«Τὰ Πάθη τὰ σεπτά ἡ παροῦσα ἡμέρα, ὡς φῶτα σωστικά, ἀνατέλλει τῷ κόσμῳ. Χριστὸς γὰρ ἐπείγεται τοῦ παθεῖν ἀγαθότητι. Ὁ τὰ σύμπαντα ἐν τῇ δρακὶ περιέχων καταδέχεται ἀναρτηθῆναι ἐν ξύλῳ, τοῦ σῶσαι τὸν ἄνθρωπον».
«Δεῦτε οὖν καὶ ἡμεῖς, κεκαθαρμέναις διανοίαις, συμπορευθῶμεν Aὐτῷ καὶ συσταυρωθῶμεν καὶ νεκρωθῶμεν δι’ Aὐτόν ταῖς τοῦ βίου ἡδοναῖς, ἵνα καὶ συζήσωμεν Aὐτῷ»…
