Η δημιουργία του Κεμαλικού καθεστώτος και της "νέας Τουρκίας" και το Ποντιακό ζήτημα σήμερα

Η δημιουργία του Κεμαλικού καθεστώτος και της "νέας Τουρκίας" και το Ποντιακό ζήτημα σήμερα

Εκδήλωση στη Στουτγάρδη το Σάββατο 28 Οκτωβρίου 2017 στις 6μμ.

Μιλούν οι  Tamer Çilingir  και Θ. Μαλκίδης 

Ροδίων και Μιλτιάδης Γεωργιάδης: Κύπρος- Βόρειος Ήπειρος- Ναζιστικό στρατόπεδο Βραδεμβούργου

Θ. Μαλκίδης 

Ροδίων και Μιλτιάδης Γεωργιάδης: Κύπρος- Βόρειος Ήπειρος- Ναζιστικό στρατόπεδο Βραδεμβούργου

Ο Ροδίων Γεωργιάδης γεννήθηκε το 1917 και ο αδελφός του Μιλτιάδης το 1918 στη Λεμεσό,. Ο πατέρας τους Προκόπης Γεωργιάδης, γεννήθηκε στη Λευκωσία το 1865, έζησε στη Λεμεσό, από όπου το 1912 πήγε ως εθελοντής στην Ελλάδα και πολέμησε στην Ήπειρο κατά του Βαλκανικούς Πολέμους 1912-1913 και αργότερα στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο στις τάξεις του ελληνικού στρατού. Ο Προκόπης Γεωργιάδης, το 1915-16 παντρεύτηκε τη Θέκλα Δ. Χατζηγιώργη από το Δίκωμο και απέκτησε τέσσερα παιδιά, τον Ροδίωνα, τον Μιλτιάδη, την Ελένη (που έφυγε νωρίς) και την Ευανθία.

Ο Μιλτιάδης και ο Ροδίων πολέμησε  ενάντια στο Φασισμό στα Βορειοηπειρωτικά βουνά και πήραν μέρος σε αντιστασιακή οργάνωση κατά της Ναζιστικής- Φασιστικής -Γερμανικής κατοχής,

 προδόθηκαν, συνελήφθησαν και καταδικάστηκαν, φυλακίστηκαν στην Αίγινα και στη συνέχεια στις φυλακές του Βρανδεμβούργου. Από το 1944 αγνοείται η τύχη του Ροδίωνα, ενώ  ο Μιλτιάδης πιθανόν να πέθανε από φυματίωση. 

Ο Ροδίων Γεωργιάδης φοίτησε στο Δημοτικό σχολείο του Αγίου Σάββα και μετά στο Παγκύπριο Γυμνάσιο της Λευκωσίας, όπου ξεχώρισε αμέσως για την ποιότητα του μυαλού του, το χαρακτήρα 

του και τις οργανωτικές του ικανότητες. Σπουδάζει στο Φιλολογικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών, Ιστορία και Αρχαιολογία. 

Πολύγλωσσος, παράλληλα με τις σπουδές του γράφει άρθρα και εκπομπές για το κυπριακό ζήτημα. Πρωτοστάτησε στην ίδρυση της φοιτητικής οργάνωσης με τον τίτλο «Κυπριακή Φιλική Εταιρεία» και συγγράφει  συλλογή 252 κυπριακών παροιμιών. 

Ο ενθουσιασμός του ελληνικού λαού το πρωινό της 28^ης Οκτωβρίου 1940, συνεπήρε και τους Κύπριους των Αθηνών. 

Στη διάρκεια των παλλαϊκών εκδηλώσεων στους κεντρικούς δρόμους και στις πλατείες της πόλης, ρίχτηκε το σύνθημα να συγκεντρωθούν όλοι οι Κύπριοι στη φοιτητική Λέσχη στην οδό 

Ιπποκράτους. Εκεί προσήλθαν με ενθουσιασμό γύρω στους 100 φοιτητές και μη, και διαδήλωσαν την απόφασή τους να πολεμήσουν για την προάσπιση της Ελλάδας.

Για τον Ροδίωνα και τον Μιλτιάδη ήταν αυτονόητο να συμμετάσχουν στον αγώνα για την πρώτη γραμμή του Μετώπου, ήταν αυτονόητο να αγωνιστούν για την Ελευθερία.

ΑΘΑΝΑΤΟΙ

Ήταν ο Πόντιος και εκ Αλεξανδρούπολης Ανθυπολοχαγός Θεόδωρος Κανδηλάπτης το πρότυπο για το «Άσμα Ηρωικό και Πένθιμο για το Χαμένο Ανθυπολοχαγό της Αλβανίας» του Ελύτη;

.

Θ. Μαλκίδης 

Ανθυπολοχαγός Θεόδωρος Κανδηλάπτης:Πόντος- Αργυρούπολη, Έβρος-Αλεξανδρούπολη, Βόρειος Ήπειρος- Κλεισούρα.

Ο Ανθυπολοχαγός Θεόδωρος Κανδηλάπτης, τέκνο του σπουδαίου Πόντιου εκπαιδευτικού και συγγραφέα Γεωργίου Κανδηλάπτη ( Κάνις) γεννήθηκε την 1η Ιανουαρίου 1918 στην Αργυρούπολη. Στα εξήμισι χρόνια του έχοντας ζήσει μαζί με την οικογένειά του τη Γενοκτονία, μέσω Τραπεζούντας, έφτασε στην Αλεξανδρούπολη τον Ιούνιο του 1924.

Εισήχθη στη Σχολή Ευελπίδων και όταν έγινε η εισβολή των Ιταλών φασιστών ήταν δύο μηνών Ανθυπολοχαγός, όταν στάλθηκε στην πρώτη γραμμή του μετώπου. Αρχικώς υπηρέτησε στο 7ο Σύνταγμα και μετά ως Διοικητής Λόχου του 28ου Συντάγματος. Ο γενναίος Πόντιος Ανθυπολοχαγός, πέρασε στην αθανασία, μαχόμενος στο ύψωμα Μπούμπεσι της Κλεισούρας την 28η Φεβρουαρίου 1941.

Λίγο πριν το θάνατό του ο Θεόδωρος Κανδηλάπτης έγραφε από το στη μητέρα του Αγγελική: «Ανήκω κατά τα τρία τέταρτα εις την Πατρίδα και κατά το υπόλοιπον εις την σεβαστή μου οικογένειαν. Αντιμετωπίζομεν τους αναιδείς επιδρομείς με θάρρος και αποφασιστικότητα. Μη κλάψετε αν κατά τύχη χαθώ.»

Ο Θεόδωρος Κανδηλάπτης τιμήθηκε μετά θάνατον με το Χρυσούν Αριστείον Ανδρείας και το όνομά του δόθηκε στο στρατόπεδο της έδρας της 23ης Τεθωρακισμένης Ταξιαρχίας στην Αλεξανδρούπολη.

Ο Θεόδωρος Κανδηλάπτης είναι ένας από τους φονευθέντες στο μεγάλο αντιστασιακό – απελευθερωτικό πόλεμο του 1940, του οποίου τα οστά δεν έχουν εντοπιστεί, ταυτοποιηθεί και κηδευτεί όπως αρμόζει σε άνθρωπο και σε ήρωα.

Σήμερα η πατρίδα στην οποία ανήκε ο ανθυπολοχαγός Θεόδωρος Κανδηλάπτης, λησμόνησε τη θυσία του, αδιαφόρησε για τα οστά του και ανέχεται την Ύβρη του αντιπροέδρου της Αλβανικής Βουλής και προέδρου του κόμματος των Τσάμηδων, που δήλωσε πως δε θα επιτρέψει την ανεύρεση των λειψάνων των Ελλήνων στρατιωτικών!

Υ.Γ. O Οδυσσέας Ελύτης με την έναρξη του πολέμου κατατάχθηκε ως έφεδρος ανθυπολοχαγός και καρπός της παρουσίας του στο μέτωπο, είναι τα δύο αριστουργήματά του, το «Άξιον Εστί» και το «Άσμα Ηρωικό και Πένθιμο για το Χαμένο Ανθυπολοχαγό της Αλβανίας».

Στο ΣΤ΄ κεφάλαιο του ποιήματός «Άσματος», γράφει σχετικά:

«Ήταν ωραίο παιδί. Την πρώτη μέρα που γεννήθηκε. Σκύψανε τα βουνά της Θράκης να φανεί Στους ώμους της στεριάς το στάρι που αναγάλλιαζε Σκύψανε το βουνά της Θράκης και το φτύσανε Μια στο κεφάλι, μια στον κόρφο, μια μέσα στο κλάμα του. Βγήκαν Ρωμιοί με μπράτσα φοβερά Και το σηκώσαν στου βοριά τα σπάργανα»

Το ηρωικό πρότυπο, το παράδειγμα αντίστασης ενάντια στο φασισμό, ο άνθρωπος που αγωνίζεται για την ελευθερία είναι ένας Θρακιώτης, ένας ακόμη ανάμεσα στους χιλιάδες άταφους συμπατριώτες μας, ο γεννημένος στον Πόντο και μεγαλωμένος στην Αλεξανδρούπολη, Ανθυπολοχαγός Θεόδωρος Κανδηλάπτης.

Ακούστε τη συνέντευξη του Θ. Μαλκίδη στο ραδιόφωνο της Πειραϊκής Εκκλησίας και στη δημοσιογράφο Σοφία Χατζή.

Ο Γεώργιος Κανδηλάπτης μιλώντας σε μνημόσυνο του γιου του στην Αλεξανδρούπολη

Ο Γεώργιος Κανδηλάπτης.

Ο Γεώργιος Κανδηλάπτης με τη σύζυγό του Αγγελική

25 Οκτωβρίου 1941: Το Ναζιστικό Ολοκαύτωμα των Κρουσοχωρίων Κιλκίς

Θ. Μαλκίδης 

25 Οκτωβρίου 1941: Το Ναζιστικό Ολοκαύτωμα των Κρουσοχωρίων Κιλκίς. Οι Έλληνες του Πόντου που σώθηκαν από τη Γενοκτονία του Δασκάλου Κεμάλ, δολοφονήθηκαν από το Μαθητή Χίτλερ

Τα τρία  χωριά του νομού Κιλκίς, το Κλειστό, η Κυδωνιά και το Αμπελόφυτο, βρίσκονταν στην ανατολική πλευρά της οροσειράς των Κρουσίων, σε υψόμετρο περίπου 700 μέτρων, μεταξύ των χωριών Ελληνικό  και  Ποντοκερασιά  και απέναντι από το Λαχανά.  

Το 1922  μετά τη Γενοκτονία και την εκδίωξη από τον Κεμάλ, εγκαθίστανται πρόσφυγες Ποντιακής καταγωγής από την περιοχή της Αργυρούπολης και του Καρς. Στις 25 Οκτωβρίου  1941 φθάνουν  δυνάμεις των Ναζί  και κυκλώνουν   την περιοχή και τα χωριά, ενώ μεταφέρουν και κατοίκους από τα χωριά Θεοδόσια και Ελληνικό για μη δεχτούν επίθεση από.    Οι Ναζί ερευνούν τα σπίτια και διαχωρίζουν τον ανδρικό πληθυσμό από τα γυναικόπαιδα, στα οποία δίνουν προθεσμία μιας ώρας να εγκαταλείψουν τα χωριά και να πάνε στο Λαχανά. Στη συνέχεια εκτελούν τον  ανδρικό πληθυσμό από 15 χρονών και πάνω και καταστρέφουν και τα τρία χωριά. 

Στο Αμπελόφυτο και Κυδωνιά εκτελούν τους άνδρες στις πλατείες, ενώ δέκα κάτοικοι από το Ίσωμα που βρίσκονταν στην Κυδωνιά εκτελέστηκαν μαζί με τους κατοίκους του χωριού.   Στο Κλειστό  βάζουν τους Έλληνες μέσα στην εκκλησία και αρχίζουν να την γκρεμίζουν με δυναμίτες. Προσπαθώντας να ξεφύγουν  εκτελούνται εν ψυχρώ από τους Γερμανούς με αποτέλεσμα το θάνατο 96 ανθρώπων.
Μία ακόμη Τραγωδία που δημιούργησε ο μαθητής Χίτλερ, ακολουθώντας το δάσκαλο Κεμάλ, για την οποία μέχρι σήμερα δεν έχει υπάρξει  Κάθαρση….





ΕΚΤΕΛΕΣΘΕΝΤΕΣ ΣΕ ΑΜΠΕΛΟΦΥΤΟ, ΚΥΔΩΝΙΕΣ ΚΑΙ ΚΛΕΙΣΤΟ 25 Οκτωβρίου 1941

Μετά τη σύλληψή της και την κράτησή της φυλακίστηκε και η Meral Geylani, η σύντροφος του Γιάννη Βασίλη Γιαϊλαλί! İnsan hakları savunucusu Meral Geylani tutuklandı.

Θ. Μαλκίδης 

Μετά τη σύλληψή της και την κράτησή της φυλακίστηκε και η Meral Geylani, η σύντροφος του Γιάννη Βασίλη  Γιαϊλαλί!

H  Meral Geylani, η  σύντροφος του για έξι μήνες φυλακισμένου συμπατριώτη μας Γιάννη Βασίλη  Γιαϊλαλί, μετά την κράτησή της στο αστυνομικό τμήμα της Αττάλειας από τις 13 Οκτωβρίου,  φυλακίστηκε!

Η  Geylani συνελήφθη με την κατηγορία "της  προπαγάνδας για το Κουρδικό ζήτημα και για την προτροπή σε Τούρκους πολίτες να μην πηγαίνουν στο στρατό και να δολοφονούν", ενώ η  εισαγγελία της απήγγειλε την επιπλέον κατηγορία  "του μέλους της τρομοκρατικής οργάνωσης του  ΡΚΚ". 

Η Meral Geylani  είναι 34  ετών και μαζί με το σύντροφό της Γιάννη Βασίλη  Γιαϊλαλί είχαν εγκατασταθεί στο Roboski του Κουρδιστάν, εκεί όπου οι Τουρκικές δυνάμεις καταστολής είχαν δολοφονήσει αμάχους, ανάμεσά τους και πολλά παιδιά. Από εκεί αγωνίζονταν,  μέχρι τη σύλληψή τους, για την ελευθερία του Κουρδικού λαού και για την αναγνώριση της Γενοκτονίας.  
Επιπλέον ο Γιάννης Βασίλης  Γιαϊλαλί  έχει ένα ακόμη "δικαστήριο"  στις 26 Οκτωβρίου για τη δραστηριότητά του και για αυτήν την κατάσταση εμείς δεν πρέπει να σιωπήσουμε. 

Λευτεριά στον  Γιάννη Βασίλη  Γιαϊλαλί και τη Meral Geylani!

Οι άταφοι Έλληνες στρατιώτες του έπους του 1940-1941 (πλήρης κατάλογος)

Θ. Μαλκίδης: Οι άταφοι Έλληνες στρατιώτες του έπους του 1940-1941 (πλήρης κατάλογος)

Η οικογένειά μου, όπως και εκατοντάδες χιλιάδες άλλες, ήταν παρούσα στην ιστορική στιγμή της αντίστασης στον Ιταλικό φασισμό, στο Ναζισμό και τους συνεργάτες τους, στην απελευθέρωση. Πράξεις  που χαρακτηρίζουν τους Έλληνες και τις Ελληνίδες και που βεβαίως έχουν και το τίμημά τους: Αγωνία, στερήσεις, βασανιστήρια, απώλειες. Η οικογένειά μου,όπως και εκατοντάδες χιλιάδες άλλες, είχε συμμετοχή στον αντιφασιστικό -απελευθερωτικό- αντιστασιακό αγώνα 1940-1944: από τα Βορειοηπειρωτικά βουνά, το Ρούπελ,  μέχρι τη Μέση Ανατολή και το θάνατο στα κολαστήρια της Γκεστάμπο. 

Γνωρίζουμε, ότι αυτό που συνέβη το 1940- 1941, στο Αργυρόκαστρο, στο ύψωμα 731, στη Χιμάρα, στο Τεπελένι, στην Κορυτσά και αλλού, ήταν και παραμένει ανερμήνευτο με τα ανθρώπινα όρια σκέψης και αντίληψης. Γνωρίζουμε μόνο τους νεκρούς μας στρατιώτες και την αξία τους. 

Ο  σεβασμός των νεκρών ήταν και παραμένει μία υψηλής αξίας Ελληνική παράδοση.   Ειδικότερα, η ταφή  των πολεμιστών, αποτελεί  για τους Έλληνες χρέος και  καθήκον. Μετά από κάθε μάχη γινόταν εκεχειρία με σκοπό την περισυλλογή και τη φροντίδα, την κηδεία, των νεκρών.Οι νεκροί πρέπει να προσεγγίζονται με ευλάβεια, ανεξάρτητα από το ποιοι είναι αυτοί. Κάτι ανάλογο, όμως, δεν έγινε πράξη με τους Έλληνες στρατιώτες του ελληνοϊταλικού πολέμου, του έπους του 1940-1941.

Έτσι οι περίπου οκτώ χιλιάδες (8.000) νεκροί στρατιώτες, αξιωματικοί και άλλοι εθελοντές, που αγωνίστηκαν ενάντια στον Γερμανοϊταλικό φασισμό και περιέσωσαν την ελληνική τιμή δίνοντας μαθήματα ηρωισμού και ανδρείας στην ανθρωπότητα, έμειναν άταφοι ή πρόχειρα θαμμένοι. Αρκετών από αυτούς τα οστά παραμένουν μέχρι σήμερα διάσπαρτα στα βουνά και τις πεδιάδες.



Σήμερα λειτουργεί στους Βουλιαράτες Αργυροκάστρου ένα  ελληνικό στρατιωτικὸ νεκροταφείο, εκεί που το 1940-41 λειτουργούσε νοσοκομείο του ελληνικού στρατού και θάβονταν όσοι υπέκυπταν στα τραύματά τους. Εκεί είχαν ταφεί με τα επώνυμα τους οι 59 Έλληνες στρατιωτικοί που κατέληξαν από τα τραύματά τους στο πεδινό χειρουργείο που είχε αναπτυχθεί στο χωριό. Τους τάφους αυτούς φρόντιζε ο  Ιωάννης Μπάκος και όταν το καθεστώς  Χότζα επέβαλε την καταστροφή επί ποινή θανάτου όλων των θρησκευτικών μνημείων φρόντισε να κρύψει τους σταυρούς των τάφων και αφού κατέγραψε επακριβώς τις θέσεις τους, τηρούσε με πλήρη μυστικότητα τον κατάλογο με τα ονόματα των νεκρών. 

Στην Κλεισούρα υπάρχει  τεράστιος σταυρός της Μονής του Αγίου Νικολάου στο χώρο του οποίου υπάρχουν 350 κενοί τάφοι έτοιμοι να υποδεχθούν τα οστά των πεσόντων ηρώων που φυλάσσονται σε μεταλλικά οστεοφυλάκια μέσα στον Ιερό Ναό περιμένοντας την άδεια ταφής από το Αλβανικό κράτος !!!

Στη Χιμάρα, στην αυλή της οικίας  της Ερμιόνης Μπρίγκου, βρίσκονται  οι τάφοι  έξι (6)  Ελλήνων στρατιωτών οι οποίοι έπεσαν εκεί τον Απρίλιο 1941, και ο πατέρας της ενταφίασε, ενώ με κίνδυνο της ζωής του απέκρυπτε το σημείο ταφής τους από τις Ιταλικές και Αλβανικές αρχές, έργο που μετά το θάνατό του συνέχισε και η κόρη του. 

Στο οστεοφυλάκιο που υπάρχει κάτω από το καμπαναριό του Ι.Ν. του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στο Αργυρόκαστρο, φυλάσσονται τα οστά των σωρών 19  Ελλήνων στρατιωτικών που ανευρέθηκαν στην περιοχή.

Διάσπαρτοι τάφοι Ελλήνων στρατιωτών, υπάρχουν σε πολλά σημεία, στην Τρεμπεσίνα και το Πόγραδετς, στο ύψωμα 731 και στην Κλεισούρα στα υψώματα του Μπουμπίβι και στην πεδιάδα του Βούρκου, στο Mάλι Σπατ και την Κορυτσά.

Το ελληνικό κράτος αδιαφόρησε γι' αυτούς, που χάρισαν στην πατρίδα το πολυτιμότερο αγαθό, τη ζωή τους και έγραψαν τις ενδοξότερες σελίδες της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας.

Η αλβανική κυβέρνηση σε αντάλλαγμα της υποχρέωσής της να δώσει άδεια για ελληνικά στρατιωτικά νεκροταφεία, ζητά από τη Βουλή των Ελλήνων την κύρωση του συμφώνου σταθερότητας και σύνδεσης με την ΕΕ.  Παράλληλα στις 9 Φεβρουαρίου 2009 υπογράφεται συμφωνία συνεργασίας μεταξύ Ελλάδας και Αλβανίας για την αναζήτηση, την εκταφή, τον προσδιορισμό της ταυτότητας και τον ενταφιασμό των Ελλήνων πεσόντων, σύμφωνο το οποίο δεν εφαρμόζεται από την Αλβανική πλευρά....

Η εφημερίδα «Καθημερινή» της τελευταίας Κυριακής του Οκτωβρίου 2015, στις σελίδες που ακολουθούν, φέρνει στο φως, τον πλήρη κατάλογο αξιωματικών και οπλιτών -7.948 και για άλλες πηγές 7976 ψυχές- που έπεσαν κατά τη διάρκεια του ελληνοϊταλικού πολέμου 1940-1941 εντός του αλβανικού εδάφους.

Δημοσιεύω τον πλήρη κατάλογο ως πράξη Μνήμης έναντι των δικών μου ανθρώπων καθώς και όλων των Ελλήνων και Ελληνίδων που αγωνίστηκαν ενάντια στην υποδούλωση. Σ΄αυτήν που τόσο εύκολα σήμερα πολλοί, δυστυχώς, παραδίδονται, ψυχή τε και σώματι.... 

Tamer Çilingir - Devrimcikaradeniz: Παρά τη Γενοκτονία εμείς είμαστε ακόμη εδώ! HALA BURADAYIZ!

Θ. Μαλκίδης

Tamer Çilingir - Devrimcikaradeniz: Παρά τη Γενοκτονία, από την Ελένη στη Φατμέ και από τον Γιώργο στον Μεχμέτ, εμείς είμαστε ακόμη εδώ!

Το ζήτημα της Γενοκτονίας των Ελλήνων, των Αρμενίων, των Ασσυρίων και των Γεζίντι που ζούσαν πριν και μετά την ίδρυση του Κεμαλικού κράτους, συζητήθηκε σε εκδήλωση που διοργανώθηκε από τον  Küttsch (Κουρδικός, Τουρκικός, Ελβετικός Πολιτιστικός Σύλλογος) στην πρωτεύουσα της Ελβετίας Βέρνη.

Ο πολιτικός ακτιβιστής Mahir Sayin  και ο συγγραφέας Tamer Çilingir ήταν οι ομιλητές, οι οποίοι μίλησαν για τις σφαγές, τις πιέσεις και την πολιτική αφομοίωσης από την Οθωμανική Αυτοκρατορία και το Κεμαλικό καθεστώς.

Ο Mahir Sayın επεσήμανε ότι η Σοβιετική επανάσταση του 1917 ήταν καθοριστική στην ανάδειξη του Κεμαλικού καθεστώτος  που δημιουργήθηκε κατά την αποσύνθεση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Ωστόσο, πρέπει να δούμε πώς  διαμορφώθηκε το νέο κράτος πριν από αυτή τη διαδικασία. Οι Νεότουρκοι, η Επιτροπή της Ένωσης και της Προόδου διαμορφώνει την ιδέα της δημιουργίας ενός νέου κράτους και αναπτύσσει τη στρατηγική καταστροφής των χριστιανικών εθνών  και των περιουσιακών στοιχείων που κατασχέθηκαν από Αρμένιους, Έλληνες και Ασσυρίους. Η ιδέα της ίδρυσης ενός σουνιτικού μουσουλμανικού και τουρκικού κράτους προέκυψε αυτή την εποχή με αυτόν ακριβώς τον τρόπο. 

Έτσι  καταστρέφονται μνημεία χιλιάδων ετών,  κουλτούρες και αξίες τους. Και οι υπεύθυνοι το έκαναν τόσο σκληρά. Η Γενοκτονία είναι στην πραγματικότητα ο δρόμος  για τη δημιουργία ενός νέου κράτους. 

Ο Tamer Çilingir ξεκίνησε την ομιλία του λέγοντας ότι οι Νεότουρκοι και οι  Κεμαλικοί  έβαλαν με έμφαση τα συνθήματα του εκσυγχρονισμού, αλλά αυτό δεν συνέβη ποτέ. Ο Tοπάλ Οσμάν και οι  συμμορίες του  έλαβαν μέρος στη διαδικασία Γενοκτονίας, σύμφωνα με όσα αναφέρουν και τα συμπεράσματα από τα μυστικά κοινοβουλευτικά πρακτικά που έγιναν από το 1920 έως το 1923 στην Μεγάλη Εθνοσυνέλευση της Τουρκίας, δείχοντας ότι η Γενοκτονία έγινε δεκτή από το Κοινοβούλιο ήδη από το 1920.

Τέλος η  ομιλία του Tamer  Çilingir κατέληξε στο γεγονός πως χρειαζόμαστε μια κοινωνική αντιπαράθεση για να τερματίσουμε το τέλος της διαδικασίας της Γενοκτονίας και των  σφαγών. Σε αυτό το πλαίσιο πρέπει να αντιμετωπίσουν το παρελθόν οι υπεύθυνοι της Γενοκτονίας.

Θυμίζουμε ότι η ιστοσελίδα Devrimcikaradeniz.com για πολλά χρόνια αναδεικνύει τα ζητήματα του Πόντου και έτσι  ο Γενικός Εισαγγελέας της Τραπεζούντας ξεκίνησε έρευνα εναντίον της  με το σκεπτικό ότι «ενθάρρυνε τους ανθρώπους στο μίσος και την εχθρότητα»,  συλλαμβάνοντας μάλιστα μία εκ των αρθρογράφων της.

Ο  Tamer Çilingir όμως σε κείμενό του  στην ιστοσελίδα Devrimci Karadeniz, η οποία ασχολείται με τα ζητήματα του Πόντου σε όλες τις εκφάνσεις τους (Γενοκτονία, πολιτισμός, πρόσωπα, σημερινές διώξεις από την Τουρκία, κλπ) απευθύνει   συγκλονιστικά ερωτήματα προς τον εισαγγελέα και όπως δήλωσε στην εκδήλωση στη Βέρνη: "Παρά τη Γενοκτονία, από την Ελένη στη Φατμέ και από τον Γιώργο στον Μεχμέτ, εμείς είμαστε ακόμη εδώ!"

23 Οκτωβρίου 1941: Η σφαγή των Ελλήνων από τους Ναζί στο Μεσόβουνο Εορδαίας

Θ. Μαλκίδης

Κεμαλισμός και Ναζισμός: Εβδομηνταέξι χρόνια από το Ολοκαύτωμα στο Μεσόβουνο  Εορδαίας.

Στις 23 Οκτωβρίου του 1941 δυνάμεις των Ναζί και  οι δοσίλογοι συνεργάτες τους, μπαίνουν   στο Μεσόβουνο Εορδαίας, ένα χωριό Ποντίων προσφύγων.
Το χωριό περικυκλώνεται από 40 αυτοκίνητα με στρατιώτες της Βέρμαχτ, που ήρθαν  από τη Φλώρινα, την Έδεσσα και τη Θεσσαλονίκη. Συγκεντρώνουν όλους τους κατοίκους, χωρίζουν τους άντρες ηλικίας 16 έως 69 χρόνων και δίνουν στα γυναικόπαιδα δίωρη διορία να συγκεντρώσουν «όσα κινητά πράγματα μπορούν».  Ενώ μεταφέρονται στα γειτονικά Κομνηνά, όλοι οι συλληφθέντες άνδρες  εκτελούνται  «ομαδικώς και δι' αυτομάτων όπλων». Η αναφορά του νομάρχη Κοζάνης αναφέρεται σε 135 άτομα,  της γερμανικής διοίκησης για 142, ενώ άλλες πηγές ανεβάζουν τους εκτελεσμένους σε 165. 

«Μεταξύ των εκτελεσθέντων», αναφέρει ο νομάρχης, «ήσαν και οι τρεις δημοδιδάσκαλοι του χωρίου, εις ους καίτοι εζητήθη υπό των Αξιωματικών Χωροφυλακής όπως δοθή χάρις, εν τούτοις δεν εδόθη τοιαύτη».  Η τραγωδία έκλεισε με την καταστροφή του χωριού «δι' εμπρηστικών βομβών, εκτός πέντε οικιών και της εκκλησίας».  Τα περίπου 900 γυναικόπαιδα που επέζησαν, μεταφέρθηκαν στην Πτολεμαΐδα και διασκορπίστηκαν, «κατόπιν διαταγών των Γερμανικών Αρχών», στα χωριά του νομού, αλλά και στους νομούς Ημαθίας και Φλωρίνης -προς , παραδειγματισμό.....Το δεύτερο Ολοκαύτωμα στην περιοχή έγινε στους Πύργους στις 24 Απριλίου 1944 και το χωριό είχε 150 θύματα ενώ πυρπολήθηκαν και οι οικίες .....

Οι δολοφονημένοι από τους Ναζί Έλληνες του Μεσόβουνου και των Πύργων Εορδαίας ήταν οι διασωθέντες από τον Κεμαλισμό. Γλύτωσαν από το Δάσκαλο Μουσταφά Κεμάλ, δυστυχώς όμως όχι και από το μαθητή του τον  Αδόλφο Χίτλερ.  Ο Ναζισμός και ο Κεμαλισμός αποτελούν φασιστικές  και ρατσιστικές ιδεολογίες οι  οποίες  εκφρασμένες με την πιο ακραία διαστροφή, στέρησαν τη ζωή σε εκατομμύρια ανθρώπους.







Ο   Μουσταφά Κεμάλ και ο Αδόλφος Χίτλερ, συνιστούν την έκφραση του ολοκληρωτισμού, ο Κεμαλισμός και ο Ναζισμός, αποτελούν την ίδια έκφανση του Φασισμού, που από τις Γενοκτονίες πέρασε στα Ολοκαυτώματα. Η ανάδειξη του ομοιοτήτων του Κεμαλισμού και του Ναζισμού, συνιστά ανθρώπινο, πολιτικό, ερευνητικό και κυρίως ηθικό καθήκον και χρέος, για να καταδικαστούν  και να αποκαθηλωθούν  τα πιο ολοκληρωτικά  καθεστώτα και ιδεολογίες που γνώρισε ποτέ η ανθρωπότητα.  Το δυστύχημα είναι ότι οι Ναζί δολοφόνησαν δέκα χρόνια και η νίκη των αντιφασιστικών δυνάμεων τους σταμάτησε, οι Κεμαλικοί συνεχίζουν να δολοφονούν, χωρίς καμία αντίδραση, εκατό χρόνια! 

Η πρόταση του Μιχ. Χαραλαμπίδη που συνδέεται με την ανάδειξη της αλήθειας σε ό,τι αφορά τη σχέση και τις ομοιότητες Κεμαλισμού και Ναζισμού, είναι η ανακήρυξη της 19ης Μαΐου ως παγκόσμιας και Ευρωπαϊκής ημέρας μνήμης των θυμάτων του Κεμαλισμού, κατ΄ αντιστοιχία της διεθνούς ημέρας μνήμης του θυμάτων του Ναζισμού (27 Ιανουαρίου).  Είναι μία συμβολική αλλά και ουσιαστική πράξη, καταδίκης του φασισμού και Νίκης της Δημοκρατίας, της Ελευθερίας, του Δικαίου και της Ιστορίας, είναι η Νίκη των λαών που δολοφονήθηκαν. Είναι η Νίκη της Ζωής έναντι των ιδεολογιών του Θανάτου.

« Εν αρχή ην η Γενοκτονία». Ο Γιάννης Βασίλης Γιαϊλαλί έξι μήνες στις Τουρκικές φυλακές επειδή μίλησε για τη Γενοκτονία και στην Ελλάδα σιωπή! Free Yannis- Free Meral!

Θεοφάνης Μαλκίδης

« Εν αρχή ην η Γενοκτονία». Ο Γιάννης  Βασίλης Γιαϊλαλί έξι μήνες στις Τουρκικές φυλακές  επειδή μίλησε για τη Γενοκτονία και στην Ελλάδα σιωπή!

« Εν αρχή ην η Γενοκτονία». Ο Γιάννης  Βασίλης Γιαϊλαλί είναι ένα άνθρωπος που δέχτηκε και δέχεται τις επιπτώσεις της Γενοκτονίας του Νεοτουρκικού Εθνικισμού και του Κεμαλικού Ναζισμού, Γενοκτονία η οποία στην Τουρκία δεν αναγνωρίζεται και φυλακίζονται οι αγωνιστές ανάδειξής της και στην Ελλάδα  όταν δεν την αρνούνται, την υπονομεύουν με χυδαίο τρόπο…...

Ο Γιάννης  Βασίλης Γιαϊλαλί γεννήθηκε το 1974 στην Μπάφρα της Σαμψούντας ως Ιμπραήμ Γιαϊλαλί. Το Σεπτέμβρη του 1994 συλλαμβάνεται στο Κουρδιστάν από τους μαχητές του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (ΡΚΚ) και παραμένει αιχμάλωτος για δυο χρόνια και τρεις μήνες.  Κατά τη διάρκεια της αιχμαλωσίας του αρχίζει  να αναπτύσσει φιλειρηνικά ιδεώδη και να αποστρέφεται τον πόλεμο.  Καταλυτική για την εξέλιξή της προσωπικότητας του Γιαϊλαλί υπήρξε η ανακάλυψη της Ελληνικής του ταυτότητας.  

Άλλαξε το όνομα του από Ιμπραήμ σε Γιάννης-Βασίλης και μαζί με τη σύντροφό του, επίσης φυλακισμένη, Μεράλ Γκιουλεινί άρχισε να συμμετέχει στον αγώνα για την Κουρδική Ελευθερία και την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ελλήνων. Την 22α Απριλίου 2017, έχοντας σε βάρος του  τις «κατηγορίες» της υποκίνησης σε τρομοκρατική δραστηριότητα και την προσβολή του Κεμάλ και του Ερντογάν, παραμένει έγκλειστος σε φυλακές υψίστης ασφαλείας.

Ο Γιαϊλαλί είναι ένας από τους πρωταγωνιστές της αφύπνισης των λαών που ζουν στην Τουρκία, ένας σημαντικός αγωνιστής των δικαιωμάτων και της ελευθερίας του λόγου στην Τουρκία και αποτελεί φωνή ανάδειξης των εγκλημάτων που σημειώθηκαν εναντίον των Ελλήνων, των Αρμενίων, των Κούρδων και των άλλων λαών.   Η αξιοπρέπειά του, το θάρρος του, η εικόνα ενός έντιμου, ανιδιοτελή, ασυμβίβαστου αγωνιστή της αλήθειας δεν μπορεί να συγκριθεί με την αφωνία, γνωστών και μη εξαιρετέων, που δεν θέλουν να μιλήσουν για αυτόν,  πόσο μάλλον για τη Γενοκτονία……

Λευτεριά στον Γιάννη -Βασίλη Γιαϊλαλί! O Γιάννης- Βασίλης Γιαϊλαλί και η  Μεράλ Γκιουλεινί δεν είναι μόνοι. 

 Free Yannis- Free Meral!

Κηδεία του έφεδρου Ανθυπολοχαγού Αλέξανδρου Παπαχριστοφόρου

Κηδεία του  έφεδρου Ανθυπολοχαγού Αλέξανδρου  Παπαχριστοφόρου

Κηδεύτηκε πριν λίγες ώρες,  μετά από 43 χρόνια δοκιμασίας της οικογένειας του, ο Ήρωας έφεδρος Ανθυπολοχαγός του 211 Τάγματος Πεζικού , Αλέξανδρος Παπαχριστοφόρου απο τη Λευκωσία που έπεσε μαχόμενος στην περιοχή Τράχωνα, αντιμετωπίζοντας με τους λιγοστούς συμπολεμιστές του
 υπέρτερες εχθρικές δυνάμεις πεζικού και αρμάτων.