Σάββατο 20 Ιουλίου 2019

Κύπρος και Ελληνισμός τεθνεώτων, αγνοουμένων, ζωντανών και αγέννητων ......
















Θ. Μαλκίδης

Κύπρος και Ελληνισμός τεθνεώτων, αγνοουμένων, ζωντανών και αγέννητων ......

Μαζί με τους συγγενείς των νεκρών αγωνιστών του 1974 ενάντια στην εισβολή του τουρκικού φασιστικού στρατού, των δολοφονημένων και των αγνοουμένων,των ζώντων ακόμη Ελλήνων που πολέμησαν καθώς και των προσφύγων της Κύπρου, όλοι εμείς ζητάμε μία εξήγηση για τον Αττίλα.

Ζητάμε τη δικαίωση για τους ανθρώπους που χάθηκαν, που ξεριζώθηκαν, που τα οστά τους δε βρέθηκαν ποτέ. Απαιτούμε ερμηνεία και βεβαίως την Νέμεσις,μεταξύ των άλλων, για το "η Κύπρος είναι μακριά", όταν για τον Κίμωνα χιλιάδες χρόνια πριν δεν ήταν.

Αναζητούμε τη δικαιοσύνη για το μαύρο καλοκαίρι του 1974, για όλα αυτά που έγιναν και άλλα τόσα που δεν έγιναν. Τόσο από τους φασίστες Τούρκους εισβολείς,όσο και από την Αθήνα και τη Λευκωσία. Απαιτούμε μαζί με τον Τάσο Ισαάκ,τον Σολωμού Σολωμού,τον Θεόφιλο Γεωργιάδη και τόσους άλλους,που ενώ πίστεψαν στη λευτεριά, οι ψυχές τους και εμείς, βλέπουμε την "ηγεσία", πολιτική και πνευματική, να συνομιλεί με τον κατακτητή και να ανεβάζει την "Αντιγόνη".

Να ψάχνουν λύση με τους Τούρκους φασίστες και να βιάζουν το σύμβολο της αντίστασης και της ελευθερίας,την "Αντιγόνη" στην κατεχόμενη Σαλαμίνα.

Δε θα συνεχίσουμε την καταγραφή της ύβρεως, είναι ανώφελο και εξάλλου την έχουν απεικονίσει με ξεχωριστό τρόπο οι δύο σπουδαίοι σύγχρονοι ποιητές της Ελληνικής Κύπρου:ο Μόντης και ο Μηχανικός.

 Η ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ήταν και παραμένει η μόνη λύση!

Y.Γ Παραθέτω το κείμενο της αγαπημένης μου φίλης Λίνας Κατσάνη, κόρης του εξαιρετικού ανθρώπου, οικογενειάρχη, αξιωματικού, αθλητή και Έλληνα Γεώργιου Κατσάνη, ο οποίος  μαζί με τον Νικόλαο Κατούντα, τον Παύλο Κουρούπη, το Σωτήρη Σταυριανάκο και χιλιάδες άλλους Έλληνες  σκοτωμένους ή αγνοούμενους, ήταν πρωταγωνιστές της  αντίστασης στους Τούρκους εισβολείς στην Κύπρο 1974.....

Κείμενο Ελληνικό και αυθεντικό.







Παρασκευή 19 Ιουλίου 2019

Οι υπερασπιστές των Θαλάσσιων Θερμοπυλών της Κερύνειας. Κύπρος 1974.



Ο υποπλοίαρχος Ελευθέριος Τσομάκης γεννήθηκε το 1944 στη Καλλιθέα και μετά το σχολείο κατατάχθηκε στη σχολή ναυτικών δοκίμων. Τέσσερα χρόνια μετά ξεκινούσε τη σταδιοδρομία του ως σημαιοφόρος και έμεινε στην ιστορία για τον ηρωικό του θάνατο στις 20 Ιουλίου 1974, μαζί με τους υπόλοιπους τους πληρώματος  της τορπιλάκατου Τ-Ε. 

Πέμπτη 18 Ιουλίου 2019

Πρόθυμοι να πουλήσουν και να πουληθούν.....


Θ. Μαλκίδης 

Δεν πρόλαβαν να απομακρυνθούν οι <<εκλογείς>> από το ταμείο  και οι νέοι διαχειριστές έστειλαν και με τους διορισμούς και με τις δηλώσεις, ξεκάθαρο μήνυμα στα αφεντικά τους: 

Εμείς δεν πρόκειται να αλλάξουμε τίποτα ! 
Ούτε στη Μακεδονία, ούτε στο Αιγαίο, ούτε στη Θράκη, ούτε στην Κύπρο, ούτε έναντι της Τουρκίας, τίποτα !
Το έγραψε θαυμάσια εδώ και χρόνια ο Γκάτσος : «…και δε δακρύζεις ποτέ σου, μάνα μου Ελλάς, που τα παιδιά σου σκλάβους ξεπουλάς. Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα μου τα ‘πες με το πρώτο σου το γάλα.»

Η συνέντευξή μου στο ράδιο Εσκάλιμπερ της Θεσσαλονίκης 


Μνήμη Ηρώων : Αντισυνταγματάρχης Διοικητής 251 ΤΠ Παύλος Κουρούπης. Κύπρος 1974.



ΣΤΗΝ ΙΕΡΗ ΜΝΗΜΗ ΤΩΝ ΗΡΩΩΝ
ΤΗΣ ΠΡΟΔΟΜΕΝΗΣ ΚΕΡΥΝΕΙΑΣ
20-23 ΙΟΥΛΙΟΥ 1974


Τρίτη 16 Ιουλίου 2019

Μπορεί η πατρίδα της Αντίστασης να υποκύπτει συνεχώς ;


Θ. Μαλκίδης 

Τη στιγμή που  το κράτος- φυλακή, το πλέον φασιστικό καθεστώς στον κόσμο,   45 χρόνια μετά την πρώτη εισβολή εισβάλλει ξανά στην Κύπρο, αποκαλεί την Ελλάδα <<μικρή χώρα>>, απειλεί στο Αιγαίο και τη Θράκη, προωθεί και υποθάλπει τον εθνικισμό των Σκοπίων και της Αλβανίας, μπορεί  η πατρίδα της Αντίστασης και της Δημοκρατίας να υποκύπτει; 

Από τη  συνέντευξή μου στον τηλεοπτικό σταθμό Θράκη ΝΕΤ της ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης 



Γεώργιος Κατσάνης, Διοικητής της 33ης Μοίρας Καταδρομών Κύπρος 1974





Θ. Μαλκίδης

 Γεώργιος Κατσάνης, Διοικητής της 33ης Μοίρας Καταδρομών Κύπρος 1974.

Στα τέλη της δεκαετίας του 1980 και αρχές του 1990 το κλειστό γήπεδο του Ηρακλή Θεσσαλονίκης, έδρα της ομάδας βόλεϊ, αποκτούσε όνομα και λεγόταν πλέον  «Κατσάνειο», προς τιμήν του  Γεωργίου Κατσάνη, αθλητή του συλλόγου, διοικητή της 33ης Μοίρας Καταδρομών στην Κύπρο. 
Ο πρώην σπρίντερ του Ηρακλή από το Σιδηρόκαστρο Σερρών πολέμησε τον  «Αττίλα» στις 21 Ιουλίου 1974 στον Άγιο Ιλαρίωνα, στην περιοχή της Κυρήνειας, μόλις τη δεύτερη μέρα της τουρκικής εισβολής και ήταν μόλις 37 ετών όταν χτυπήθηκε από τα πυρά των εχθρών. 


Υπήρξε αθλητής του Ηρακλή από τα 14 του, με καλές επιδόσεις στα 100  και  στα 200 μέτρα, στο μήκος και στις σκυταλοδρομίες. Στα 18 του εισηχθη στη Σχολή Ευελπίδων και ξεκίνησε στρατιωτική καριέρα, ώσπου ζήτησε  μετάθεση στην Εθνική Φρουρά, το 1973.
    
«Ηταν καταϊδρωμένος και το πρόσωπό του ήταν μαύρο από την επαφή στα καψαλισμένα θάμνα», γράφει για  το τελευταίο πρωινό της ζωής του Κατσάνη ο Σπ. Παπαγεωργίου στο βιβλίο του «Πεθαίνοντας στην Κύπρο»: 

«Τον τύλιγαν πού και πού οι καπνοί που έρχονταν από πιο κάτω. Κρατούσε αυτόματο και είχε στη ζώνη του χειροβομβίδες. Έδινε φωναχτά οδηγίες στους στρατιώτες του. Κάποιοι από αυτούς θυμούνται ότι τα τελευταία του λόγια ήταν : "Θα τους τσακίσουμε, παιδιά, να είσαστε σίγουροι. Σε 5 λεπτά θα είμαστε απάνω".
    »Ακουσε, όμως, κάποιους να του φωνάζουν από απέναντι: "Μη χτυπάτε, είμαστε Ελληνες, κύριε Κατσάνη". Προχώρησε δίχως προφυλάξεις και χτυπήθηκε αλύπητα από τουρκικά πυρά, θύμα μπαμπεσιάς των εχθρών, που (όπως αποδείχθηκε αργότερα) είχαν συλλέξει ονόματα και φωτογραφίες των Ελλήνων αξιωματικών. "Μη φοβάστε, θα πέσουμε, αλλά δεν θα φύγουμε, να σας αφήσουμε στα χέρια των Τούρκων", έλεγε στον φίλο του Τεύκρο Χειμώνα από την Κυρήνεια.
    Οι στρατιώτες του Κατσάνη προσπάθησαν να πάρουν το άψυχο κορμί του διοικητή τους, έδωσαν μάχη σε θερμοκρασία 42 βαθμών υπό σκιάν, αλλά δεν τα κατάφεραν».
    Ο ήρωας Γ.  Κατσάνης έμεινε άταφος στο χώμα του Πενταδάκτυλου.

    Το στρατόπεδο της Δ' Μοίρας Καταδρομών στη Ρεντίνα Θεσσαλονίκης και της Μοίρας Καταδρομών στο Σταυροβούνι της Κύπρου φέρουν και σήμερα το όνομά του.






Δευτέρα 15 Ιουλίου 2019

Αγνοούμενος Δεκανέας Σωτήριος Χατζηγιακουμή 251 Τ.Π. Κύπρος 1974

Δεκανέας Σωτήριος Χατηγιακουμή, 251 ΤΠ, αγνοούμενος από το 1974, αντιστεκόμενος στις Κυπριακές Θερμοπύλες απέναντι στους Τούρκους εισβολείς. 

Κυριακή 14 Ιουλίου 2019

Η Ελλάδα επιτρέπεται ή απαγορεύεται;


Ακούω, διαβάζω και βλέπω τις προτεραιότητες των νέων διαχειριστών του κράτους, των νέων ντίλερ των "θεσμών" για στόχους, προϋπολογισμούς, μέτρα, αυξήσεις, μειώσεις.

Νικόλαος Κατούντας: Κύπρος Ιούλιος 1974


Νικόλαος Κατούντας: Κύπρος Ιούλιος 1974

Θ. Μαλκίδης 

Ο Nικόλαος Κατούντας ήταν απόφοιτος της Σχολής Ευελπίδων και ήταν εκπαιδευμένος ως καταδρομέας, αλεξιπτωτιστής, βατραχάνθρωπος και χιονοδρόμος ενώ ήταν τελειόφοιτος της Νομικής Σχολής Αθηνών. Το 1973 όντας υπολοχαγός, μετατέθηκε στην Κύπρο και συγκεκριμένα στην 33η Μοίρα Καταδρομών ως διοικητής λόχου.

Κατά τη διάρκεια της τουρκικής εισβολής ο Κατούντας έλαβε μέρος ως διοικητής του 31ου Λόχου Κρούσεως της 33 ΜΚ στην επιχείρηση κατάληψης του φρουρίου του Αγίου Ιλαρίωνα Παρά την αρχική της επιτυχία (κατάληψη υψώματος Πετρομούθκια), το πρωί της επόμενης μέρας η 33 ΜΚ αναγκάστηκε να συμπτυχθεί εξαιτίας της έλλειψης πυρομαχικών και της μη έλευσης ενισχύσεων, ενώ την κατάσταση επιδείνωσε ο θάνατος του διοικητή της μοίρας, Γεωργίου Κατσάνη.