Θεοφάνης Μαλκίδης
Το Ελληνικό και το Κουρδικό ζήτημα σήμερα
Στη δεκαετία του 1980 και του 1990, ο ελληνικός λαός αναζήτησε και πέτυχε την πολιτικοποίησή του με ένα απελευθερωτικό κίνημα στα ανατολικά του. Το κουρδικό κίνημα που αναδείχθηκε σ΄ αυτές τις δεκαετίες ώθησε, συγκίνησε, ριζοσπαστικοποίησε και συνεπήρε την συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων και των Ελληνίδων.
Ο ελληνικός λαός επανασυνδέθηκε μετά από χιλιάδες χρόνια τον Κουρδικό λαό- τους Καρδούχους του Ξενοφώντα- ωθώντας να στηρίξει ποικιλοτρόπως τα κινήματα κοινωνικής και εθνικής απελευθέρωσης.
Μάλιστα ο ελληνικός λαός στην αλληλεγγύη του στον αγώνα του κουρδικού λαού για απελευθέρωση, είχε και ένα θύμα, το Θεόφιλο Γεωργιάδη, μέλος της Κυπριακής επιτροπής Αλληλεγγύης στο Κουρδιστάν ο οποίος δολοφονήθηκε το 1994, λόγω της δράσης του.
Η σύλληψη του Οτζαλάν το 1999, δημιούργησε νέα δεδομένα για το μέλλον του κουρδικού ζητήματος, το οποίο παρά την φασιστική καταστολή εκ μέρους της Τουρκίας και τη φυλάκιση του αρχηγού του κόμματος του HDP Σελαχατίν Ντεμιρτάς, της βουλευτού Λειλά Ζανά και χιλιάδων άλλων αγωνιστών, καθώς και τη δολοφονία άλλων τόσων, αποτελεί κεντρικό παράγοντα επίλυσης του Τουρκικού προβλήματος .
Η σύλληψη του Οτζαλάν πριν 20 χρόνια, οι φυλακίσεις και οι δολοφονίες χιλιάδων Κούρδων, δεν κατέστειλαν το κουρδικό κίνημα όπως (θα) ήθελαν κάποιοι. Το αντίθετο μάλιστα το κουρδικό ζήτημα είναι ανοιχτό και θα επηρεάσει τις άμεσες εξελίξεις στην περιοχή μας, από την Τουρκία μέχρι τη Συρία.
Το πανανθρώπινο αγαθό της ελευθερίας θα έρθει και για τους Κούρδους, τους Καρδούχους του Ξενοφώντα.
Για τις εξελίξεις στο Κουρδικό, βλ. το βιβλίο του αντιπροσώπου του Κουρδικού Εθνικού Κογκρέσου στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, Ahmet Dere Οι Κούρδοι. Ένας λαός που δεν μπορεί να αμφισβητηθεί η ύπαρξή του.
Πρόλογος: Μιχάλης Χαραλαμπίδης.
Εισαγωγή: Θεοφάνης Μαλκίδης
Αθήνα: εκδ. Γόρδιος.
Η Ελληνίδα, η Αρμένια, η Ασσύρια, η Κούρδισα γυναίκα στη Γενοκτονία. Το έγκλημα του χθες επαναλαμβάνεται σήμερα.
Ροζίν Μοχάμεντ, Αναστασία Μαραμανίδου, Αλίς Φαρατζιάν, Θ. Μαλκίδης
<<Από τα Ίμια του 1996 και της υποχώρησης έναντι της Τουρκίας, στην παράδοση από μια δήθεν ηγεσία, σαν σήμερα το 1999, του Οτσαλάν στους δήμιούς του, μέχρι τις ημέρες μας όπου παραδίδονται από το αποκαλούμενο πολιτικό και πνευματικό προσωπικό τα Ίμια και η Μακεδονία. Ο Οτσαλάν ήταν ο πρώτος ξένος ηγέτης ο οποίος ο 1994 αναγνώρισε τη Γενοκτονία των προγόνων μας, ενώ ανάμεσα στους <<κούριερ>> των Τούρκων ήταν και αυτός που κατέθεσε στεφάνι στον Κεμάλ, στο δάσκαλο του Χίτλερ!>>
