Επιτρέπεται;

 

Αυτή η φωτογραφία ενοχλεί τον Αταμάν τους φίλους του στην Άγκυρα και τα κατεχόμενα, είναι πολιτική φωτογραφία,  επιτρέπεται να αναφερόμαστε στην εισβολή και την κατοχή της Κύπρου από την Τουρκία ή

Η δολοφονία της ελληνικής ηγεσίας στην Αμάσεια το 1921: Μία άγνωστη πτυχή της γενοκτονίας του Ελληνισμού

Θεοφάνης Μαλκίδης 

Η δολοφονία της ελληνικής ηγεσίας  στην Αμάσεια το 1921: Μία  άγνωστη πτυχή της γενοκτονίας του Ελληνισμού

Φέτος συμπληρώνονται εκατονδύο έτη από την εξόντωση του Ελληνισμού, εξόντωση η οποία συνιστά Γενοκτονία αφαιρώντας τη ζωή από πάνω από ένα εκατομμύριο ανθρώπους και προσφυγοποιώντας πάνω από ενάμιση. (Την ίδια στιγμή ο θύτης, η ατιμώρητη Τουρκία, μιλά για Γενοκτονία, αφού από το θύμα Ελλάδα, υπάρχει δυστυχώς μόνο άρνηση και «συνωστισμός»…).

Μία παράμετρος της οργανωμένης Γενοκτονίας των Ελλήνων και ειδικότερα στον Πόντο, ήταν η εξόντωση της ηγεσίας τους από τον Ιούνιο έως τον Οκτώβριο του 1921. Η εξόντωση των Ελλήνων ηγετών, όπως συνέβη και με τους Αρμένιους τον Απρίλιο του 1915 στην Κωνσταντινούπολη, συνέβαλλε στο να χαθεί η καθοδήγηση των Ελλήνων και να σημειωθεί πιο γρήγορα η δολοφονία τους. Στον Πόντο, η ηγεσία των Ελλήνων εξοντώθηκε με τα λεγόμενα «δικαστήρια ανεξαρτησίας» στην Aμάσεια.

Τα «δικαστήρια ανεξαρτησίας», εκδίδουν «αποφάσεις» και εκτελούνται πρόκριτοι, βουλευτές, δημοσιογράφοι, καθηγητές, δάσκαλοι, κληρικοί, από τους οποίους ζητούνται δηλώσεις ότι συμμετείχαν στην οργάνωση του απελευθερωτικού κινήματος στον Πόντο. Οι σημαντικότερες μορφές του Ποντιακού Ελληνισμού, «το άνθος της ελληνικής κοινωνίας του Πόντου», όπως ανέφερε σε κείμενο διαμαρτυρίας το Οικουμενικό Πατριαρχείο, καταδικάστηκαν σε θάνατο. Ανάμεσά τους, ο πρώην βουλευτής Τραπεζούντος, Ματθαίος Ι. Κωφίδης, ο εργοστασιάρχης Αλέξανδρος Γ. Ακριτίδης, (οι σπουδαίες επιστολές τους στο τέλος του κειμένου, θεωρούνται η πεμπτουσία της Ρωμιοσύνης) ο ιδιοκτήτης της εφημερίδας «Εποχή» της Τραπεζούντας Νίκος Καπετανίδης, ο έμπορος από την Κερασούντα Γεώργιος Θ. Κακουλίδης, ο γραμματεύς του Μητροπολίτη Κερασούντας Σπύρος Ι. Σουρμελής, οι έμποροι Ιορδάνης Ι. Σουρμελής, Ιωάννης Κ. Ατματζίδης, Ιωάννης Π. Σπαθόπουλος, από την Ορντού, οι Αβραάμ Τοκατλίδης και Επαμεινώνδας Γρηγοριάδης, οι Α. Ασλίδης, Χ. Ιωάννου και Ι. Δαζαράκης, ο δικηγόρος Π. Βαϊμανίδης, ο αρχιμανδρίτης Πλάτων Ν. Αιβαζίδης, πρωτοσύγκελος της Μητρόπολης, ο Ι. Καδέμογλου, αντιπρόσωπος του Μητροπολίτη του Καβάκ, ο Α. Τσίνογλου, γραμματέας της Μητρόπολης, Β. Παπαδόπουλος, διευθυντής της εφημερίδας «Διογένης», ο Λ. Κυρ. Πατσιόγλου, δικηγόρος και δημοσιογράφος, ο Ι. Ιορδανίδης, δικηγόρος, ο Κ. Κωνσταντινίδης, ο Π. Παπαδόπουλος, διευθυντής της Οθωμανικής Τράπεζας, οι καθηγητές του Αμερικανικού Κολεγίου της Μερζιφούντας «Ανατόλια» Γ. Θεοχαρίδης, Χ. Γεωργίου και Α. Συμεών και οι μαθητές του ίδιου κολλεγίου Αναστάσιος Παυλίδης και Συμεών Ανανιάδης.

Το πανό για την Κατοχή της Κύπρου έδειξε το πραγματικό πρόσωπο του Αταμάν

του Γιάννη Ξένου

Ο μπασκετικός Παναθηναϊκός βρισκόταν τις προηγούμενες μέρες για να συμμετάσχει στο τουρνουά “Νεόφυτος Χανδριώτης”. Η ομάδα του Παναθηναϊκού έτυχε θερμής υποδοχής από τους φιλάθλους και ο Τούρκος προπονητής του, Εργκίν Αταμάν έγινε αποδέκτης θερμής υποδοχής. Όλα αυτά μέχρι την στιγμή που Κύπριοι φίλαθλοι σήκωσαν ένα πανό – υπενθύμιση για τα 50 χρόνια της συνεχιζόμενης Κατοχής. Τότε ο Αταμάν ξέχασε τις αβρότητες και έβαλε το κοστούμι του πρεσβευτή της Τουρκίας στο εξωτερικό και θερμού φίλου του Ερντογάν (Με τον Αταμάν τα είπε ο Ερντογάν στην τουρκική πρεσβεία).

Ποιοι πληρώνουν την μονοψήφια τηλεθέαση της τουρκοσειράς του ΣΚΑΙ;

Ήταν Μάρτιος του 2020. Η Ελλάδα είχε μόλις βρεθεί απέναντι σε μια οργανωμένη και επίμονη προσπάθεια διάρρηξης των ελληνικών συνόρων στον Έβρο από ένα μεγάλο, οργανωμένο και κατευθυνόμενο πλήθος ανθρώπων. Ο πρώην Υπουργός Εσωτερικών της Τουρκίας Σουλειμάν Σοϊλού, δεξί χέρι του Ερντογάν στις πιο σκοτεινές βρωμοδουλειές των ισλαμιστών, διάσημος για την «συνεργασία» του με την Τουρκική και διεθνή μαφία, είχε κινητοποιήσει ολόκληρο τον κρατικό μηχανισμό για την  μετακίνηση μεγάλου πλήθους μεταναστών, προσφύγων, κακοποιών και τούρκων πρακτόρων στα ελληνοτουρκικά σύνορα του Έβρου. 

«Ευτυχώς που υπάρχουν τα τραγούδια για να μας θυμίζουν το δράμα της Κύπρου»

 

Η τουρκική εισβολή στην Κύπρο με την κωδική ονομασία «Αττίλας» ξεκίνησε την αυγή της 20ής Ιουλίου 

 

Πρόσφατα κυκλοφόρησε ένας πολύ σημαντικός δίσκος με τίτλο «Νυν και Αεί» από την Minos EMI

Ο Παπουλάκος

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

 

   Την 29η Αυγούστου η Ιερά Σύνοδος του Οικουμενικού Πατριαρχείου αποφάσισε την αγιοκατάταξη του μοναχού Χριστοφόρου, του πολύ γνωστού ως Παπουλάκου, 162 έτη μετά την κοίμησή του. Δεν είναι πρωτοφανής η βραδύτητα, καθώς και η αγιοκατάταξη του Κοσμά του Αιτωλού συνέβη 182 έτη μετά την κοίμησή του. Και ενώ στην περίπτωση του εθναποστόλου δεν υπάρχει εμφανής εξήγηση της βραδύτητας δεν συμβαίνει το ίδιο στην περίπτωση του Παπουλάκου. Ο άγιος Κοσμάς μαρτύρησε θανατωθείς από εχθρούς της πίστης μας, ενώ το έργο του, κηρυκτικό και εκπαιδευτικό, υπήρξε ανεπανάληπτο. 

Αλήθεια και ψέματα ....

 

Θεοφάνης Μαλκίδης

Αλήθεια και ψέματα ....

Ημικατεχόμενη  Κύπρος: 

πανό για τα πενήντα χρόνια κατοχής και εισβολής της Τουρκίας,  σε αγώνα μπάσκετ του Παναθηναϊκού.

Ο  Τούρκος προπονητής της ομάδας Εργκίν Αταμάν, κολλητός του Ερντογάν φεύγει εκτός γηπέδου με "τεχνική ποινή" για να μη βλέπει την αλήθεια και ο  Τούρκος ιδιοκτήτης ακαδημιών στα κατεχόμενα και  παίκτης της ομάδας Τσεντί Οσμάν, αποχωρεί....

Αλλά είπαμε ο αθλητισμός ενώνει, αφού το λέει και το προπονητής σε μία άλλα λόγια να αγαπιόμαστε δήλωσή του !

Μιχάλης Χαραλαμπίδης

 

 

Μιχάλης Χαραλαμπίδης 1951-2024

 

Έκδοση Πολιτιστικού Αναπτυξιακού Κέντρου Θράκης, Ξάνθη 2024, σελ. 306.   ISBN:978-618-5056-06-3

 

Το βιβλίο, με την επιμέλεια του Βασίλη Αϊβαλιώτη  και του   Θεοφάνη Μαλκίδη, για τον πολιτικό, συγγραφέα, διανοούμενο και άνθρωπο Μιχάλη Χαραλαμπίδη αποτελεί την πρώτη συμβολή αποτίμησης της προσωπικότητάς του και ένας από τους στόχους του είναι να αποτελέσει την απαρχή αντίστοιχων εκδόσεων καθώς και  συζητήσεων, εκδηλώσεων και πρωτοβουλιών, όπως είναι το Ίδρυμα που θα  φέρει το όνομά του και γενικώς η ανάδειξη του έργου ενός  ξεχωριστού Έλληνα,  ενός μοναδικού φίλου, ενός εξαιρετικού ανθρώπου.

Πολιτική Διαμάχη στον Τουρκικό Στρατό – οι νέοι αξιωματικοί έστειλαν μήνυμα στον Ερντογάν!

Ένα αναλυτικό άρθρο του Τούρκου συγγραφέα και εμπειρογνώμονα Ισμαήλ Γιασά τόνισε τη διαμάχη που προκλήθηκε από τις φωνές ορισμένων νέων Τούρκων αξιωματικών μετά την τελετή αποφοίτησης στην οποία παρευρέθηκε ο Τούρκος Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.

Κύπρος

 

Κύπρος 

Σοφία Καζεπίδου: Μια αντάρτισσα του Πόντου στον αγώνα κατά των Τούρκων

 

Η θρυλική Σοφία Καζεπίδου, από το χωριό Ολουχλού του Καράπουναρ της Πάφρας, ήταν μια φιλήσυχη νοικοκυρά έως το 1915, τότε που οι ορδές των Τούρκων έγιναν απειλή για τον τόπο της. Από το 1915 βρίσκεται στο βουνό, κοντά στον φυγόστρατο άντρα της, τον Νικόλα, ο οποίος σκοτώθηκε στις 18 Απριλίου του 1917, στη μάχη της Ματεωμένης Σπηλιάς του Οτ Καγιά, στο βουνό Νεπίν.

Αγιασμός με ένα παιδάκι σε χωριό των Αγράφων – Άνοιξε ξανά το σχολείο

Συγκινητικές στιγμές  στο ακριτικό Αργύρι, ένα μικρό χωριουδάκι στο “τριεθνές” των Αγράφων, χωμένο μέσα στα βουνά, στα σύνορα των νομών Καρδίτσης, Άρτης και Ευρυτανίας.

 

Όπως κατέγραψε το trikalavoice.gr το σχολείο άνοιξε μετά από χρόνια, έστω και με… έναν μαθητή, ο οποίος παρέστη με την οικογένειά του στον καθιερωμένο Αγιασμό. Συγκινημένος και ο δήμαρχος της περιοχής, ο της Αργιθέας Ανδρέας Στεργίου ο οποίος λέει χαρακτηριστικά: “Ο Αγιασμός στα απομακρυσμένα σχολειά έχει ιδιαίτερη βαρύτητα και ξεχωριστή συγκινησιακή φόρτιση… Καλή Χρονιά σε όλες και σε όλους από τις όμορφες εσχατιές της ορεινής Ελλάδας”!

Μνήμη Μιχάλη Χαραλαμπίδη

 

Μιχάλης Χαραλαμπίδης 1951-2024

 

Έκδοση Πολιτιστικού Αναπτυξιακού Κέντρου Θράκης, Ξάνθη 2024, σελ. 306.   ISBN:978-618-5056-06-3

 

Το βιβλίο, με την επιμέλεια του Βασίλη Αϊβαλιώτη  και του   Θεοφάνη Μαλκίδη, για τον πολιτικό, συγγραφέα, διανοούμενο και άνθρωπο Μιχάλη Χαραλαμπίδη αποτελεί την πρώτη συμβολή αποτίμησης της προσωπικότητάς του και ένας από τους στόχους του είναι να αποτελέσει την απαρχή αντίστοιχων εκδόσεων καθώς και  συζητήσεων, εκδηλώσεων και πρωτοβουλιών, όπως είναι το Ίδρυμα που θα  φέρει το όνομά του και γενικώς η ανάδειξη του έργου ενός  ξεχωριστού Έλληνα,  ενός μοναδικού φίλου, ενός εξαιρετικού ανθρώπου.

 

Στο συλλογικό αυτό τόμο  περιλαμβάνονται πάνω από διακόσια κείμενα, τα οποία ήταν οι επικήδειοι αλλά  και άρθρα σε έντυπα και το διαδίκτυο και συνιστούν ένα (μικρό μόνο) δείγμα της απήχησης που είχε ο εκλιπών στον εθνικό, δημόσιο, συλλογικό βίο.

 

O Μιχάλης Χαραλαμπίδης γεννήθηκε στην Αλεξανδρούπολη το 1951, από γονείς πρόσφυγες από τη Σάντα του Πόντου, οι οποίοι κατέφυγαν στη Θράκη, μετά από τη Γενοκτονία που υπέστη ο Ελληνισμός.

 

 

Σπούδασε πολιτικές και οικονομικές επιστήμες και κοινωνιολογία στο Πανεπιστήμιο της Ρώμης.  Στην Ιταλία θα έρθει σε επαφή με καθηγητές και πνευματικούς ανθρώπους, με εκπροσώπους πολιτικών και απελευθερωτικών κινημάτων από όλον τον κόσμο, καθώς και με Έλληνες που σπουδάζουν και έχουν καταφύγει εκεί  διωκόμενοι από το στρατιωτικό καθεστώς. 

Ο κύκλος των Ελλήνων της Ιταλίας, μαζί με άλλους από την Ελλάδα οι οποίοι συμμετέχουν στο Πανελλήνιο Απελευθερωτικό Κίνημα  και το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα, με επικεφαλής τον Μιχάλη Χαραλαμπίδη θα ονομαστούν στη συνέχεια «Ιταλοί» και θα αποτελέσουν  μία διακριτή πολιτική και μορφωτική ομάδα στην περίοδο της μεταπολίτευσης.  

Ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης συμμετέχει  στην επταμελή ομάδα η οποία συνέγραψε την ιδρυτική διακήρυξη του ΠΑΣΟΚ  (Μόναχο,  Αύγουστος  1974)  και αναπτύσσει πλούσια δραστηριότητα για τα εθνικά, διεθνή, κοινωνικά, αναπτυξιακά ζητήματα (Κύπρο, Γενοκτονία,  Ίμβρο και Τένεδο, Κωνσταντινούπολη, Οικουμενικό Πατριαρχείο, Αιγαίο, Κάτω Ιταλία, Κούρδοι, Αρμένιοι, Ασσύριοι, ανάπτυξη, αγροτική παραγωγή, τουρισμός κ.ά.) .

 

Το 1988 προτείνει την 19^η Μαΐου ως ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας, πρόταση η οποία υιοθετήθηκε από τη Βουλή των Ελλήνων το 1994  και τη δημιουργία της πόλης «Ρωμανία» στη Θράκη, η οποία στηρίχθηκε από 204 βουλευτές όλων των κομμάτων, αλλά δυστυχώς δεν πραγματοποιήθηκε. Η ιδέα του Μιχάλη Χαραλαμπίδη για την πόλη μας συγκινεί και θα είναι πάντα επίκαιρη. Ο Ελληνισμός χρειάζεται μία νέα πόλη που θα συνεχίζει τις αξίες και τις αρχές που οικοδόμησαν τον πολιτισμό μας και θα ανταποκρίνεται στις σύγχρονες απαιτήσεις.

Καθοριστική είναι  η   (ιστορική όμως ονομάστηκε) ομιλία του στο 6ο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ το 1996, ομιλία στην οποία  αναφέρθηκε, προέβλεψε, αρκετοί έγραψαν ότι προφήτεψε,   την οικονομική κρίση στην Ελλάδα: «Στο τέλος του κύκλου το 2004 ή το 2010 η Ελλάδα, αυτό που ονομάζω  Τουρκομπαρόκ», θα γίνει  «Βιλαέτι ή Γερμανικό Λάντερ».

Εκτός από το Ποντιακό ζήτημα και τη διεθνοποίηση της Γενοκτονίας, δραστηριοποιείται για την Κύπρο και για το ζήτημα των αγνοουμένων, αγωνίζεται για   την υπεράσπιση  της εθνικής κυριαρχίας στη Θράκη, στο Αιγαίο, τη Μακεδονία, στη Βόρειο Ήπειρο, αναδεικνύει   τους Ελληνόφωνους της Κάτω Ιταλίας.  Γράφει  για την ανάπτυξη, τον αγροτικό και τον τουριστικό τομέα, για τη γαστρονομία, για τις οδικές, λιμενικές, σιδηροδρομικές υποδομές, (ο ρόλος του στην κατασκευή της Εγνατίας οδού καθοριστικός),  ενώ  στο διεθνές περιβάλλον  συνεχίζει να αναπτύσσει πρωτοβουλίες για τους Κούρδους, τους Αρμενίους, τους Ασσυρίους, τους καταπιεσμένους λαούς στην Αφρική, στη Λατινική Αμερική, στην Ασία. Όλα αυτά μέχρι το απόγευμα της 27^ης Μαρτίου του 2024, όταν φεύγει αιφνιδίως από αυτή τη ζωή.

 

Ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης ήταν ένας ενεργός διανοούμενος ακόμη και λίγες ώρες πριν περάσει στην αιωνιότητα. Ήταν πολυγραφότατος   και τα πάνω από τριάντα βιβλία του, τα οποία  μεταφράστηκαν σε διάφορες γλώσσες, κοσμούν σήμερα δημόσιες βιβλιοθήκες και ιδιωτικές συλλογές.

Οργάνωνε εκδηλώσεις, συζητήσεις, ομιλίες, εντός και εκτός Ελλάδος και έθετε τα ζητήματα του Ελληνισμού, των λαών της Μικράς Ασίας και της ανατολικής Μεσογείου με  θάρρος και παρρησία, γνώση και  σκέψη, ανάλυση και βαθιά πολιτική συγκρότηση, με ευγένεια και εντιμότητα, δημιουργικό και παραγωγικό λόγο. Χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς του  τα οποία ήταν αναγνωρισμένα, όπως μπορεί να διαπιστωθεί από την αποδοχή που είχε (και θα έχει) στον Ελληνισμό και σε πολλούς λαούς.  

Μιχάλης Χαραλαμπίδης

 

I

Μιχάλης Χαραλαμπίδης

Παναγιώτης Μυριτζής

Κάποιοι από αυτούς που συνηθίζουν να …κλέβουν λίγη δόξα από τους κατά καιρούς εκλιπόντες, άλλοτε γιατί δήθεν τους γνώριζαν και άλλοτε γιατί τάχα μου συμμερίζονταν τις απόψεις τους, βγήκαν και πάλι να ξεπροβοδίσουν στο μεγάλο ταξίδι το ιστορικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ Μιχάλη Χαραλαμπίδη, επικεφαλής της ομάδας των λεγόμενων «Ιταλών». 

Μιχάλης Χαραλαμπίδης: η προσφορά ενός ακούραστου εργάτη του λόγου, της λογικής, της ανάλυσης που η Ελλάδα είχε πάντα ανάγκη

Του Θοδωρή Καραουλάνη

 

Πριν λίγες ημέρες έφυγε από τη ζωή ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης, αλλά κατά τη γνώμη μου, όσα μεταθανάτια ακούστηκαν ή γράφηκαν στα μέσα ενημέρωσης δεν αποτυπώνουν στο ελάχιστο την προσφορά ενός ακούραστου εργάτη του λόγου, της λογικής, της ανάλυσης που η Ελλάδα είχε πάντα ανάγκη.

Μιχάλης Χαραλαμπίδης: Έχουν μπει σε μια σφαίρα υποβάθμισής τους – ηθικής και νοητικής…

 

«Aπό τις δεκαετίες του ’80 και ’90, οι Έλληνες υφίστανται μια αντί-εκπαίδευση. Έχουν μπει σε μια σφαίρα υποβάθμισής τους – ηθικής και νοητικής...»

Hellenic NEXUS: Στο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, το 1996, είχατε κάνει μια δήλωση που πολλοί θεώρησαν προφητική. Είχατε πει ότι «στο τέλος του κύκλου το 2010, θα έχουμε μια Ελλάδα που θα μοιάζει με αυτό που ονομάζουμε Ελλάδα “Tουρκομπαρόκ”. Θα είναι, δηλαδή, ένα φτωχό βιλαέτι ή ένα γερμανικό λαντ». Ποια σημάδια βλέπατε τότε και πώς καταλήξαμε στη σημερινή κατάσταση;

ΜΧ: Το απόσπασμα αυτό της ομιλίας μου, που κυκλοφόρησε ευρέως στο Διαδίκτυο, έχει δύο πλευρές. Η μια πλευρά αφορά την πολιτική. Στην Ελλάδα, εδώ και πάρα πολλά χρόνια, από το τέλος της δεκαετίας του ’80, έχουμε απομακρυνθεί από την πολιτική ως κατηγορία αναλυτική και, κύρια, ως κατηγορία πρόβλεψης. Η πολιτική είναι πρόβλεψη, η πολιτική είναι πρόλογος. Αυτή η εκτίμηση για την πολιτική ήταν πολύ συνειδητοποιημένη και στους κλασικούς Έλληνες, αλλά και σε κάθε άνθρωπο που είναι ενεργός πολίτης – πολύ περισσότερο, σε αυτούς που θέλουν να έχουν ένα ρόλο στη διεύθυνση μιας χώρας.

 

Όλα αυτά τα χρόνια, πρότεινα έναν διαφορετικό δρόμο που οδηγούσε σε μια διαφορετική Ελλάδα. Σε μια Ελλάδα, η οποία θα ανακτούσε τη θέση της στη Γεωγραφία και στην Ιστορία της περιοχής, και θα είχε ένα ρόλο στην ευρωπαϊκή και στην παγκόσμια σφαίρα. Δυστυχώς, δεν υπήρξε η πολιτική ως πρόβλεψη. H πολιτική υπήρξε ως μικρή διαχείριση και κύρια πελατειακή ή, απλώς, ως διαμοιρασμός των δημόσιων εσόδων – μια πολιτική μικρών οριζόντων, ας το πούμε έτσι... Tον τελευταίο καιρό, ζούμε την πολιτική ως επίλογο και, μάλιστα, ως έναν παρακμιακό επίλογο.

Η άλλη πλευρά, που έχει πολύ μεγάλη σημασία, είναι ότι αυτό το μικρό απόσπασμα προκάλεσε μεγάλο ενδιαφέρον στους νέους ανθρώπους (γιατί αυτοί βρίσκονται κυρίως στο Διαδίκτυο, και όχι οι προηγούμενες γενιές, οι οποίες έχουν μεγάλες ενοχές για το πώς φτάσαμε εδώ). Ενώ, λοιπόν, οι νέοι άνθρωποι επικεντρώνονται συνήθως σε ζητήματα που αφορούν τους καλλιτέχνες κ.λ.π., εδώ επικεντρώνονται σε έναν πολιτικό λόγο. Αυτό είναι ένα αισιόδοξο μήνυμα, γιατί αυτοί οι νέοι αναζητούν μια άλλη ερμηνεία για το πώς έφτασε η χώρα ως εδώ και σαφώς έναν άλλο ορίζοντα για τη χώρα και το μέλλον τους.

 

H.N.: Πώς θα μπορούσε, λοιπόν, να αξιοποιηθεί ένα τέτοιο αισιόδοξο σημάδι και να κινητοποιήσει τούς εν υπνώσει μηχανισμούς της χώρας;

 

Για τον Μιχάλη Χαραλαμπίδη και το Ίδρυμα για το έργο του

 

Θεοφάνης Μαλκίδης 

Για τον Μιχάλη Χαραλαμπίδη και για το Ίδρυμα για το έργο του 

Κάθε απώλεια ανθρώπου σε συγκλονίζει. Το αναφέρει η Ορθόδοξη Πίστη μας στην εξόδιο ακολουθία: «Θρηνώ και οδύρομαι, όταν εννοήσω τον θάνατον». Αυτός ο κλονισμός είναι μεγαλύτερος όταν αφορά ένα δικό σου άνθρωπο και γίνεται ανυπέρβλητος, ακατανόητος όταν αφορά τον Μιχάλη Χαραλαμπίδη. Ένα ξεχωριστό Φίλο, ένα ανιδιοτελή Πατριώτη, έναν εξαιρετικό Έλληνα, ένα θαυμάσιο Άνθρωπο.

 

Μιχάλης Χαραλαμπίδης – Ένας Πολιτικός που Παρήγαγε Ιδέες Μέσα Από την Ιστορία της Ελλάδας

Μιχάλης Χαραλαμπίδης – Ένας Πολιτικός που Παρήγαγε Ιδέες Μέσα Από την Ιστορία της Ελλάδας

του Χρήστου Κωνσταντινίδη

Σύγχρονος φιλόσοφος, διανοούμενος, οραματιστής, πατριώτης, δημοκρατικός, ιδεολόγος, έντιμος. Αυτοί είναι μερικοί από τους χαρακτηρισμούς που αποδίδονται στον Μιχάλη Χαραλαμπίδη, ο οποίος έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 73 ετών αφήνοντας ένα τεράστιο κενό στην πολιτική αλλά και την πνευματική ζωή της Ελλάδας. Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί πολυγραφότατος, αφού συνέγραψε 27 βιβλία, αλλά και προφητικός, γιατί ως άνθρωπος με δημόσιο λόγο, δεν παρήγαγε μόνο πρωτοποριακές ιδέες και προτάσεις μερικές εκ των οποίων τις βλέπουμε να υλοποιούνται σήμερα, αλλά εξέφραζε και προβληματισμό. Σε ομιλία του το 1996 στο 6ο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ αναφερόταν στην πιθανότητα έλευσης οικονομικής κρίσης στη χώρα, στο τέλος του τότε ιστορικού κύκλου που ο ίδιος τοποθετούσε “το 2004 ή το 2010”, όπερ και εγένετο.

Ποιός όμως ήταν ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης και γιατί το όνομά του συνδέθηκε με τον Ποντιακό Ελληνισμό;

Η αναγνώριση της Γενοκτονίας ως (μία ακόμη) προϋπόθεση για την αποκατάσταση των σχέσεων με την κατοχική Τουρκία

 

Θεοφάνης Μαλκίδης

Η αναγνώριση της Γενοκτονίας ως (μία ακόμη) προϋπόθεση για την αποκατάσταση των σχέσεων με την κατοχική Τουρκία

 

Ένας από τους πιο σημαντικούς διανοούμενους  της μεταπολίτευσης και πρωτεργάτης της ανάδειξης της Γενοκτονίας, ο αείμνηστος Μιχάλης Χαραλαμπίδης, είχε γράψει  για την εξόντωση των ιστορικών λαών της Μικράς Ασίας:
«Εξαφανίσθηκαν διαμέσου της φυσικής, βιολογικής σφαγής ιστορικοί  λαοί, ιστορικά έθνη, Αρμένιοι, Έλληνες, Ασσύριοι, Αραμαίοι.Αυτές οι άγριες, βίαιες ανώμαλες διαδρομές της ιστορίας γέμισαν την περιοχή εκατόμβες και ολοκαυτώματα. Το μέσον ήταν τα «Άουσβιτς τα Ματχάουτεν εν ροή» οι πορείες του θανάτου. Οι λαοί, όσοι επέζησαν ονομάστηκαν λαοί χωρίς πατρίδα, λαοί της Διασποράς, λαοί προσφύγων. Τη φυσική εξόντωση των λαών διαδέχθηκε ο πνευματικός ακρωτηριασμός, η αφαίρεση της μνήμης τους, της ψυχής τους».

Η άνοδος του τουρκικού εθνικισμού με την άνοδο των Νεότουρκων και αργότερα του Κεμάλ στην εξουσία καθώς   και οικονομικά συμφέροντα συνδεόμενα σε μεγάλο βαθμό με τη διείσδυση της Γερμανίας στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, οδήγησαν σε συστηματικούς διωγμούς του Ελληνισμού που διήρκεσαν από το 1913 ως το 1924.  Πάνω από ένα εκατομμύριο Ελληνίδες και Έλληνες από τους 3.000.000 δολοφονήθηκαν !

Το Μικρασιατικό ζήτημα από την πυρπόληση της Σμύρνης και το μαρτύριο του Χρυσόστομου, μέχρι την ύβρη και την διεκδίκηση.

 

Θεοφάνης Μαλκίδης

Το Μικρασιατικό ζήτημα από την πυρπόληση της Σμύρνης και το μαρτύριο του Χρυσόστομου, μέχρι την ύβρη και την διεκδίκηση.

Ο Δ. Αιγίδης στο σημαντικότατο βιβλίο που έγραψε για το προσφυγικό ζήτημα του 1922, τονίζει ότι «1.200.000 ψυχές αποτελούν τον τραγικόν εις ανθρώπινας απώλειας απολογισμόν του αγώνος. …».

1922: Η Ατιμώρητη Γενοκτονία και ο Αγώνας Αναγνώρισης

 

Θεοφάνης Μαλκίδης

1922: Η Ατιμώρητη Γενοκτονία και ο Αγώνας Αναγνώρισης

 

Έκδοση Περιοδικό Ενδοχώρα 

( e-mail endohora@yahoo.gr , τηλ. 6977462806)

 

Οι σκέψεις που αποτυπώνονται στο βιβλίο αποτελούν, μεταξύ των άλλων,   τον απολογισμό, της συνεχούς  δραστηριότητας στην Ελλάδα και το εξωτερικό για το ζήτημα της Γενοκτονίας, απολογισμός ο οποίος πραγματοποιείται (και) με τη συμπλήρωση εκατό ετών από το συγκλονιστικό 1922.