Τούτες τις μέρες διεξάγεται στην Ελλάδα η Πορεία της «Πρωτοβουλίας Μνήμης Ισαάκ – Σολωμού». Από τον Έβρο μέχρι την Κρήτη, οι μοτοσυκλετιστές μεταφέρουν το μήνυμα της θυσίας των δύο ηρώων, που δολοφονήθηκαν από τους Τούρκους -παραμένουν ασύλληπτοι- πριν 25 χρόνια, κοντά στο οδόφραγμα της Δερύνειας.
Σε όλους τους σταθμούς, η ανταπόκριση, τόσο από τον κόσμο όσο και από τις τοπικές Αρχές, ήταν συγκινητική, απόρροια των ισχυρών συμβολισμών που κουβαλούν οι μοτοσΥκλετιστές, μα και της συμπόρευσης της μητέρας, της κόρης και των αδερφών του Τάσου Ισαάκ.
Η πορεία στην Αλεξανδρούπολη κατέληξε στην οδό Τάσου Ισαάκ και η υπόσχεση των Αρχών είναι να τιμηθεί και το όνομα του Σολάκη.
Ο δήμαρχος Μεσολογγίου ανακοίνωσε την ονοματοδότηση δρόμου Ισαάκ - Σολωμού, κάθετου στην οδό Κύπρου και με κατάληξη στην προτομή του Λουκή Ακρίτα. Στο Ναύπλιο είναι θέμα ημερών να γίνει κάτι παρόμοιο, μετά από αίτημα της Πρωτοβουλίας, μεσολάβηση φίλων και ανταπόκριση του δημάρχου της πρώτης πρωτεύουσας του ελεύθερου ελληνικού κράτους.
Κι είναι απορία μας, αν και στην Κύπρο τιμώνται οι πιο πρόσφατοι ήρωες της κυπριακής τραγωδίας. Μήπως ο Δήμος Δερύνειας να σκεφτεί πως το οδόφραγμα που οδηγεί στην Αμμόχωστο είναι και χώρος θυσίας; Δεν έπρεπε, όχι να μετονομαστεί η λεωφόρος Αμμοχώστου (όπως έγινε πρόσφατα για τον πρώην πρόεδρο Δημήτρη Χριστόφια -ήταν ανάγκη;), μα να δημιουργηθεί ένα μνημείο ή μια Πλατεία Ισαάκ – Σολωμού, που να δηλώνει ότι εκεί δολοφονήθηκαν δύο λεβέντες;
Στις άλλες πόλεις, τιμώνται όπως πρέπει ο Τάσος και ο Σολωμός ή δεν μπορούν να μετονομαστούν οι λεωφόροι Τζον Κένεντι, οι οδοί Πρίγκιπος Καρόλου και Βασιλίσσης Ελισάβετ; Η οδός Γκρίζων Λύκων στη Λάρνακα; Η Τζιώρτζη Δημητρώφ στην Παλουριώτισσα ή μια από τις οδούς Φραγκλίνου Ρούζβελτ ή η οδός Αγκύρας στη Λεμεσό; Τόσες και τόσες άλλες οδοί που «βαφτίστηκαν» για πρόσκαιρες καταστάσεις και δεν συντηρούν κάποια από τις μνήμες του λαού μας.
Τι ζητάμε όμως; Μόλις πρόσφατα ο Δήμος Δερύνειας απαίτησε να μετακινηθεί μια λιτή κατασκευή (1Χ2 μέτρων) που τοποθετήθηκε παρά το οδόστρωμα, στη μνήμη του Τάσου και του Σολωμού. Γιατί; Δήθεν το απαίτησε ο ιδιοκτήτης του οικοπέδου που συμπίπτει με τη νεκρή ζώνη, κατ’ ακρίβειαν όμως για… τουριστικούς λόγους. Βλέπετε, ήταν λίγο πριν ανοίξει το κατοχικό οδόφραγμα της Δερύνειας και η μνήμη των Τάσου Ισαάκ και Σολωμού Σολωμού θα ενοχλούσε τους διερχόμενους. Θα ενοχλούσε τη διέλευση από το υπό κατασκευή τουριστικό τσεκ-πόιντ, που οδηγεί πια και στην περίκλειστη πόλη των Βαρωσίων, που τη βιάζει το κατοχικό καθεστώς και η Τουρκία, μπροστά στα μάτια των Ελληνοκυπρίων.
Αλέκος Μιχαηλίδης
