Σάββατο 3 Ιουλίου 2010

Γενοκτονία


Φάνης Μαλκίδης

Η γενοκτονία των Ελλήνων. Ένας αιώνας σιωπής

Μέρος της εισήγησης στο 2ο Παγκόσμιο Συνέδριο για τη Γενοκτονία του Διεθνούς Δικτύου Ακαδημαϊκών για τη Γενοκτονία Πανεπιστήμιο Σάσεξ. Μ. Βρετανία 28 Ιουνίου - 1 Ιουλίου 2010.

Φέτος συμπληρώθηκαν 100 χρόνια, ένας αιώνας από τότε που το οργανωμένο σχέδιο εναντίον των Ελλήνων άρχισε να υλοποιείται. Ωστόσο έπρεπε να περάσουν πολλά χρόνια σιωπής για να υπάρξει λόγος, φως και πράξη.
Η γενοκτονία των Ελλήνων, είναι ένα ζήτημα και η διεθνής του προέκταση αναφέρεται στην υποχρέωση όλων των θεσμών της διεθνούς κοινότητας, του ΟΗΕ, της ΕΕ, των κρατών που αγωνίζονται για την Γενοκτονία, να αναγνωρίσουν τη γενοκτονία που διαπράχθηκε και να αποκαταστήσουν την βλάβη που υπέστησαν τα θύματα.
Το έγκλημα της γενοκτονίας ορίζει τις υποχρεώσεις όχι μόνο στην Τουρκία που διέπραξε τη γενοκτονία αλλά σε ολόκληρη τη διεθνή κοινότητα να μην αναγνωρίσει ως νόμιμη μία κατάσταση που δημιουργείται από το έγκλημα της Γενοκτονίας, να μη βοηθήσει τον εκτελεστή ενός διεθνούς εγκλήματος να διατηρήσει την παράνομη κατάσταση και να βοηθήσει άλλα κράτη στην εφαρμογή των υποχρεώσεων. Επιβάλλει δηλαδή στη διεθνή κοινότητα μία υποχρέωση να μην αναγνωρίσει μία παράνομη κατάσταση ως αποτέλεσμα μίας γενοκτονίας και να προβεί στις ενέργειες επανόρθωσης, αποκατάστασης και αποζημίωσης.
Σήμερα που άλλοι λαοί υφίστανται από κράτη νέες γενοκτονίες πρέπει να γίνει το πρώτο βήμα για την αναγνώριση του εγκλήματος της γενοκτονίας των Ελλήνων, ενώ η Τουρκία οφείλει να αναλάβει την ευθύνη για τη γενοκτονία, χωρίς να διενεργεί προπαγάνδα και να προφασίζεται για την απαλλαγή του από την κατηγορία καμία ασυνέχεια ως κράτος. Αυτό γιατί ο Μουσταφά Κεμάλ του οποίου αποτελεί δημιούργημα είναι η σύγχρονη Τουρκία, όσο και οι Νεότουρκοι είναι ένοχα για το αδίκημα της γενοκτονίας.
Ο ελληνικός λαός έχει δικαίωμα να απαιτεί με επιμονή την αναγνώριση των εγκλημάτων και αδικιών που διαπράχτηκαν σε βάρος του. Μάλιστα όσο μεγαλύτερη είναι η αδικία, όταν σχεδόν το 50% των Ελλήνων εξαφανίσθηκαν όσο περισσότερο χρόνο αποκρύφτηκαν τα γεγονότα, τόσο πιο έντονη είναι η επιθυμία για μια τέτοια αναγνώριση. Αναγνώριση η οποία είναι ένας ουσιαστικός τρόπος πάλης ενάντια στο έγκλημα της γενοκτονία, αναγνώριση που αποτελεί μία επιβεβαίωση του δικαιώματος ενός λαού να γίνει σεβαστή η ύπαρξή του σύμφωνα με το δίκαιο και την ιστορική αλήθεια.

The Greek genocide. A century of silence.


Theofanis Malkidis

The Greek genocide। A century of silence.

2ndGlobalConferenceINOGS

Many researchers sustains that the Ottoman documents as well as the Western archive sources affirm the Armenian and Greek Genocide. However, the deportment and massacres were not an isolated act against the Greek and Armenians, they were part of a general plan which could be called “demographic policy” or “racial cleansing of Anatolia”; a policy aimed at the extermination of the Christian population of Anatolia from 1908 to 1924. Its two-fold target was to ensure a homogenous Anatolia that would lead to a one-nation country (a “Turkish Turkey”) and to get rid of all those dangerous elements which could prevent its realization.
The Greek genocide (with the genocide of the Armenians, the Assyrians and the Holocaust) were conducted by regimes that violated human rights sacrificing thus millions of lives and destroy the history and culture of thousands of years.
This paper analyses the history and nowadays aspects of Greek genocide which comprises a series of international acts such as the Convention on the Prevention and Punishment of the Crime of Genocide.

Γενοκτονία. Αφιέρωμα της εφημερίδας ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ


Όταν ολοκληρωνόταν η γενοκτονία των Αρμενίων άρχιζε η διαδικασία εξολόθρευσης των Ελλήνων με τα ίδια μέσα: Μαζική βία, συλλήψεις γυναικών και παιδιών, βίαιοι εξισλαμισμοί, πορείες θανάτου, μαζικές δολοφονίες, διώξεις, εκτοπίσεις.
Σχεδόν 1.000.000 Έλληνες από ένα πληθυσμό πάνω από 2.500.000 εξαφανίσθηκαν, εξόντωση η οποία αποτελεί γενοκτονία, τόσο στον τύπο της Σύμβασης του ΟΗΕ για την πρόληψη και την καταστολή της γενοκτονίας (άρθρο 2 παράγραφοι α, β, γ, δ και ε) όσο και στην ουσία της έννοιας της γενοκτονίας. Το οργανωμένο σχέδιο βίας εξαφάνισε την ιστορία του ελληνικού πληθυσμού και οδήγησε χιλιάδες ανθρώπους στο θάνατο και εκατομμύρια στην προσφυγιά στην Ελλάδα και αλλού.

Δευτέρα 28 Ιουνίου 2010

Paper of Theofanis Malkidis on Greek Genocide in 2nd Global Conference on Genocide


2nd Global Conference on Genocide

28 June 2010 - 01 July 2010
The second decade of the 21st century will begin with key landmarks in international responses to genocide। Whenthe two ad hoc International Criminal Tribunals (for Rwanda and for the Former Yugoslavia) complete their workat the end of 2010, an initial phase in fulfilling the promise of the Genocide Convention will come to an end. Atthe same time, the Extraordinary Chambers in the Courts of Cambodia will enter a second year of operation whilethe International Criminal Court faces a year of on-going trials, unexecuted arrest warrants and, in May/June, willundertake the first review of its operations.These landmarks are an opportunity to reflect upon advances in the punishment of Genocide (and associatedcrimes); to gauge the deterrent effect of these institutions; and to highlight weaknesses, especially unevenapplication, in the emerging architecture of international criminal justice.In order to reflect on these questions, the International Network of Genocide Scholars (www.inogs.com) togetherwith the Justice and Violence Research Centre (http://www.sussex.ac.uk/justice/) at the University of Sussex will hold a 2nd Global Conference on Genocide (28th June – 1st July 2010, University of Sussex, England).


Location: University of Sussex, Brighton, England
Contact Information: genocide@sussex.ac.uk