Νοεμβρίου, ημέρα της παράνομης ανακήρυξης του ψευδοκράτους, καλούμε ολόκληρο τον Ελληνισμό να παραστεί στις αντικατοχικές διαδηλώσεις, καταδικάζοντας έτσι αυτό το παράνομο μόρφωμα, που συμπληρώνει φέτος 27 χρόνια λαθροβίωσης και ατιμωρησίας, στα κατεχόμενα - από τον βάρβαρο Τούρκο Αττίλα - εδάφη του νησιού μας, και στέλνοντας προς πάσα κατεύθυνση το μήνυμα ότι η ατιμωρησία των εγκλημάτων που γίνονται στην πατρίδα μας για 36 χρόνια ΔΕΝ μας βρίσκει αδιάφορους. Απαιτούμε τον σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα και δεν ανεχόμαστε, πλέον, κανένα οδυνηρό συμβιβασμό και κανένα ξεπούλημα. Καλούμε τις κυβερνήσεις και την κοινή γνώμη να πάρουν πρακτικά μέτρα για διασφάλιση της ανεξαρτησίας, κυριαρχίας, εδαφικής ακεραιότητας και ασφάλειας της Δημοκρατίας της Κύπρου, βασισμένα στο ευρωπαϊκό κεκτημένο και στα ανθρώπινα δικαιώματα, προστατεύοντας, έτσι, διαχρονικές αξίες όπως η δικαιοσύνη, πιέζοντας τον θύτη να συμμορφωθεί και όχι το θύμα να συγκατανεύσει σε νόθες διευθετήσεις.

Το ψευδοκράτος τους δεν παύει να είναι η μισή μας πατρίδα και τη γη μας κανείς δεν θα την οικειοποιηθεί με δική μας υπογραφή.
«Πάντως εμείς θα τους αντισταθούμε. Όποιοι κι αν είναι. Όσο δυνατοί κι αν είναι».
«Ωστόσο εγώ θα επιμένω να λέω την Ελευθερία ‘Ελευθερία’, το φόνο ‘φόνο’, την ενοχή ‘ενοχή’, μ’ ένα πείσμα τρελού που σκαλίζει, στον τοίχο τ’ όνομά του με τα νύχια».
«Η Ιστορία μας είναι γραμμένη με το βαθύ κόκκινο της θυσίας και δεν παραχαράσσεται».
Μην μας ζητάτε λοιπόν να ξεχάσουμε. Είναι πέραν των δυνάμεων μας.

Αγρυπνούμε σ’ αυτήν την γωνιά και μαχόμαστε.
«Η φωνή μας, αιώνες παλιοί που δεν χάθηκαν. Στην καρδιά του πελάγου, στο σταυρό του ορίζοντα, κραυγή κι οιμωγή η πατρίδα μου. Το όνειρο μας, αιώνες που θα ‘ρθουν αγροικούμε». «Θα σταθούμε στη γη που μας γέννησε.»

H δική μας η πατρίδα δεν έχει μοιραστεί στα δυο, η δική μας η πατρίδα ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΕΧΟΜΕΝΗ.

Σεμέλη Χριστοφορίδου
Γραμματέας Εκδηλώσεων ΜΕΤΩΠΟ Κυπρίων Φοιτητών Ηνωμένου Βασιλείου

Τριάντα-έξι χρόνια αναλλοίωτης ηττοπάθειας

Αν κάποιος επισκεφτεί την Κύπρο σήμερα και συνομιλήσει με τους ντόπιους, πολύ πιθανόν να μην καταλάβει ότι η μισή μας πατρίδα είναι κατεχόμενη. Οι φωτογραφίες του Ισαάκ και του Σολωμού στο Λήδρα Πάλλας έχουν ξεβάψει, τη θέση των χαροκαμένων μανάδων έχει πάρει ο σταθμός έλεγχου και το μόνο που ακούγεται είναι η μουσική από το παρακείμενο μπαράκι. Ο κόσμος συνεχίζει τον βαθύ λήθαργο στον οποίον έχει περιπέσει εδώ και καιρό.

Τριάντα-έξι χρόνια έχουν περάσει από την βάρβαρη τουρκική εισβολή. Τριάντα-έξι ολόκληρα χρόνια. Παρόλο που μεσολάβησε μεγάλο διάστημα, κάποια πράγματα έχουν παραμείνει αναλλοίωτα. Τα τουρκικά συρματοπλέγματα δεν έχουν μετακινηθεί ούτε ένα εκατοστό, οι κατεχόμενες ελληνοκυπριακές περιουσίες ακόμα σφετερίζονται, οι εκκλησίες παραμένουν λεηλατημένες και ασυντήρητες και η τύχη όλων των αγνοουμένων δεν έχει ακόμα διακριβωθεί. Αναλλοίωτη, όμως, παραμένει και η επιθυμία των προσφύγων να επιστρέψουν στις πατρογονικές τους εστίες, η ανάγκη για επαγρύπνηση και αδιάκοπου αγώνα για δικαίωση και ο πόθος για λευτεριά.

Και στην αντίπερα όχθη, είναι η ηττοπάθειά μας. Η αδικαιολόγητη «ικανότητά» μας να ξεχνάμε αυτά που θέλουμε, πλάθοντας δικαιολογίες για να δικαιολογήσουμε τα αδικαιολόγητα και ψάχνοντας πάντα τον εύκολο δρόμο. Να συμβιβαζόμαστε με λιγότερα από αυτά που δικαιούμαστε και να ενθουσιαζόμαστε με τα ψίχουλα που μας πετάνε καμιά φορά, έτσι ώστε να συνεχίζουμε την αυτοκαταστροφική μας τάση.

Ενθουσιαζόμαστε για τη διάνοιξη του οδοφράγματος του Λιμνίτη, λες και ξαφνικά επιτράπηκε σε κάποιον πρόσφυγα να επιστρέψει στο σπίτι του, λες και μέσω του οδοφράγματος έφυγε έστω και ένας Τούρκος στρατιώτης. Στη διάνοιξη της οδού Λήδρας το ίδιο. Έγινε κοσμικό γεγονός και πλασαρίστηκε σαν πάρτι επανένωσης. Το γεγονός ότι υποχρεούμαι να επιδεικνύω ταυτότητα για να πάω να δω το σπίτι μου, σάμπως και ταξιδεύω σε μια άλλη χώρα, δεν λέει τίποτα;

Οι ξένοι διπλωμάτες μάς προκαλούν και μας κοροϊδεύουν μπροστά στα μάτια μας και ο πολιτικός κόσμος ασχολείται με τα συνθήματα που φωνάζουν μερικοί έφηβοι στην παρέλαση, προσπαθώντας να σβήσουν και την τελευταία φλόγα που καίει. Λες και ο νεαρός Έλληνας της Κύπρου είναι αυτός που αφήνει την Αμμόχωστο να ρημάζει, μετατρέπει εκκλησιές σε στάβλους και αλλάζει τα ονόματα σε κάθε κατεχόμενο χωριό. Ενθουσιαζόμαστε και επικροτούμε την απόφαση Όραμς, όμως ξεχνάμε όλες τις υπόλοιπες κατεχόμενες περιουσίες και δεν αντιδρούμε στις προτάσεις για κατηγοριοποίηση των περιουσιών μας. Δεν αντιδρούμε σε προτάσεις που νομιμοποιούν τον τουρκικό εποικισμό, λες και οι 50.000 Τούρκοι έποικοι, που αυτή τη στιγμή σφετερίζονται τις περιουσίες μας, θα μένουν σε αντίσκηνα. Ξεχνάμε και γινόμαστε πιο πρόθυμοι να αφήσουμε την Μόρφου, την Κερύνεια, τον Καραβά και την Καρπασία, στο πλαίσιο των «οδυνηρών συμβιβασμών».

Ας ξυπνήσουμε επιτέλους και ας αναλογιστούμε ότι δεν είναι αυτή η μοίρα μας. Δεν είμαστε τόσο αδύνατοι, ή μάλλον τόσο ηλίθιοι, για να δεχόμαστε λιγότερα από αυτά που μας ανήκουν και να ενθουσιαζόμαστε με τα κάλπικα πυροτεχνήματά τους. Ας σταματήσουμε να τρώμε από τα ψίχουλα που μας πετάνε, κι ας διεκδικήσουμε επιτέλους ολόκληρη την μερίδα που μας αναλογεί, την οποία εδώ και χρόνια την τρώνε άλλοι. Ο τουρκικός εποικισμός συνεχίζεται ασταμάτητα, ο κατοχικός στρατός ενισχύεται, οι εκκλησιές καταρρέουν, τα τοπωνύμια αλλάζουν, ο χαρακτήρας του τόπου μας αλλάζει, μας κοροϊδεύουν ασταμάτητα, αλλά εμείς γιορτάζουμε επειδή ανοίξαμε τα οδοφράγματα. Ίσως τελικά μόνο η χαζομάρα παραμένει αναλλοίωτη. Ας ξυπνήσουμε επιτέλους!

«Αν λαχταράς την λευτεριά σ’ άλλον μην ελπίζεις. Μόνος σου πάρ’ την αν μπορείς αλλιώς δεν την αξίζεις»
Θεόδωρος Κολοκοτρώνης

Ανδρέας Γεωργιάδης
Εκπρόσωπος Τύπου ΜΕΤΩΠΟ Κυπρίων Φοιτητών Ηνωμένου Βασιλείου