Σε αντίθεση με ένα κράτος στην άκρη των Βαλκανίων που μισεί το Έθνος, σε αντίθεση με το ίδιο κράτος που κάνει ό,τι μπορεί για να αλλοιωθεί η ιστορία του Έθνους υιοθετώντας τον "συνωστισμό", οι Σέρβοι φίλαθλοι της ομάδας καλαθοσφαίρισης της Παρτιζάν, στον αγώνα εναντίον της Φενέρμπαχτσε, μνημονεύσαν τον εθνικό τους ήρωα Μίλος Όμπιλιτς που σκότωσε τον Σουλτάνο Μουράτ στη μάχη του Κοσσυφοπεδίου του 1389.
Με τη σωστή πλευρά της ιστορίας....
Χρήστος
Κηπουρός* Πασχάλης Χριστοδούλου
“Ο διάδρομος
Αλεξανδρούπολης-Οδησσού
να
επονομαστεί: “Μιχάλης Χαραλαμπίδης”
Μνήμες και
Κοινό Ποντίων Ευγενών
“Οι Υψηλάντες και ο
Χαραλαμπίδης”
Η έννοια του
επιθέτου “Ευγενής” σύμφωνα με τα λεξικά της Ελληνικής γλώσσας είναι τριπλή. 1.
ο Αριστοκρατικός, ήτοι η Ευγενής καταγωγή 2. Ο Ευγενικός στη συμπεριφορά και 3.
ο βασισμένος σε υψηλά ιδανικά. Οι δύο Υψηλάντες, ο Αλέξανδρος και ο Δημήτριος
υπήρξαν Ευγενείς και ως προς την καταγωγή και στα υψηλά ιδανικά, από τα οποία εμφορούνταν για
την παλιγγενεσία. Ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης, πέρα από τη γνωστή ευγενική του
συμπεριφορά, ο διανοητικός, πολιτικός και ηθικός του βίος, υπήρξε ένας διαρκής
αγώνας για μια νέα εθνική παλιγγενεσία. Πρόκειται για δύο σαφείς περιπτώσεις
που σχετίζονται άμεσα με το “Κοινό Ποντίων Ευγενών”. Όπως όμως με την
οφειλόμενη τιμή στη μνήμη τους.
«Η ελληνική κυβέρνηση μπορεί να καταργήσει τη Συμφωνία των Πρεσπών αλλά δεν θέλει να το κάνει»! Αυτό προκύπτει από τα όσα είπαν στο Newsbreak.gr και στον Γιάννη Παναγιωτακόπουλο, o καθηγητής Ιωάννης Μάζης, ο Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Πολιτιστικών Συλλόγων Μακεδόνων Δημήτρης Γιουματζίδης και ο Διδάκτωρ Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου Θεοφάνης Μαλκίδης.
Η Σλαβική γραφή ως πράξη αντίστασης, ελευθερίας και δικαιοσύνης
H ταινία της Μαρίας Χατζημιχάλη-Παπαλιού προβλήθηκε σε παγκόσμια πρεμιέρα στο 27o Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης
Στη ραδιοφωνική εκπομπή «Ανοιχτό Μικρόφωνο» με τον Κυριάκο Αετόπουλο στον Focus 88.9, φιλοξενήθηκε ο Θεοφάνης Μαλκίδης, ανοίγοντας μια ευρύτερη συζήτηση για τα δεδομένα που διαμορφώνονται στην περιοχή του Έβρου και ιδιαίτερα στην Αλεξανδρούπολη.
Όργουελ: Μερικοί είναι πιο ίσοι
Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου
Φέτος συμπληρώθηκαν ογδόντα χρόνια από την έκδοση του βιβλίου του Τζορτζ Όργουελ «Η φάρμα των ζώων». Πρόκειται για το παγκοσμίως γνωστό δυστοπικό μυθιστόρημα, το οποίο αποτελεί μιαν αυστηρή κριτική στον κάθε είδους ολοκληρωτισμό. Αυτόν γνώρισε ο Όργουελ κατά τον εμφύλιο πόλεμο της Ισπανίας, τον οποίο κάλυψε δημοσιογραφικά για το BBC και πολέμησε στο πλευρό των ποικίλων αντιφασιστικών δυνάμεων (κομμουνιστών, σοσιαλιστών, δημοκρατών, αναρχικών, τροτσκιστών). Από τότε απέκτησε τη συνείδηση ότι επέρχεται παγκοσμίως, ως σοβαρή απειλή, το ολοκληρωτικό κράτος, στο οποίο ο άνθρωπος θα είναι ένας αριθμός, ένα άβουλο ον. Γι’ αυτό και θέλησε να προειδοποιήσει κυρίως με τα έργα του «Η φάρμα των ζώων» και «1984».
του Άριστου Μιχαηλίδη από τον Φιλελεύθερο
Φαίνεται ότι όσα έγιναν στον Κραν Μοντάνα το 2017, θα μας απασχολούν για πολλά χρόνια ακόμα. Όχι γιατί υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι ο λόγος του ναυαγίου ήταν αυτός που προκαλεί πάντα τα ναυάγια στο Κυπριακό, δηλαδή η άρνηση της Τουρκίας να απαλλάξει την Κύπρο από την ομηρία της, αλλά επειδή οι Ελληνοκύπριοι είχαν και έχουν πολιτική ηγεσία κατώτερη των περιστάσεων.
Εν Αθήναις: Τρίτη Διακυβερνητική Ελλάδος – Κύπρου, 12 Νοεμβρίου 2025, οι εκατέρωθεν υπουργοί με επικεφαλής τους Μητσοτάκη και Χριστοδουλίδη έμπροσθεν του μεγάρου Μαξίμου της οδού Ηρώδου του Αττικού.
του Λάζαρου Α. Μαύρου
ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΑΝ έως τώρα κι ούτε αναμένονται στο σύντομο μέλλον να συντρέξουν περιστάσεις ικανές να πειθαναγκάσουν την Τουρκία να παραιτηθεί από την επεκτατική της πολιτική ώστε να εγκαταλείψει τα «κεκτημένα» της στην Κύπρο.
Θεοφάνης Μαλκίδης
Νεοκλής Σαρρής- δεκατέσσερα έτη απουσίας: ερμηνεύοντας το τουρκικό πρόβλημα και τα μέσα αντίστασης του Ελληνισμού.
Σε μία συνέντευξή του το 1992 στο ομογενειακό περιοδικό "Οίστρος" του Μονάχου, ο αείμνηστος καθηγητής του Παντείου Νεοκλής Σαρρής, ο οποίος έφυγε από αυτή τη ζωή πριν ακριβώς δεκατρία χρόνια, έλεγε μεταξύ των άλλων τα εξής: «Το σημαντικότερο είναι να γνωρίζουμε ότι το κεμαλικό καθεστώς είναι «ρεβιζιονιστικό». Ο Κεμαλισμός είναι ένας σεχταρισμός των Νεότουρκων, μια παρέκβαση των Νεότουρκων· οι δε Νεότουρκοι είναι οι πρώτοι Ναζί της Ευρώπης – με όλη τη σημασία της λέξης. Όλο το πολιτικό φάσμα της σημερινής Τουρκίας, ολόκληρο, είναι συνέχεια της «Ένωσης και Πρόοδος» (Νεότουρκοι).»
Νεοκλής Σαρρής: ένας εξαιρετικός Πανεπιστημιακός, ένας ξεχωριστός Έλληνας, ένας σπουδαίος Άνθρωπος.
Συμπληρώνονται σήμερα δεκατέσσερα χρόνια από την απώλεια του Νεοκλή Σαρρή και θα ακολουθήσουν μερικές σκέψεις, σε πρώτο πρόσωπο, για έναν εξαιρετικό Πανεπιστημιακό, για ένα ξεχωριστό Έλληνα, για ένα σπουδαίο Άνθρωπο:
Υπήρξα ένας από τους χιλιάδες φοιτητές σου και συνδέθηκα, όπως άλλωστε το συνήθιζες και το επέτρεπες, γιατί έτσι ήταν η παιδεία σου, με δεσμούς αγάπης, εκτίμησης, αλληλοσεβασμού και φιλίας.
Ήρωας του ένοπλου απελευθερωτικού αγώνα του 1955-1959, λόγιος και ποιητής. Γεννήθηκε στο χωριό Παλαιχώρι της Πιτσιλιάς στις 23 Ιανουαρίου 1926 και πέθανε αγωνιζόμενος
στο χωριό Δίκωμο στις 19 Νοεμβρίου 1958.
Διδάχθηκε τα πρώτα γράμματα στο δημοτικό σχολείο του
χωριού του μετά την αποφοίτησή του πήγε στην Αμμόχωστο
κοντά σε συγγενείς του, και φοίτησε στο εκεί Ελληνικό
Γυμνάσιο. Ήδη από τα μαθητικά του χρόνια αρχίζει να
διαφαίνεται η έντονη προσωπικότητά του, ενώ αναπτύσσει και εθνική δραστηριότητα. Γράφει επίσης διηγήματα, στίχους
και αναλύσεις λογοτεχνικών έργων. Μέσα από τα σωζόμενα
αυτά νεανικά του κείμενα διαφαίνεται ο προβληματισμός και
η προθυμία του ν’ αγωνιστεί όχι μόνο για την απελευθέρωση
της Κύπρου αλλά και για κοινωνική ανέλιξη του λαού και δικαιοσύνη.
Γράφει χαρακτηριστικά σε ένα μαθητικό κείμενο του:
Ένα περιστατικό που δεν είναι ιδιαίτερα γνωστό, διαδραματίστηκε λίγες μέρες μετά την έναρξη του ελληνοϊταλικού πολέμου. Ενώ οι μάχες στις οροσειρές της Πίνδου βρισκόταν σε πλήρη εξέλιξη, το βράδυ της 17ης Νοεμβρίου του 1940 μία μικρή ομάδα «κομάντος» έκανε απόβαση στο νησάκι Αγαθονήσι, που βρισκόταν όπως και όλα τα Δωδεκάνησα, υπό ιταλική κατοχή από το 1912.
Στα χρόνια της ελληνικής επανάστασης του 1821 η Μακεδονία έχει να επιδείξει μεγάλα και εξαιρετικής σημασίας γεγονότα όπως η εξέγερση της Χαλκιδικής, οι σφαγές της Θεσσαλονίκης και ο «ΧΑΛΑΣΜΟΣ της ΚΑΣΣΑΝΔΡΑΣ».
Η Χαλκιδική, έπαιξε ένα σημαντικό ρόλο στον αγώνα της απελευθέρωσης του ελληνικού έθνους από το τουρκικό ζυγό, λόγω της ευνοϊκής γεωγραφικής θέσης της, του συμπαγούς ελληνικού πληθυσμού της και της γειτνίασής της με την Θεσσαλονίκη. Όπως είναι γνωστό στους αιώνες της τουρκοκρατίας η χερσόνησος της Χαλκιδικής, με τον ορεινό και δασώδη όγκο του Χολομώντα, αποτέλεσε, όπως και άλλες παρόμοιες ελληνικές περιοχές, ένα καταφύγιο και άσυλο των καταδιωγμένων πληθυσμών των πεδιάδων. Όχι μόνο εμποδίστηκε η μετανάστευση και η διαρροή των κατοίκων της αλλά δέχθηκε και πρόσφυγες από αλλού με αποτέλεσμα να αυξηθεί ο πληθυσμός της και να διατηρήσει σχεδόν αμιγή την ελληνικότητα της, τα προνόμια και τις εκκλησίες της.
Στις 2 Νοεμβρίου το πρωί οι Ιταλοί είχαν ολοκληρώσει τις προετοιμασίες τους για την αποφασιστική τους επίθεση και από τις 09:00 σμήνη ιταλικών αεροσκαφών σε διαδοχικά κύματα άρχισαν να βομβαρδίζουν τον Τομέα Νεγράδων και ιδιαίτερα τη Γκραμπάλα, το Καλπάκι, τη Μονή Βελάς, το αεροδρόμιο Ιωαννίνων και τη γέφυρα Μαζαράκη, χωρίς όμως σοβαρά αποτελέσματα. Βομβάρδισαν επίσης τα Ιωάννινα με αρκετές ζημιές και θύματα μεταξύ του άμαχου πληθυσμού. Τις μεσημβρινές ώρες αποχώρησε η αεροπορία και άρχισε σφοδρός βομβαρδισμός της τοποθεσίας από το ιταλικό πυροβολικό, με μεγαλύτερη πυκνότητα κατά της τοποθεσίας Ελαίας—Γκραμπάλας, με ασήμαντα όμως και πάλι αποτελέσματα.
Θεοφάνης Μαλκίδης
Η απροκάλυπτη οικονομική παρουσία της Τουρκίας στη Θράκη
Η Αθήνα λοιπόν και οι "δημοσιογράφοι" της, ανακάλυψαν το Νοέμβριο του 2025 τα εξής:
-Ο Έβρος και ειδικά η Αλεξανδρούπολη εποικίζεται από Τούρκους, δεν χρειάζεται πλέον να γίνει εισβολή.
-Εδώ και πολύ καιρό, στην αρχή αθόρυβα και τώρα απροκάλυπτα, τουρκικά κεφάλαια ανοίγουν Ελληνικά – Ευρωπαϊκά ΑΦΜ και αγοράζουν εκτάσεις στην Αλεξανδρούπολη και κατά μήκος του ποταμού Έβρου.
- Τουρκικές εταιρίες ή Βουλγαρικές εταιρίες Τουρκικών συμφερόντων και Τούρκοι πολίτες αγοράζουν οικίες σε εγκαταλελειμμένα και σχεδόν ερημωμένα χωριά που ζουν πια μόνο ηλικιωμένοι, αγοράζουν παλιά εργοστασιακά κτίρια, αγοράζουν πολυκατοικίες, ξενοδοχεία κτλ.
-Τουρκικές εταιρίες αρχίζουν να δραστηριοποιούνται είτε στον αγροτικό τομέα είτε σε οτιδήποτε άλλο και στοχευμένα θα μεταφέρουν στα αγορασμένα σπίτια μουσουλμανικούς πληθυσμούς για εργασία, αλλοιώνοντας τη σύνθεση του πληθυσμού.
Πραγματικά η Αθήνα και οι "δημοσιογράφοι" της αξίζουν Νόμπελ για τη σπουδαία ανακάλυψή τους....
Θεοφάνης Μαλκίδης
Για τον
Μιχάλη Χαραλαμπίδη και για το έργο του για τον Ελληνισμό.
Από την εισαγωγή στο βιβλίο για τον Μιχάλη
Χαραλαμπίδη Κείμενα από το Ιστολόγιο του
(2009-2024) . Αθήνα 2025.
Ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης (1951-2024), υπήρξε μια ξεχωριστή
προσωπικότητα της ελληνικής πολιτικής και διανόησης, συνδυάζοντας τη δράση με το στοχασμό, τη
θεωρία με την πράξη, εκφράζοντας ένα λόγο
κριτικό, ανεξάρτητο, εναλλακτικό και ριζοσπαστικό.
Έγραψε και ανέδειξε, θεμελίωσε και υπερασπίστηκε με
συνέπεια την ανάγκη για ενδογενή πολιτική και ανάπτυξη, ιστορική και
πολιτισμική αυτογνωσία και κοινωνική δικαιοσύνη, ενώ η βαθιά
γνώση της Ελληνικότητας, της ιστορίας, η σύνθεση πολιτικής επιστήμης,
φιλοσοφίας και κοινωνιολογίας, τον οδήγησε στη δημιουργία μίας ολοκληρωμένης πρότασης
για τον Ελληνισμό.
Η δημιουργία του, η πνευματική του παραγωγή, η σκέψη του χαρακτηρίστηκε από πατριωτική συνείδηση, συνδυασμένη με μια
κριτική ματιά στις παθογένειες της ελληνικής πολιτικής, οικονομίας και
κοινωνίας. Υπήρξε ένθερμος υποστηρικτής της αποκέντρωσης, της περιφερειακής και
ισόρροπης ανάπτυξης, αναδεικνύοντας το προβληματικό, χρεοβόρο, παρασιτικό κράτος
των Αθηνών, πιστεύοντας στη δυναμική και
την αναγέννηση της ελληνικής περιφέρειας. Το
συγγραφικό του έργο, πλούσιο και πολυδιάστατο, περιλαμβάνει βιβλία, μελέτες,
άρθρα, δοκίμια και δημοσιεύσεις στο γραπτό και ηλεκτρονικό τύπο, συνεντεύξεις
σε ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς
σταθμούς (όπου αυτό ήταν επιτρεπτό…) με
αντικείμενο τα εθνικά θέματα, τη Γενοκτονία, τη Μακεδονία, τον Πόντο και τη Μικρά Ασία, τη
Θράκη, τον Ελληνισμό της Μεγάλης Ελλάδας,
τις υποδομές, τις πόλεις και την ανάπτυξη, τον τουρισμό,
τον αγροτικό και το διατροφικό τομέα, την πολιτική και τα κόμματα.
Μαζί με την πνευματική του παραγωγή, ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης είχε ενεργό πολιτική δράση. Υπήρξε ιδρυτικό στέλεχος του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος, μέλος της ομάδας που συνέγραψε την ιδρυτική του διακήρυξη, εκλεγμένο μέλος στα ανώτερα κομματικά όργανα, και αγωνίστηκε για τον Ελληνισμό με συνέπεια και ανιδιοτέλεια, έχοντας πάντα ως γνώμονα το συλλογικό συμφέρον, χωρίς ποτέ να είναι Υπουργός και Βουλευτής, χωρίς ποτέ να λάβει κρατική αμειβόμενη θέση!
Για αυτόν, όπως
είπε άλλωστε και στην τελευταία του
ομιλία στην στην Αλεξανδρούπολη, στη γενέθλια γη του, «η πολιτική ή είναι
ιερή ή δεν είναι πολιτική»!
Ο λόγος, η πράξη, το έργο του Μιχάλη Χαραλαμπίδη, άφησε μια μεγάλη κληρονομιά στην ελληνική
πνευματική και πολιτική σκηνή, αναδεικνύοντάς τον ως μια προσωπικότητα με βαθιά
επίδραση και διαρκή αξία. Από την πλούσια συγγραφική του παραγωγή μέχρι την
ενεργό πολιτική του δράση, συνέδεσε τη ζωή του με την υπεράσπιση των ελληνικών
συμφερόντων, την ανάδειξη της περιφερειακής ταυτότητας και την κριτική ανάλυση
των σύγχρονων πολιτικών προβλημάτων.
Ένα από τα βασικά συμπεράσματα που προκύπτουν από τη
μελέτη του έργου του είναι η συνέπεια και η αφοσίωσή του σε αρχές και αξίες. Ταυτόχρονα
δεν ήταν ένας απλός κριτικός παρατηρητής, αλλά ένας ενεργός πολιτικός-πολίτης
και διανοούμενος, τόσο μέσω της συγγραφής όσο και μέσω της πολιτικής του δράσης.
Η πατριωτική του αλλά και διεθνιστική του συνείδηση, ήταν πάντα το θεμέλιο της
σκέψης και της προσφοράς τους και κατόρθωσε να προσεγγίσει και να αναλύσει τα
εθνικά και διεθνή ζητήματα με ιστορική τεκμηρίωση και κριτική ματιά,
αναδεικνύοντας τις πολύπλοκες διαστάσεις τους.
Η έμφασή του στην περιφέρεια και την αποκέντρωση αποτελεί
ένα ακόμη σημαντικό μέρος του έργου του, αφού πίστευε στη δυναμική της
περιφέρειας και στην ανάγκη ενίσχυσής της έναντι της υπερσυγκέντρωσης στην
πρωτεύουσα. Επιπλέον το έργο του αναδεικνύει την ελληνική πολιτιστική και
ιστορική ιδιαιτερότητα, ενώ παράλληλα υπογραμμίζει την ανάγκη για ισόρροπη
ανάπτυξη που θα λαμβάνει υπόψη τις τοπικές ανάγκες και δυνατότητες.
Επιπλέον,
η συμβολή του στην ανάδειξη του Ποντιακού ζητήματος και της Γενοκτονίας, αλλά και σ΄αυτό που ονόμασε
Τουρκικό πρόβλημα, είναι κεφαλαιώδης. Ο
Μιχάλης Χαραλαμπίδης δεν αρκέστηκε στην καταγραφή της ιστορίας, αλλά αγωνίστηκε
ενεργά, έχοντας πρωταγωνιστικό ρόλο για
την αναγνώριση της Γενοκτονίας και η δράση του ήταν καθοριστική για την
ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης και την προώθηση των θέσεων του διεθνώς.
Επιπλέον, παρότι το έργο του χαρακτηρίζεται από πολλούς ότι έχει έναν «προφητικό» χαρακτήρα, ειδικά σε ό,τι αφορά την οικονομική κρίση, τα μνημόνια, την παραχώρηση εθνικής κυριαρχίας μέσω της οικονομίας, εντούτοις όπως έλεγε ίδιος, ήταν μόνο πρόβλεψη, δηλαδή μόνο πολιτική. Άλλωστε οι αναλύσεις του για τις παθογένειες του πολιτικού συστήματος, την ανάγκη για πραγματική ανάπτυξη και για την εθνική κυριαρχία είναι επίκαιρες, ακριβώς λόγω της προσέγγισης που είχε και της πολιτικής σκέψης που ανέπτυξε.
Ο
Μιχάλης Χαραλαμπίδης υπήρξε ένας αληθινός διανοούμενος, ένα πολιτικό ον, όπως τον περιέγραψε ο
Αριστοτέλης, που συνέδεσε τη ζωή του με
την προσφορά στον Ελληνισμό και το σπουδαίο, πράγματι, έργο του αποτελεί μια
διαρκή πηγή έμπνευσης για το μέλλον του Ελληνισμού. Έργο, πρότυπο, βίος και
ιδέες, ενός ξεχωριστού ανθρώπου, ενός μοναδικού Έλληνα, θα
συνοδεύουν και θα καθορίζουν την πατρίδα μας !
H συνέντευξη για τον Μιχάλη Χαραλαμπίδη
και για το έργο του για τον Ελληνισμό.
Με την πρέπουσα μεγαλοπρέπεια και συγκίνηση εορτάσθηκε στη Χίο η 113η επέτειος της απελευθέρωσης του νησιού από τον οθωμανικό ζυγό την 11η Νοεμβρίου του μακρινού 1912.
Αφού προσκύνησαν το ψέμα, ως καλοί πατριώτες, έπρεπε να φωτογραφηθούν με τη σημαία τους στο σύμβολο της πόλης.....
Θεοφάνης
Μαλκίδης
Εισβολή, κατοχή, ψευδοκράτος, ομοσπονδία: αυτό (θα )
είναι το παρόν και το μέλλον της Κύπρου, του Ελληνισμού;
Από την ομιλία του Θεοφάνη
Μαλκίδη με αφορμή την επέτειο ανακήρυξης του ψευδοκράτους, στην εκδήλωση που οργάνωσαν οι Κύπριες
φοιτητές και οι Κύπριοι φοιτητές των Πανεπιστημίων της Θεσσαλονίκης.
1.Το παράδοξο
Παρότι η εισβολή και η κατοχή της Τουρκίας στην Κύπρο είναι η σκληρή πραγματικότητα, εντούτοις με όσες δυνάμεις διαθέτει ο Ελληνισμός, πέτυχε από το 1983, να μην αναγνωριστεί, πλην της Τουρκίας, το παράγωγο της παρανομίας ψευδοκράτος.
