Βάσος Φτωχόπουλλος, Γιαλούσα Κύπρος Ελλάς
Αγαπητοί φίλοι,
Λυπάμαι πολύ που η υγεία μου δεν μου επιτρέπει να είμαι μαζί σας.
Τώρα που φτάνω προς την τελική ευθεία, νιώθω περήφανος που ήδη μερικά από τα όνειρά μου εκπληρώνονται.
Η «Γιαλούσα» με τις εκδηλώσεις της συνεχίζεται επάξια από τους Χρίστο Πέτρου και Αλέκο Μιχαηλίδη και οι Εκδόσεις «Αιγαίον» βρίσκουν στέγη στο «Έρμα» υπό την καθοδήγηση του Αλέκου και της Ιόλης Μιχαηλίδου, αμφότεροι αγέννητοι όταν με τους Λάκη Πίγγουρα και Σάββα Παύλου εκδίδαμε το πρώτο βιβλίο.
Είμαι επίσης περήφανος που τα παιδιά του Έρματος γνωρίζουν, όχι μόνο τους μεγάλους της λογοτεχνίας μας, αλλά και τους Καζαντζίδη και Μπιθικώτση, Τσιτσάνη και Βαμβακάρη.
Το όνειρο πολλών φίλων και συνεργατών είναι ξανά πραγματικότητα. Το «Έρμα» είναι ένας χώρος αυτογνωσίας, ένας χώρος με όνειρα ελληνικά και όραμα ελληνικό.
Μένουν πολλά όνειρα ανεκπλήρωτα, όμως είμαι σίγουρος ότι οι νέοι μας θα βρουν τρόπους να ξεφύγουμε από τη λάσπη. Η ΕΝΩΣΙΣ και η ελληνική μας ταυτότητα είναι ο φάρος μας, η γλώσσα μας και ο πολιτισμός μας τα στοιχεία που θα τσακίσουν όλους τους εχθρούς μας, φτάνει να κομίζουμε μια καινούργια πρόταση ζωής και θανάτου.
Εγώ ζω ακόμη με το όνειρο να πεθάνω εκεί που γεννήθηκα, στην ταπεινή Γιαλούσα. Ζω με την ελπίδα να ζήσω ακόμη λίγα χρόνια και να αναχωρήσω από το αεροδρόμιο «Γρηγόρης Αυξεντίου» στη Λάρνακα της νότιας Ελλάδας και να προσγειωθώ στη βόρεια Ελλάδα, στο αεροδρόμιο «Βασίλης Τσιτσάνης» στην Αθήνα. Τότε ας ξεψυχήσω. Στο χέρι μου θα βρουν ένα κομμάτι χαρτί που θα λέει «Μάστρε μου, πέθανα στην Ελλάδα». Ακόμη κι αυτό μοιάζει με άπιαστο όνειρο, όμως ως Έλλην ορθόδοξος έμαθα να αναμένω τα θαύματα.
Μην τα βάζετε κάτω.
Χρόνια τώρα ατέλειωτα, προσπαθούν, ντόπιοι και ξένοι όλων τα των αποχρώσεων, αριστεροί, δεξιοί και κεντρώοι, να το λύσουν το ρημάδι μας τίποτα δεν καταφέρνουν.
Εμείς τζιαμαί, ελιές τζιαι τερατσιές, θείε Μόντη, πάνω στον ρότσον τους. Αυτό είναι το μεγάλο θαύμα, ίσως αυτό εννοούσε ο Σεφέρης και τον αδικήσαμε κιόλας.
Εύχομαι στα παιδιά καλή επιτυχία.
Η επιτυχία τους θα είναι το καλύτερο ευχαριστώ στον Σάββα Παύλου και τον Λάκη Πίγγουρα, που πριν 37 χρόνια δεν φοβήθηκαν τους πολλαπλούς χάρους του τόπου μας και μαζί με άλλους συναγωνιστές, επέμειναν να λένε την Κύπρο ελληνική και τον Τούρκο εισβολέα.
Ένωσις τζι ας γίνει το γαίμαν μας αυλάτζιιν. Το δικό μου εξαιρείται, είναι στην αιμοδιάλυση".
