Θ. Μαλκίδης :
Μνήμη Γεωργίου Ανδρεάδη
Με τον Γιώργο γνωριστήκαμε πριν πολλά χρόνια σε μία από τις πρώτες εκδηλώσεις που έγιναν για το ζήτημα της Γενοκτονίας. Ήταν το 1994 στην Αναγέννηση Σερρών και μαζί μας είχαμε πολλούς φίλους, συμπατριώτες μας από την Κύπρο, καθώς και Κούρδους και Αρμένιους.
Με τον Γιώργο, είχαμε για παραπάνω από δύο δεκαετίες μία έντιμη και σοβαρή συνομιλία για τον Πόντο, την Ιστορία, την Καλαμαριά, την "Ταμάμα", την "Τολίκα", τον "Θόδωρον", τη Γενοκτονία, τους Ποντιόφωνους και για πολλά άλλα. Μιλούσε και έπραττε έχοντας οδηγό τη κληρονομιά του Πόντου, των προγόνων του, της οικογένειάς του και ειδικότερα της σημαντικής προσωπικότητας του πατέρα του. Έγραφε λες και ήταν μπροστά στα γεγονότα, λες ήταν μέρος της ιστορίας. Η "Ταμάμα" και εκατοντάδες άλλες στιγμές "βρήκαν" αυτόν για να τις καταγράψει, γιατί η ιστορία γνώριζε και γνωρίζει σε ποιον να απευθυνθεί.
Γιώργο, νιώθω υπερήφανος που συνεργάστηκα μαζί σου, που συνδεθήκαμε με δεσμούς φιλίας και αλληλοεκτίμησης, αλήθειας και συνοδοιπορίας, που βαδίσαμε μαζί σε κοινούς αγώνες, που μου μίλησες για τις χαρές και τις λύπες σου, για τις σκέψεις σου, για την πορεία του Ποντιακού ζητήματος.
Αναφέρω, μεταξύ των πολλών, δύο κοινές προσπάθειες μας για υπόθεση ανάδειξης της Γενοκτονίας.
Η πρώτη ήταν στη Ρωσία, όταν βρεθήκαμε ανάμεσα στους αδελφούς μας, σε μία μεγάλη εκδήλωση. Εκεί η υπόθεση της αναγνώρισης της Γενοκτονίας, έγινε γνωστή και αποτέλεσε απαρχή και συνέχεια, πολλών και σημαντικών....
Η δεύτερη ήταν στη Γερμανία, στη Στουτγάρδη, όταν μιλήσαμε στην πλατεία του Δημαρχείου της πόλης στην πρώτη ανοικτή εκδήλωση για το ζήτημα της Γενοκτονίας. Στην εκδήλωση που οργάνωσε η Ποντιακή Εστία Στουτγκάρδης και ο κοινός και εξαιρετικός φίλος μας Δημήτρης Οξυζίδης, μιλήσαμε, μαζί με τη Τέσα Χόφμαν, στη Γερμανική, Τουρκική, Αγγλική, Ελληνική γλώσσα, αλλά και στην Ποντιακή διάλεκτο. Από εκείνη την εκδήλωση προέκυψαν μία σειρά από πολλές και σπουδαίες πρωτοβουλίες, για την ιερή και μεγάλη υπόθεση της Γενοκτονίας.
Γιώργο είμαι ευτυχής που γνώρισα έναν άνθρωπο, ένα συγγραφέα, ένα πολιτικό ον, έναν Πόντιο, έναν Έλληνα, όπως εσύ.
Εύχομαι και προσεύχομαι ο Θεός να σε αναπαύσει και να δώσει στην οικογένεια σου και σε όλους μας, παρηγοριά αλλά και ελπίδα, για να σε μνημονεύουμε πάντα, εμπνεόμενοι από τα γραπτά σου και από την πράξη σου, από το πέρασμά σου από αυτή τη ζωή.
Γιώργο σε θυμόμαστε, δε σε ξεχάσαμε, δε σε ξεχνούμε, η οικογένεια σου, οι συνοδοιπόροι σου, οι πρόγονοί σου, οι αμέτρητοι συμπατριώτες μας σε όλη την Τουρκία.
Καλό Παράδεισο, Καλή Αντάμωση και Καλή Ανάσταση.
