Θ. Μαλκίδης
Θράκη, Πόντος, Ιωνία, Καππαδοκία, Ελληνισμός.
Απόσπασμα της ομιλίας στην εκδήλωση
που οργάνωσε ο Ποντιακός Σύλλογος
"Κομνηνοί" Νέας Υόρκης και η Πανθρακική Ένωση Αμερικής "Ορφέας" στο Σταθάκειο
Πολιτιστικό Κέντρο της Νέας Υόρκης ( Ομοσπονδία Ελληνικών Σωματείων Μείζονος
Νέας Υόρκης).
Από το «Μαύρο Πάσχα» για τους Θρακιώτες του 1914, την 19η
Μαίου 1919 στη Σαμψούντα για τους Πόντιους και τον Αύγουστο του 1922 για τους Ίωνες, πέρασε ένας σχεδόν αιώνας αφωνίας και σιωπής. Ένας
αιώνας από τότε που εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι, οι γονείς μας, οι παππούδες
και οι γιαγιάδες μας, άφησαν τις οικίες τους, τα εκπαιδευτήρια, τους χώρους
λατρείας τους, τα κοιμητήρια των προηγούμενων γενεών.
Οι Θρακιώτες, οι Πόντιοι, οι Ίωνες, οι Καππαδόκες της Σηλυβρίας, της Ραιδεστού, της Μακράς
Γέφυρας, των Μαλγάρων, των Σαράντα Εκκλησιών, της Αδριανούπολης, της
Σαμψούντας, της Τραπεζούντας, της
Αργυρούπολης, της Σμύρνης, των Κυδωνιών, της Καισάρειας, του Ικονίου, ξεριζώθηκαν μετά την τέλεση του εγκλήματος της
Γενοκτονίας. Ένα έγκλημα το οποίο αφού έμεινε ατιμώρητο, επαναλήφθηκε και επαναλαμβάνεται.
Ο αγώνας όμως για την ανάδειξη όλων των εγκλημάτων,
παλιών και σύγχρονων, που υλοποιήθηκαν εις βάρος των Ελλήνων και των Ελληνίδων,
παρά την υπονόμευση, την άρνηση, την προπαγάνδα, δεν θα σταματήσει.
Ο αγώνας για τη Θράκη, τον Πόντο, την Ιωνία, την
Καππαδοκία, την Ελλάδα, είναι μία
ψηφίδα για να σχηματιστεί ξανά το ψηφιδωτό που καταστράφηκε το 1922. Αυτό που
ξαναστήσαμε από την αρχή στην προσφυγιά και σε όλον τον κόσμο και εδώ στην Νέα
Υόρκη, που δεν πρέπει να παραδώσουμε για ακόμη μία φορά, την ώρα που οι
θύτες οι δάσκαλοι του Χίτλερ, Νεότουρκοι και Κεμαλικοί και οι σύγχρονοι
συνεχιστές τους και θαυμαστές τους, προκαλούν ζώντες και κεκοιμημένους με τις
αναφορές και τις κινήσεις τους.
Μιλώντας πριν λίγα χρόνια εδώ στην Νέα Υόρκη, έξω από το
κτίριο του ΟΗΕ, στην εκδήλωση για την εκδίωξη των Θρακών και τη Γενοκτονία των
Ελλήνων, είχα αναφέρει αυτό που γράφει ο Τσέχος συγγραφέας Μίλαν Κούντερα, ότι «η πάλη του ανθρώπου ενάντια στην εξουσία είναι η πάλη της
μνήμης κατά της λήθης».
Το τονίζω και σήμερα, αφού η μεγαλύτερη συνεισφορά
και συμβολή μας για τη Θράκη, για την Ελλάδα, είναι η ανάκτηση της
ιστορικής μας ταυτότητας, της διεκδίκησης, της μνήμης και της αλήθειας, δηλαδή τη μη
λήθης.Το οφείλουμε σε ζώντες και σε κεκοιμημένους, το οφείλουμε στη Θράκη, στον
Πόντο, στην Ιωνία, στην Καππαδοκία, το οφείλουμε σε όλον τον Ελληνισμό.
Νέα Υόρκη Απρίλιος 2009
