Στις 11 Ιουνίου, εγκρίθηκε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας της Βραζιλίας Λουίς Ινάσιου Λούλα ντα Σίλβα πρόταση της Βουλής των Αντιπροσώπων για καθιέρωση της 21ης Σεπτεμβρίου ως Εθνικής Ημέρας Έλληνα Μετανάστη.
Πρόκειται για μια ιστορικής σημασίας απόφαση της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας, με την οποία αναγνωρίζεται η συμβολή των Ελλήνων μεταναστών στην ανάπτυξη και στην κοινωνική ευημερία της χώρας
Ο λόγος που επιλέχθηκε η 21η Σε-
πτεμβρίου έχει τις ρίζες του στο μα-
κρινό 1883, καθώς ως ορόσημο
επελέγη η άφιξη του καπετάνιου
Σάββα Νικολάου Σάββα ο οποίος διέ-
σχισε με ιστιοφόρο τον Ατλαντικό και
έχτισε τη Φλοριανούπολη (η ίδρυση
της οποίας επίσης εορτάζεται στις
21/9), το «Νέο Καστελόριζο».
Γράφει γι’ αυτόν ο Μανώλης Κασσώ-
της στο anamniseis.net: «Ο Σάββας,
γιος του Νικολάου και της Ευδοκίας
Σάββα, γεννήθηκε στις 6 Μαρ-
τίου 1858 στο Καστελόριζο, που
την εποχή εκείνη ήταν μεγάλο
ναυτικό κέντρο στην Ανατολική
Μεσόγειο. Γόνος ναυτικής οικο-
γένειας, φοίτησε στη Ναυτική
Σχολή της Σύρου και αποφοί-
τησε με το δίπλωμα του καπετά-
νιου στις 31 Αυγούστου 1878.
Το Καστελόριζο στα τέλη
του 18ου αι., αρχές 19ου.
«Τρία χρόνια αργότερα απέ-
κτησε τη “Λευκή Περιστερά”,
με την οποία διέσχισε τον
Ατλαντικό. Με πλήρωμα τα
αδέλφια του Στέφανο και Μι-
χάλη, και άλλους Καστελοριζι-
ούς, ξεκίνησε από το νησί του
και πηγαίνοντας για τον Πει-
ραιά σταμάτησε στην Ύδρα
όπου νηολόγησε το πλοίο του
στις 18 Φεβρουαρίου 1882.
Ένα χρόνο αργότερα βρίσκε-
ται στο Μπρίντιζι της Ιταλίας
απ’ όπου ξεκίνησε για το υπε-
ρατλαντικό ταξίδι στις 2 Φε-
βρουαρίου 1883. Μέσα σε 85
μέρες πέρασε τη δυτική Μεσό-
γειο, έπλευσε κατά μήκος της
δυτικής ακτής της Αφρικής και
έφτασε στο αρχιπέλαγος Cape Verde.
Από εκεί μπήκε μέσα στο θαλάσσιο
ρεύμα στο σημείο του Νοτίου Ατλα-
ντικού που κινείται από ανατολικά
προς τα δυτικά, και διασχίζοντας τον
ωκεανό έφτασε στην Βραζιλία. Από
εκεί, πλέοντας κατά μήκος της ανατο-
λικής ακτής της Νοτιοαμερικανικής
Ηπείρου, έφτασε στο Μοντεβιδέο της
Ουρουγουάης, στις 27 Απριλίου 1883.
Πέρασε πρώτα από το Ντεστέρο της
Βραζιλίας στη Σάντα Καταρίνα, όπου
έμεινε αρκετό καιρό γιατί έμοιαζε με
το Καστελόριζο».
Επέστρεψε στο Καστελόριζο στις 19
Ιουνίου 1884, αλλά παρόλο που συνέ-
χισε τα ταξίδια του προς τη Σμύρνη και
τα άλλα λιμάνια στο Αιγαίο, δεν έπαψε
να σκέφτεται και να προετοιμάζει το
δεύτερο του ταξίδι στη Βραζιλία, που
άρχισε το 1887. «Εκτός από τα αδέλ-
φια του Στέφανο και Μιχάλη πήρε
μαζί του και τους γονείς του, καθώς
και την αδελφή του Κυρανιά με τον
σύζυγό της Θεοδόση Αθερινό,
καθώς και την άλλη του αδελφή Ανα-
στασία με τον σύζυγό της ιατρό Κων-
σταντίνο Σπυρίδη και τα τρία τους
παιδιά Σπύρο, Νίκο και Ευδοκία. Πήρε
ακόμη μαζί του και άλλους Καστελορι-
ζιούς, μεταξύ των οποίων και τους κα-
πετάνιους Αγαπητό Οικονόμου και
Νικόλαο Τζελίκη» γράφει ο Μ. Κασσώ-
της.
Στα χρόνια που πέρασαν, ο Έλληνας
καπετάνιος έκανε τεράστια επιχειρημα-
τικά βήματα, και δεν σταμάτησε να
φέρνει στη νέα του πατρίδα Καστελο-
ριζιούς και άλλους Δωδεκανήσιους, οι
οποίοι εγκαταστάθηκαν στη Φλορια-
νούπολη (κοντά στο Ντεστέρο).
«Τόσο γρήγορα αναπτύχθηκε και
προόδευσε η καστελοριζιακή και γε-
νικά η ελληνική παροικία της Φλορια-
νούπολης» γράφει ο Μ. Κασσώτης,
«ώστε στην πιο κεντρική παραλιακή
λεωφόρο της πόλης βρίσκονταν ως
επί το πλείστον ελληνικά σπίτια. Μετά
τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και άλλοι
Δωδεκανήσιοι πήγαν στη Βραζιλία.
Το 1925 κτίστηκε η εκκλησία του
Αγίου Νικολάου, που και σήμερα
αποτελεί το κέντρο μιας ακμάζουσας
ελληνορθόδοξης κοινότητας».
Αυτόν τον άνθρωπο λοιπόν επέλεξε
να τιμήσει η Βραζιλία, και στο πρόσωπό
του όλους τους Έλληνες που βοήθησαν
στην ανάπτυξη της χώρας ήδη από τις
αρχές του 19ου αι. Η κίνηση αυτή είναι
το αποτέλεσμα πολυετούς αγώνα της
Ομοσπονδίας Ελληνικών Κοινοτήτων
Βραζιλίας και του προέδρου της, του
Σταύρου Κυριόπουλου. Σήμερα, σύμ-
φωνα με τις εκτιμήσεις του, οι Έλληνες
της Βραζιλίας φτάνουν τους 50.000,
από τους οποίους οι 20.000 ζουν στο
Σάο Πάολο, τη μεγαλύτερη ελληνική
κοινότητα της Λατινικής Αμερικής.
Πρόκειται για μια κοινότητα πολύ στενά
δεμένη που τροφοδοτήθηκε κυρίως
από το μεταναστευτικό κύμα μετά τον
Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, απλωμένη σε
δύο γειτονιές στο κέντρο της πόλης,
γύρω από τις εκκλησίες της.
Από τον ερχόμενο Σεπτέμβριο, και
κάθε χρόνο, όλη η Βραζιλία θα γιορτά-
ζει και θα τιμά τον Έλληνα Μετανάστη!
Πηγή: https://www.pontosnews.gr/
