Θεοφάνης Μαλκίδης
Μέλος της Διεθνούς Ένωσης Ακαδημαικών για τη Μελέτη των Γενοκτονιών
Μέρος της ομιλίας στις εκδηλώσεις για τη Γενοκτονία που οργάνωσε ο Σύλλογος Ποντίων Βερολίνου «Οι Υψηλάντες»
Είναι κοινή διαπίστωση ότι στο ζήτημα αναγνώρισης της Γενοκτονίας, η Ελληνική Δημοκρατία, ήταν απούσα, προκαλώντας μάλιστα τόσο τους νεκρούς προγόνους μας όσο και εμάς, τους ζώντες απογόνους τους. Αφού η Ελλάδα καθυστέρησε για εβδομήντα ολόκληρα χρόνια την αναγνώριση, και αφού πέρασαν είκοσι χρόνια από τα σχετικά νομοσχέδια, δεν πράττει απολύτως τίποτα. Το αντίθετο μάλιστα αφού υπονομεύει κάθε προσπάθεια, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό.
Την ίδια στιγμή η βασική υπεύθυνη του εγκλήματος, η Τουρκία, η απόγονος των Νεότουρκων και των Κεμαλικών, αυτή που «δίδαξε» τον Χίτλερ και τους Ναζί, προσπαθεί να εξαφανίσει το έγκλημα που στοίχισε τη ζωή σε 1.000.000 Έλληνες, 1.500.000 Αρμένιους και 350.000 Ασσυρίους και προσφυγοποίησε εκατομμύρια και εκδίωξε αυτόχθονες λαούς. Παράλληλα απαιτεί από την Ελλάδα να μην πραγματοποιεί εκδηλώσεις μνήμης, αλλά και να καταργήσει τα σχετικά νομοσχέδια!
Ωστόσο παρά την ελλαδική αδιαφορία και εχθρότητα και την τουρκική άρνηση και προπαγάνδα, οι στιγμές που ζούμε είναι ιστορικές, από την Αρμενία μέχρι εδώ την Γερμανία, με την πρόσφατη αναφορά του προέδρου της χώρας, αλλά και τη δήλωση των Κούρδων του Κόμπανι με την οποία αναγνωρίζεται η Γενοκτονία των Ελλήνων.
Είναι σαφές ότι ο αγώνας για την αναγνώριση της Γενοκτονίας δεν σταματά και μάλιστα όταν γίνεσαι κοινωνός τόσο σημαντικών δηλώσεων και αναγνωρίσεων από όλον τον κόσμο. Παρά τις δυσκολίες, την προπαγάνδα και το φασισμό θα νικήσουμε!
Δείτε την ομιλία του Θ. Μαλκίδη
Βασίλης Τσακλίδης
Μάιος 2015
Γενοκτονία
Ο Ρόδιος λόγιος και κληρικός Εμμανουήλ Γεωργιλάς (τέλη 15ου αι.) στο έργο του Θρήνος της Κωνσταντινούπολης, το οποίο δημοσιεύθηκε από τον Έλλισσεν (A. Elissen, Analekten Analecten der mittel und neugriechischen Literatur, Vol. III, Lipsiae, 1855‐1882) και αναφερόμενος στην άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Οθωμανούς το 1453, απέδιδε εμφατικά τη θλίψη του (η ίδια θλίψη και αγανάκτηση μας κυριεύει τέτοιες μέρες) γι’ αυτό το κοσμοϊστορικό γεγονός:
Νάχεν αστράψει ο ουρανός νάχε καγή η ώρα
Ήλιος, σελήνη μηδαμού να μ΄ είχαν ανατείλει
Και τέτοια μέρα μελανή να μ΄ είχε ξημερώσει…
Γράφω των Ελλήνων της Μ. Ασίας και όχι μονάχα των Ελλήνων του Πόντου, γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε τις απάνθρωπες διώξεις των Νεότουρκων εναντίον και των υπολοίπων αυτόχθονων Ελλήνων του ευρύτερου Μικρασιατικού χώρου και της Θράκης (βλ. Σμυρναίων, Καππαδοκών, Αϊβαλιωτών, Θρακών και λοιπόν Ιώνων Μικρασιατών).
Ναι, σήμερα είναι αποφράδα ημέρα (οι Λατίνοι αποκαλούσαν τις αποφράδες ημέρες dies nefasti) που η µαζική δολοφονία-γενοκτονία των Ελλήνων της Μ. Ασίας (1916-1923) αποτελεί αναμφισβήτητα ένα έγκληµα το οποίο πλέον µετά από µία µεγάλη περίοδο σιωπής γίνεται, δειλά-δειλά γνωστό σε όλον τον κόσµο, μας πληροφορεί ο Θεοφάνης Μαλκίδης[1]. Οι Νεότουρκοι και οι Κεµαλικοί από το 1908 έως το 1923 οργάνωσαν και υλοποίησαν τη γενοκτονία των αυτόχθονων λαών των Ελλήνων, αλλά και των Αρµενίων και των Ασσυρίων[2].
Ο σπουδαίος Πόντιος καθηγητής Κ. Φωτιάδης[3] μας υπενθυμίζει την ιστορική διαπίστωση του άλλου μεγάλου Έλληνα ιστορικού και καθηγητή στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης Πολυχρόνη Ενεπεκίδη[4]: «H γενοκτονία αλά τούρκα[5] είναι βουβή, πονηρή, ανατολίτικη, δεν έχει θεωρητικά background, αλλά μάλλον πρακτικά, πλιατσικολογικά. Oι καλούμενες εκτοπίσεις, εξορίες των κατοίκων ολόκληρων χωριών οι εξοντωτικές εκείνες οδοιπορίες μέσα στο χιόνι των γυναικόπαιδων και των γερόντων - οι άνδρες βρίσκονται ήδη στα τάγματα εργασίας ή στον στρατό - δεν οδηγούν φυσικά σε κανένα Ausschwitz, με τους διαβολικά οργανωμένους μηχανισμούς της φυσικής εξόντωσης του ανθρώπου - όχι! ήταν όμως ένα Ausschwitz εν ροή[6], οι άνθρωποι πέθαναν καθ' οδόν, δεν περπατούσαν για να φτάσουν κάπου, όχι, περπατούσαν για να πεθάνουν από τις κακουχίες, την παγωνιά, την πείνα, τον εξευτελισμό του ανθρώπινου. Aυτό ήταν το διαβολικό σύστημα, πονηρά οργανωμένο. Δεν υπήρχε στο τέρμα κανένα Ausschwitz γιατί για τους περισσοτέρους δεν υπήρχε τέρμα. Tο ταξίδι προς τον θάνατο ήταν ο θάνατος, όχι το τέρμα του ταξιδιού».
Για τις εξοντωτικές εκείνες οδοιπορίες, έχουμε και την αδιάψευστη μαρτυρία του Έρνεστ Χέμινγουεϊ, ο οποίος ήταν ανταποκριτής τότε στην περιοχή και έγραφε τα εξής: «Σε μια συνεχή, εξαντλητική πορεία, οι Χριστιανοί της Ανατολι- κής Θράκης έχουν κατακλύσει τους δρόμους που οδηγούν στη Μακεδονία. Μόνο από την Ανατολική Θράκη πρέπει να απομακρυνθούν 250.000 χριστιανοί πρόσφυγες. Η μεγαλύτερη ομάδα διαβαίνει του ποταμό Έβρο (Μαρίτσα) από την Αδριανούπολη και είναι μήκους 20 μιλίων. Είκοσι μίλια αραμπάδες, που τους σέρνουν αγελάδες και βόδια με λασπωμένα πόδια, ενώ δίπλα τους βαδίζουν εξαντλημένοι άνδρες, γυναίκες και παιδιά. Εγκατέλειψαν όλοι τα σπίτια τους, τα χωριά και τα χωράφια τους και προστέθηκαν στο ποτάμι των προ- σφύγων μόλις έμαθαν ότι έρχονται οι Τούρκοι. Πρόκειται για πορεία προς το άγνωστο σιωπηλών ανθρώπων….»[7].
Η Gulan Avci, μέλος του σουηδικού κοινοβουλίου, η οποία ψήφισε την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ελλήνων (των Αρμενίων και των Ασσυρίων) τον Μάρτιο του 2010 αναφέρει σχετικά[8]: «...κάθε φορά που ακόμα μία χώρα αναγνωρίζει τη Γενοκτονία, η αλήθεια πλησιάζει λίγο πιο κοντά στην Τουρκία. Δεν είναι πλέον δυνατόν να ξεφεύγει ή να παραμένει σιωπηλή για το παρελθόν. Ήρθε η ώρα η Τουρκία να αναγνωρίσει τη Γενοκτονία... Το τελευταίο στάδιο της Γενοκτονίας είναι η άρνησή της, και δυστυχώς σήμερα η Τουρκία βρίσκεται σε αυτό ακριβώς το στάδιο... Όσο η Τουρκία προσπαθεί να σκεπάσει το θέμα δεν θα υπάρξει ποτέ συμφιλίωση. Αν η μνήμη των θυμάτων δεν αποκατασταθεί, οι άνθρωποι δεν θα μπορέσουν να επουλώσουν τις πληγές τους και να συνεχίσουν. Για αυτό είναι σημαντικό όλες οι δυνάμεις, οι οποίες πιστεύουν σε ανθρώπινες αξίες, να συνεχίσουν να αγωνίζονται και να ασκούν πίεση στην Τουρκία προκειμένου να αρχίσει να λέει την αλήθεια και να παραδεχθεί τη Γενοκτονία...».
Ο καθηγητής Κ. Φωτιάδης[9], μας υπενθυμίζει επίσης τη δήλωση του J. Gerard, στον πρόλογο του βιβλίου του Γενικού Προξένου των Ηνωμένων Πολιτειών την εποχή των Γενοκτονιών στην Εγγύς Ανατολή G. Horton: «Η κατάρα της Ασίας»[10]: «Το ότι είκοσι αιώνες μετά Χριστόν μπόρεσε ένας μικρός και οπισθοδρομικός λαός, όπως οι Τούρκοι, να διαπράξει τέτοια εγκλήματα εναντίον του πολιτισμού και της προόδου του κόσμου, είναι ένα ζήτημα που θα έπρεπε να κάμει όλους τους ευσυνείδητους λαούς να σταθούν και να σκεφτούν. Ο συγγραφέας όμως δείχνει με αναντίρρητο τρόπο ότι τα εγκλήματα αυτά διαπράχθηκαν χωρίς αντίσταση εκ μέρους οιουδήποτε χριστιανικού έθνους και ότι η τελευταία εκείνη φρικτή σκηνή στη Σμύρνη εκτελέστηκε σε απόσταση ολίγων μέτρων από ένα ισχυρότατο συμμαχικό και αμερικανικό στόλο. Εκωφεύσαμε στις απελπισμένες κραυγές για βοήθεια των Χριστιανών που πεθαίνανε, αν και ξέραμε καλά πως η Αμερική ήταν η μοναδική ελπίδα τους, και τώρα είναι φανερό πως υπάρχει στη χώρα μας μια τάση που ολοένα μεγαλώνει, να συγκαλύψουμε τα εγκλήματα των Τούρκων και να τους δώσουμε συγχωροχάρτι γι’ αυτά, για να επιτύχουμε υλικά οφέλη απ' αυτούς».
Μέχρι το 1923 ο Ελληνισμός στηριζόταν και στις δυο πλευρές του Αιγαίου. Η ιστορική συνέχεια και ο ακμαίος ιωνικός πολιτισμός, τουλάχιστον τριών χιλιάδων ετών, αποκόπηκε βίαια και συστηματικά, από τη μεθοδευμένη πολιτική της γενοκτονίας των Νεότουρκων και των Κεμαλικών[11]. Ο πολιτισμένος κόσμος, αλλά και ο τούρκικος λαός, έχει χρέος, στο όνομα της φιλίας και της έμπρακτης συναδέλφωσης των λαών για τη διεθνή αναγνώρισή της. Ποτέ πια γενοκτονίες. Η ευθύνη για το αντίθετο είναι μεγάλη και δημιουργεί την υποψία μικροπρέπειας αλλά και συνενοχής.
ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ ΧΙΛΑΔΕΣ ΨΥΧΕΣ ΖΗΤΟΥΝ ΔΙΚΑΙΩΣΗ
ΜΝΗΜΗ ΜΟΥ ΣΕ ΛΕΝΕ ΠΟΝΤΟ
ΜΝΗΜΗ ΜΟΥ ΣΕ ΛΕΝΕ ΙΩΝΙΑ
ΜΝΗΜΗ ΜΟΥ ΣΕ ΛΕΝΕ ΘΡΑΚΗ
ΜΝΗΜΗ ΜΟΥ ΣΕ ΛΕΝΕ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑ
[1] Ο Θεοφάνης Μαλκίδης είναι μέλος της Διεθνούς Ένωσης Ακαδημαϊκών για τη μελέτη των Γενοκτονιών, η οποία το 2007 αναγνώρισε με ψήφισμά της τη Γενοκτονία των Ασσυρίων και των Ελλήνων στο διάστημα 1914-1923.
[2] Αιγίδου. ∆. (1934) Η Ελλάς χωρίς τους πρόσφυγας, Αθήνα, σελ.18.
[3] Φωτιάδης, Κ. (2013) Η Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου, Μέρος Α΄, (εκδ. Real Press), Αθήνα, σελ. 288.
[4] Eνεπεκίδης Π., «Άουσβιτς εν ροή η ποντιακή γενοκτονία», εφημ. Kαθημερινή, Aθήνα (17.8.1997).
[5] Υπογράμμιση δική μου.
[6] Υπογράμμιση δική μου.
[9] Φωτιάδης, Κ. (2013) Η Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου, Μέρος Β΄, (εκδ. Real Press), Αθήνα, σελ. 341.
[10] Το βιβλίο αυτό πρωτοδημοσιεύθηκε το 1925 με τον τίτλο «The blight of Asia». Μέσα σ’ αυτό, ο συγγραφέας στηλιτεύει τις τουρκικές θηριωδίες και τις αφάνταστες καταστροφές που η φυλή αυτή προξένησε, από τη στιγμή που εμφανίσθηκε στο προσκήνιο της ιστορίας, σε όλη την ανθρωπότητα και προ πάντων στους χριστιανικούς λαούς. Με θάρρος περίσσιο, καταλήγει στη διαπίστωση πως οι Τούρκοι δεν θα έπρεπε να γίνουν δεκτοί στην κοινωνία των έντιμων εθνών, ωσότου δείξουν ειλικρινή μετάνοια για τα εγκλήματά τους.
ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΟΥ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥ ΤΟΥ ΚΟΜΠΑΝΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑ
Εμείς οι Κούρδοι οι απόγονοι των αρχαίων Καρδούχων που συνάντησε ο Ξενοφώντας, αναγνωρίζουμε όλα τα εγκλήματα κατά των Ελλήνων, την Γενοκτονία που διαπράχθηκε εναντίoν τους από τους Νεότουρκους και τους Κεμαλικούς στο χρονικό διάστημα 1908-1923 και συνεχίζουμε τον αγώνα απελευθέρωσης όλων των λαών. Από το Κόμπανι μέχρι το την αρχαία Άμιδα, το σημερινό Ντιγιάρμπακίρ και από την Σμύρνη μέχρι την Τραπεζούντα.
Δρ Muslem Iebrahem Μελος της Ευρωπαϊκής διπλωματικής αντιπροσωπείας PYD απο Rojava Kobane
STATEMENT ON GREEK GENOCIDE
We , the Kurds, the descendants of ancient Carduchians who met Xenophon, we recognize all crimes against the Greeks, the Greek Genocide by the Young Turks and Kemalists in the period 1908-1923 and continue the struggle of liberation of all the peoples. From Kobane to ancient Amida, today Diyarbakir, and from to Izmir to Trabzon.
Dr Muslem Iebrahem member of the European diplomatic delegation PYD from Rojava –Kobane
Мы курды, потомки древних кардухов, которых встретил Ксенофонт, признаем все преступления против греков, геноцид, совещенный против них младотурками и кемалистами в период 1908-1923 г.г. и продолжаем борьбу за освобождение всех народов. От Кобани до древней Амиды, сегодняшнего Диарбакыра и от Измира до Трабзона.
Dr Muslem Iebrahem - член Европейской дипломатического представительства PYD Rojava -Kobane
Ksenofontas’ın rastladığı antik Kardukların evlatları, biz Kürtler, Yunanlılara karsı izlenen tüm katliamları, Jontürkler’den ve kemalistler’den 1908-1923 yılları arasında yapılan Soykırımı teşhis ediyoruz ve tüm halkların kurtulusu için mücedelemizi süsdürüyörüz. Kobani’den antik Amida, bugünkü Diyarbakıra kadar ve İzmirden Trabzona kadar.
Dr Muslem Iebrahem
Rojava – Kobani Kantonun PYD Avrupa Diplomasi Temsilciliği üyesi
Rojava – Kobani Kantonun PYD Avrupa Diplomasi Temsilciliği üyesi
Wir Kurden, die Nachfahren der alten Karduchen die Xenophon getroffen hat, erkennen die Verbrechen gegen die Griechen, den Genozid, den die Neutürken und die Kemalisten in den Jahren 1908 bis 1923 gegen sie begangen haben an und setzen den Kampf für die Befreiung aller Völker fort. Von Kombani bis zur antiken Stadt Amida, das heutige Diyarbakir, und von Smyrna bis nach Trabzon.
Dr Muslem Iebrahem, Mitglied der europäischen diplomatischen Vertretung aus PYD Rojava-Kobane
نحن الكرد احفاد الكردوخيين القداما الذي التقى بهم زينوفون, نعترف بجميع الجرائم ضد اليونانيين ,الابدة الجماعية والتطهير العرقي التي ارتكبت من قبل الاتراك الشباب و الكماليين في الفترة ما بين 1908-1923 واننا نستمر النضال من أجل تحرير جميع الشعوب من كوباني حتى مدينة امد التاريخية ديار بكر اليوم , ومن ازمير حتى طرابزون ابراهيم مسلم عضو لجنة العلاقات حزب الاتحاد الديمقراطي – روجافا – كوباني
Em Kurd torenen Kardûxîyen kevn en Ksenfon bı wan re hat (tekılîye) em ( gunehen) curm dıjî Yunanîyan Nasdikin en hatinkırın bı deste Cıwanen Turk u Kemalîstan, dı salen navbera 1908 - 1923 û Em xebat rızgarkırına hemu gelan JıKobanî ta Amed a dîrokî öDîrabekır a îro û jı Smırnî ta Trabzûne .
Dr Iebrahem Muslem endamê komîta teklîyan a PYD Rojava- Koban
