Ο Φίλιππος Γιαπάνης, παγκοσμίου φήμης Γλύπτης, αιχμάλωτος των Τούρκων, μεταφερθείς σε τουρκικές φυλακές, το 1974 και ο Θεοφάνης Μαλκίδης, Δρ. Κοινωνικών & Πολιτικών Επιστημών, στο παγκόσμιο Ραδιόφωνο της ΕΡΤ "Η Φωνή της Ελλάδας" / "The Voice of Greece", στην εκπομπή "Έλληνες παντού", με τον Θανάση Χούπη.
Μνήμη Τάσου Ισαάκ, Σολωμού Σολωμού κι όλου του πλήθους των Ηρωομαρτύρων Ελλήνων της Κύπρου.
Η ζωντανή μνημοσύνη του λαού, σε αντιδιαστολή με τις επίσημες πομφόλυγες των ηγητόρων του...
Καθώς διανύουμε μια θλιβερή επετειακή συγκυρία, ανάμεσα στην Α’ φάση (20 Ιουλίου) και Β’ φάση (14 Αυγούστου) της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο το 1974, η περίοδος προσφέρεται για ένα επίκαιρο προβληματισμό. Αξιοσημείωτο ότι η συμφωνημένη με απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας-ΟΗΕ εκεχειρία με ισχύ από τις 22 Ιουλίου 1974 το απόγευμα, χρησιμοποιήθηκε από την Τουρκία για να αποβιβάσει χιλιάδες Αττίλες, άρματα και βαρύ οπλισμό και παραβιάστηκε ωμά με στρατιωτική δράση για κατάληψη πρόσθετων ελεύθερων περιοχών αλλά και με διάπραξη μαζικών δολοφονιών αμάχων, κτηνωδών βιασμών και άλλων εγκλημάτων. Όλα στη διάρκεια της υποτιθέμενης εκεχειρίας! Αυτή λοιπόν η περίοδος προσφέρεται για ένα ειλικρινή προβληματισμό σε συνδυασμό με τη σημερινή ωμή τουρκική πραγματικότητα, όπου η προετοιμασία από την σχολική προπαγάνδα μέχρι τους εξοπλισμούς, καταδεικνύουν τον αμείωτο τουρκικό επεκτατισμό και στη νέα του μορφή ως νεο-οθωμανικό ισλαμοφασισμό. Χαρακτηριστικά, στη σχολική ύλη της Τουρκίας, μαθαίνουν ότι το μισό Αιγαίο είναι τουρκικό, πολλά ελληνικά νησιά είναι υπό κατοχή και η Κύπρος είναι τουρκική επειδή καταχτήθηκε το 1571 από τους Οθωμανούς.
Σε μια εβδομάδα θα έρθει στην Αθήνα η Σαμψούντα σπορ, η οποία θα μας πει χωρίς ντροπή τα λόγια του δασκάλου του Χίτλερ, του Μουσταφά Κεμάλ: «Yol Gosteren Bir Cift Goz», « ένα ζευγάρι μάτια δείχνει τον δρόμο».
Θα μας πει για τη φιλία και την ειρήνη που έγινε, πάνω στα πτώματα των Ελληνίδων και των Ελλήνων, που δολοφονήθηκαν την 19η Μαϊου 1919, θα μας δείξει ότι ωραία φανέλα που έχει, απεικονίζοντας τον ατιμώρητο εγκληματία!
Και εδώ, στην πρώην Ελλάδα, θα διαπιστώσουμε ότι τα στεφάνια στον δολοφόνο του Ελληνισμού δεν πήγαν χαμένα και οι αρνητές της Γενοκτονίας, οι θαυμαστές του Κεμάλ, αυξάνονται και πληθύνονται!
Υ.Γ. Η ρεβάνς θα γίνει στο στάδιο της πόλης που έχει χτιστεί πάνω στο αίμα των προγόνων μας και ονομάζεται 19η Μαϊου....
Ἦταν δεκαπενταύγουστος τοῦ 1943 καί ἐνῶ ὅλοι οἱ ἁπανταχοῦ χριστιανοί γιόρταζαν τήν Κοίμηση τῆς Θεοτόκου, κάποιοι κάτοικοι σέ ἕνα χωριό τῆς πατρίδας μᾶς ζοῦσαν τό δικό τους μαρτύριο ὑπό τή βάναυση καί δολοφονική συμπεριφορά τῶν Γερμανῶν κατακτητῶν. Ἡ σφαγή τοῦ Κομμένου ἔμεινε στήν ἱστορία καθώς ἦταν στήν κυριολεξία μιά τραγωδία ἡ ὁποία συγκλόνισε ὅλη τήν ἀνθρωπότητα, ὄχι μόνο γιατί ἀφανίστηκε σχεδόν ἕνα ὁλόκληρο χωριό ἀλλά ἐπιπλέον ἦταν τό πρῶτο στή χώρα μᾶς τό ὁποῖο δοκιμάστηκε ἀπό τή βιαιότητα καί βαρβαρότητα τῶν κατακτητῶν.
(Προσκύνημα στὴν Παναγία τῆς Σπηλιᾶς)
Του π. Δημητρίου Μπόκου
Προπαραμονὴ τῆς Παναγίας ἀπόγευμα ξεκινοῦσαν οἱ συντροφιές μας γιὰ τὸ μεγάλο προσκύνημα στὴν Παναγία τῆς Σπηλιᾶς.
Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος, ανήμερα της εορτής του Σωτήρος εμφανίζονται στη Κεφαλονιά τα φιδάκια της Παναγίας.
Συγκεκριμένα, στο ναό της Κοιμήσεως στο Μαρκόπουλο χθες το απόγευμα εμφανίστηκαν τα πρώτα δύο φιδάκια (πέρυσι είχε εμφανιστεί μόνο ένα).
Αμέσως οι καμπάνες του χωριού σήμαναν χαρμόσυνα.
Η Ιστορία με τα φιδάκια και η θαυματουργή εικόνα…
Πριν πολλά χρόνια στο χωριό Μαρκόπουλο ξεκίνησε το θαύμα που σχετίζεται με την εικόνα της Παναγίας. Φαίνεται πως ένα δέντρο που είχε τυλιχτεί στις φλόγες έκανε τους κατοίκους να πιστέψουν πως είχε ξεσπάσει πυρκαγιά στο δάσος.
''...συχνάζω εκεί που κάθε θολούρα, ως κι καπνός του τσιγάρου μου ακόμη, εξουδετερώνεται απ΄ το θαλασσάκι που φυλάει καλού-κακού για χάρη μου στο βορειοδυτικό της ντουλαπάκι η Παναγία η Παντοχαρά.''
Οδ. Ελύτης
Χ ρ ό ν ι α π ο λ λ ά !!!...
Θεοφάνης Μαλκίδης
Για τον Τάσο Ισαάκ και τον Σολωμό Σολωμού, για τον Ελληνισμό
1.Η αλήθεια
Η Αναστασία Ισαάκ, η κόρη του
δολοφονημένου από τους Τούρκους κατακτητές Τάσου Ισαάκ, μιλώντας πριν από λίγες
ώρες, στα αποκαλυπτήρια του μνημείου για
τον πατέρα της και για τον Σολωμό
Σολωμού, είπε την αλήθεια, την οποία έχουν λησμονήσει όλες και όλοι:
«Ο πατέρας μου Τάσος Ισαάκ ξυλοκοπείται
μέχρι θανάτου στη νεκρή ζώνη της Δερύνειας. Όλοι όσοι βρισκόμαστε εδώ, έχουμε
παρακολουθήσει τα στιγμιότυπα της δολοφονίας του. Οι βάρβαροι, με τη βοήθεια
του κατοχικού στρατού, χτύπησαν μέχρι θανάτου έναν άοπλο άνθρωπο. Με ρόπαλα,
πέτρες, και ξύλα. Είναι ανάγκη να
καταλάβουμε τη βαρβαρότητα, γιατί ένας άνθρωπος, ο πατέρας μου, άφησε την
τελευταία του πνοή εκεί που τώρα χιλιάδες συμπατριώτες μας διέρχονται για
τσιγάρα και μια ψευδαίσθηση πολυτελείας. [...] Ζούμε, δυστυχώς, σε μια
διαρκή παραίτηση, γιατί δεν διεκδικήσαμε ποτέ, τίποτα περισσότερο. Οι δολοφόνοι κυκλοφορούν ελεύθεροι,
χαρίζουν τις περιουσίες μας κι εμείς συνεχίζουμε να ζούμε σε ένα σάπιο τίποτα
μιας «κανονικότητας» που κτίστηκε πάνω στη λήθη και στην αμνησία. Ζούμε
σε μια κατάσταση που δημιούργησαν οι δολοφόνοι γιατί ξεχάσαμε ποιοι πλήρωσαν με
αίμα.
Με την Τουρκική εισβολή, πριν 51 χρόνια στην Ελληνική Κύπρο και 29 χρόνια από τη δολοφονία των εθνο-νεομαρτύρων Τάσου Ισαάκ και Σολωμού Σολωμού, υλοποιήθηκαν δύο από τις πιο βάρβαρες πράξεις που έχουν γίνει στην ιστορία της ανθρωπότητας.
Και από τότε ο τουρκικός φασισμός που δολοφόνησε και κρατά όμηρο τον ελληνικό λαό της Κύπρου (αγνοούμενοι και συγγενείς, «εγκλωβισμένοι» και άλλα εγκλήματα) και ο τουρκικός ρατσισμός που ξεκινά από την εγκατάσταση των εποίκων και καταλήγει στο βιασμό του πολιτισμού προς όφελος της Τουρκοποίησης, συνεχίζεται.
Έτσι όπως σε είδα ν’ ανάβεις το τσιγάρο πάνω στο κατάρτι να καις τον ουρανό πετροχελίδονο, κόβεις τον Αύγουστο στα δυο να χωρέσεις στου χρόνου τη χαραγματιά.
Τότε θυμήθηκα, που λες στις παιδικές σου ζωγραφιές κείνον τον ήλιο τον πεντάφωτο Λίγο πριν βασιλέψει στα νερά να γαληνέψει πέφτει σ' ένα βράχο που 'μοιαζε με σύννεφο Βάφει κόκκινη τη Δύση λίγο πριν να ξεψυχήσει φαίνεται σαν ψέμα σαν ηλιοβασίλεμα Έτσι όπως σε είδα ψηλά να φτερουγίζεις φως να πλημμυρίζεις, να καις το δειλινό πετροχελίδονο, στήνεις το δίχτυ στον καιρό κυνηγώντας της άνοιξης αστροφεγγιά Τότε θυμήθηκα, που λες στις παιδικές σου ζωγραφιές κείνον τον ήλιο που λαμπάδιασε.
29 χρόνια από τη θυσία των δύο αξέχαστων ηρωομαρτύρων για την Κύπρο.
Του ΑΛΕΚΟΥ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ, Φιλελεύθερος
Την ώρα που τα πάντα παραμένουν θολά γύρω από την επίλυση του κυπριακού ζητήματος και ανήμποροι ηγέτες συντηρούν μια διαρκή σύγχυση, λειτουργώντας ως μεταπράτες μιας ψευδεπίγραφης ελπίδας για επανέναρξη των συνομιλιών, συμπληρώνονται 28 χρόνια από τις δολοφονίες των Τάσου Ισαάκ και Σολωμού Σολωμού.
Ήταν Αύγουστος του 1996 όταν πολιτικές αποφάσεις της τότε κυβέρνησης Κληρίδη, δημιούργησαν τεράστιο χάος μεταξύ των μοτοσικλετιστών της πορείας που ξεκίνησε από το Βερολίνο, με αποτέλεσμα τη δολοφονία του Τάσου.
Στις 11 Αυγούστου 1996, μετά τη ματαίωση της πορείας που είχε προορισμό την Κερύνεια -κατ’ έμμεση εντολή του Γλαύκου Κληρίδη- μοτοσικλετιστές σκορπίστηκαν σε περισσότερα οδοφράγματα, με τα σοβαρότερα επεισόδια να γίνονται σε αυτό της Δερύνειας.
Δηλαδή, στη νεκρή ζώνη της περιοχής της Αμμοχώστου, όπου μαζεύτηκαν Τούρκοι γκρίζοι λύκοι, ακραίοι Τουρκοκύπριοι, στρατιώτες, αξιωματικοί, πολιτικοί για να αντιδράσουν -βάρβαρα ως συνήθως- στην αντικατοχική πορεία των μοτοσικλετιστών.
Τα γεγονότα είναι γνωστά. Ο Τάσος, 24 χρονών τότε, έπεσε στη φωτιά για να βοηθήσει τους διπλανούς του και εγκλωβίστηκε στα συρματοπλέγματα πριν δολοφονηθεί από τον όχλο, μπροστά στα μάτια των κυανόκρανων του ΟΗΕ, οι οποίοι για άλλη μια φορά δεν κούνησαν το δάκτυλο για την ειρήνη.
Τρεις μέρες μετά, μετά την κηδεία του Τάσου, πλήθος συγγενών, φίλων και άλλων, πορεύθηκαν προς τον χώρο της δολοφονίας για την κατάθεση στεφάνων. Ο Σολωμός Σολωμού, 26 χρονών τότε, σαν έτοιμος από καιρό και χωρίς να μπορεί να τον σταματήσει ένας ολόκληρος στρατός, ανέβηκε στον ιστό του κατοχικού στρατού για να κατεβάσει την τουρκική σημαία.
Ούτε δέκα χιλιάρικα μηνιαίως και φοροαπαλλαγές, ούτε φρουρά, γραμματείς και λοιπούς υπαλλήλους, ούτε air condition και πολυτελή γραφεία, ούτε Φεράρι , Μερσεντές και Πόρσε, ούτε ατιμωρησία και ασυλία.
Μόνο αγάπη για την πατρίδα!
Η πρώην Ελλάδα καταστρέφεται, οι κυβερνήτες και το υπόλοιπο πλήρωμα των εναέριων μέσων πετούν με κίνδυνο της ζωής τους και ούτε ένας από τους ακριβοπληρωμένους "άριστους" δεν σκέφτηκε να διακόψει την κυκλοφορία, μη τυχόν και σε αστική περιοχή υπάρξουν ατυχήματα;
Ο ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΣ (ΧΑΜΑ- ΣΥΡΙΑ) ΔΟΛΟΦΟΝΗΘΗΚΕ
Ομάδα ενόπλων επιτέθηκε κατά τη διάρκεια ποιμαντικής μετακίνησης. Ο δεσπότης δολοφονήθηκε. Ο οδηγός του έχει απαχθεί, δεν είναι γνωστό τί απέγινε.
Πάνω 150 πυρκαγιές μέσα σε 48 ώρες!
Καταστρέφεται η πατρίδα μας και το μόνο που λένε είναι για το 112 και εκκένωση......
Όταν η αείμνηστη Αθηνά Παπαχρήστου στις 23 Νοεμβρίου 2023 μας εξηγούσε, το "γιατί" της δωρεάς του ασθενοφόρου στο Νοσοκομείο Μεσολογγίου αλλά και τους όρους που έθεσε.
Αιωνία της η μνήμη.
Πόσος πόνος , πόσα γιατί, υπάρχουν στις συγκλονιστικές αυτές εικόνες από τη Χίο όπου η φωτιά έφτασε στη θάλασσα;
.
12 Αυγούστου 2020, της επακούμβησης....
Ο Ύπαρχος, έλαβε επαφή με το Αρχηγείο.
Θεοφάνης Μαλκίδης
Αριστοτέλης Γκούμας, Χιμάρα. Όταν το να μιλάς την ελληνική γλώσσα, είναι έγκλημα που σου αφαιρεί τη ζωή.
Ήταν 12 Αυγούστου 2010, όταν τρεις Αλβανοί από την Αυλώνα εισήλθαν στο κατάστημα του Αριστοτέλη Γκούμα στη Χιμάρα και απαίτησαν να σταματήσει να μιλάει ελληνικά. Να σταματήσει δηλαδή να εκφράζεται, να γράφει και να σκέφτεται στη μητρική του γλώσσα, αυτή που ομιλείται για χιλιάδες χρόνια στην περιοχή, να σταματήσει να διεκδικεί μιλώντας ελληνικά, γιατί οι εθνικιστές, ρατσιστές και φασίστες στη γειτονική χώρα επιθυμούν να ξεριζωθεί, να εξαφανιστεί.
Ο Αριστοτέλης αρνήθηκε να υπακούσει στους Αλβανούς Γκρίζους Λύκους και όταν έφυγε από το κατάστημά του, οι τρεις Αλβανοί τον ακολούθησαν με το αυτοκίνητό τους. Λίγο αργότερα ο μόλις τριανταεπτά ετών Βορειοηπειρώτης βρέθηκε σε κοντινή απόσταση αιμόφυρτος και εγκαταλειμμένος στην άκρη του οδοστρώματος. Η μοτοσικλέτα του ήταν σε κοντινή απόσταση και είχε γίνει μια άμορφη μάζα σιδερικών, αποτέλεσμα των επανειλημμένων προμελετημένων προσκρούσεων από τους θύτες τους. Σύμφωνα με την αστυνομική έρευνα, οι στυγνοί δολοφόνοι εμβόλισαν τον Γκούμα , προκαλώντας έτσι τον θανάσιμο τραυματισμό του, ενώ προκειμένου να σιγουρευτούν ότι τον αποτελείωσαν, ότι τον σκότωσαν, οδήγησαν το αυτοκίνητό τους πάνω από το αιμόφυρτο σώμα του τουλάχιστον δύο φορές !!!!!
Οι πρώτες ειδήσεις των μέσα ενημέρωσης στην Αλβανία, εναρμονισμένες με το γενικότερο και διαχρονικό εθνικιστικό και ρατσιστικό κλίμα εναντίον του Ελληνισμού, μετέδιδαν ότι η δολοφονία ήταν απλώς τροχαίο δυστύχημα, αλλά όταν ο τότε πρόεδρος και απηνής διώκτης των Βορειοηπειρωτών Σαλί Μπερίσα ανακοίνωσε ότι ήταν «μια πράξη ακραίου και τυφλού φανατισμού», τότε και μόνο τότε υπήρξε έρευνα από την αστυνομία για να φέρει τους δολοφόνους ενώπιον της δικαιοσύνης. Δυστυχώς, όπως ήταν αναμενόμενο στη γειτονική χώρα, η αλβανική αστυνομία επέδειξε απροθυμία αγνοώντας τις εκκλήσεις της οικογένειας και των συμπατριωτών του Αριστοτέλη και μόνο μετά από τη γενική κατακραυγή, το κλείσιμο του δρόμου Αυλώνας- Χιμάρας, την απεργία των Ελλήνων και άλλες αυτονόητες ενέργειες ανάδειξης της αλήθειας, ξεκίνησε να θεωρεί το περιστατικό ως ανθρωποκτονία και διεξήγαγε σχετική έρευνα. (Όπως ακριβώς έπραξε και συνεχίζει να το πράττει με την υπόθεση της δολοφονίας του Κωνσταντίνου Κατσίφα στους Βουλιαράτες, δολοφονία για την οποία ακόμη αναμένουμε το πόρισμα επιβεβαίωσης της ευθύνης του αλβανικού κράτους στο έγκλημα….)
Ο Θεοφάνης Μαλκίδης, στο παγκόσμιο Ραδιόφωνο της ΕΡΤ "Η Φωνή της Ελλάδας" / "The Voice of Greece", στην εκπομπή "Έλληνες παντού", με τον Θανάση Χούπη.
Ο τίτλος θα μπορούσε να είναι από ταινία θρίλερ αλλά δεν είναι. Όπως είχε δημοσιοποιήσει ο τ/κ Τύπος, σε τελετή που διοργανώθηκε στην παρουσία του κατοχικού ηγέτη και του ψευδοπρωθυπουργού στην Καρπασία, μοιράστηκαν αγροτεμάχια σε «δικαιούχους», στα κατεχόμενα χωριά Γύψου, Μηλιά και Λιμνιά. Μάλιστα, έγινε και συζήτηση για τα «δικαιώματα» των νέων από το Ριζοκάρπασο, οι οποίοι «αποκλείονται και αγνοούνται κατά τη διανομή αγροτεμαχίων», αν είναι δυνατόν.
Στην τελετή, που πραγματοποιήθηκε και για προεκλογικούς σκοπούς, συμμετείχε και ο λεγόμενος «υπουργός μεταφορών» και πρόεδρος του κόμματος των εποίκων, Ερχάν Αρικλί. Ο καταζητούμενος διεθνώς για τη δολοφονία του Τάσου Ισαάκ στη Δερύνεια παρουσίασε το γεγονός πανηγυρικά στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης. Μάλιστα, σε καταγγελτικό σχόλιο Τουρκοκύπριου, ο οποίος υπογράμμισε πως το καθεστώς εμπλέκει τους ανθρώπους σε αυτή την κατάσταση και διερωτήθηκε «ποιου τις περιουσίες δίνετε και σε ποιους», ο Αρικλί απάντησε: «Δίνουμε περιουσίες Ελλήνων σε Τούρκους. Είσαι ο δικηγόρος τους;».
Κάθε καλοκαίρι "στο ίδιο έργο θεατές", παντού φωτιές. Φέτος το κακό παράγινε και στη βόρειο Ήπειρο. Ο δήμος Φοινικαίων δεινοπαθεί... Το κράτος στο οποίο εντάσσεται "αδυνατεί" (κάποιοι κακεντρεχείς λένε ότι χαίρεται). Στην εγκληματολογία λένε ότι για να φτάσεις στο δράστη και να λύσεις έναν γρίφο, "βρες ποιος έχει συμφέρον". Στο Αμέρικα - που θέλουν να τους σκεπάζει κάποιοι - λένε κάτι άλλο: "ακολούθα τα λεφτά". Για την ώρα μπορεί κάποιος να διαπιστώσει ως αποτέλεσμα των πυρκαγιών, τα εξής: κατεστραμένες περιουσίες, περιορισμός έως και εκμηδένησης κέθε οικονομικής δραστηριότητας (γεωργία, κτηνοτροφία, βιοτεχνία, εμπόριο), νέες τάσης φυγής και εμπέδωση της ερημοποίησης, ευκαιρίες για άρπαγες και εποίκους... Στα προηγούμεν προσθέστε τους νόμους για τους "στρατηγικούς επενδυτές" και τα "πακέτα για τα βουνά".
