Εκδηλώσεις των Ασσυρίων και των Κούρδων στην Αθήνα στη μνήμη του Μιχάλη Χαραλαμπίδη
Εκδηλώσεις των Ασσυρίων και των Κούρδων στην Αττική στη μνήμη του Μιχάλη Χαραλαμπίδη
Το διήμερο 14 και 15 Δεκεμβρίου οι Ασσύριοι και οι Κούρδοι και οι Ασσύριοι, δύο λαοί με τους οποίους συνδέθηκε ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης, λαοί οι οποίοι υφίστανται σήμερα μία νέα Γενοκτονία από την Τουρκία (και) στη Συρία, τιμούν τη μνήμη και τον αγώνα του.
Η πρώτη εκδήλωση οργανώνεται από την Πανελλήνια Ένωση Ασσυρίων το Σάββατο 14 Δεκεμβρίου στις 7μμ στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αιγάλεω (Δημαρχείου και Κουντουριώτου), ενώ η δεύτερη εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί από τη διπλωματική αντιπροσωπεία των Κούρδων της Ροτζάβα της Συρίας την Κυριακή 15 Δεκεμβρίου στις 11πμ στα γραφεία της αντιπροσωπείας (Χαριλάου Τρικούπη 7Α , Αθήνα).
Στη δεκαετία του 1980 ο αείμνηστος διανοούμενος, συγγραφέας και πολιτικός Μιχάλης Χαραλαμπίδης (1951-2024), εισήγαγε το Κουρδικό ζήτημα στον ΟΗΕ και συνδέθηκε στενά με τον Κουρδικό λαό και τους αγώνες του για την ελευθερία, ενώ ταυτόχρονα με παρεμβάσεις του σε διεθνές επίπεδο έκανε γνωστή την ατιμώρητη Γενοκτονία των Ασσυρίων από την Τουρκία και πρωτοστάτησε στον αγώνα αναγνώρισης του μαζικού εγκλήματος.
Αυτές οι εκδηλώσεις για την ανάδειξη του έργου του Μιχάλη Χαραλαμπίδη, που τιμούν τη μνήμη του, όπως και όσες έχουν πραγματοποιηθεί και αυτές που θα ακολουθήσουν σε όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό, τελούν υπό την αιγίδα του Ιδρύματος «Μιχάλης Χαραλαμπίδης».
Μιχάλης Χαραλαμπίδης: Ποντίων και Κώων Βίος
«Μιχάλης Χαραλαμπίδης. Ποντίων και Κώων Βίος»
Πραγματοποιήθηκε με επιτυχία η εκδήλωση αφιερωμένη στη μνήμη του Μιχάλη Χαραλαμπίδη, εκδήλωση η οποία αφορούσε την παρουσίαση του βιβλίου "Μιχάλης Χαραλαμπίδης: Ποντίων και Κώων Βίος" καθώς και την Ποντιακή και Κωακή κουζίνα.
Στο βιβλίο του Θεοφάνη Μαλκίδη "Μιχάλης Χαραλαμπίδης: Ποντίων και Κώων Βίος" αποτυπώνονται πλήρως οι αγώνες του ξεχωριστού διανοούμενου για το Ποντιακό ζήτημα, η αγάπη του για την Κω , η αγάπη του για την πολιτική και η προσέγγιση του σε όλα τα ζητήματα που δεν σταματάνε να απασχολούν την Πατρίδα μας.
Η ιδέα για το βιβλίο που αποτυπώνει με τον καλύτερο τρόπο την σύνδεση του Πόντου και της αγαπημένης μας Κω ήταν του Θεοφάνη Μαλκίδη, της Αστικής Εταιρείας "Ιπποκράτης", της Προέδρου κας Τελλή Διονυσίας και του επιστημονικού Διευθυντή κ.Γερούκαλη Δημήτρη και του Συλλόγου Ποντίων Κω "Ξενιτέας".
Η Ποντιακή και η Κωακή κουζίνα συνόδευσε την εκδήλωση και η οικοδέσποινα Μαίρη Τριανταφυλλοπούλου και το οινοποιείο της οικογένειάς της "Ακράνι" με την φιλοξενία της μας άφησε υποχρεωμένους.
Ολόκληρη η εκδήλωση στη συνέχεια
«Μιχάλης Χαραλαμπίδης. Ποντίων και Κώων Βίος»
Πραγματοποιήθηκε με επιτυχία η εκδήλωση αφιερωμένη στη μνήμη του Μιχάλη Χαραλαμπίδη, εκδήλωση η οποία αφορούσε την παρουσίαση του βιβλίου "Μιχάλης Χαραλαμπίδης: Ποντίων και Κώων Βίος" καθώς και την Ποντιακή και Κωακή κουζίνα.
Στο βιβλίο του Θεοφάνη Μαλκίδη "Μιχάλης Χαραλαμπίδης: Ποντίων και Κώων Βίος" αποτυπώνονται πλήρως οι αγώνες του ξεχωριστού διανοούμενου για το Ποντιακό ζήτημα, η αγάπη του για την Κω , η αγάπη του για την πολιτική και η προσέγγιση του σε όλα τα ζητήματα που δεν σταματάνε να απασχολούν την Πατρίδα μας.
Η ιδέα για το βιβλίο που αποτυπώνει με τον καλύτερο τρόπο την σύνδεση του Πόντου και της αγαπημένης μας Κω ήταν του Θεοφάνη Μαλκίδη, της Αστικής Εταιρείας "Ιπποκράτης", της Προέδρου κας Τελλή Διονυσίας και του επιστημονικού Διευθυντή κ.Γερούκαλη Δημήτρη και του Συλλόγου Ποντίων Κω "Ξενιτέας".
Η Ποντιακή και η Κωακή κουζίνα συνόδευσε την εκδήλωση και η οικοδέσποινα Μαίρη Τριανταφυλλοπούλου και το οινοποιείο της οικογένειάς της "Ακράνι" με την φιλοξενία της μας άφησε υποχρεωμένους.
Ολόκληρη η εκδήλωση στη συνέχεια
Μιχάλης Χαραλαμπίδης. Ποντίων και Κώων Βίος
Μιχάλης Χαραλαμπίδης. Ποντίων και Κώων Βίος
Έκδοση της Αστικής Εταιρείας «Ιπποκράτης». Κέντρου πρόληψης των εξαρτήσεων και προαγωγής της ψυχοκοινωνικής υγείας.
ISBN: 978-960-9714-19-8. Κως 2024.
Η παρούσα έκδοση, με εισαγωγή και επιμέλεια του Θεοφάνη Μαλκίδη, περιλαμβάνει την αποτύπωση των πεπραγμένων του αείμνηστου Μιχάλη Χαραλαμπίδη για τον Πόντο και την Κω, τους δύο ελληνικούς τόπους με τους οποίους συνδέθηκε ποικιλοτρόπως ο σπουδαίος διανοούμενος, προβάλλοντας την ιστορία, τον πολιτισμό, τη γαστρονομία, το βίο των Ποντίων και των Κώων.
Όπως επισημαίνει στο εισαγωγικό της σημείωμα η πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Κω και της Ἀστικῆς Ἑταιρείας «Ιπποκράτης» Διονυσία Τελλή-Τσιμισίρη, «ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης υπήρξε πολύτιμος συνεργάτης της Αστικής Εταιρείας ΙΠΠΟΚΡΑΤΗΣ. Οι σκέψεις και το έργο του επηρέασαν και διαμόρφωσαν, εν πολλοίς, τον χαρακτήρα της. Διανοητής που συνδύαζε την σκέψη, την φιλοσοφία με την δράση. Οραματιστής που άνοιγε δρόμους σκέψης. Αγαπούσε την Ελλάδα και αφιέρωσε την ζωή του στον σκοπό αυτό».
Με τη σειρά του ο Χαράλαμπος Ναβροζίδης, Αντιπεριφερειάρχης Νοτίου Αιγαίου και πρόεδρος του Συλλόγου Ποντίων Κω ο «Ξενιτέας, γράφει σχετικά ότι «ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης (1951-2024) υπήρξε ένας βαθιά στοχαστικός Έλληνας. Αντιλήφθηκε νωρίς ότι τα γεγονότα που οδήγησαν στη συρρίκνωση του Ελληνισμού, όχι μόνο του Ποντιακού, αλλά και του Μικρασιατικού γενικότερα και του Κυπριακού αργότερα, είχαν μία κοινή αιτία, που ονομαζόταν τουρκικός εθνικισμός. Για τον λόγο αυτό έκανε τα προβλήματα του Ποντιακού Ελληνισμού προβλήματα του Ελληνισμού συνολικά: έφερε το θέμα της Γενοκτονίας στο προσκήνιο, πρότεινε λύσεις για τα προβλήματα που βασάνισαν τον Ελληνισμό συνολικά, από την εξωτερική πολιτική και την αποκέντρωση μέχρι τη γεωργία και την αξιοποίηση των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας. Για αυτά και για τόσα άλλα ακόμη, νοερά υποκλινόμαστε σε ένα μεγάλο Έλληνα Πόντιο, που δεν δίστασε ποτέ να δει την αλήθεια, να πει την αλήθεια και να φροντίσει με τον λόγο και το έργο να μην επαναληφθούν ξανά τα λάθη του παρελθόντος».
Ενώ ο Δημήτριος Γερούκαλης Ἐπιστημονικός Διευθυντής τῆς Ἀστικῆς Ἑταιρείας «Ιπποκράτης», στο πρόλογό του, τονίζει ότι «ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης ὑπῆρξε μία μεγάλη μορφή τῆς συγχρόνου Ἑλλάδος. Πολιτικό ὄν, ἀσυμβίβαστος, μέ δημιουργική καί παραγωγική σκέψι, μέ ὄραμα διά τήν Ἑλλάδα, εἰς τήν ὁποίαν ἀφιέρωσε τήν ζωήν του, ἡ ὁποία ὑπῆρξε συνεπής μέ τήν φιλοσοφία του καί τά πιστεύω του. Ἀσκητικός, λάτρης τοῦ κάλλους καί τῆς αἰσθητικῆς. Ἡ Ἀστική Ἑταιρεία ΙΠΠΟΚΡΑΤΗΣ ὑπῆρξε συνέκδημος, ἐπί μακράν σειρά ἐτῶν καί ὠφελήθη τά μάλα. Στόχος του ἦτο ἡ ἀνάκτησις τοῦ Ἑλληνικοῦ τρόπου τοῦ βίου, τόν ὁποῖον μεταλαμπάδευσε εἰς τήν Ἀστικήν Ἑταιρείαν ΙΠΠΟΚΡΑΤΗΣ καί διά τοῦτο τοῦ ὀφείλομεν χάριτας πολλάς. Γνήσιος Πόντιος, ἀγωνιστής, πρωτεργάτης τῆς ἀναγνωρίσεως τῆς Γενοκτονίας τῶν Ποντίων. Ἡγωνίσθη διά τό ὄραμα τῆς Ρωμανίας, τό ὁποῖον τό μικρόψυχον πολιτικό σύστημα, ἐγκατέλειψε. Ἡ παροῦσα ἔκδοσις ἀποτελεῖ ἐλάχιστον φόρον τιμῆς πρός Αὐτόν».
Στο βιβλίο περιλαμβάνεται ο βίος και το έργο του Μιχάλη Χαραλαμπίδη και οι προτάσεις του για τον Πόντο και την Κω, προτάσεις που αποτυπώθηκαν σε βιβλία και σε εκδηλώσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό, ακολουθώντας τη σύνθεση του συμβολισμού τον οποίον επέλεγε πάντα για να δίνει νόημα στις λέξεις και τη δράση του. Επίσης στο βιβλίο συμπεριλαμβάνονται και τρία χειρόγραφα- τεκμήρια του Μιχάλη Χαραλαμπίδη τα οποία είχαν σταλεί το 2021 στον Δημήτριο Γερούκαλη, για την προετοιμασία της εκδήλωσης για τη Βαρβάρα/ Βάρβαρα στην Κω, τη συνάντηση δηλαδή της Θρακικής, Ποντιακής και Κωακής ιστορίας και διατροφικής παράδοσης.
Η έκδοση αποτελεί προσπάθεια για να γίνει ( και μ΄ αυτόν τον τρόπο) γνωστό το έργο του Μιχάλη Χαραλαμπίδη, να (επι)κοινωνηθεί ευρύτερα και ιδιαίτερα στις νέες γενιές ο πρωτοποριακός λόγος του, η ιδιαίτερη γραφή του, η συνεχής πράξη του, η ανιδιοτελής πολιτική, κοινωνική και επιστημονική του προσφορά.
Η παρουσίαση του βιβλίου «Μιχάλης Χαραλαμπίδης. Ποντίων και Κώων Βίος», θα πραγματοποιηθεί μαζί με την εκδήλωση - προβολή της Ποντιακής και Κωακής διατροφικής παράδοσης, από την Αστική Εταιρεία «Ιπποκράτης», το Σύλλογο Ποντίων Κω «Ξενιτέας», με την υποστήριξη της οικογένειας Τριανταφυλλοπούλου στο οινοποιείο της στην Κω, την Κυριακή 3 Νοεμβρίου 2024 και ώρα 4:00 μμ.
Α
Μιχάλης Χαραλαμπίδης. Ποντίων και Κώων Βίος
Έκδοση της Αστικής Εταιρείας «Ιπποκράτης». Κέντρου πρόληψης των εξαρτήσεων και προαγωγής της ψυχοκοινωνικής υγείας.
ISBN: 978-960-9714-19-8. Κως 2024.
Η παρούσα έκδοση, με εισαγωγή και επιμέλεια του Θεοφάνη Μαλκίδη, περιλαμβάνει την αποτύπωση των πεπραγμένων του αείμνηστου Μιχάλη Χαραλαμπίδη για τον Πόντο και την Κω, τους δύο ελληνικούς τόπους με τους οποίους συνδέθηκε ποικιλοτρόπως ο σπουδαίος διανοούμενος, προβάλλοντας την ιστορία, τον πολιτισμό, τη γαστρονομία, το βίο των Ποντίων και των Κώων.
Όπως επισημαίνει στο εισαγωγικό της σημείωμα η πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Κω και της Ἀστικῆς Ἑταιρείας «Ιπποκράτης» Διονυσία Τελλή-Τσιμισίρη, «ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης υπήρξε πολύτιμος συνεργάτης της Αστικής Εταιρείας ΙΠΠΟΚΡΑΤΗΣ. Οι σκέψεις και το έργο του επηρέασαν και διαμόρφωσαν, εν πολλοίς, τον χαρακτήρα της. Διανοητής που συνδύαζε την σκέψη, την φιλοσοφία με την δράση. Οραματιστής που άνοιγε δρόμους σκέψης. Αγαπούσε την Ελλάδα και αφιέρωσε την ζωή του στον σκοπό αυτό».
Με τη σειρά του ο Χαράλαμπος Ναβροζίδης, Αντιπεριφερειάρχης Νοτίου Αιγαίου και πρόεδρος του Συλλόγου Ποντίων Κω ο «Ξενιτέας, γράφει σχετικά ότι «ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης (1951-2024) υπήρξε ένας βαθιά στοχαστικός Έλληνας. Αντιλήφθηκε νωρίς ότι τα γεγονότα που οδήγησαν στη συρρίκνωση του Ελληνισμού, όχι μόνο του Ποντιακού, αλλά και του Μικρασιατικού γενικότερα και του Κυπριακού αργότερα, είχαν μία κοινή αιτία, που ονομαζόταν τουρκικός εθνικισμός. Για τον λόγο αυτό έκανε τα προβλήματα του Ποντιακού Ελληνισμού προβλήματα του Ελληνισμού συνολικά: έφερε το θέμα της Γενοκτονίας στο προσκήνιο, πρότεινε λύσεις για τα προβλήματα που βασάνισαν τον Ελληνισμό συνολικά, από την εξωτερική πολιτική και την αποκέντρωση μέχρι τη γεωργία και την αξιοποίηση των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας. Για αυτά και για τόσα άλλα ακόμη, νοερά υποκλινόμαστε σε ένα μεγάλο Έλληνα Πόντιο, που δεν δίστασε ποτέ να δει την αλήθεια, να πει την αλήθεια και να φροντίσει με τον λόγο και το έργο να μην επαναληφθούν ξανά τα λάθη του παρελθόντος».
Ενώ ο Δημήτριος Γερούκαλης Ἐπιστημονικός Διευθυντής τῆς Ἀστικῆς Ἑταιρείας «Ιπποκράτης», στο πρόλογό του, τονίζει ότι «ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης ὑπῆρξε μία μεγάλη μορφή τῆς συγχρόνου Ἑλλάδος. Πολιτικό ὄν, ἀσυμβίβαστος, μέ δημιουργική καί παραγωγική σκέψι, μέ ὄραμα διά τήν Ἑλλάδα, εἰς τήν ὁποίαν ἀφιέρωσε τήν ζωήν του, ἡ ὁποία ὑπῆρξε συνεπής μέ τήν φιλοσοφία του καί τά πιστεύω του. Ἀσκητικός, λάτρης τοῦ κάλλους καί τῆς αἰσθητικῆς. Ἡ Ἀστική Ἑταιρεία ΙΠΠΟΚΡΑΤΗΣ ὑπῆρξε συνέκδημος, ἐπί μακράν σειρά ἐτῶν καί ὠφελήθη τά μάλα. Στόχος του ἦτο ἡ ἀνάκτησις τοῦ Ἑλληνικοῦ τρόπου τοῦ βίου, τόν ὁποῖον μεταλαμπάδευσε εἰς τήν Ἀστικήν Ἑταιρείαν ΙΠΠΟΚΡΑΤΗΣ καί διά τοῦτο τοῦ ὀφείλομεν χάριτας πολλάς. Γνήσιος Πόντιος, ἀγωνιστής, πρωτεργάτης τῆς ἀναγνωρίσεως τῆς Γενοκτονίας τῶν Ποντίων. Ἡγωνίσθη διά τό ὄραμα τῆς Ρωμανίας, τό ὁποῖον τό μικρόψυχον πολιτικό σύστημα, ἐγκατέλειψε. Ἡ παροῦσα ἔκδοσις ἀποτελεῖ ἐλάχιστον φόρον τιμῆς πρός Αὐτόν».
Στο βιβλίο περιλαμβάνεται ο βίος και το έργο του Μιχάλη Χαραλαμπίδη και οι προτάσεις του για τον Πόντο και την Κω, προτάσεις που αποτυπώθηκαν σε βιβλία και σε εκδηλώσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό, ακολουθώντας τη σύνθεση του συμβολισμού τον οποίον επέλεγε πάντα για να δίνει νόημα στις λέξεις και τη δράση του. Επίσης στο βιβλίο συμπεριλαμβάνονται και τρία χειρόγραφα- τεκμήρια του Μιχάλη Χαραλαμπίδη τα οποία είχαν σταλεί το 2021 στον Δημήτριο Γερούκαλη, για την προετοιμασία της εκδήλωσης για τη Βαρβάρα/ Βάρβαρα στην Κω, τη συνάντηση δηλαδή της Θρακικής, Ποντιακής και Κωακής ιστορίας και διατροφικής παράδοσης.
Η έκδοση αποτελεί προσπάθεια για να γίνει ( και μ΄ αυτόν τον τρόπο) γνωστό το έργο του Μιχάλη Χαραλαμπίδη, να (επι)κοινωνηθεί ευρύτερα και ιδιαίτερα στις νέες γενιές ο πρωτοποριακός λόγος του, η ιδιαίτερη γραφή του, η συνεχής πράξη του, η ανιδιοτελής πολιτική, κοινωνική και επιστημονική του προσφορά.
Η παρουσίαση του βιβλίου «Μιχάλης Χαραλαμπίδης. Ποντίων και Κώων Βίος», θα πραγματοποιηθεί μαζί με την εκδήλωση - προβολή της Ποντιακής και Κωακής διατροφικής παράδοσης, από την Αστική Εταιρεία «Ιπποκράτης», το Σύλλογο Ποντίων Κω «Ξενιτέας», με την υποστήριξη της οικογένειας Τριανταφυλλοπούλου στο οινοποιείο της στην Κω, την Κυριακή 3 Νοεμβρίου 2024 και ώρα 4:00 μμ.
«Πυξίδα για τους Πόντιους ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης»: Εκδήλωση στην Κω αφιερωμένη στη μνήμη του φλογερού Πόντιου πολιτικού
Πηγή φωτ.: facebook.com/xeniteaskos1990
Παρουσίαση του βιβλίου του Θεοφάνη Μαλκίδη με τίτλο «Μιχάλης Χαραλαμπίδης, Ποντίων και Κώων Βίος»
Στη μνήμη του Μιχάλη Χαραλαμπίδη, του πολιτικού που πρωτοστάτησε στην καθιέρωση της 19ης Μαΐου ως Ημέρας Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου, ήταν αφιερωμένη η εκδήλωση που διοργάνωσαν την Κυριακή ο Σύλλογος Ποντίων Κω «Ξενιτέας» και η Αστική Εταιρεία Ιπποκράτης στο Κτήμα «Τριανταφυλλοπούλου» στην Κώ.
Στο πλαίσιό της έγινε παρουσίαση του βιβλίου του Θεοφάνη Μαλκίδη με τίτλο «Μιχάλης Χαραλαμπίδης, Ποντίων και Κώων Βίος» στο οποίο αποτυπώνονται οι αγώνες του φλογερού Πόντιου πολιτικού για την αναγνώριση της Γενοκτονίας καθώς και η αγάπη του για την Κω.
Μιλώντας στην εκδήλωση ο πρόεδρος του Συλλόγου Ποντίων Κω «Ξενιτέας» Χαράλαμπος Ναβροζίδης χαρακτήρισε τον Μιχάλη Χαραμπίδη «πυξίδα» που δείχνει τι έγινε μέχρι σήμερα για το Ποντιακό ζήτημα και αναφέρθηκε στην πρώτη συνάντηση που είχε μαζί του στα γραφεία του συλλόγου. «Κυριολεκτικά θα τον παρομοίαζα με φλόγα» είπε ο Χαράλαμπος Ναβροζίδης και στη συνέχεια σημείωσε: « Ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης διακρινόταν από ευθύτητα. Αυτή την ευθύτητα κρατάω και εγώ σήμερα και όλοι όσοι αγωνιζόμαστε οργανωμένα στον ποντιακό χώρο, για να ολοκληρώσουμε τη σπουδαιότητα του έργου. Το μνημόσυνο σε όλους εκείνους που θεωρήθηκαν ανταλλάξιμοι το 1922 λες και ήταν προϊόντα και σε όλους αυτούς που αφήσαν τη ζωή τους, όντας γενοκτονημένοι στα τραγικά γεγονότα της Μικράς Ασίας και του Πόντου».
Στο τέλος της εκδήλωσης οι συμμετέχοντες είχαν την ευκαιρία να γευθούν πιάτα της ποντιακής κουζίνας που ετοίμασαν οι κυρίες του συλλόγους.
Μιχάλης Χαραλαμπίδης
O Μιχάλης Χαραλαμπίδης γεννήθηκε στην Αλεξανδρούπολη το 1951, από γονείς πρόσφυγες από τη Σάντα του Πόντου, οι οποίοι κατέφυγαν στη Θράκη, μετά απ
«ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ»:
ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΟΣΩΝ
ΑΝΑΓΝΩΣΑΝ KAI KATANOHΣΑΝ ΣΕΛΙΔΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ ΤΟΥ - ΜΙΑ ΑΞΙΑΚΗ ΔΕΣΜΕΥΣΗ.
Μία κατάθεση για ένα γενναιόψυχο πέρασμα. Αυτό είναι το βιβλίο «Μιχάλης Χαραλαμπίδης» έκδοση από το Πολιτιστικό Αναπτυξιακό Κέντρο Θράκης (ΠΑΚΕΘΡΑ). Οι εκδότες σημειώνουν ότι «το βιβλίο συγκέντρωσε τα κείμενα που δημοσιεύτηκαν μετά την εκδημία του Μιχάλη Χαραλαμπίδη (Μ.Χ), έγινε με αγάπη για το πρόσωπο, το έργο, τον βίο και τη μνήμη του».
Ο Θεοφάνης Μαλκίδης, Δρ. Παντείου Πανεπιστημίου, αναλαμβάνει την περιεκτική συντομογραφία της διαδρομής του Μ. Χ. σε 62 σελίδες και σε τρία μέρη.
Στο κεφάλαιο «ένας ξεχωριστός ανθρώπινος και πολιτικός βίος» ανακαλύπτεις μια διαδρομή ενός προσώπου που κινήθηκε σε θεωρητικούς, πρακτικούς και συμβολικούς δρόμους, σε πορείες αλήθειας και απελευθέρωσης.
Στη συνέχεια, σε ευσύνοπτη καταγραφή παρουσιάζεται η εργογραφία του Μ. Χ., η οποία, όπως τονίζεται, αφορά την Ελληνικότητα και Οικουμενικότητα ενός ενεργού διανοούμενου. Ακολουθεί η παρουσίαση των βιβλίων του, με επαρκές ανάπτυγμα των θεματικών τους. Αποτέλεσμα να διαμορφώνεται μια συνεκτική εικόνα του πολύμορφου και πολυδιάστατου συγγραφικού του έργου.
Στο βιβλίο ακολουθούν οι επικήδειοι λόγοι, τα μηνύματα φορέων από την Ελλάδα και το εξωτερικό και ακολουθούν οι προσωπικές καταθέσεις, οι οποίες μιλούν για αυτόν. Το επίμετρο ανήκει στον Ναύαρχο ε. α. Χρήστο Λυμπέρη.
Το βιβλίο δεν είναι αποχαιρετισμός, ούτε έκφραση ανεπούλωτου τραύματος της απώλειας. Είναι η συνδήλωση μιας κοινότητας, ενός χώρου ιδεών, που δέχεται το γεγονός ως χαροποιό και δημιουργικό πένθος.
Μια ανατίμηση ευθύνης και προσωπικού χρέους πέρα από τα στεγανά όρια του θρήνου. Δεν έχουμε να κάνουμε με αγωνία αστέγων που υψώνουν φωτογραφίες, αλλά όπως βγαίνουν οι λαϊκές μελωδίες από τον πόνο των ανθρώπων και από το «doleo ergo sum» - στον πόνο μαθαίνω πως υπάρχω.
Είναι καταθέσεις διαφορετικών διαμορφωτικών βιωμάτων σε συνάντηση, συνάφεια, αναγνώριση με ένα επιβεβαιωμένο διανοητικό και πολιτικό έργο. Τόσες πολλές αναφορές προσώπων και θεσμικών και συλλογικών φορέων συμπληρώνουν την μεγάλη εικόνα ενός μεγάλου με φωτεινό πέρασμα και κληροδότημα.
Οι συμμετοχές συμπληρώνουν την ταυτότητα του εκλιπόντα που θέλησε να συγκριθεί με τις τοπικές, περιφερειακές και οικουμενικές ανάγκες. Ο Μ. Χ. κάλεσε σε μια οδοιπορία και ως αυθεντικός διανοούμενος έδωσε θεμελιώδη ελπίδα. Δεν έκανε χρήση του ποδοβολητού, των σημαιών, της τηλεκρατικής προμόσιον, των λόμπι και της κρατικής θαλπωρής. Οι αναφορές όλων σε αυτό το βιβλίο τον αναγνωρίζουν ως δημόσιο κήρυκα που θέτει σε κρίση όλους ακόμα και τους πιο άτολμους.
*
Το βιβλίο για τον εκδότη «προσδοκά (μεταξύ των άλλων) να είναι η αρχή για εκδόσεις, συζητήσεις, συνέδρια και πρωτοβουλίες, οι οποίες θα αναδείξουν την εξαιρετικής σημασίας δράση του».
Ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης το post mortem μέλλον του το ανέθεσε στην ελεύθερη, συνειδητή αξιοποίηση του έργου του. Με την πλουτοπαραγωγή του είπε: λάβετε, μάθετε, καλλιεργείστε την.
Αυτό το βιβλίο γνώσης και δηλώσεων συστοίχησης σε ένα παράδειγμα είναι πρωτοπαραγωγικό επιγέννημα.
(Στους δύσκολους καιρούς είναι επίτευγμα η έκδοση αυτού του βιβλίου. Όμως η Ελλάδα αναπνέει και σε ένα από τα κέντρα της, τη Θράκη. Ευγνωμοσύνη στο ΠΑΚΕΘΡΑ και στον συνεπιμελητή, μαζί με τον Θεοφάνη Μαλκίδη, της έκδοσης Βασίλη Αϊβαλιώτη. Η φωτογραφία του εξωφύλλου από ομιλία του Μ.Χ. στην Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ το 2006).
Γρηγόρης Κλαδούχος
Για τον Μιχάλη Χαραλαμπίδη
Μιχάλης Χαραλαμπίδης ΕΓΚΩΜΙΟ ΣΤΟΝ ΠΡΟΜΗΘΕΑ ΤΗΣ ΚΑΛΟΛΙΜΝΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΑΡΔΟΥΧΟΥΣ ΤΟΥ ΞΕΝΟΦΩΝΤΑ
Ελάχιστοι στην Ευρώπη γνωρίζουν ότι οι πρώτες εκδόσεις βιβλίων με τον τρόπο του Γκούτεμπερκ στο Παρίσι (1471) έγιναν από τον τότε πρύτανη της Σορβόνης Γ. Φισσέ, φίλο, συναθλητή και συνεργάτη του Βησσαρίωνα του Τραπεζούντιου.
Τα βιβλία αφορούσαν τους Έλληνες κλασικούς και ένα κείμενο του Βησσαρίωνα για τους Οθωμανούς Τούρκους. Ο μεγάλος αυτός ανθρωπιστής, ο μεγάλος αυτός πατέρας της Ευρώπης αγωνίσθηκε επί τρεις δεκαετίες να οικοδομήσει μια συμμαχία των λαών της Μικράς Ασίας, της Μεσοποταμίας, του Καυκάσου, της Περσίας ενάντια στην οθωμανική εισβολή.
Ένας μεγάλος σύμμαχός του ήταν ο ηγεμόνας της αρχαίας Άμιδας, του Άμεντ. Σύζυγός του ήταν η Δέσποινα Αικατερίνη Κομνηνή, πριγκίπισσα της Τραπεζούντας. Έζησαν ως ζευγάρι, αυτή με την παιδεία και τον πολιτισμό της Τραπεζούντιας χριστιανής πριγκίπισσας και αυτός ως πεφωτισμένος μουσουλμάνος. Η Κομνηνή έζησε τα τελευταία χρόνια και πέθανε σε ένα χριστιανικό μοναστήρι που η ίδια έχτισε. Μια μέρα, ένας νέος κυβερνήτης του Άμεντ θα τιμήσει τη μνήμη αυτής της αγνοούμενης μεγάλης γυναίκας.
Ο Βησσαρίων ο Τραπεζούντιος ήταν αυτός που προειδοποίησε τον κόσμο για την καταστροφικότητα του οθωμανικού τουρκικού ισλάμ και η ιστορία του έδωσε δίκαιο και σε αυτό…
Πατέρας όλων αυτών των ιστορικών διεργασιών, των ανέμων της ελευθερίας, της δημοκρατίας, της αδελφοσύνης των λαών είναι ο Αμπντουλλάχ Οτζαλάν και η παρέα των συναθλητών του, που ξεκινώντας από τη Σχολή Πολιτικών Επιστημών της Άγκυρας αποφάσισαν να καθορίσουν μια άλλη σχέση με την ιστορία των λαών της περιοχής. Είμαι υπερήφανος που γνώρισα ορισμένους από αυτούς όπως τον καπετάνιο Τζουμά, τον Τζεμίλ Μπαγίκ. Αναρωτιέμαι γιατί το Χάρβαρντ, το Καίμπριτς, το Αριστοτέλειο της Θεσσαλονίκης δεν τον καλούν για μια διάλεξη. Η επιστήμη ή είναι ελεύθερη ή δεν είναι επιστήμη. Ήταν ένας μεγάλος ανθρωπιστής ο Όλαφ Πάλμε, που προσκάλεσε στην Στοκχόλμη έναν μεγάλο ηγέτη και ποιητή τον Αμιρκάλ Καμπράλ. Αν ζούσε θα τον εκλέγαμε Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης. Τώρα δεν έχεις ποιον να εκλέξεις…
Παρακολουθούμε εδώ και χρόνια την μικρότητα, τον κυνισμό, την υποκρισία των εθνικών και διεθνών θεσμών. Το μετασχηματισμό της υποκριτικής ρητορικής για τα ανθρώπινα δικαιώματα σε εμπορικές και οικονομικές συμφωνίες. Η ρατσιστική Τουρκία γνωρίζει αυτήν την αδυναμία τους...
Οι εδώ έβαλαν τα κασκόλ στα στάδια. Την ίδια στιγμή στην Κουρδία βρίσκονταν σε υψηλό επίπεδο απόδοσης η μηχανή θανάτου. Φαίνεται ότι το θεωρούν εθνοκάθαρση, όχι γενοκτονία, και γι’ αυτό δεν μίλησαν. Εδώ που γεννήθηκε η φωνή, ο Λόγος, κυριαρχεί το έγκλημα της ΣΙΩΠΗΣ. Όλες, όμως, αυτές οι συμπεριφορές, οι ανηθικότητες, οι απανθρωπισμοί, είναι πλέον εκτός ιστορίας. Είναι αντίθετες με τις σημερινές κοινωνικές, οικονομικές, ιστορικές δυναμικές. Ανήκουν πλέον στον σκουπιδότοπο μιας ιδιαίτερα ύπουλης και απάνθρωπης αποικιοκρατίας που επινόησε γεωπολιτικά αυτό το κράτος-τέρας. Η ρατσιστική Τουρκία έχει συνείδηση του τέλους της...
Υπάρχει ένα ζήτημα που αφορά πολλούς. Αφορά πολύ περισσότερο εμάς τους Έλληνες, την Ελληνική Δημοκρατία, τις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις. Πώς μπορεί ένας στρατός που πολέμησε τον φασισμό και το ναζισμό στην Βόρειο Ήπειρο, την Κρήτη, τον Γοργοπόταμο, το Μακρυνόρος, το Ελ Αλαμέιν, το Ρίμινι, να συνυπάρχει με έναν ρατσιστικό στρατό που κάνει πόλεμο με γυναικόπαιδα στην Κουρδία; Που βιάζει και δολοφονεί νέες γυναίκες όπως την Κεβσέρ Ελτούρκ. Γιατί ένας επίσημος του ΟΗΕ, της ΕΕ, του ΝΑΤΟ, δεν επισκέπτεται τους γονείς της; Τελικά το ΝΑΤΟ ιδρύθηκε για να βιάζει γυναικόπαιδα ή να προστατεύει τους βιαστές τους; Γιατί δεν αποπέμπονται οι γυναικομάχοι, παιδομάχοι και βιαστές από το ΝΑΤΟ; Γιατί δεν παραπέμπονται στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης; Όπως δήλωσε η πρώην πρόεδρός του Κάρλα Ντελ Πόντε…
Οφείλουμε να αρχίσουμε με τον πρωταγωνιστή της ιστορίας, το πρώτο πρόσωπο της Τραγωδίας. Τον Προμηθέα της Καλολίμνου, τον Αμπντουλλάχ Οτζαλάν. Αυτόν που πήρε την ιστορία στις πλάτες του. Το 1997, μιλώντας στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης πρότεινα την πρόσκλησή του στην Ελλάδα από ένα Πανεπιστήμιο ή έναν Δήμο. Μίλησα μάλιστα με τον Πρύτανη ενός Πανεπιστημίου. Αν γινόταν αυτό τότε και συνοδευόταν από προσκλήσεις Πανεπιστημίων και Δήμων και άλλων ευρωπαϊκών πόλεων, όταν δημιουργήθηκε η έκτακτη κατάσταση του 1999 ο ερχομός του στην Ευρώπη θα ήταν υπόθεση ρουτίνας.
Είναι γνωστή η άποψή μου, ότι η πολιτική είναι πρόβλεψη, πρόλογος. Εγώ είχα μια πολιτική, μια μεγάλη πολιτική για το Νέο Ανατολικό Ζήτημα, που οδηγούσε το κουρδικό στην ΕΕ, στους διεθνείς θεσμούς, στον ΟΗΕ. Άλλοι το πήγαν στις ζούγκλες της Αφρικής, και στο Ιμραλί. Η απόφαση πάρθηκε στην Ουάσιγκτον και μετά από περιπετειώδεις διαδρομές σε πολλές πρωτεύουσες και ζούγκλες και κατά τρόπο ανιστόρητο και αφύσικο από την μη Αθήνα κατέληξε στη νήσο φυλακή, στο Γκουλάκ της Προποντίδας.
Μίλησα γι’ αυτά στο δικαστήριο φάρσα της Αθήνας. Μου έκανε εντύπωση ότι και ο Πρόεδρος και ο Εισαγγελέας του Δικαστηρίου ήταν μαζί μας. Θα πρότεινα στους φίλους Κούρδους να εκδώσουν το κείμενό μου στην κουρδική γλώσσα…
Μετά τον Οτζαλάν, το τραγικό δίδυμο για την Ελλάδα, οι Γιωργάκης – Σημίτης έδιναν, επαναπροωθούσαν και άλλους αγωνιστές κατόπιν συμφωνίας με τον Τζεμ. Με την λίστα Τζεμ. Μέχρι και έναν Πόντιο φοιτητή του Παντείου, πολιτικό πρόσφυγα από την Τραπεζούντα επεδίωξαν να τους δώσουν. Αντί για το μεταναστευτικό αυτοί έδιναν, επαναπροωθούσαν αγωνιστές...
Σήμερα, μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα παγκόσμιο, οικουμενικό κίνημα για την απελευθέρωση του Αμπντουλλάχ Οτζαλάν. Πολύ μεγαλύτερο από αυτό που αναπτύχθηκε για τον έγκλειστο επί δεκαετίες σε ένα άλλο νησί, το Ρόμπεν Άιλαντ, τον Νέλσον Μαντέλα. Μεγαλύτερο από αυτό που αναπτύχθηκε για την απελευθέρωση του Αλέξανδρου Παναγούλη.
Να επαναφέρω μια πρότασή μου. Τον προσεχή Σεπτέμβριο μπορούμε να πάρουμε το δρόμο των παλιών Αργοναυτών. Αυτή τη φορά δεν θα είναι από όλη την Ελλάδα, θα είναι απ’ όλη τη γη. Ξεκινώντας από τη Λήμνο και τη Σαμοθράκη, θα πλεύσουμε προς τον Ελλήσποντο, την Προποντίδα, την Καλόλιμνο. Αργοναύτες για την απελευθέρωση του Αμπντουλλάχ Οτζαλάν, του Προμηθέα της Καλολίμνου, του πατέρα της μελλοντικής Δημοκρατίας στη Μικρά Ασία.
Είναι ο Αμπντουλλάχ Οτζαλάν αυτός που μπορεί να εγγυηθεί την ειρήνη, τη συναδέλφωση, τη Δημοκρατία. Μια νέα θεσμική αρχιτεκτονική που θα σέβεται και θα εκφράζει τους ανθρώπους, τους λαούς, τους τόπους της Μικράς Ασίας. Θα σέβεται κυρίως την ανθρώπινη ζωή. Στη ρατσιστική Τουρκία η ζωή δεν έχει καμία αξία. Τι λέει γι’ αυτό η Κομεκόν, συγγνώμη η Κομισιόν; Είναι η Δημοκρατική Κουρδική Εθνική Ταυτότητα ο εχθρός των πολιτικών θρησκευτικών και ιδεολογικών ολοκληρωτισμών και θεμελιοκρατισμών κάθε μορφής...
Θα ήθελα, όμως, από εσάς, από τον αγαπητό Ντεμιρτάς, να θέσει δύο ζητήματα, δύο ερωτήματα στο Κοινοβούλιο της Άγκυρας. Το ένα είναι γιατί επεδίωξαν – σχεδίαζαν να με δολοφονήσουν. Το δεύτερο ζήτημα: Θα ήθελα να διαβαστεί, να μοιρασθεί μία επιστολή μου προς τον Ερντογάν, όταν επισκέφθηκε την Αθήνα. Περιλαμβάνεται στο βιβλίο μου στην τουρκική γλώσσα, με τίτλο «PONTOS – ANTİK BİR GERI KİMLİĞİN DÖNÜSÜ», το οποίο σας προσφέρω. Η επιστολή έχει τίτλο «Πού είναι οι 353.000 γείτονές σου Ταγίπ;», «Tayip Senin 353.000 Komsuların Nerede Kayıp?». Στους απογόνους μεγάλων πατέρων της Μικράς Ασίας, της Ευρώπης, αναφέρομαι. Τότε που ο Πόντος, η Τραπεζούντα ήταν ένα από τα πολιτιστικά κέντρα του κόσμου. Τώρα είναι εργαστήριο θανάτου...
Ελάχιστοι στην Ευρώπη γνωρίζουν ότι οι πρώτες εκδόσεις βιβλίων με τον τρόπο του Γκούτεμπερκ στο Παρίσι (1471) έγιναν από τον τότε πρύτανη της Σορβόνης Γ. Φισσέ, φίλο, συναθλητή και συνεργάτη του Βησσαρίωνα του Τραπεζούντιου.
Τα βιβλία αφορούσαν τους Έλληνες κλασικούς και ένα κείμενο του Βησσαρίωνα για τους Οθωμανούς Τούρκους. Ο μεγάλος αυτός ανθρωπιστής, ο μεγάλος αυτός πατέρας της Ευρώπης αγωνίσθηκε επί τρεις δεκαετίες να οικοδομήσει μια συμμαχία των λαών της Μικράς Ασίας, της Μεσοποταμίας, του Καυκάσου, της Περσίας ενάντια στην οθωμανική εισβολή.
Ένας μεγάλος σύμμαχός του ήταν ο ηγεμόνας της αρχαίας Άμιδας, του Άμεντ. Σύζυγός του ήταν η Δέσποινα Αικατερίνη Κομνηνή, πριγκίπισσα της Τραπεζούντας. Έζησαν ως ζευγάρι, αυτή με την παιδεία και τον πολιτισμό της Τραπεζούντιας χριστιανής πριγκίπισσας και αυτός ως πεφωτισμένος μουσουλμάνος. Η Κομνηνή έζησε τα τελευταία χρόνια και πέθανε σε ένα χριστιανικό μοναστήρι που η ίδια έχτισε. Μια μέρα, ένας νέος κυβερνήτης του Άμεντ θα τιμήσει τη μνήμη αυτής της αγνοούμενης μεγάλης γυναίκας.
Ο Βησσαρίων ο Τραπεζούντιος ήταν αυτός που προειδοποίησε τον κόσμο για την καταστροφικότητα του οθωμανικού τουρκικού ισλάμ και η ιστορία του έδωσε δίκαιο και σε αυτό…
Πατέρας όλων αυτών των ιστορικών διεργασιών, των ανέμων της ελευθερίας, της δημοκρατίας, της αδελφοσύνης των λαών είναι ο Αμπντουλλάχ Οτζαλάν και η παρέα των συναθλητών του, που ξεκινώντας από τη Σχολή Πολιτικών Επιστημών της Άγκυρας αποφάσισαν να καθορίσουν μια άλλη σχέση με την ιστορία των λαών της περιοχής. Είμαι υπερήφανος που γνώρισα ορισμένους από αυτούς όπως τον καπετάνιο Τζουμά, τον Τζεμίλ Μπαγίκ. Αναρωτιέμαι γιατί το Χάρβαρντ, το Καίμπριτς, το Αριστοτέλειο της Θεσσαλονίκης δεν τον καλούν για μια διάλεξη. Η επιστήμη ή είναι ελεύθερη ή δεν είναι επιστήμη. Ήταν ένας μεγάλος ανθρωπιστής ο Όλαφ Πάλμε, που προσκάλεσε στην Στοκχόλμη έναν μεγάλο ηγέτη και ποιητή τον Αμιρκάλ Καμπράλ. Αν ζούσε θα τον εκλέγαμε Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης. Τώρα δεν έχεις ποιον να εκλέξεις…
Παρακολουθούμε εδώ και χρόνια την μικρότητα, τον κυνισμό, την υποκρισία των εθνικών και διεθνών θεσμών. Το μετασχηματισμό της υποκριτικής ρητορικής για τα ανθρώπινα δικαιώματα σε εμπορικές και οικονομικές συμφωνίες. Η ρατσιστική Τουρκία γνωρίζει αυτήν την αδυναμία τους...
Οι εδώ έβαλαν τα κασκόλ στα στάδια. Την ίδια στιγμή στην Κουρδία βρίσκονταν σε υψηλό επίπεδο απόδοσης η μηχανή θανάτου. Φαίνεται ότι το θεωρούν εθνοκάθαρση, όχι γενοκτονία, και γι’ αυτό δεν μίλησαν. Εδώ που γεννήθηκε η φωνή, ο Λόγος, κυριαρχεί το έγκλημα της ΣΙΩΠΗΣ. Όλες, όμως, αυτές οι συμπεριφορές, οι ανηθικότητες, οι απανθρωπισμοί, είναι πλέον εκτός ιστορίας. Είναι αντίθετες με τις σημερινές κοινωνικές, οικονομικές, ιστορικές δυναμικές. Ανήκουν πλέον στον σκουπιδότοπο μιας ιδιαίτερα ύπουλης και απάνθρωπης αποικιοκρατίας που επινόησε γεωπολιτικά αυτό το κράτος-τέρας. Η ρατσιστική Τουρκία έχει συνείδηση του τέλους της...
Υπάρχει ένα ζήτημα που αφορά πολλούς. Αφορά πολύ περισσότερο εμάς τους Έλληνες, την Ελληνική Δημοκρατία, τις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις. Πώς μπορεί ένας στρατός που πολέμησε τον φασισμό και το ναζισμό στην Βόρειο Ήπειρο, την Κρήτη, τον Γοργοπόταμο, το Μακρυνόρος, το Ελ Αλαμέιν, το Ρίμινι, να συνυπάρχει με έναν ρατσιστικό στρατό που κάνει πόλεμο με γυναικόπαιδα στην Κουρδία; Που βιάζει και δολοφονεί νέες γυναίκες όπως την Κεβσέρ Ελτούρκ. Γιατί ένας επίσημος του ΟΗΕ, της ΕΕ, του ΝΑΤΟ, δεν επισκέπτεται τους γονείς της; Τελικά το ΝΑΤΟ ιδρύθηκε για να βιάζει γυναικόπαιδα ή να προστατεύει τους βιαστές τους; Γιατί δεν αποπέμπονται οι γυναικομάχοι, παιδομάχοι και βιαστές από το ΝΑΤΟ; Γιατί δεν παραπέμπονται στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης; Όπως δήλωσε η πρώην πρόεδρός του Κάρλα Ντελ Πόντε…
Οφείλουμε να αρχίσουμε με τον πρωταγωνιστή της ιστορίας, το πρώτο πρόσωπο της Τραγωδίας. Τον Προμηθέα της Καλολίμνου, τον Αμπντουλλάχ Οτζαλάν. Αυτόν που πήρε την ιστορία στις πλάτες του. Το 1997, μιλώντας στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης πρότεινα την πρόσκλησή του στην Ελλάδα από ένα Πανεπιστήμιο ή έναν Δήμο. Μίλησα μάλιστα με τον Πρύτανη ενός Πανεπιστημίου. Αν γινόταν αυτό τότε και συνοδευόταν από προσκλήσεις Πανεπιστημίων και Δήμων και άλλων ευρωπαϊκών πόλεων, όταν δημιουργήθηκε η έκτακτη κατάσταση του 1999 ο ερχομός του στην Ευρώπη θα ήταν υπόθεση ρουτίνας.
Είναι γνωστή η άποψή μου, ότι η πολιτική είναι πρόβλεψη, πρόλογος. Εγώ είχα μια πολιτική, μια μεγάλη πολιτική για το Νέο Ανατολικό Ζήτημα, που οδηγούσε το κουρδικό στην ΕΕ, στους διεθνείς θεσμούς, στον ΟΗΕ. Άλλοι το πήγαν στις ζούγκλες της Αφρικής, και στο Ιμραλί. Η απόφαση πάρθηκε στην Ουάσιγκτον και μετά από περιπετειώδεις διαδρομές σε πολλές πρωτεύουσες και ζούγκλες και κατά τρόπο ανιστόρητο και αφύσικο από την μη Αθήνα κατέληξε στη νήσο φυλακή, στο Γκουλάκ της Προποντίδας.
Μίλησα γι’ αυτά στο δικαστήριο φάρσα της Αθήνας. Μου έκανε εντύπωση ότι και ο Πρόεδρος και ο Εισαγγελέας του Δικαστηρίου ήταν μαζί μας. Θα πρότεινα στους φίλους Κούρδους να εκδώσουν το κείμενό μου στην κουρδική γλώσσα…
Μετά τον Οτζαλάν, το τραγικό δίδυμο για την Ελλάδα, οι Γιωργάκης – Σημίτης έδιναν, επαναπροωθούσαν και άλλους αγωνιστές κατόπιν συμφωνίας με τον Τζεμ. Με την λίστα Τζεμ. Μέχρι και έναν Πόντιο φοιτητή του Παντείου, πολιτικό πρόσφυγα από την Τραπεζούντα επεδίωξαν να τους δώσουν. Αντί για το μεταναστευτικό αυτοί έδιναν, επαναπροωθούσαν αγωνιστές...
Σήμερα, μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα παγκόσμιο, οικουμενικό κίνημα για την απελευθέρωση του Αμπντουλλάχ Οτζαλάν. Πολύ μεγαλύτερο από αυτό που αναπτύχθηκε για τον έγκλειστο επί δεκαετίες σε ένα άλλο νησί, το Ρόμπεν Άιλαντ, τον Νέλσον Μαντέλα. Μεγαλύτερο από αυτό που αναπτύχθηκε για την απελευθέρωση του Αλέξανδρου Παναγούλη.
Να επαναφέρω μια πρότασή μου. Τον προσεχή Σεπτέμβριο μπορούμε να πάρουμε το δρόμο των παλιών Αργοναυτών. Αυτή τη φορά δεν θα είναι από όλη την Ελλάδα, θα είναι απ’ όλη τη γη. Ξεκινώντας από τη Λήμνο και τη Σαμοθράκη, θα πλεύσουμε προς τον Ελλήσποντο, την Προποντίδα, την Καλόλιμνο. Αργοναύτες για την απελευθέρωση του Αμπντουλλάχ Οτζαλάν, του Προμηθέα της Καλολίμνου, του πατέρα της μελλοντικής Δημοκρατίας στη Μικρά Ασία.
Είναι ο Αμπντουλλάχ Οτζαλάν αυτός που μπορεί να εγγυηθεί την ειρήνη, τη συναδέλφωση, τη Δημοκρατία. Μια νέα θεσμική αρχιτεκτονική που θα σέβεται και θα εκφράζει τους ανθρώπους, τους λαούς, τους τόπους της Μικράς Ασίας. Θα σέβεται κυρίως την ανθρώπινη ζωή. Στη ρατσιστική Τουρκία η ζωή δεν έχει καμία αξία. Τι λέει γι’ αυτό η Κομεκόν, συγγνώμη η Κομισιόν; Είναι η Δημοκρατική Κουρδική Εθνική Ταυτότητα ο εχθρός των πολιτικών θρησκευτικών και ιδεολογικών ολοκληρωτισμών και θεμελιοκρατισμών κάθε μορφής...
Θα ήθελα, όμως, από εσάς, από τον αγαπητό Ντεμιρτάς, να θέσει δύο ζητήματα, δύο ερωτήματα στο Κοινοβούλιο της Άγκυρας. Το ένα είναι γιατί επεδίωξαν – σχεδίαζαν να με δολοφονήσουν. Το δεύτερο ζήτημα: Θα ήθελα να διαβαστεί, να μοιρασθεί μία επιστολή μου προς τον Ερντογάν, όταν επισκέφθηκε την Αθήνα. Περιλαμβάνεται στο βιβλίο μου στην τουρκική γλώσσα, με τίτλο «PONTOS – ANTİK BİR GERI KİMLİĞİN DÖNÜSÜ», το οποίο σας προσφέρω. Η επιστολή έχει τίτλο «Πού είναι οι 353.000 γείτονές σου Ταγίπ;», «Tayip Senin 353.000 Komsuların Nerede Kayıp?». Στους απογόνους μεγάλων πατέρων της Μικράς Ασίας, της Ευρώπης, αναφέρομαι. Τότε που ο Πόντος, η Τραπεζούντα ήταν ένα από τα πολιτιστικά κέντρα του κόσμου. Τώρα είναι εργαστήριο θανάτου...
Μιχάλης Χαραλαμπίδης Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΞΕΚΙΝΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΙΔΕΕΣ ΠΟΥ ΔΙΚΑΙΩΘΗΚΑΝ
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΞΕΚΙΝΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΙΔΕΕΣ ΠΟΥ ΔΙΚΑΙΩΘΗΚΑΝ
Η Βαθειά Ελλάδα, η CALABRIA βραβεύει τον Μιχάλη Χαραλαμπίδη
Μία συγκλονιστική εκδήλωση έγινε από τον Ελληνισμό της Μεγάλης Ελλάδας, της Κάτω Ιταλίας, της Καλαβρίας, όπου τιμήθηκε, μετά το θάνατον, ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης για το έργο του στην ελληνική και την ιταλική γλώσσα, "Καλαβρία: η βαθειά Ελλάδα" που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Στράβων.
Η βράβευση για το έργο και την προσωπικότητα του Μιχάλη Χαραλαμπίδη, έγινε στην Μπόβα της Καλαβρίας, εκεί όπου με την παρέμβαση του σπουδαίου διανοούμενου, ο Δήμος της πόλης αναγνώρισε τη Γενοκτονία!
Στο όνομα της ελληνικής γλώσσας της Καλαβρίας: απονεμήθηκαν τα βραβεία «Rohlfs, Mosino, Karanastasis».
Την τελετή απονομής του διεθνούς λογοτεχνικού βραβείου «Gerhard Rohlfs, Franco Mosino, Anastasios Karanastasis», διοργάνωσε ο πολιτιστικός σύλλογος Apodiafazzi, πραγματοποιήθηκε στη Μπόβα της Καλαβρίας.
Η φροντίδα της «καλαβριανής» γλώσσας και πολιτιστικής κληρονομιάς ήταν ο στόχος όλης της εκδήλωσης που είχε στιγμές μεγάλης συγκίνησης όταν ο πρόεδρος του διοργανωτή συλλόγου, Apodiafazzi, Καρμέλο Νουτσέρα θυμήθηκε τους μεγάλους λάτρεις της ελληνικής γλωσσικής κληρονομιάς της Καλαβρίας και φίλους του Bova, το φιλέλληνα Franco Mosino, τον Μιχάλη Χαραλαμπίδη και τον Γερουσιαστή Besostri, "πατέρα" του νόμου 482/1999, που θέσπισε την προστασία των γλωσσικών μειονοτήτων.
Η τιμητική εκδήλωση ήταν αφιερωμένη στην ανάλυση κρίσιμων θεμάτων και στις συγκεκριμένες προτάσεις για την αποφυγή της λήθης του πολιτισμού της ελληνόφωνης περιοχής της Καλαβρίας.
Τα βραβεία απονεμήθηκαν, στον Fortunato Stelitano για το έργο "Staiti nel Risorgimento italiano", στον Μιχάλη Χαραλαμπίδη για το έργο "Καλαβρία, η βαθιά Ελλάδα", στον Franco Mosino για το έργο "Ετυμολογικό λεξικό των επιστημονικών ελληνικών όρων", στη Lucia Bozzoli για το έργο «Η ελληνική γλώσσα της Μπόβα, φωνολογική, μορφοσυντακτική και λεξικο-σημασιολογική ανάλυση».
Στο τέλος της εκδήλωσης, προσφέρθηκαν παραδοσιακές πίτες και ο οίνος της Καλαβρίας, ενδεικτικά σημάδια του πολιτισμού του Ελληνισμού της Κάτω Ιταλίας.
ΠΗΓΗ:
