6-7 Σεπτεμβρίου 1955: Το ατιμώρητο έγκλημα της κατοχικής
Τουρκίας εναντίον του Ελληνισμού της Κωνσταντινούπολης
Ο Γιλμάζ Καρακόγιουνλου, υπουργός της
κυβέρνησης του εισβολέα Ετσεβίτ και συγγραφέας του βιβλίου «Φθινοπωρινός
Πόνος», που αναφέρεται στο διωγμό του
Ελληνισμού της Κωνσταντινούπολης το 1955- η καταγραφή του έγινε κινηματογραφική
ταινία από την Τομρίς Γκιριτλίογλου- αναφέρει τα εξής: «Ήμουν μάρτυρας των γεγονότων και με επηρέασαν βαθιά. Έγραψα αυτά
που είδα.Θα ήθελα να αντικρύσω έστω και έναν από τους λαφυραγωγούς. Είμαι
περίεργος να δω τι αισθάνθηκαν, όταν είδαν την ταινία. Νομίζω ότι όλοι τους
αισθάνθηκαν ντροπή»!
Επτά σχεδόν δεκαετίες μετά τα «Σεπτεμβριανά»,την καταστροφή του Ελληνισμού της Κωνσταντινούπολης
το 1955, την Κεμαλική «Νύχτα των Κρυστάλλων»,μετά από το οργανωμένο πογκρόμ από το τουρκικό κράτος, δεν έχει αποδοθεί
μέχρι σήμερα δικαιοσύνη.
Το βράδυ της 6ης – 7ης Σεπτεμβρίου 1955 λαμβάνουν χώρα στην Κωνσταντινούπολη τα γεγονότα που έμειναν στην ιστορία ως «Σεπτεμβριανά». Πρόκειται για τα βίαια επεισόδια εναντίον της ελληνικής κοινότητας στην Κωνσταντινούπολη από οργανωμένες τουρκικές ομάδες, τα οποία είχαν σαν αποτέλεσμα τις καταστροφές, λεηλασίες, πυρπολισμούς εμπορικών καταστημάτων, επιχειρήσεων, εκκλησιών, αλλά και κατοικιών Ελλήνων, τον τραυματισμό, αλλά και τον θάνατο Ελλήνων κατοίκων της Πόλης.
Σούρουπο 7ης Σεπτεμβρίου 1944, φυλακές Αβέρωφ. Από τα παράθυρα των φυλακών ακούγονται φωνές εγκλείστων «Στο καλό αδέλφια και μη μας ξεχνάτε», όταν τους πετούσαν τα σημειώματα από τους δικούς τους. Ήταν μια ομάδα από 72 αντιστασιακούς, άνδρες και γυναίκες που έπαιρναν αποφυλακιστήρια χαρτιά, ανάμεσά τους και ο καπετάν Αγησίλαος Λεοντακιανάκος. Όλοι τους κρατούσαν λίγα ρούχα και εξέρχονταν της κεντρικής πύλης, τσακισμένοι αλλά ελεύθεροι. Πριν καν προλάβουν να αναπνεύσουν αέρα ελευθερίας, τα Ες Ες τους αιφνιδίασαν, τους συνέλαβαν και τους φόρτωσαν σε καμιόνια. Τους οδήγησαν στη Μέρλιν, όπου συνάντησαν τους άλλους με τους οποίους θα μοιραζόντουσαν τις τελευταίες στιγμές της ζωής τους. Οι άντρες και οι γυναίκες πέρασαν τη νύκτα ξεχωριστά.
Ο Κύριος απαιτεί από τους πιστούς Του να ασκήσουν κάθε δυνατή βία, να καταβάλουν κάθε κόπο, να εργάζονται έως ότου έχουν το φως, να προσεύχονται δίχως διακοπή, να απαιτούν, να ζητούν, να κρούουν, να νηστεύουν, να επιτελούν πολυάριθμα έργα ελεημοσύνης, όλα τούτα με σκοπό να τους ανοιχτεί η βασιλεία των ουρανών, δηλαδή η μεγάλη, φοβερή και ζωοποιός παρουσία του Θεού. «Αγρυπνείτε ουν εν παντί καιρώ δεόμενοι – λέει ο Κύριος – ίνα καταξιωθήτε εκφυγείν πάντα τα μέλλοντα γίνεσθαι και σταθήναι έμπροσθεν του υιού του ανθρώπου» (Λκ. 21:36).
6-7 Σεπτεμβρίου 1955:Η ατιμώρητη δολοφονία των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολη το 1955 και το έγκλημα σε επανάληψη σήμερα
Επτά σχεδόν δεκαετίες χρόνια μετά τα «Σεπτεμβριανά», την καταστροφή δηλαδή του Ελληνισμού της Κωνσταντινούπολης το 1955, την Κεμαλική "Νύχτα των Κρυστάλλων", μετά από το οργανωμένο πογκρόμ από το τουρκικό κράτος, δεν έχει αποδοθεί μέχρι σήμερα δικαιοσύνη.
Τα «Σεπτεμβριανά» του 1955 στην Κωνσταντινούπολη και το Αιγαίο, η Κύπρος, η Θράκη το 2022
H εκδίωξη των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης το Σεπτέμβριο του 1955 αποτελεί μία μελανή στιγμή στην ιστορία της ανθρωπότητας, είναι η αντίστοιχη «Νύχτα των Κρυστάλλων» για τον Ελληνισμό.
Της δίωξης των Ελλήνων είχαν προηγηθεί και άλλες πράξεις που παραβίαζαν διεθνείς συνθήκες αλλά και την ανθρώπινη ηθική: απελάσεις, απαγόρευση εξάσκησης επαγγελμάτων, κατασχέσεις περιουσιών, επεμβάσεις στις εκλογές των ομογενειακών ιδρυμάτων, παρεμβολή εμποδίων στη λειτουργία των εκπαιδευτηρίων, στρατολόγηση Ελλήνων και η αποστολή τους σε «τάγματα εργασίας», «φορολογία περιουσίας» με την οποία η Τουρκία όρισε κεφαλικό φόρο που έφθανε να είναι διπλάσιος ή και τριπλάσιος της συνολικής αξίας της περιουσίας, ενώ στην περίπτωση που οι Έλληνες δεν κατέβαλλαν τον φόρο εντός 15 ημερών, οι αρχές είχαν δικαίωμα να κατάσχουν την περιουσία του.
«Στα Σάλωνα σφάζουν αρνιά και στον Βουτζά γελάδια, στα παινεμένα τα Βουρλά σφάζονται παλικάρια!».
Ο ιστορικός τόπος των Βουρλών ήταν ξακουστός σε όλη την Ανατολή τόσο για τη λεβεντιά, την αρχοντιά, τη νοικοκυροσύνη και την τάξη των κατοίκων του στα σπίτια και τα αμπέλια, όσο και για την Εφέστια εικόνα της Παναγίας της Οδηγήτριας, της επονομαζόμενης «Παναγιά Βουρλιώτισσα».
Στις 11 Ιουνίου, εγκρίθηκε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας της Βραζιλίας Λουίς Ινάσιου Λούλα ντα Σίλβα πρόταση της Βουλής των Αντιπροσώπων για καθιέρωση της 21ης Σεπτεμβρίου ως Εθνικής Ημέρας Έλληνα Μετανάστη.
Πολλές προφητείες του διεσώθηκαν διά της παραδόσεως από γενεά σε γενεά. Κάθε πόλη και κάθε χωριό γνωρίζει και κάποια προφητεία του, ενώ έχουν διασωθεί πολλά περιστατικά όπου φαίνεται το προορατικό του χάρισμα.
Μερικά από αυτά όπως και μερικές από τις προφητείες...
Για τον Μιχάλη Χαραλαμπίδη και για το Ίδρυμα για το έργο του
Κάθε απώλεια ανθρώπου σε συγκλονίζει. Το αναφέρει η Ορθόδοξη Πίστη μας στην εξόδιο ακολουθία: «Θρηνώ και οδύρομαι, όταν εννοήσω τον θάνατον». Αυτός ο κλονισμός είναι μεγαλύτερος όταν αφορά ένα δικό σου άνθρωπο και γίνεται ανυπέρβλητος, ακατανόητος όταν αφορά τον Μιχάλη Χαραλαμπίδη. Ένα ξεχωριστό Φίλο, ένα ανιδιοτελή Πατριώτη, έναν εξαιρετικό Έλληνα, ένα θαυμάσιο Άνθρωπο.
O Μιχάλης Χαραλαμπίδης γεννήθηκε στην Αλεξανδρούπολη το 1951, από γονείς πρόσφυγες από τη Σάντα του Πόντου, οι οποίοι κατέφυγαν στη Θράκη, μετά από τη Γενοκτονία που υπέστη ο Ελληνισμός από την Τουρκία, αφαιρώντας τη ζωή από ένα εκατομμύριο Ελληνίδες και Έλληνες.
Η πολυσυζητημένη τηλεοπτική σειρά “Famagusta” συνεχίζει να προκαλεί σωρεία αντιδράσεων, με τον απόηχο της να επαναφέρει στο προσκήνιο τον ρόλο που μπορούν να διαδραματίσουν οι τηλεοπτικές σειρές, οι κινηματογραφικές ταινίες, αλλά και οι συνδρομητικές πλατφόρμες στο πλαίσιο της Πολιτιστικής Διπλωματίας, του λεγόμενου «ευγενούς όπλου» της εξωτερικής πολιτικής των κρατών.
Η σημερινή Νεστάνη είναι ένα μεγαλοχώρι της επαρχίας της Μαντινείας και πήρε το όνομα της αρχαίας Νεστάνης μόλις το 1927. Ως τότε λεγόταν Τσιπιανά από το βυζαντινό τοπωνύμιο, όπως ονομαζόταν και το ομώνυμο κάστρο, το κτισμένο πάνω στο Γουλά.
Η Έλσα Κυλπάση διασκεύασε στο πιάνο και ξανατραγούδησε σπουδαίες δημιουργικές στιγμές του Μίκη Θεοδωράκη, πραγματοποιώντας μία εργασία λυρικού "γυρισμού" στο έργο του. "Nights of returns"*, ως φόρος τιμής προς τον μεγάλο Έλληνα και συνθέτη που "έφυγε" τον Σεπτέμβριο του 2021.
Ο Θεοφάνης Μαλκίδης, και ο Στέλιος Βικόπουλος, στο παγκόσμιο Ραδιόφωνο της ΕΡΤ "Η Φωνή της Ελλάδας" / "The Voice of Greece", στην εκπομπή "Έλληνες παντού", με τον Θανάση Χούπη, την Τετάρτη, 4 Σεπτεμβρίου 2024, περί ώρα Ελλάδος 13:10.
Οι προαναφερθέντες θα ανακοινώσουν, από το βήμα της εκπομπής, προς τον όπου γης Ελληνισμό, την ίδρυση του φορέα που έχει ως σκοπό να διασώσει, να διαδώσει, να μεταλαμπαδεύσει, την κληρονομιά και την προσφορά του μεγάλου στοχαστή, πολιτικού, κοινωνιολόγου και συγγραφέα, που απεβίωσε φέτος ( 27 Μαρτίου 2024), σε ηλικία 73ών ετών.
Μένοντας στην Ιστορία, μεταξύ πολλών άλλων, από την ομιλία του στο 6ο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, το 1996, όταν προέβλεψε ότι «στο τέλος του κύκλου, το 2004 ή το 2010 η Ελλάδα θα γίνει ¨Τουρκομπαρόκ¨ και ¨Βιλαέτι ή Γερμανικό Λάντερ¨, καθώς κι από την υιοθέτηση, το 1994, από το Ελληνικό Κοινοβούλιο, της πρότασής του για την αναγνώριση της 19ης Μαΐου ως Ημέρας Μνήμης της Γενοκτονίας.
Ο φορέας αυτός θα είναι το «Ίδρυμα Μιχάλης Χαραλαμπίδης», για την ολοκλήρωση της ίδρυσης του οποίου θα μιλήσουν, για πρώτη φορά, οι δύο προσκεκλημένοι της εκπομπής.
Σκοποί, μεταξύ των άλλων, του Ιδρύματος θα είναι:
1. Η έρευνα, μελέτη και προβληματισμός σε κοινωνικά θέματα που ανέπτυξε ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης και ιδίως σε αυτά που
αφορούν τα εθνικά θέματα, τις κοινωνικές σχέσεις, την οικονομία, την ανάπτυξη, την οικολογία, τα εθνικά και τον πολιτισμό, με ιδιαίτερη έμφαση στα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας. Το πεδίο αναφοράς είναι το εθνικό και το υπερεθνικό με ιδιαίτερη έμφαση στο ευρωπαϊκό και στο ελληνικό. Ειδικότερα:
α) Η μελέτη των σχέσεων, δυνάμεων, δράσεων και ιδεών που συγκροτούν την κοινωνία σε όλες τις διαστάσεις της: οικονομική, κοινωνική, πολιτική, οικολογική, πολιτισμική και πνευματική.
β) Η μελέτη των κοινωνικών συστημάτων και της ιστορικής τους δυναμικής.
γ) Η μελέτη των κοινωνικών θεωριών και της ιστορικής τους εξέλιξης.
δ) Η μελέτη των αντιθέσεων και αντιφάσεων, των προβλημάτων, της κοινωνικής δυναμικής που αναπτύσσεται στην ελληνική κοινωνία, ιδιαίτερα στη σύγχρονη περίοδο.
2. Η υποστήριξη των κοινωνικών, πολιτικών και ιδεολογικών αγώνων της κοινωνίας μας και των πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων ( συνδικάτα, κοινωνικά κινήματα, πνευματικοί φορείς) με τη συνδρομή του Μιχάλη Χαραλαμπίδη στη μελέτη για τα ειδικότερα προβλήματα που αφορούν τους αγώνες τους και τη διαμόρφωση των στρατηγικών τους στόχων.
3. Ο σχεδιασμός και επεξεργασία επιστημονικά τεκμηριωμένων προτάσεων για την αντιμετώπιση συγκεκριμένων κοινωνικών ζητημάτων και ιδιαίτερα αυτών που αντιμετωπίζει η σύγχρονη ελληνική κοινωνία.
4. Η αρχειακή τεκμηρίωση και η μελέτη των πολιτικών ιδεών
5.Η με όλα τα πρόσφορα μέσα λειτουργική σχέση και συνεργασία με αντίστοιχους φορείς της χώρας μας και του εξωτερικού με σκοπό το συντονισμό ερευνητικών προγραμμάτων και την από κοινού αξιοποίηση των πορισμάτων τους.
Το "Ίδρυμα Μιχάλης Χαραλαμπίδης" επιδιώκει το διάλογο και τη συνεργασία με φορείς, ιδεολογικά ρεύματα, κοινωνικές πρωτοβουλίες και κινήματα, που εκφράζουν στη χώρα μας, στην Ευρώπη, στον κόσμο και την Ελλάδα .
Οι σκοποί του Ιδρύματος μπορούν να επιτευχθούν μεταξύ άλλων, ιδίως μέσω των κάτωθι δραστηριοτήτων:
1. Με την οργάνωση εκδηλώσεων, συνεδρίων, σεμιναρίων, διαλέξεων.
2. Με την οργάνωση επιμορφωτικών σεμιναρίων.
3. Με την σύσταση ομάδων εργασίας και προβληματισμού, πάνω σε ειδικά θέματα σχετικά με τους σκοπούς του Ιδρύματος.
4. Με την εκπόνηση μελετών σχετικών με τους σκοπούς της Εταιρείας, αυτοτελώς είτε σε συνεργασία με άλλους φορείς, πχ πολιτικά, πανεπιστημιακά και ερευνητικά ιδρύματα του εσωτερικού και του εξωτερικού.
5. Με την παραγωγή και επιμέλεια εκδόσεων, περιοδικών ή μη, καθώς και άλλων επικοινωνιακών λειτουργιών σχετικών με τους σκοπούς του Ιδρύματος.
Η προκλητική αναφορά των δύο εικαστικών από την Τουρκία στο νησί της Λέρου
Η Μπουρτζού και η Γκιζέμ από την Κωνσταντινούπολη μετέτρεψαν τον Ιούνιο τηΛέροεικαστικό «hotspot». Η καλλιτεχνική τους αυτή η δράση μάλισταπροβλήθηκε δεόντως από ελληνικά ΜΜΕ, άγνωστο εάν τοκίνητροαυτής της προβολής ήταν η καλλιτεχνική «ευαισθησία».
Οι δύο «επιμελήτριες» της έκθεσης, ιδρύτριες της πλατφόρμας «Perasma Istanbul», Κάπως έτσι αποκαλούν οι Τούρκοι την Κωνσταντινούπολη,, έρχονται με μια «άγρια αγάπη» και αφοσίωση στο νησί της Λέρου. Αυτό το «άγρια», όπως λένε οι ίδιες, θα μπορούσαν να το αποφύγουν γιατί αν μη τι άλλο προκαλούν. Προκαλούν την ιστορική μνήμη, όταν χρησιμοποιούν αυτόν τον χαρακτηρισμό για την έλευση τους σε ένα ελληνικό νησί, όταν εδώ και αιώνες οι Τούρκοι όντως έμπαιναν «άγρια» στα ελληνικά νησιά και κατέγραψαν μαύρες σελίδες, όχι τέχνης αλλά ντροπής, στην παγκόσμια ιστορία με τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που διέπραξαν κατά των Ελλήνων.
Ακυρώθηκε η απόφαση – έκτρωμα του Ειρηνοδικείου Φλώρινας που επέτρεπε να διδάσκεται η σκοπιανή γλώσσα ως «μακεδονικά», δημοσιεύει η εφημερίδα ‘Δημοκρατία’.
Οι εφημερίδες βγαίνουν με μαύρο πλαίσιο. Σε όλα τα δημόσια κτήρια ανεμίζουν μαύρες παντιέρες. Μια κανονιά πέφτει ανά μία ώρα. Από όλα τα παράθυρα κρέμονται μαύρα πανιά. Η Αθήνα έχει ντυθεί πένθιμα.
Το Οικουμενικού Πατριαρχείο αποφάσισε την Αγιοκατάξη του ιερομονάχου Χριστόφορου Παναγιωτόπουλου γνωστού ως Παπουλάκου, με τη μνήμη του να εορτάζεται στις 18 Ιανουαρίου του κάθε έτους.
"Γιορτάσαμε την 30η Αυγούστου Ημέρα της Νίκης στην Πρεσβεία μας. Με ευγνωμοσύνη και σεβασμό τιμούμε τον ιδρυτή της Δημοκρατίας μας, Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ, τους συντρόφους του, τους αγαπημένους μας μάρτυρες και βετεράνους. 30 Αυγούστου"
Σαν σήμερα το 2016 χρόνια έφυγε από αυτή τη ζωή ο Αθανάσιος Ζαφειρίου, ο μοναδικός διασωθείς Καταδρομέας από το Noratlas το οποίο συνετρίβη στο αεροδρόμιο Λευκωσίας τα ξημερώματα της 22ας Ιουλίου 1974, έχοντας βληθεί από φίλια πυρά:
Ογδόντα χρόνια από το Ναζιστικό Ολοκαύτωμα στο Χορτιάτη
Θεσσαλονίκης : το έγκλημα αναμένει Δικαιοσύνη !
Το Ναζιστικό Ολοκαύτωμα στο Χορτιάτη
Θεσσαλονίκης τη 2α Σεπτεμβρίου 1944, ακριβώς πριν από ογδόντα
χρόνια, δεν αφορά μόνο ένα ακόμη ατιμώρητο έγκλημα των Γερμανών κατακτητών και
των συνεργατών τους, δεν σχετίζεται μόνο με την Δικαιοσύνη που αναμένεται(….), αλλά κομίζει και μία τραγική λεπτομέρεια
των σφαγών στην Ελλάδα που είναι παντελώς άγνωστη:
Τα Ναζιστικά κρεματόρια δεν υπήρξαν μόνο στα στρατόπεδα
συγκέντρωσης της Ναζιστικής Γερμανίας και
στα κατεχόμενα κράτη της Ευρώπης, αλλά
εμφανίστηκαν και στο Ολοκαύτωμα του Χορτιάτη, όταν με την πυρπόληση ενός
φούρνου και ενός σπιτιού στα οποία επίτηδες είχαν εγκλωβίσει τον άμαχο πληθυσμό
οι Γερμανοί Ναζί κατακτητές, δολοφόνησαν
149 ανθρώπους, γράφοντας άλλη μία μαύρη
σελίδα στα εγκλήματα πολέμου και στα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.
Αποφράδα ημέρα λοιπόν, αλλά
ταυτόχρονα και ημέρα μνήμης και θυσίας, ημέρα απαίτησης για δικαιοσύνη είναι η
2α Σεπτεμβρίου του 1944, όταν
οι Γερμανοί Nαζί με τους ελληνόφωνους συνεργάτες
τους, αιματοκύλισαν και έκαψαν τον Χορτιάτη.
Στις 2 Σεπτεμβρίου 1958, πραγματοποιήθηκε μία από τις πιο επικές μάχες της ΕΟΚΑ, στον Αχυρώνα του Λιοπετρίου. Η μάχη που έμεινε γνωστή ως «σκυταλοδρομία θανάτου» στέρησε τη ζωή από τέσσερις αγωνιστές της οργάνωσης: Ανδρέα Κάρυο, Ηλία Παπακυριακού, Φώτη Πίττα και Χρίστο Σαμαρά.
Υπό τους ήχους του «Θα σημάνουν οι καμπάνες», ο Μίκης Θεοδωράκης ανέβηκε στην εξέδρα που είχε στηθεί στο Σύνταγμα και αποθεώθηκε από τους εκατοντάδες χιλιάδες που έδωσαν το παρών στο συλλαλητήριο για το Μακεδονικό.
Όταν οι θύτες και τα
εγκλήματά τους δεν τιμωρούνται: Από τη
Σφαγή της Σαμοθράκης την 1η Σεπτεμβρίου 1821 στη «Γαλάζια Πατρίδα.
Λίγα μόλις εικοσιτετράωρα μετά την άφιξή του στην λεύτερη
Ελλάδα, ο Κυβερνήτης Ιωάννης
Καποδίστριας, στέλνει μία επιστολή στον υφυπουργό εξωτερικών της Μ. Βρετανίας,
γράφοντάς του, μεταξύ των άλλων τα εξής: «Τα σύνορα της Ελλάδος εδώ και τέσσερις
αιώνες, από την πτώση της βυζαντινής αυτοκρατορίας, έχουν οροθετηθεί από
ακλόνητα δικαιώματα, τα οποία ούτε ο χρόνος, ούτε οι ανυπολόγιστες συμφορές από
τους Τούρκους, ούτε η πολεμική κατάκτηση κατόρθωσαν ποτέ να παραγράψουν.
Χαράχθηκαν δε αυτά τα σύνορα από το 1821 από το αίμα το ελληνικό, που χύθηκε
στις σφαγές των Κυδωνιών, της Κύπρου, της Χίου, της Κρήτης, των Ψαρών, του
Μεσολογγίου….». Ο Καποδίστριας ήξερε για το φόρο αίματος του Ελληνισμού σε
πολλές περιοχές, δεν γνώριζε όμως, όπως δυστυχώς συμβαίνει μέχρι σήμερα και για
τη σφαγή στη Σαμοθράκη.
Η συμπλήρωση διακοσίων
τριών ετών από το άγνωστο Ολοκαύτωμα της
Σαμοθράκης την 1η Σεπτεμβρίου του 1821, αποτελεί το αποκορύφωμα της
επαναστατικής συμβολής του νησιού στην εθνεγερσία. Η Σαμοθράκη πλήρωσε βαρύ
τίμημα για την εξέγερση των κατοίκων του, καθώς χιλιάδες απ’ αυτούς
σφαγιάστηκαν από τους Τούρκους και πολλοί άλλοι πουλήθηκαν σαν σκλάβοι.
Σύμφωνα με αναφορά των προεστών της Σαμοθράκης προς τη Μονή Ιβήρων, το 1809, η
Χώρα, η πρωτεύουσα του νησιού, είχε 350 «σπίτια» (δηλ. οικογένειες), ενώ
400-450 «σπίτια» (οικογένειες) υπήρχαν στο υπόλοιπο νησί. Ο Άγγλος αξιωματικός,
Grenville Temple αναφέρει ότι στη Σαμοθράκη κατοικούσαν 3.200 άνθρωποι. Ο
Ευάγγελος Αθ. Παπαθανασίου εκτιμά τον προεπαναστατικό πληθυσμό του νησιού στις
4.000-4.500, ενώ τον αριθμό των 10.000 παραθέτει ο Νικόλαος Φαρδύς.
Ένα τραγούδι στα Γκρεκάνικα. Η διάλεκτος των Ελλήνων που ομιλείται από τους Γκρίκο στη Νότια Ιταλία. Αυτό το καταπληκτικό τραγούδι με τίτλο “Kalinitta” είναι μια ωδή στη δύναμη της Ελληνικής Γλώσσας στην διάρκεια των αιώνων.
.jpg)
