Τρίτη 21 Ιουλίου 2015

Οι καταδρομείς από τον Έβρο Χ. Χατζόπουλος και Χ. Δοιτσίδης και η θυσία τους για την ελευθερία της Κύπρου τον Ιούλιο του 1974


Οι καταδρομείς από τον Έβρο Χ. Χατζόπουλος και Χ. Δοιτσίδης και η θυσία τους για την ελευθερία της Κύπρου τον Ιούλιο του 1974
του Θεοφάνη Μαλκίδη

 
Η ιστορική σχέση Θράκης και Κύπρου ξεκινά από το 449 π.Χ., όταν ο Κίμωνας έφτασε με τις αθηναϊκές τριήρεις στις Κυπριακές ακτές , για να ελευθερώσει τους συμπατριώτες του. Μαζί του και ο Διονύσιος από την Καρδία, ο Θρακιώτης στρατιωτικός που η επιτύμβια στήλη του βρέθηκε στην κατεχόμενη σήμερα Λύση, στον τόπο καταγωγής του Γρηγόρη Αυξεντίου.
Αργότερα, όταν η Θράκη ήταν υπόδουλη, η σχέση της με την Κύπρο θα έχει και άλλη θυσία, όταν ο άγιος νεομάρτυρας Μιχαήλ από την Κύπρο, θα θανατωθεί από τους Οθωμανούς στα 1834, μαζί με άλλους τέσσερις Σαμοθρακίτες (Γεώργιος, Εμμανουήλ, Θεόδωρος, Γεώργιος). Ο 20ος αιώνας θα δυναμώσει περισσότερο τη σχέση αυτή, όταν μαθητές και μαθήτριες διαδήλωναν σε όλη τη Θράκη, κατά της αγγλικής σκλαβιάς και κατοχής της Κύπρου, δίνοντας το δικό τους αγώνα συμπαράστασης στον απελευθερωτικό αγώνα του Κυπριακού Ελληνισμού.
Τον Ιούλιο όμως του 1974 γράφεται το αποκορύφωμα της ιστορικής αυτής σχέσης, όταν οι μαχητές της Κύπρου, οι Έλληνες καταδρομείς χάνουν της ζωή τους. Αναμεσά τους οι καταγόμενοι από το νομό Έβρου Χριστόδουλος Δοιτσίδης και Χρήστος Χατζόπουλος, τους οποίους προτείναμε και εμπνευσμένες τοπικές ηγεσίες αποδέχθησαν, να τιμηθούν. Για την ηρωική αυτή θυσία ανεγέρθηκε προς τιμήν τους μνημείο στη Λευκωσία και στη Σούδα, απονεμήθηκαν τιμητικές διακρίσεις από τους εφέδρους καταδρομείς της Κύπρου, από την 35η Μοίρα Καταδρομών Κύπρου, από το Σύλλογο Εφέδρων Καταδρομέων Αλεξανδρούπολης, από το Σύλλογο Υπαλλήλων ΟΤΕ Κύπρου, το Σύλλογο Κυπρίων Έβρου, καθώς και από το διοικητή της Σούδας, ενώ οδοί σε διάφορες πόλεις του νομού Έβρου φέρουν το όνομά τους, ως ελάχιστη υπόμνηση της θυσίας των δύο νέων ανθρώπων για την ελευθερία. Για αυτή τη θυσία άλλωστε των νέων συμπατριωτών μας αξίζει κάποιος να αγωνιστεί για την πραγματική απελευθέρωση του Ελληνισμού στην Κύπρο. Η μνήμη τους να μας συντροφεύει και να μας εμπνέει!

 
_____________________
 
Χριστόδουλος Δοϊτσίδης
Γεννήθηκε το 1954 στην Καρωτή Διδυμοτείχου του νομού Έβρου και σπούδασε χορό στη Σχολή της Δόρας Στράτου στην Αθήνα, ενώ παράλληλα εργαζόταν ως υδραυλικός. Στις 23 Απριλίου 1974, γιορτή του Αγίου Γεωργίου, πολιούχου της Καρωτής, χόρεψε στο χωριό του με το συγκρότημα της Δόρας Στράτου και τρεις μέρες μετά κατατάχτηκε ως στο Σώμα Καταδρομών στο Μεγάλο Πεύκο.

 
Συνέχισε την εκπαίδευσή του στις καταδρομές στη Ρεντίνα και ύστερα στη Σούδα της Κρήτης. Στις 22 Ιουλίου 1974, μετά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, στάλθηκε εκεί μαζί με άλλους συναδέλφους του για την υπεράσπισή της, αλλά καταρρίφθηκε το αεροπλάνο που τους μετέφερε και πέρασε στην αθανασία σε ηλικία μόλις είκοσι ετών.

Χρήστος Χατζόπουλος

 
Γεννήθηκε στο Ελαφοχώρι Διδυμοτείχου του νομού Έβρου το 1952 και φοίτησε εκεί στο Δημοτικό Σχολείο και στη συνέχεια στο εξετάξιο Γυμνάσιο Διδυμοτείχου. Διαθέτοντας αξιόλογα αθλητικά προσόντα, υπήρξε αθλητής και ποδοσφαιριστής και πέτυχε να εισαχθεί στη Γυμναστική Ακαδημία.
 
Στις 26 Απριλίου 1974 κατατάχθηκε ως στο Σώμα Καταδρομών στο Μεγάλο Πεύκο. Συνέχισε την εκπαίδευσή του στις καταδρομές στη Ρεντίνα και ύστερα στη Σούδα της Κρήτης. Στις 22 Ιουλίου 1974, μετά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, στάλθηκε εκεί μαζί με άλλους συναδέλφους του για την υπεράσπισή της, αλλά καταρρίφθηκε το αεροπλάνο που τους μετέφερε και πέρασε στην αθανασία σε ηλικία μόλις εικοσιδύο χρόνων.





 
 
 

Δευτέρα 20 Ιουλίου 2015

Κύπρος: Η αντίσταση στην βαρβαρότητα. Από τους αγνοούμενους της Τραπεζούντας, της Αδριανούπολης και της Σμύρνης, το 1922, στους αγνοούμενους της Κερύνειας, της Αμμοχώστου και της Μόρφου, το 1974.


 


Κύπρος: Η αντίσταση στην βαρβαρότητα.

Από τους αγνοούμενους της Τραπεζούντας, της Αδριανούπολης

 και της Σμύρνης,  το 1922, στους αγνοούμενους

της Κερύνειας, της Αμμοχώστου και της Μόρφου,  το 1974. 


 
Του Θεοφάνη Μαλκίδη

Οι εξελίξεις τα τελευταία χρόνια για τον Κυπριακό και γενικότερα Ελληνισμό, ανέδειξαν πολλά και σημαντικά ζητήματα για το χειρισμό των εθνικών μας θεμάτων και ειδικότερα για την Κύπρο. Ωστόσο αξίζει κανείς να μείνει στη «σχολή σκέψης» που μονοπωλεί τα μέσα ενημέρωσης στην Αθήνα και τη Λευκωσία, θέλοντας να επιβάλλει τη γνωστή άποψή της. «Σχολή» που διαπερνά όλους τους λεγόμενους πολιτικούς χώρους. Εκπρόσωποι της αποδοχής του νέου σχεδίου Ανάν, στην Ελλάδα και την Κύπρο, που προπαγανδίζουν την κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας, την νομιμοποίηση της κατοχής και της εισβολής και την μελλοντική τουρκική επέμβαση και στην ελεύθερη Κύπρο.
Όλοι αυτοί περιφέρουν τη (εξαρτημένη) γνώμη τους στην κρατική και ιδιωτική τηλεόραση και ραδιοσταθμούς, εφημερίδες και διαδίκτυο και προπαγανδίζουν τη «λύση». Εκβιάζουν ένα ταλαιπωρημένο λαό, που μετά από 41 χρόνια στην προσφυγιά και την ανασφάλεια, του θέτουν το δίλημμα πως δεν «θα υπάρξει και άλλη ευκαιρία». Οι επαγγελματίες της προπαγάνδας, αγωνιούν για το μέλλον της Κύπρου, υποστηρίζοντας ένα σχέδιο «λύσης» που αν μη τι άλλο είναι μία συμπαιγνία, ενάντια στη δημοκρατία, την ελευθερία και την ελληνική παρουσία στην Κύπρο.

Προπαγανδίζουν πως μία νέα αρνητική απάντηση στο σχέδιο «λύσης» θα φέρει την αναγνώριση του ψευδοκράτους από τη διεθνή κοινότητα, την καταστροφή, την διχοτόμηση, φοβίζουν το λαό λέγοντάς του να αποφασίσει «εάν είναι έτοιμος να πληρώσει το τίμημα » και να απωλέσει μια για πάντα τα κατεχόμενα», όταν όλοι γνωρίζουμε, ποιοι ώθησαν τους Έλληνες επίορκους και τους Τούρκους εισβολείς το 1974  .
Μιλούν για την καλή πρόθεση της Τουρκίας (!!!!!!) στην απόδοση των όποιων ελάχιστων κερδίζουν οι Έλληνες με τις προτάσεις για τη «λύση», πρόθεση η οποία έχει αποδειχθεί ιστορικά πως δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Οι αγνοούμενοι της Κύπρου είναι η συνέχεια των αγνοουμένων της Τραπεζούντας, της Σμύρνης, της Αδριανούπολης. Το ίδιο καθεστώς αφού δεν τιμωρήθηκε το 1922 επανέλαβε τα εγκλήματα το 1974. Η αντίσταση στη βαρβαρότητα που υπάρχει στην Κύπρο από το 1974 και τώρα προωθείται η νομιμοποίησή της, είναι μία πράξη αυτοσεβασμού, αξιοπρέπειας και επιβίωσης των Ελλήνων και των Ελληνίδων σήμερα. 
Δείτε τη συνέντευξη του Θ. Μαλκίδη στον τηλεοπτικό σταθμό Δέλτα Τηλεόραση Θράκης (www.deltatv.gr ), στις 9:40μ.μ, για την ημέρα επετείου της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο.
 
 

ΤΟ ΑΝΤΑΡΤΙΚΟ ΣΤΟΝ ΠΟΝΤΟ ΚΑΙ Ο ΚΟΤΖΑ ΑΝΑΣΤΑΣ (ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ)

 
Θεοφάνης Μαλκίδης
 
ΤΟ ΑΝΤΑΡΤΙΚΟ ΣΤΟΝ ΠΟΝΤΟ ΚΑΙ Ο ΚΟΤΖΑ ΑΝΑΣΤΑΣ (ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ)
 
Εκδόσεις Γόρδιος 2015
 
Ο Ελληνικός λαός υπέστη μία αποσιώπηση σημαντικών και ιδιαίτερα κομβικών ιστορικών του γεγονότων, που ταυτίστηκαν με την αντίσταση και την ελευθερία του. Το αντάρτικο, που εκδηλώθηκε από το 1914 έως το 1924, για την υπεράσπιση της γης του Πόντου, από την θηριωδία του Μουσταφά Κεμάλ και του Τοπάλ Οσμάν, είναι ένα χαρακτηριστικό και άμεσο παράδειγμα.
Στα εξωσχολικά αλλά και στα σχολικά βιβλία απουσιάζει το Ποντιακό αντάρτικο και η αντίσταση του ελληνικού λαού, υβρίζονται ζώντες και κεκοιμημένοι, προβάλλεται ο Μουσταφά Κεμάλ και ο Κεμαλισμός, δηλαδή ο πρόδρομος του Ναζισμού, ενώ απουσιάζουν πρότυπα όπως ο Αναστάσιος Παπαδόπουλος- Κοτζά Αναστάς, ο Κολοκοτρώνης του Πόντου.
Ο Κοτζά Αναστάς αποτέλεσε ένα σημαντικό κομμάτι της αντίστασης των Ελλήνων στον Πόντο και συνεχιστής, χωρίς καμία υπερβολή, της αντιστασιακής παράδοσης του ελληνικού λαού.
Το βιβλίο για τον Κοτζά Αναστάς- Αναστάσιο Παπαδόπουλο, αποτελεί ελάχιστη συμβολή στην ανάδειξη του μαζικού εγκλήματος εναντίον των Ελλήνων αλλά και του αντάρτικου, που όχι μόνο συνέχισε την αντιστασιακή παράδοση των Ελλήνων και των Ελληνίδων ενάντια στη βία και την καταπίεση και υπήρξε μέσο αντίδρασης στο προμελετημένο σχέδιο εξαφάνισης, αλλά έδωσε και τη δυνατότητα σε χιλιάδες ανθρώπους, γυναίκες, παιδιά, και ηλικιωμένους να σωθούν.
 

__________________________

To βιβλίο θα βρίσκεται στην εκδήλωση που θα γίνει για τα αποκαλυπτήρια του μνημείου του  Κοτζά Αναστάς την Κυριακή 26 Ιουλίου και ώρα 12 το μεσημέρι στη Νεράιδα Κοζάνης. Στην εκδήλωση θα μιλήσει ο Θεοφάνης Μαλκίδης.
 
____________________
Ο Θε­ο­φά­νης Μαλ­κί­δης γεν­νή­θη­κε στην Α­λε­ξαν­δρού­πο­λη α­πό
γο­νείς πρό­σφυ­γες α­πό την Αδρια­νού­πο­λη της Α­να­το­λι­κής Θρά­κης. Εί­ναι δι­δά­κτωρ κοι­νω­νι­κών ε­πι­στη­μών και μέ­λος της Διε­θνούς Έ­νω­σης Α­κα­δη­μα­ϊ­κών για τη Με­λέ­τη των Γε­νο­κτο­νιών η ο­ποί­α το 2007 α­να­γνώ­ρι­σε,  τη Γε­νο­κτο­νί­α των Ελ­λή­νων, των Αρ­με­νί­ων και των Ασ­συ­ρί­ων.

Έ­χει πραγ­μα­το­ποι­ή­σει, ­εκτός και ε­ντός Ελ­λά­δας, εισηγήσεις για το ζή­τη­μα της Γε­νο­κτο­νί­ας των Ελ­λή­νων και των Αρ­με­νί­ων, σε διεθνή επιστημονικά συνέδρια και συναντήσεις και για  τη
δρα­στη­ριό­τη­τά του στο ζήτημα της ανάδειξης της Γενοκτονίας των Ελλήνων, των Αρμενίων και των Ασσυρίων, καθώς και  θεμάτων του Ελληνισμού, έ­χει τιμηθεί τό­σο στο ε­σω­τε­ρι­κό ό­σο και το ε­ξω­τε­ρι­κό.

Τα κεί­με­να του Θεοφάνη Μαλ­κί­δη έ­χουν με­τα­φρα­σθεί στην αρ­με­νι­κή, αγ­γλι­κή, γαλ­λι­κή, γερμανική,  ιτα­λι­κή, ι­σπα­νι­κή, ρω­σι­κή, τουρ­κι­κή, ρουμανική και αλ­βα­νι­κή γλώσ­σα, ενώ έχει μεταφράσει στην ελληνική γλώσσα, βιβλία για τη Γενοκτονία των Ελλήνων και των Αρμενίων.