Εκδήλωση της Πανελλήνιας Ένωσης Ασσυρίων αφιερωμένη στον αείμνηστο Μιχάλη Χαραλαμπίδη

Εκδήλωση της Πανελλήνιας  Ένωσης Ασσυρίων αφιερωμένη στον αείμνηστο Μιχάλη Χαραλαμπίδη

 

Η Πανελλήνια Ένωση Ασσυρίων η οποία αποτελεί το συνδετικό κρίκο ενός από τους ιστορικούς λαούς του πλανήτη, των Ασσυρίων που ζουν στην Ελλάδα, του λαού που μιλά τη γλώσσα του Χριστού τα αραμαικά, οργάνωσε εκδήλωση αφιερωμένη στον αείμνηστο Μιχάλη Χαραλαμπίδη.

Η εκδήλωση η οποία πραγματοποιήθηκε στο Πνευματικό Κέντρο Αιγάλεω «Γιάννης Ρίτσος», ξεκίνησε με το χαιρετισμό του προέδρου της Ένωσης Κυριάκου Μπατσάρα, ο οποίος αναφέρθηκε τόσο στον Ασσυριακό λαό όσο και στην προσωπικότητα του Μιχάλη Χαραλαμπίδη, ο οποίος αγωνίστηκε για την ανάδειξη της Γενοκτονίας  που υπέστησαν οι Ασσύριοι . Ο κ. Μπατσάρας αναφέρθηκε στους στόχους της Ένωσης που είναι  η καταγραφή όλων των Ασσυρίων στην Ελλάδα, τη διατήρηση της ασσυριακής γλώσσας, των ηθών και των εθίμων του, την ένταξη των Ασσυρίων προσφύγων στην ελληνική κοινωνία, την διοργάνωση ομιλιών, ημερίδων και συνεδρίων για την προβολή και την ανάδειξη της ιστορίας των Ασσυρίων, καθώς και την αναγνώριση της γενοκτονίας από το ελληνικό κοινοβούλιο.

Στη συνέχεια ο πρόεδρος της Ένωσης έδωσε το λόγο  στους εκπροσώπους  σωματείων Ποντίων και Μικρασιατών του Αιγάλεω, στον καθηγητή Παναγιώτη Διαμάντη ο οποίος έχει κάνει μεγάλο αγώνα για τους Ασσύριους στο Σίδνευ όπου και δραστηριοποιείται, ενώ τιμήθηκαν προσωπικότητες των Ασσυρίων που προσέφεραν στην Ένωση.

Η εκδήλωση συνεχίστηκε με την εισήγηση του κεντρικού ομιλητή της εκδήλωσης Θεοφάνη Μαλκίδη, ο οποίος επικέντρωσε την ανάλυσή του  σε δύο  συνιστώσες, τον Ασσυριακό λαό και τη νέα γενοκτονία που υφίσταται σήμερα στη Συρία και στον Μιχάλη Χαραλαμπίδη και το έργο του για τους Ασσύριους και τους άλλους λαούς που αγωνίζονται για την ελευθερία τους. Ειδικότερα τόνισε τα εξής:

 Οι Ασσύριοι έχουν ως ιστορική πατρίδα τη Μεσοποταμία, και αποτελούν έναν εκ των παλαιότερων λαών  στο κόσμο, καθώς η ύπαρξή του χρονολογείται από το 2500 π.Χ.

Οι περιοχές που αποτελούν την πατρίδα των Ασσυρίων είναι τμήματα του σημερινού βόρειου Ιράκ (πεδιάδες της Νινευής και κυβερνείο Ντοχούκ), της νοτιοανατολικής Τουρκίας (Χακάρι και Τουρ Αμπντίν), του βορειοδυτικού Ιράν (Ούρμια) και τμήματα της νοτιοανατολικής Συρίας (κυβερνείο Αλ Χασακά).

Οι Ασσύριοι υπέστησαν από την Τουρκία μία ανάλογη Γενοκτονία όπως και οι Αρμένιοι και οι Έλληνες και από τους 700.000 που ζούσαν το 1915 πάνω από 400.000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους.

Πρώτος στόχος των δολοφόνων  ήταν τα επιφανή μέλη, διανοούμενοι και θρησκευτικοί ηγέτες, οι οποίοι εκτελέστηκαν μαζικά, πρακτική που ακολουθήθηκε έπειτα και για τον υπόλοιπο πληθυσμό. Επίσης, όπως συνέβη με τους Έλληνες και τους Αρμένιους, οι Ασσύριοι στάλθηκαν στα τάγματα εργασίας, ενώ πολλοί πέθαναν καθ’οδόν από τις κακουχίες, την πείνα και τη δίψα

Η πλειοψηφία όσων απέμειναν αναγκάστηκαν να ασπαστούν το Ισλάμ,  ενώ ορφανά ανατράφηκαν από μουσουλμανικές οικογένειες. Παράλληλα, εκατοντάδες εκκλησίες και μοναστήρια, καθώς και το 94% των ασσυριακών χωριών καταστράφηκαν ενώ ασσυριακά τοπωνύμια αντικαταστάθηκαν από τουρκικά. Μεγάλο μέρος των Ασσυρίων κατέφυγε σε γειτονικές χώρες, στη Συρία και το Ιράκ και αργότερα στην Ευρώπη, στην Ολλανδία, στη Σουηδία.

 

Εν συνεχεία, το τουρκικό κράτος προέβαλε αρκετά εμπόδια στην επιστροφή των Ασσυρίων στην πατρίδα τους, ενώ η καταπίεση των εναπομεινάντων κατοίκων συνεχίστηκε. Επειδή οι Ασσύριοι δεν είναι αναγνωρισμένη εθνική μειονότητα, δεν είχαν το δικαίωμα να λαμβάνουν εκπαίδευση στη μητρική τους γλώσσα. Τα τελευταία σχολεία τους έκλεισαν το 1928 με κυβερνητική εντολή.

Οι πολιτικές τουρκοποίησης (π.χ. ο ειδικός φόρος για τους μη μουσουλμάνους του 1942, το πογκρόμ της Πόλης το 1955, οι μαζικές απελάσεις) επέτειναν τα προβλήματα των Ασσυρίων, με αποτέλεσμα περίπου 200.000 να αναγκαστούν να εγκαταλείψουν τις πατρογονικές εστίες τους.

Συνεπεία όλων αυτών, ενώ πριν από το 1915, οι Ασσύριοι που ζούσαν εντός των συνόρων της σημερινής Τουρκίας υπολογίζονταν σε πάνω από 700.000, σήμερα έχουν απομείνει μόλις 25.000 περίπου, οι 19.000 εκ των οποίων στην Πόλη.

 Επιπλέον διώξεις σημειώθηκαν και σημειώνονται στη Συρία, αφού η Τουρκία και οι τουρκοχρηματοδοτούμενες οργανώσεις  έχουν εκτοπίσει σημαντικό μέρος της εναπομείνασας ασσυριακής κοινότητας από την πατρίδα τους.

Ένας από τους πρωταγωνιστές της ανάδειξης του μαζικού εγκλήματος εναντίον των Ασσυρίων ήταν ο αείμνηστος Μιχάλης Χαραλαμπίδης (Μ.Χ.).   Όπως έγραψε ο Μ.Χ. στο βιβλίο του «Το Ποντιακό ζήτημα σήμερα», το οποίο υπήρξε μία πρωτοποριακή συμβολή στην ανάδειξη του ζητήματος της Γενοκτονίας, «το ιστορικό, κοινωνικό, πολιτικό δρομολόγιο της οικογένειάς μου είναι παρόμοιο με εκείνο μεγάλης μερίδας του λαού μας και ιδιαίτερα των προσφύγων. Από τα αμελέ ταμπουρού (εργατικά τάγματα), το αντάρτικο σωτηρίας της Σάντας του Πόντου, η έξοδος στον Καύκασο και την Ελλάδα, η εγκατάσταση σε ένα από τα Μακόντο της Ελλάδας, το Αετοχώρι Θράκης (Έβρος)».

Η Λ.Μενδώνη παρέδωσε στην κατοχική Τουρκία αρχαία ελληνικά νομίσματα που είχαν κατασχεθεί στον Έβρο και προέρχονται από την κατεχόμενη Μικρά Ασία!!!!!

 

Η υπουργός Πολιτισμού, Λίνα Μενδώνη παρέδωσε σήμερα (χθες), στον Τούρκο υπουργό Πολιτισμού και Τουρισμού, Μεχμέτ Νουρί Ερσόι, αρχαία ελληνικά νομίσματα που είχαν κατασχεθεί στον Έβρο.

Ο Ερντογάν απομυζά τους Ευρωπαίους με υποσχέσεις που ποτέ δεν υλοποιεί…

Στην Κύπρο και στην Ελλάδα μάθαμε να παίζουμε με τις λέξεις ή καλύτερα να «χορεύουμε» γύρω από κάποιες θετικούς παραγράφους ανακοινώσεων και δηλώσεων για να αυτοϊκανοποιούνται οι πολιτικοί μας. Από ουσία μηδέν. Θα στενοχωρήσω τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας και τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας, αλλά δεν υπάρχει κανένας λόγος χαράς από τα συμπεράσματα του Συμβουλίου Γενικών Υποθέσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.Ε.), που εγκρίθηκαν από τους αρμόδιους Υπουργούς την περασμένη Τρίτη, και ειδικά στο κεφάλαιο που αφορά τη διαδικασία διεύρυνσης.

«Μας κυκλώνουν οι βάρβαροι… Απαγορεύεται να σιωπήσω!»

 

Το ξέσπασμα του Αρχιεπισκόπου Κύπρου στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής – «Η Μεγαλόνησος είναι ο ανατολικός προμαχώνας του Ελληνισμού που αν πέσει θα πέσουν Αιγαίο και Θράκη» 

Άθληση του Αγίου Ιερομάρτυρος Ιγνατίου του Θεοφόρου

Τὴ Κ’ (20η) τοῦ μηνὸς Δεκεμβρίου μνήμη, τοῦ ἁγίου ἱερομάρτυρος ΙΓΝΑΤΙΟΥ τοῦ Θεοφόρου.

ΑΘΛΗΣΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΦΟΡΟΥ

Ὅταν βασίλευε ὁ Τραϊανός, ἐπίσκοπος στὴν Ἀντιόχεια ἦταν ὁ Ἰγνάτιος ὁ Θεοφόρος (αὐτὸς ποὺ φέρει μέσα του τὸν Θεό). Λένε κάποιοι ὅτι τὸν Ἰγνάτιο τὸν πῆρε στὰ ἅγια χέρια του ὁ Δεσπότης Χριστός, ὅταν ἦταν ἀκόμη μικρὸ βρέφος, κατὰ τὴν ὥρα τῆς διδασκαλίας του. Σὲ μιὰ στιγμή, ἐνῶ δίδασκε στὰ Ἱεροσόλυμα, εἶπε στὸν λαό:
– Ὅποιος δὲν ταπεινώνει τὸν ἑαυτό του σὰν αὐτὸ τὸ μικρὸ παιδί, δὲν μπορεῖ νὰ μπεῖ στὴν βασιλεία τῶν Οὐρανῶν καὶ ὅποιος ὑποδεχτεῖ ἕνα ἀπ’ αὐτὰ τὰ παιδιὰ στὸ ὄνομά μου, ἐμένα δέχεται.

Μιχάλης Χαραλαμπίδης

 

Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ «Μιχάλης Χαραλαμπίδης».  Από ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ και ΓΡΗΓΟΡΗ ΚΛΑΔΟΥΧΟ.   ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗΣ και ΕΝΕΡΓΟΥ ΠΑΡΑΛΑΒΗΣ ΜΙΑΣ ΟΡΓΑΝΙΚΗΣ ΣΦΑΙΡΑΣ ΣΚΕΨΗΣ.                                                                                            (πρόσωπα - κόσμος, παραγωγή - πολιτικό σύστημα, οργάνωση πολιτισμικών αξιών – νέος ανθρωπισμός). 

                                                --- * ---

" ΜΙΧΑΛΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ: Η ΔΕΣΜΕΥΣΗ ΣΕ ΕΝΑΝ ΟΡΙΖΟΝΤΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ - ΚΟΙΝΩΝΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ, ΝΟΗΜΑΤΟΣ ΖΩΗΣ. 

                                                                                             

Συρία

 

Η Γενική  Διοίκηση των Μονάδων Προστασίας Γυναικών (YPJ) μοιράστηκε μια δήλωση υπογραμμίζοντας τους κινδύνους που αναδύονται μετά την πτώση του συριακού καθεστώτος και καλεί τη διεθνή κοινότητα να αναλάβει δράση κατά των τουρκικών στρατιωτικών επιθέσεων στη Βόρεια και Ανατολική Συρία (Rojava).

Ο άνθρωπος

 

Ο άνθρωπος αγαπά να μετρά τις πίκρες του, μα δε λογαριάζει τις χαρές του.... Αν τις μετρούσε... θα' βλεπε ότι βαραίνουν το ίδιο...

Άγιος Ιωάννης της Κρονστάνδης. Ελεήμων αληθινά είναι όποιος δίνει από την καρδιά του, από μία καρδιά γεμάτη αγάπη.

 

Αληθινά ελεήμων είναι όποιος μιλά με τους άλλους εγκάρδια και όχι απλώς με τον νου και τα χείλη. Όποιος σέβεται την αξία Άνθρωπος στον καθένα.

Ακύρωση της "Συμφωνίας", υπεράσπιση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων στη Μακεδονία και σε όλον τον Ελληνισμό

Θεοφάνης Μαλκίδης 

 

Ακύρωση της "Συμφωνίας", υπεράσπιση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων στη Μακεδονία και σε όλον τον Ελληνισμό .

Η συνέντευξη στο ραδιοφωνικό σταθμό Focus 

Συρία

 

“Βλάπτουν κι οι τρεις τους την Συρία το ίδιο”

"Ας φρόντιζαν" 

Κ. Καβάφης

Η διάλυση της Συρίας από τους Ισλαμοφασίστες, μας ανησυχεί, τόσο για την αραβική χώρα που είναι φιλική για τον Ελληνισμό και τη Χριστιανοσύνη, όσο και για την ίδια την επέκταση που επίκειται. Η ισχυροποίηση του ισλαμοφασιστικού άξονα με την ενεργό συμμετοχή της Τουρκίας και η γενοκτονία των Παλαιστινίων με τη βοήθεια των ΗΠΑ, φέρνουν πιο κοντά το ενδεχόμενο του αφανισμού των Κούρδων και της γενοκτονίας των χριστιανικών λαοτήτων. Φέρνουν κοντά το ενδεχόμενο μεγαλύτερων ακόμα διεκδικήσεων τμημάτων της πατρίδας μας από την Τουρκία. 

Ο καλός “ραγολόγος”

 

«Ο καλός “ραγολόγος” τρώγει τις ώριμες ρώγες των σταφυλιών και δεν πειράζει καθόλου τις άγουρες. Παρόμοια ο καλόγνωμος και συνετός άνθρωπος, όσες αρετές βλέπει στους άλλους τις σημειώνει με επιμέλεια· ενώ ο ανόητος αναζητεί τα ελαττώματα και τις κατηγορίες»

 (Άγιος Ιωάννης Κλίμακος, λόγ. ι΄ 17).

Ἀπὸ ποῦ προέρχεται ἡ σημερινὴ κρίση;

 

 - Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

Μὲ ρωτᾶς, ἄνθρωπε τοῦ Θεοῦ, ἀπὸ ποὺ προέρχεται ἡ σημερινὴ κρίση, καὶ τί σημαίνει αὐτή.

Ἡ κρίση εἶναι ἑλληνικὴ λέξη, καὶ σημαίνει δίκη. Στὴν Ἁγία Γραφὴ αὐτὴ ἡ λέξη χρησιμοποιεῖται πολλὲς φορές. Ἔτσι ὁ ψαλμωδὸς λέει: «διὰ τοῦτο οὐκ ἀναστήσονται ἀσεβεῖς ἐν κρίσει» (Ψάλμ. 1, 5). Σὲ ἄλλο μέρος πάλι λέει: «ἔλεος καὶ κρίσιν ἄσομαι σοί, Κύριε» (Ψάλμ. 100, 1)

Εκτός από την υποχώρηση, την υποτέλεια και τα "ήρεμα νερά", υπάρχει η πολιτική και ο λόγος, η πράξη και η αντίσταση

 

Θεοφάνης Μαλκίδης 

Εκτός από την υποχώρηση,  την υποτέλεια και τα "ήρεμα νερά",  υπάρχει η  πολιτική  και ο λόγος, η πράξη και η αντίσταση . 

Η συνέντευξη στον τηλεοπτικό σταθμό Αλερτ

Ύβρις

 

Ακούγοντας  το πολιτικό προσωπικό,  βλέποντάς το έτσι επηρμένο στα όρια της ύβρεως,  ήρθε στο νού μου ο διάλογος  Κρέοντα  και Αίμονα απ΄ την ''Αντιγόνη'' του Σοφοκλή. 

Συγκεκριμένα οι στίχοι 734-750, όπου ο Κρέοντας λέει στον Αίμονα : στιχ. 734  ''θα μου πει εμένα μια πόλη πως να διατάζω (πως να κάνω τη δουλειά μου) ;'' για να συμπληρώσει και πάλι παρακάτω στιχ. 736 ''...για άλλον κι όχι για μένα πρέπει να κυβερνώ την πόλη ;'', για να του απαντήσει ο Αίμονας στιχ.737 ''Δεν υπάρχει πόλη που ν΄ ανήκει σ΄ έναν μόνο'', για να συνεχίσει ο Κρέοντας στον στιχ. 738 ''Δηλαδή θες να πεις πως η πόλη δεν είναι αυτουνού που την κυβερνά ;'' για να πάρει την αποστομωτική απάντηση του Αίμονα στον στιχ. 739 ''Ωραία, τότε θα κυβερνούσες μιαν έρημη χώρα''.  

         

Άκου είναι «κίνηση υψηλού συμβολισμού». Αυτό κι αν είναι ξέπλυμα της Άγκυρας!

Ακόμα ένα ξέπλυμα της φασιστικής κατοχικής Τουρκίας από την Αθήνα καταγράφηκε στην ιστορία. Στο όνομα μιας ουτοπίας για ομαλότητα και επίλυση προβλημάτων. Τα οποία δεν είναι καν προβλήματα, είναι μόνο παράνομες διεκδικήσεις της Τουρκίας σε βάρος της Ελλάδας.

Ἀλέξιος Ε΄ Δούκας (Βιβλιοπαρουσίαση)

 

Πρόλογος

Φώτιος Χρ. Σταυρίδης,
Ἠλεκτρολόγος Μηχανικός, Συγγραφέας Ἱστορικῶν Βιβλίων

Tό ἔτος 1202 ὁ πάπας Ἰννοκέντιος Γ’ θά δήλωνε μέ στόμφο ὅτι “οἱ Ἕλληνες ἔγιναν ἔνοχοι βαρυτάτων κατά τοῦ Θεοῦ καί τῆς Ἐκκλησίας ἐγ­κλημάτων καί ἀπεποιοῦντο πεισματωδῶς νά ἀναγνωρίσωσι τήν κυριαρχίαν τῆς Ρώμης”. Τό ἑπόμενο ἔτος, ὁ δόγης τῆς Βενετίας Ἑρρῖκος Δάνδολος θά ἔλεγε μέ τήν σειρά του στούς Φράγκους ἄρχοντες: “Κύριοι, στήν Ἑλλάδα ὑπάρχει μεγάλος πλοῦτος καί ἀφθονία σέ ὅλα τά ἀγαθά. Μέ μία καλή δικαιολογία θά μπορούσαμε νά πᾶμε ἐκεῖ καί νά ἀποκτήσουμε αὐτά τά ἀγαθά.” 

Αὐτοί ἦταν οἱ δύο κύριοι λόγοι γιά τούς ὁποίους οἱ βάρβαροι τῆς Δύσης ὀργάνωσαν τήν μοιραία Δ’ Σταυροφορία, ἡ ὁποία οὐσιαστικά διέλυσε τήν χιλιόχρονη Ἑλληνική Αὐτοκρα­τορία καί ἔθεσε τίς βάσεις γιά τήν ὁριστική της κατάλυση ἀπό τούς βαρβάρους τῆς Ἀνατολῆς. Ὁ πρῶτος λόγος ἦταν ἡ ἀνεξάρτητη πολιτική τοῦ Βυζαντίου καί ἡ ἀνυπακοή στίς ἐντολές τῆς Δύσης καί ὁ δεύτερος καί σημαντικότερος λόγος ἦταν ὁ πλοῦτος πού εἶχαν συγκεντρώσει οἱ Ἕλληνες ἐκείνη τήν ἐποχή, οἱ ὁποῖοι σύμφωνα μέ τόν Robert de Clari, “εἶχαν συγκεντρώσει στήν Κωνσταντινού­πολη τά δύο τρίτα τοῦ παγκόσμιου πλούτου.”

Τό παρόν βιβλίο φωτίζει μία ἀπό τίς πιό καταστροφικές περιόδους τοῦ Ἑλληνισμοῦ πού ἦταν ἡ πρώτη Ἅλωση τῆς Πόλης. Σύμφωνα μέ τόν ἱ­στορικό τῆς ἐποχῆς Νικήτα Χωνιάτη, οἱ ἡγεμόνες τῆς Αὐτοκρατορίας ἦταν μαλθακοί, τρυφηλοί καί ἐνδιαφέρονταν μόνο γιά τήν προσωπική τους ἀ­πόλαυση καί τόν πλουτισμό τους. Πράγματι ἐκείνη ἡ περίοδος χαρακτηρίστηκε ἀπό τήν ἀνικανότητα τῶν αὐτοκρατόρων, τήν ἀνηθικότητα, τήν διαφθο­ρά καί τήν κάκιστη δημόσια διαχείριση, ἡ ὁποία ἄ­δειασε τό κρατικό θησαυροφυλάκιο καί ὁδήγησε τό κράτος σέ χρεοκοπία. Τό πάλαι ποτέ πανίσχυρο Βυζαντινό κράτος δέν διέθετε οὔτε ἕνα πολεμικό πλοῖο καί ἡ στρατιωτική του ἰσχύς εἶχε μειωθεῖ στό ἐλάχιστο. Οἱ πολίτες μέ τήν σειρά τους δέν δι­έθεταν ἐθνικό φρόνημα καί εἶχαν ἐναποθέσει τίς ἐλπίδες γιά τήν ἄμυνα τῆς Βασιλεύουσας σέ ξένους μισθοφόρους! Ἐπικρατοῦσε ἀναρχία καί ἠθική παραλυσία μέ χαρακτηριστικό παράδειγμα τήν ἄτακτη φυγή τοῦ βυζαντινοῦ στρατοῦ μπροστά ἀ­πό τά τείχη (Ἰούλιος 1203), ὅταν αὐτός βρέθηκε ἀν­τιμέτωπος μέ τόν στρατό τῶν σταυροφόρων.

Ἡ σημερινή ἐποχή ἔχει δυστυχῶς πολλές ὁ­μοιότητες μέ ἐκείνη τήν μακρινή περίοδο, ἀλλά δέν πρέπει νά ξεχνοῦμε ὅτι ἡ ἱστορία ὅσο παλαιά καί ἄν εἶναι, συνεχίζει καί ἐπαναλαβάνεται. Ἄς ἐλπίσουμε ἡ γενιά τῆς νεότατης συγγραφέως αὐτοῦ τοῦ πονήματος νά ἀνατρέψει τήν σήψη τῆς σύγχρονης πολιτικῆς σκηνῆς καί τήν κατάπτωση τῶν ἀξιῶν τῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας, ὥστε νά μήν ὁδηγηθεῖ ἡ πατρίδα μας σέ νέα ἅλωση.

Ὁ Ἀλέξιος Ε΄ Δούκας Μούρτζουφλος διαπραγματεύεται μέ τόν Δόγη Ἑνρῖκο Δάνδολο – ἔργο τοῦ Γκυστάβ Ντορέ. (Πηγή: wikipedia.org).

Κείμενο ἀπό τό ὀπισθόφυλλο τοῦ βιβλίου

Εὐαγγελία Κ. Λάππα,
Φοιτήτρια τοῦ τμήματος Ἱστορίας καί Ἀρχαιολογίας τοῦ Ε.Κ.Π.Α.

Μετά τόν θάνατο τοῦ Βασιλείου Β΄ τοῦ Βουλ­γαροκτόνου τό 1056, λόγω τῶν σφαλμάτων τῶν διαδόχων του, ἄρχισε ἡ σταδιακή παρακμή τῆς Ρωμανίας.

Δεκέμβριος 1803: Οἱ Σουλιώτισσες χορεύουν τόν χορό τοῦ Ζαλόγγου καί ὁ Ἡγούμενος Σαμουήλ ἀνατινάζει τό Κούγκι

 

Το τραγούδι τώρα πια ένας θρήνος. Το 1803, είναι η χρονιά της συντέλειας. Το Σούλι με τις τόσες θυσίες και τους ακόμη περισσότερους ηρωϊσμούς πέφτει ύστερα από προδοσία. 

Ένας Ηπειρώτικος θρήνος ένα μοιρολόι που μέσα στη λιτότητά του τα λέει όλα. Τον πόνο της καταστροφής. Την ανυποχώρητη κραυγή “Θάνατος ή λευτεριά”. 

«Ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης και το Ποντιακό ζήτημα»

Π Ρ Ο Σ Κ Λ Η Σ Η

Οι Ποντιακοί -Πολιτιστικοί Σύλλογοι του Δήμου Αλεξανδρούπολης σας προσκαλούν να τιμήσετε με την παρουσία σας την εκδήλωση για τον αείμνηστο συμπατριώτη μας και πρωτεργάτη της αναγνώρισης της Γενοκτονίας Μιχάλη Χαραλαμπίδη

Κυριακή 29 Δεκεμβρίου 2024, ώρα 11:00 πμ.

Κτίριο Μορφωτικού Συλλόγου Ποντίων Νομού Έβρου “Αλέξιος Κομνηνός”, 

Αδριανουπόλεως 102, Αλεξανδρούπολη.

Για όσα συμβαίνουν μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας, για το ρόλο της Τουρκίας στη Συρία, για τον Ελληνισμό

 

Θεοφάνης Μαλκίδης 

Για όσα συμβαίνουν μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας, για το ρόλο της Τουρκίας στη Συρία, για τον Ελληνισμό.

Η συνέντευξη στον τηλεοπτικό σταθμό Αλέρτ 

Tο 2004, στους Ολυμπιακούς Αγώνες η ανθρωπότητα χόρευε σέρρα

  

Ήταν η στιγμή που 70.000 θεατές και εκατομμύρια τηλεθεατές σε όλο τον πλανήτη παρακολουθούσαν με δέος την τελετή λήξης της 28ης Ολυμπιάδας που γινόταν στην Αθήνα, και συγκεκριμένα τους 63 πυρριχιστές και τους δύο μουσικούς που είχαν πιάσει ήδη θέση στην ειδικά διαμορφωμένη εξέδρα, στο κέντρο του ΟΑΚΑ, στο Μαρούσι.

Δευτερόλεπτα μετά, το σύρσιμο του τοξαριού, ο ήχος του νταουλιού αλλά και το χτύπημα των ποδιών των χορευτών έκαναν τον κόσμο να παραληρεί. Ο χορός σέρρα παρουσιαζόταν για πρώτη φορά σε όλη την ανθρωπότητα.

Η τελετή λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα, που πραγματοποιήθηκε στις 29 Αυγούστου του 2004, σηματοδότησε το τέλος μιας από τις καλύτερες διοργανώσεις των τελευταίων χρόνων, όπως χαρακτήρισαν πολλοί το γεγονός, και σίγουρα ως μιας από τις σημαντικότερες στιγμές για τον ποντιακό ελληνισμό, αφού η πολιτιστική του παράδοση ήρθε σε πρώτο πλάνο σε όλη την οικουμένη. Γι’ αυτό εξάλλου διάφοροι φορείς –ανάμεσά τους και η Παμποντιακή Ομοσπονδία Ελλάδος– τίμησαν το Σύλλογο Ποντίων «Αργοναύται-Κομνηνοί», που ήταν ο πρωταγωνιστής αυτού του γεγονότος.

Ο πυρρίχιος χορός που «πήρε» το χρυσό μετάλλιο

Υπάρχω

 

 

 H συγκινητική ιστορία ενός παιδιού μιας οικογένειας προσφύγων του Πόντου που κατάφερε να επιβιώσει και να μεγαλουργήσει χάρη στο τεράστιο ταλέντο του και κόντρα σε κάθε κοινωνική και προσωπική δυσκολία.

Μουσική, έρωτες, οικογένεια, φίλοι, ψάρεμα, δημιουργία, μπράβοι της νύχτας, φανατικοί θαυμαστές, μεγάλες διαμάχες, δημιουργούν το ψηφιδωτό της ζωής του. Μία ταινία - αφιέρωμα σε έναν μεγάλο τραγουδιστή, που η φωνή του «μίλησε» στις καρδιές όλων των Ελλήνων, ανά τον κόσμο, τον Στέλιο Καζαντζίδη - για όσους τον αγάπησαν, και όσους θέλουν να τον γνωρίσουν.

Σκηνοθεσία: Γιώργος Τσεμπερόπουλος Σενάριο: Κατερίνα Μπέη Πρωταγωνιστούν: Χρήστος Μάστορας, Κλέλια Ρένεση, Ασημένια Βουλιώτη, Αγορίτσα Οικονόμου, Δημήτρης Καπουράνης, Άννα Συμεωνίδου Μαζί με τους: Γιώργο Καραμίχο, Νίκο Ψαρρά, Γιώργο Γιαννόπουλο, Γιάννη Εγγλέζο, Γιώργο Γάλλο, Μαρία Φιλίππου, Aλέξανδρο Μπουρδούμη, Διαμαντή Καραναστάση κ.ά.

 

Σκηνοθετικό Σημείωμα

Για τον Ελληνισμό

Θεοφάνης Μαλκίδης 

 Για  τον Ελληνισμό 

 Η συνέντευξη στο ραδιοφωνικό σταθμό Focus 

Η περίφημη ομιλία του Μάνου Χατζιδάκι: Το Ρεμπέτικο, θεμέλιος λίθος της λαϊκής μουσικής

Στις 31 Ιανουαρίου του 1949 ο συνθέτης Μάνος Χατζιδάκις δίνει την περίφημη διάλεξή του για το Ρεμπέτικο στο «Θέατρο Τέχνης» του Κάρολου Κουν. Με τη διάλεξή 

 Στις 31 Ιανουαρίου του 1949 ο συνθέτης Μάνος Χατζιδάκις δίνει την περίφημη διάλεξή του για το Ρεμπέτικο στο «Θέατρο Τέχνης» του Κάρολου Κουν. Με τη διάλεξή του ο Μάνος Χατζιδάκις επαναπροσδιορίζει τη θέση του ρεμπέτικου. Εκείνη την περίοδο, το ρεμπέτικο εξαπλωνόταν στις λαϊκές γειτονιές και σταδιακά σπάει τα όρια τους. Η εξουσία και οι αρχές το κυνηγούσαν. Οι αστοί και οι διανοούμενοι το περιφρονούσαν.

Σε αυτό το πλαίσιο, ο Μάνος Χατζιδάκις, νεαρός τότε συνθέτης, τόλμησε να δώσει μια διάλεξη για την ανάδειξη του ρεμπέτικου ως θεμέλιου λίθου της σύγχρονης ελληνικής λαϊκής μουσικής. Παρουσιάζει τον Μάρκο Βαμβακάρη και τη Σωτηρία Μπέλλου, οι οποίοι τραγούδησαν μπροστά στο έκπληκτο κοινό του Θεάτρου Τέχνης. Η διάλεξη προκαλεί αντιδράσεις. Μέχρι που αστυνομία ειδοποιεί τη μητέρα του Χατζιδάκι να προσέχει για λίγο καιρό ο γιος της όταν κυκλοφορεί στη γειτονιά τους, στο Παγκράτι.

Η διάλεξη του Μάνου Χατζιδάκι

Ἐντυπώσεις ἀπὸ τὴν ἀρχιτεκτονικὴν τῶν Ἀθηνῶν

Το πρώτο -αθησαύριστο- κείμενο του Περικλή Γιαννόπουλου

Το παρόν κείμενο του Περικλή Γιαννόπουλου δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Ἀκρόπολις», στις 21 Μαρτίου 1899,  το οποίο υπογράφει με το ψευδώνυμο «Νεοέλλην», ένα από τα πολλά που χρησιμοποίησε στα πρώτα του συγγραφικά βήματα. 

Δοξασμένο τό oνομά Σου Πολυέλεε Κύριε

 

Σ’ ένα αιγαιοπελαγίτικο νησί ζούσε πρό ετών ένας ιερέας ευλαβέστατος.

Ή ψυχούλα του ήταν γεμάτη στοργή γιά τό ποίμνιό του καί ειδικά γιά τούς πονεμένους. Έφτασε όμως ή μέρα που δοκιμάστηκε κι εκείνος καί πόνεσε πολύ.

Ή κόρη του, μία εξαιρετική κοπέλα, είχε παντρευτεί πρόσφατα μ’ ένα νοικοκυρεμένο παληκάρι . Έφτασε , λοιπόν, ό καιρός νά φέρει στόν κόσμο τό πρώτο παιδάκι της. Κατά τόν τοκετό όμως, πέθανε!

Πήγε Μάρτυρας νά συναντήσει τον Πλάστη της, αφήνοντας πολύ πόνο πίσω της.

Οι Ασσύριοι τιμούν την μνήμη του Μιχάλη Χαραλαμπίδη.

Εκδήλωση της Πανελλήνιας Ένωσης Ασσυρίων στη μνήμη του Μιχάλη Χαραλαμπίδη.

"Η Γενοκτονία των Ασσυρίων και των Λαών της Μικράς Ασίας και ο Αγώνας Αναγνώρισης"

Πνευματικό Κέντρο Δήμου Αιγάλεω "Γ. Ρίτσος".

Εθνικό σύμβολο

 

 

Αυτή είναι η σημαία της 32ης Μοίρας Καταδρομών,  τον Αύγουστο 1974, στον Άγιο Χρυσόστομο της Κύπρου, όπου Έλληνες,  νέοι σε ηλικία άνθρωποι, αντιστάθηκαν στον Τούρκο εισβολέα και άλλοι σκοτώθηκαν,  κάποιοι επιβίωσαν και πολλοί είναι ακόμη αγνοούμενοι....

Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι (αποσπάσματα από τους «Αδελφούς Καραμαζώφ»)

 

ΕΛΕΓΕ Ο ΓΕΡΩΝ ΖΩΣΙΜΑΣ.

«Νέε, μην ξεχνάς την προσευχή σου σε κάθε σου προσευχή, αν είναι ειλικρινής, θα προβάλλει ένα καινούργιο αίσθημα και μέσα σ’ αυτό μια καινούργια σκέψη, που άλλοτε την αγνοούσες και που θα σου δώσει καινούργιο θάρρος. Και τότε θα καταλάβεις πως η προσευχή είναι διαπαιδαγώγηση».

«Όταν είσαι μόνος, να προσεύχεσαι.

Ν’ αγαπάς, να γονατίζεις και ν’ ασπάζεσαι τη γη.

Να φιλάς τη γη και να την αγαπάς ακούραστα, αχόρταγα, όλα να τ’ αγαπάς, να επιζητάς τον ενθουσιασμό και την έκσταση της αγάπης.