Οι Θεσπιές ήταν μια από τις σημαντικότερες Βοιωτικές αρχαίες πόλεις στη κοιλάδα του ποταμού Θέσπιου στους πρόποδες του Ελικώνα.
Το περιοδικό «Τετράδια πολιτικού διαλόγου, έρευνας και κριτικής», αφιερώνει το νέο τεύχος του (85-87, Άνοιξη-Φθινόπωρο 2024) στην Κύπρο, με αφορμή τη συμπλήρωση πενήντα ετών από την τουρκική εισβολή του 1974.
Γράφει σχετικά, μεταξύ των άλλων, ο εκδότης των «Τετραδίων», συγγραφέας και διδάκτορας του ΕΚΠΑ Λουκάς Αξελός: «Όταν μέσα του 2022 κάναμε τις πρώτες συζητήσεις για την προετοιμασία του τεύχους με αφορμή τα 50 χρόνια από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, αυτό που δέσποζε στην σκέψη μας είναι ότι θα έπρεπε να καταβάλουμε όλες τις προσπάθειες για την έκδοση ενός αφιερώματος που θα στέκονταν με προσήλωση και σεβασμό στο τραγικό γεγονός, ένα αφιέρωμα στο οποίο δεν θα είχε θέση η ιδεολογική χρήση της ιστορίας, αλλά που η παρουσίαση του Κυπριακού θα γινόταν στο πεδίο των πραγματικών του διαστάσεων, δηλαδή αυτού του υπ’ αρ. 1 εθνικού μας ζητήματος. Δύο και πλέον χρόνια κράτησε η περιπέτεια αυτή και τολμώ να πω (….) ότι είμαστε ικανοποιημένοι από το αποτέλεσμα.
Η τουρκική εισβολή στην Κύπρο ξεκίνησε ξημερώματα της 20ης Ιουλίου 1974. Λίγες μέρες μετά, οι Τούρκοι έμπαιναν στο χωριό Δίκωμο, στα ριζά του Πενταδάκτυλου, δολοφονώντας αδιακρίτως. Μια ομάδα κατοίκων έφευγαν από την άλλη άκρη του χωριού στοιβαγμένοι σε ένα λεωφορείο, όταν σχεδόν είχε νυχτώσει και τα τουρκικά αεροπλάνα δεν μπορούσαν να βομβαρδίζουν. Αφού πέρασαν μέσα από καμένες περιοχές, μερικές φλέγονταν ακόμη, κατέληξαν στο Παλαιχώρι, στο Τρόοδος. Εκεί, με άλλα παιδιά, στήθηκε κι αυτός στη γραμμή για το συσσίτιο, στο Δημοτικό Σχολείο του χωριού.
Θεοφάνης Μαλκίδης
«Έννομα» αποτελέσματα; Από το
τουρκολιβυκό «μνημόνιο», στην εισβολή στην Κρήτη και τη ρηματική
διακοίνωση.
1.
«Προσωρινές» κυβερνήσεις και βία…..
Η
πτώση του Μουαμάρ Καντάφι τον Οκτώβριο του 2011, έπειτα από 42 χρόνια και μια
εξέγερση που υποστηρίχθηκε με το
αζημίωτο, από διάφορους εξωτερικούς
παράγοντες, βύθισε τη Λιβύη σε μια
παρατεταμένη περίοδο αστάθειας και βίας ανάμεσα σε φατρίες, παραστρατιωτικές
δυνάμεις, διακινητές ανθρώπων και εμπορευμάτων και ό,τι άλλο μπορεί να
φανταστεί κανείς. Στη αρχή σχηματίστηκε
το Εθνικό Μεταβατικό Συμβούλιο ως «προσωρινή» αρχή, με στόχο την
οργάνωση εκλογών για το Γενικό Εθνικό Κογκρέσο, το οποίο
συγκρότησε μια «προσωρινή» κυβέρνηση, η
πραγματική εξουσία όμως παρέμεινε στα χέρια ένοπλων ομάδων, οι οποίες
πολιόρκησαν κυβερνητικά κτίρια και έτσι το
Κογκρέσο διασπάστηκε. Από το 2014, η χώρα βυθίστηκε σε έναν νέο κύκλο
εχθροπραξιών και η Λιβύη διχοτομήθηκε έχοντας δύο κυβερνήσεις: α) με έδρα την Τρίπολη την Κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας, η
οποία αναγνωρίστηκε αρχικώς από τον ΟΗΕ και υποστηριζόταν από την Τουρκία, το
Κατάρ και την Ιταλία, β) με έδρα το Τομπρούκ τη Βουλή των Αντιπροσώπων
υπό τον Στρατάρχη Χαλίφα Χαφτάρ, η οποία υποστηριζόταν από την Αίγυπτο, τα
Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, τη Ρωσία και τη Γαλλία.
Η
αναρχία που επικράτησε δημιούργησε πρόσφορο έδαφος για την επέκταση
τρομοκρατικών οργανώσεων, όπως το Ισλαμικό Κράτος (ISIS), το
οποίο εγκατέστησε προπύργια στη Λιβύη, εκμεταλλευόμενο το κενό εξουσίας. Μετά
από χρόνια συγκρούσεων και υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, επιτεύχθηκε εκεχειρία
τον Οκτώβριο του 2020 και τον Μάρτιο του 2021, σχηματίστηκε η «προσωρινή» Κυβέρνηση
Εθνικής Ενότητας στην
Τρίπολη, με στόχο την ενοποίηση των θεσμών και τη διεξαγωγή εκλογών, οι οποίες
αναβάλλονται συνεχώς μέχρι σήμερα…..
του Αλέξανδρου Ασωνίτη*
Πριν από το Πάσχα, ζήτησα και συναντήθηκα με έναν πολύ καλό, γνωστό, και με συγκροτημένες απόψεις, τραγουδιστή και του πρότεινα να οργανώσουμε, σε Κύπρο και Ελλάδα, μια συναυλία για τα 50 χρόνια της τουρκικής κατοχής, με λαϊκά κυρίως τραγούδια που μιλάνε για τον Αγώνα της Απελευθέρωσης, την πέμπτη φάση της ελληνικής Επανάστασης που ξεκίνησε το 1821 και τερματίστηκε με την προδοσία του 1974. Όταν του έδειξα τους στίχους των τραγουδιών που πρότεινα, δεν ήξερε τα περισσότερα, βρέθηκε σε αμηχανία:
Δημήτρης Βασιλειάδης
Δυο κειμενάκια υπέροχα, ατμοσφαιρικά. Το ένα του κυρ-μεγΑλέξανδρου Παπαδιαμάντη (συρραφή μικρών εκφραστικών κειμένων, παρμένων απ΄ τη ''Φαρμακολύτρια'' του), και το άλλο του μέγα-Σεφέρη (παρμένο από μια καταγραφή του στις ''Μέρες'' του).
Με εντυπωσίασε (είναι αίσθηση δική μου), η ταυτότητά τους, η συγγένειά τους.
Ιούλιος: Ο μήνας που κορυφώθηκε η ελευθερία της Μονεμβασιάς μας !
Ο 9ος και ο 10ος αιώνας μ.Χ. ήταν η εποχή της μεγάλης σύγκρουσης της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας με το Ισλάμ. Το Ισλάμ που άρχισε να εξαπλώνεται από το πρώτο τέταρτο του 7ου αι. Οι φανατισμένοι μουσουλμάνοι Άραβες κατέκτησαν σειρά αυτοκρατορικών επαρχιών (Αίγυπτο, Βόρεια Αφρική, Παλαιστίνη, Συρία), φτάνοντας να απειλήσουν και την ίδια την Κωνσταντινούπολη. Χρειάστηκε σειρά αγώνων πολεμιστών αυτοκρατόρων για να περιοριστεί ο ισλαμικός κίνδυνος, ο οποίος όμως δεν έμελλε να εξαλειφθεί πριν το απόγειο της ενδόξου Μακεδονικής Δυναστείας τον 10 αι. Στον δύσκολο για την Αυτοκρατορία 9ο αι. εμφανίστηκε όμως μια μορφή που οδήγησε τον Σταυρό στην καταπάτηση της ημισελήνου.